یاد ماندگار حاج حسن شایانفر (ره)
♦️امروز هفتمین سالگرد رحلت مرحوم حاج حسن شایانفر (ره) است. حاج حسن در بازار کار می کرد، اما پس از انقلاب بر اساس تکلیف ، پای در عرصه روشنگری فرهنگی و دشمن شناسی گذاشت. بازار را دیده بود و حساب و کتاب _ به غایت _ سرش می شد؛ اما هرگز بر سر سفره انقلاب، کاسبی نکرد.
🔹اهل حساب و کتاب بود و به همین دلیل، #حیات_طیبه را برگزید؛ همان که امیر مومنان (ع) در توصیفش فرمود: "هی القناعه". قرآن می فرماید صالحان را به زندگی پاکیزه زنده می داریم ؛ "مَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثَى وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْيِيَنَّهُ حَيَاةً طَيِّبَةً وَلَنَجْزِيَنَّهُمْ أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ". یعنی به مرتبه انتخاب "قناعت و رضایت به حلال اندک دنیا " می رسانیم. ... و حاج حسن شایانفر، #قانع بود به اختیار، هر چند که فرصت های فراوان داشت برای تدارک زندگی اشرافی.
♦️زندان و کار فرهنگی؟! حاجحسن شایانفر، بسیاری از دستگیرشدگان گروهک ها در سال های آغازین پس از انقلاب را بازیخورده و قربانی سران گروهکهای نفاق میداند و غمخوارشان میشود. برای جوانهای افتاده در دام منافقین، کلاس درس برپا میکند و کتاب درسی تهیه میکند و معلم میآورد که به درسشان برسند. آزاد هم که میشوند و مورد سوءظن و بیاعتمادی قرار دارند، برخی از همانها را ضمانت میکند تا به زندگی برگردند و صاحب شغل شوند.
🔹آنقدر مهربانی و جذب میکند، که یکی از سران بازداشتی، کفری میشود. سراغ حاجحسن در زندان میرود و تا میتواند با فحش و ناسزا از خجالت حاجی درمیآید! حاجحسن لبخند میزند و میپرسد چرا اینقدر آشفتهای؟ و پاسخ میشنود «تو با این پیگیریها و دلسوزیهایی که انجام میدهی، انگیزه مبارزه را از اعضاء و سمپاتهای ما گرفتهای... اینها بریدهاند و میگویند پشیمانیم». سران گروهکهای نفاق و زخمخوردههای بعدی از حاجحسن، به همین دلیل لقب «توابساز» به او میدهند!
♦️او سردار گمنام میدان مجاهدت فرهنگی بود که هرچند به اختیار، گمنام ماند اما به برکت خدمت خالصانه ، بسیاری در میان نسل دوم و سوم انقلاب ، تربیت یافته و شیفته او هستند. کیهانی بود اما در ارتباط گرفتن و پیوند دادن افراد و جریان های انقلابی، چنان بلد همت بود که دوستانش به شوخی می گفتند جهان وطنی رفتار می کند. تا توانست کادر سازی کرد و همرزمان فرهنگی را به هم ارتباط داد. از فعالیت های آن مرحوم در دفتر پژوهش های موسسه کیهان، بالغ بر ۶۰ جلد کتاب به یادگار مانده است.
🔹خداوند متعال، او را با اهل بیت علیهم السلام محشور فرماید.
@IMANI_mohammad
.
حالا که خوب فکر می کنند
کشتی توقیفی اسرائیلی بوده!
♦️دروغگو این جوریه:
🔹وقتی ضربه اول تو پوزه اش میخوره، خودشو می زنه به اون راه و میگه: "کشتی توقیف شده مال ما نبوده؛ انصار الله اشتباه کرده".
♦️اما فقط دو روز میتونه خودخوری کنه و صداشو در نیاره. مجبور میشه بناله و بگه: "توقیف کشتی مذکور، حمله به اسرائیل بود".
🔹خب! بود که بود. حالا چه غلظی میخای بکنی؟!
♦️این انصاراللهی که ما دیدیم، سرش درد میکنه برای ادب کردن صهیونیست های کودک کش. تا اینجا هم، داشته هاشو رو نکرده و فعلا دستگرمی بوده.
🔹درباره زرنگی شون، همین یه قلم کافیه که آمریکا و اسرائیل رو چند روز با پهپاد و موشک سرگرم کردند، و وقتی که حواس اونا به آسمان یمن و عربستان بود، کنار دریای سرخ غافلگیرشون کردند!
♦️به منهدم هم کردن قانع نیستند، دنبال اسیر و غنیمتی گرفتن هستند. چند روز قبل، پهپاد پیشرفته MQ9 آمریکا رو رهگیری و منهدم کردند؛ اما هیچ بعید نیست که زنده گیری(!) هم بکنند و غنیمت بگیرند!
🔹این جنگ، پیچیده و بالاتر از قدّ عقل اسرائیل و آمریکاست. باشند و شگفتانه های استخوان سوز تری رو تماشا کنند.
@IMANI_mohammad
همان ورشکستگانی که خود را به دُم آنها گره زدید؟!
🔹روزنامه متعلق به کرباسچی، یک سال پس از اغشاشات، از «غروب اپوزیسیون» خبر داده و آنها را «ورشکستگان به تقصیر» توصیف کرد.
🔹اهمیت ماجرا در این است که «هم میهن» سال گذشته از آتش بیاران معرکه بود و خبرنگار بازداشتیاش، از عناصر دروغپراکن در هنگام آغاز اغتشاشات محسوب میشود. کرباسچی روزهای اول مدعی شده بود مهسا امینی را پلیس کشته است!
🔹یک سال پس از آن آشوب صهیونیستی- آمریکایی و در حالی که جهان شاهد تظاهرات علیه رژیم صهیونیستی است، هممیهن در گزارشی نوشت:
🔻«44 سال است که اپوزیسیون با هدف براندازی جمهوری اسلامی وجود داشته است. لیستی از خارجنشینان که کمیت آن هر از چندگاهی افزایش مییابد اما درباره کیفیت آن بحثها و انقلتها بسیار وجود دارد.
🔻براندازهایی که به شکلها و با اندیشههای مختلف طی 5 دهه اخیر تشکیل شده و 44 سال است که یک جمله را تکرار میکنند: «عمر جمهوری اسلامی کوتاه است، اینها رفتنی هستند.» اما در این مورد اخیر که اکثریت آنها با اتحاد روی یک موضوع، دور یک میز جمع شدند، نهتنها نتوانستند پروژه خود برای پایان جمهوری اسلامی را به پیش ببرند، بلکه به سرعت دچار فروپاشی و ضعف شدند.»
🔹هممیهن در عین حال، در سرمقاله خود نوشت:
🔻«فضای مجازی فریبنده است، خیلیها را فریب میدهد. باید یاد بگیریم که چگونه از آن استفاده کنیم. در غیر این صورت، گمراه میشویم و فریب خواهیم خورد؛ آنهم چه فریبخوردنی!
🔻اگر سواد رسانهای نداشته باشیم، دچار فریبخوردگی مضاعف میشویم. آنچه که بر سر جریانهای اپوزیسیون خارج از کشور آمد و دچار سقوط فاجعهباری شدند، ناشی از همین ضعف و بیاطلاعی از محدودیتهای استفاده از این فضاست.
🔻از یک سو، ارتباط آنان با جامعه ایران از طریق فضای مجازی و منحصر به آن شد و این یک خطای بزرگ ارتباطی و شناختی و سیاسی بود. با دیدن یک فیلم و چند فیلم، گمان میکردند که همه جامعه چنان است و دچار یکسوگیری خطرناک شناختی میشدند. این، همان خطایی است که مسئولین حکومتی نیز به نحو دیگری و با دیدن برنامههای یکسویه تلویزیونی دچارش میشوند.
🔻هر دو فاصله عمیقی با واقعیت جامعه دارند. بنابراین، مخاطبان هر دو دچار خطای شناختی و ارتباطی میشوند. این واقعیت در جریان اتفاقات سال گذشته به بدترین شکل ممکن در هر دو نوع رسانه رخ داد.
🔻فضای مجازی به شکل بادکنکی و کاریکاتوری برخی افراد را در جایگاه رهبری اعتراضات بزرگ کرد، ولی هنگامی که این حباب تصویری بیش از اندازه بزرگ شد، بهیکباره ترکید و محو شد؛ گویی که از ابتدا نبوده است.
🔻نکته مهم دیگر درباره اتحاد جریانات اپوزیسیون این است که براساس دشمنی با حکومت شکل میگیرد. برای بقای هر اتحادی، دشمنی با دیگران کافی نیست. هر اتحادی باید مبتنی بر حدی از توافقهای ایجابی هم باشد. دقیقاً مثل وضعیت جناح غالب داخل کشور که براساس دشمنی و ستیز با اصلاحطلبان و میانهروها بود؛ لذا در صورت موفقیت اولیه دچار انشقاق و تنش درونی میشوند.
🔻درباره وضعیت جماعت اپوزیسیون همین بس که برخی از آنان خواهان حمله نظامی غرب به ایران میشوند، ولی آن اندازه درک سیاسی ندارند که بفهمند قدرتهای جهان، تصمیمات خود را تابع سرنوشت و خوشآیند افراد سیاسی ورشکسته به تقصیر نمیکنند.»
🔹تلاش روزنامه هم میهن برای مشابهت برقرار کردن میان جمهوری اسلامی و اپوزیسیون در حالی است که اولا گردانندگان هممیهن در سرشکستگی گروهکهای اپوزیسیون شریکند و مثلا با زرنگی میخواهند از مسئولیت وطنفروشی در اغتشاشات شانه خالی کنند؛
🔹ثانیا طرف مواجهه پیروزمندانه جمهوری اسلامی، آمریکا و برخی قدرتهای خبیث غربی هستند و نه چند گروهک پیزوری یا رسانههای معاندی که دست بر قضا، آنها را شماری از متواریان نشریات زنجیرهای مدعی اصلاحطلبی میگردانند.
🔹اما در هر صورت اعتراف به ورشکستگی اپوزیسیون، اعتراف به ورشکستگی افراطیونی است که با وجود ادعای اصلاحطلبی، دُم خود را به دُم آنها گره زدند.
@IMANI_mohammad
آتشبس برای اسرائیل فاجعهبارتر است
یا برای آمریکا؟ -۱
۱)زمزمه احتمال آتش بس پنج روزه در جنگ غزه افزایش یافته است. رسانه های عبری امروز عنوان کردند "توافق آتشبس احتمالی بهمدت ۵ روز و با آزادی ۵۰ اسیرِ زن و کودک اسرائیلی در ازای آزادی ۱۰۰ زندانیِ زن و کودک فلسطینی خواهد بود". شبکه 13 تلویزیون رژیم صهیونیستی اعلام کرد "در سایه پیشرفت مذاکرات برای مبادله اسرا، وزرای کابینه برای جلسه ای فوری فرا خوانده شدند". اسماعیل هنیه رئیس دفتر سیاسی جنبش حماس در این باره گفت: "به توافق آتش بس نزدیک شده و پاسخمان را به برادران قطری و واسطههای دیگر تحویل داده ایم". عزت الرشق از رهبران جنبش حماس هم خبر داده: "جزئیات توافق آتش بس، به زودی اعلام خواهد شد. قطریها قرار است جزئیات این توافق را اعلام کنند".. خبرگزاری فرانسه درباره جزئیات آتشبس احتمالی می نویسد: "توافق احتمالا موارد زیر را شامل می شود: آتش بس پنج روزه شامل آتشبس در نبردهای زمینی و محدود کردن عملیات هوایی اسرائیل، آزادی ۵۰ تا ۱۰۰ اسیر غیر نظامی اسرائیلی یا از ملیتهای دیگر، در مقابل آزادی ۳۰۰ فلسطینی از جمله زنان و کودکان.
۲) روند فعلی جنگ، ادامه یاید یا متوقف شود، در هر دو صورت، باخت و شکست آن برای اسرائیل است. اسرائیل به هیچ یک از اهداف اِعلامی حملهُ نزدیک هم نشده، چه رسد دستیابی به آنها. بنابراین توقف جنگ در چنین شرایطی، اذعان به شکست است، به ویژه این که از سرگیری دوباره آن، هزینه مضاعفی برای این رژیم خواهد داشت. اگر هم به جنگ ادامه دهد، با تشدید اعتراضات جهانی، افزایش چشمگیر تلفات نظامی و خسارات اقتصادی، و نزاع بیشتر در جبهه داخلی مواجه خواهد شد؛ چنان که شواهد نشان می دهد.
۳) در حالی که رژیم صهیونیستی فقط به کشته شدن ۷۰ نظامی خود پس از آغاز عملیات در غزه اعتراف کرده، برخی منابع صهیونیستی خبر دادند: "در درگیریهای ۴۸ ساعت اخیر، ۳۰ نظامی و افسر و فرمانده اسرائیلی از جمله تامیر یدایی، فرمانده تیپ ۲۹۸ کشته شدند". ابوعبیده سخنگوی گردانهای قسام امروز اعلام کرد طی ۷۲ ساعت گذشته، ۹ دستگاه تانک و ۶۰ خودروی زرهی اسرائیل منهدم شده است. مدیر دفتر الجزیره در فلسطین امروز گفت: "حمله موشکی گردان های قسام به تل آویو، بزرگترین حمله موشکی از آغاز جنگ بود که مناطقی وسیع را دربرگرفت و اگر قدس و حیفا را درنظر نگیریم، موشک های قسام مسافت ۱۲۰ کیلومتری در عمق اراضی اشغالی را طی کرده است".
به نظر می رسد ظرف یک ماه گذشته، بالای ۲۵۰ تانک و به همین میزان خودروی نظامی ارتش اسرائیل منهدم شده، و احتمالا بیش از ۲۰۰ نظامی رژیم صهیونیستی در عملیات نظامی کشته شده اند که چند ده نفر از آنها، افسران و فرماندهان ارشد هستند.
۴) اما خسارات و تلفات تداوم جنگ برای رژیم صهیونیستی، محدود به غزه نیست. انصارالله دیروز پیام داد: "توقیف کشتی اسرائیلی، سرآغاز نبرد دریایی علیه صهیونیستها است". همزمان، گزارش ها از تشدید و تنوع حملات حزب الله در جبهه شمالی حکایت می کند. چنان که برخی رسانه های عبری دیروز گفتند "حمله امروز حزب الله به شمال اسرائیل، شدیدترین حمله از زمان آغاز جنگ است".
۵) در حالی که دویچه وله (آلمان) گزارش داده: "اقتصاد اسرائیل تاب جنگ طولانی را ندارد و پول ملی اش در برابر دلار به پایینترین حد خود در ۱۱ سال گذشته سقوط کرده "؛ تحلیلگر شبکه ۱۳ اسرائیل اعلام کرد: "ما توان ادامه دادن جنگ را نداریم. باید هرچه سریعتر جنگ را تمام کنیم؛ ما کشور قدرتمندی نیستیم که جنگی طولانی را ادامه دهیم. ما یک دولت کوچک هستیم".
از سوی دیگر، فشار افکار عمومی جهان بسیار بالاست؛ تا جایی که حتی جیمز لندل، خبرنگار دیپلماتیک بیبیسی، چهار روز قبل خبر داد: "تقریباً روز به روز لحن متحدان اسرائیل شامل آمریکا و انگلیس و اسرائیل نسبت به این کشور تندتر میشود".
ارزیابی جرمی بوئن سردبیر بخش بینالملل بیبیسی این است که: "چند روز از ورود نیروهای اسرائیلی به بیمارستان شفا می گذرد و درخواست آتشبس بدون شواهدی بر وجود مقر حماس در بیمارستان افزایش خواهد یافت". به اذعان بررسی های امنیتی رژیم صهیونیستی، ۹۵ درصد تجمعات و تظاهرات ها در جهان به حمایت از غزه و در اعتراض به اسرائیل انجام می شود.
۶) در مقابل این وضعیت شکنده اسرائیل، مقاومت غزه همچنان قدرتمند و سرپاست. خبرگزاری انگلیسی رویترز به تازگی نوشت: "حماس، برای جنگی طولانی آماده است و می تواند جلوی پیشروی نیروهای اسرائیل را تا مدتها بگیرد و در نهایت وادار به آتشبس کند. هزاران عصو گردانهای قسام تا ماهها میتوانند در داخل تونلهای غزه بمانند و با تاکتیک جنگهای چریکی بجنگند".
💢 ادامه دارد
@IMANI_mohammad
آتشبس برای اسرائیل فاجعهبارتر است
یا برای آمریکا؟ -۲
۷) نتانیاهو در جبهه داخلی، هم متهم اول شکست در مقابل عملیات طوفان الاقصی است، هم ناتوانی در تسخیر غزه و نابودی حماس را پس از یک ماه گرفتار شدن در جنگ فرسایشی به اثبات رسانده، و هم متهم است که برای نجات خود، آماده است چند صد اسیر اسرائیلی را به کشتن بدهد، یا بکشد؛ چنان که ارتش اسرائیل در روز اول عملیات طوفان الاقصی عده ای از صهیونیست ها را کشت و سپس، این افتضاح خود را به حماس نسب داد و دروغش آشکار شد. نتانیاهو ۲۰ روز قبل گفت و چند بار هم تکرار کرد که "اسرائیل، آتش بس را نمیپذیرد چرا که این کار به معنی تسلیم شدن در مقابل حماس است و اکنون زمان جنگ است، نه زمان آتش بس". چند روز بعد ، شبکه «کان» مجددا خبر داد که نتانیاهو با تبادل اسرا در ازای ۵ روز آتش بس مخالفت کرده و خواستار ادامه عملیات نظامی در باریکه غزه شده است. نتانیاهو سه روز قبل در نشست مطبوعاتی اذعان کرد: "فشارهای بینالمللی در هفتههای اخیر افزایش یافته است. از ما خواسته شد وارد غزه یا بیمارستان شفا نشویم و آتش بس اعلام کنیم. فقط زمانی جنگ را متوقف میکنیم که تضمین کنیم غزه دیگر خطر نیست". او اما بعد از ظهر امروز گفت: "در مذاکرات پیشرفت حاصل شده و امیدوارم که به زودی اخبار خوبی در این باره اعلام شود".
۸) با این توصیفات، پذیرش ار سر اجبار آتش بس، شکستی بزرگ برای اسرائیل و آمریکایی خواهد بود که جنگ را فرماندهی کرده است. دبیرکل حزبالله لبنان دو هفته قبل خبر داد: "آمریکا مانع آتشبس در غزه است. ایالات متحده، مسئول کامل جنگ کنونی در غزه، و اسرائیل، صرفا ابزار اجرایی آن است". فرمانده کل سپاه پاسداران هم دیروز اعلام کرد: "صهیونیستها منتظر آتشبس هستند چون در بحرانند، اما آمریکاییها اجازه نمیدهند. التهاب و اضطراب در میان صهیونیستها کشندهتر از آن چیزی است که در غزه میبینید".
۹) روزنامه هاآرتص دو هفته قبل به نقل از برخی منابع فاش کرده بود: "کاخ سفید و مسئولان دولت بایدن نگرانند اسرائیل، فاقد استراتژی خروج از غزه باشد. جنگ کنونی با پیروزی به پایان نخواهد رسید و این بار نیز سرانجام آن آتشبس خواهد بود".
هاآرتص همچنین می نویسد: "مقامات آمریکایی معتقدند نتانیاهو، مانند مرد مُردهای است که تنها بر روی دو پا راه میرود. او از قبول آتشبس ترس دارد، چرا که نسبت به آینده خود پس از این فاجعه احساس خطر میکند. نتانیاهو معتقد است قبول آتشبس، با مخالفت وزیر امنیت داخلی همراه خواهد شد و ممکن است به جدایی بن گویر از ائتلاف دولت و فروپاشی کابینه منجر شود".
۱۰) مطابق آنچه گفته شد، رژیم صهیونیستی در هر دو صورت ادامه جنگ یا توقف آن، در موقعیت باخت و شکست قرار گرفته است؛ هر چند که اگر ته مانده عقل برای زمامداران این رژیم باقی مانده باشد، توقف زنجیره دامنه دار شکست را به افزایش تصاعدی خسارات رژیم و گرفتاری عمیق تر در باتلاق ترجیح می دهند.
این برای اسرائیل، انتخاب بین بد و بدتر است. در این میان، اگر مغلوبه شدن جنگ علیه غزه، برای اسرائیل فاجعه بار باشد -که قطعا هست-، برای کارفرمای آمریکایی، فاجعه بار تر خواهد بود.
ده روز قبل "استفن والت"، سردبیر "فارین پالیسی" ضمن تبیین چند استدلال قوی نوشت: "جنگ غزه، فاجعه تمام عیار برای آمریکاست".
@IMANI_mohammad
مورخ صهیونیست: پیروزی حماس
رویدادی بزرگ در تاریخ فلسطین است
یک مورخ اسرائیلی اذعان کرد رژیم صهیونیستی در کشور فلسطین و با اراده انگلیسیها تاسیس شده است.
آرون برگمن، استاد مطالعات جنگ در کینگز کالج لندن، در گفتوگو با عرب نیوز اظهار داشت: اسرائیل، ۷۵ سال در جنگ بوده. از زمانی که داوید بن گوریون، رئیس لهستانیالاصل سازمان جهانی صهیونیسم در ۱۴ می۱۹۴۸ و روز پایان یافتن قیمومیت بریتانیا بر فلسطین، تاسیس کشور اسرائیل را اعلام کرد.
به دلایل سیاسی، بریتانیا از سال ۱۹۱۷ و زمانی که اعلامیه بالفور را صادر کرد از تاسیس خانه ملی برای یهودیان در فلسطین دفاع کرده است. در اعلامیه بالفور، بریتانیا متعهد شد از «خانه ملی برای مردم یهودی در فلسطین» حمایت کند. آرتور بالفور ۱۱ آگوست ۱۹۱۹ در یادداشتی نوشت: «صهیونیسم چه درست باشد چه غلط، خوب یا بد، ریشه در سنتهای دیرینه، نیازهای کنونی و امیدهای آینده دارد و اهمیتش بسیار عمیقتر از خواستهها و تعصبات ۷۰۰ هزار عرب است که اکنون در آن سرزمین باستانی زندگی میکنند.»
این مورخ صهیونیست توضیح نداد که مقامات انگلیسی چه حقی داشتهاند حاکمیت ملت فلسطین بر سرزمینشان را سلب و آن را به اشغالگرانی که از جاهای مختلف دنیا به سرزمین فلسطین کوچانده میشدند، واگذار کنند؟!
آرون برگمن میافزاید: اولین هشدارها در مورد پیامدهای اجتنابناپذیر «سرریز جمعیت بیگانه به یک کشور عربی» از سوی یکی از اعضای مجلس اعیان بریتانیا مطرح شد.
لرد سیدنهام در مناظرهای در مورد قیومیت فلسطین در مجلس اعیان در ۲۱ ژوئن ۱۹۲۲ گفت آسیبی که این امر به همراه خواهد داشت، ممکن است هرگز جبران نشود. کاری که ما انجام دادهایم با امتیاز دادن نه به مردم یهود، بلکه به یک بخش افراطی صهیونیستی، زخمی در شرق ایجاد خواهد کرد که هیچکس نمیتواند بگوید تا کجا ادامه خواهد یافت.»
برگمن افزود: اقدام آغازین در این تراژدی طولانیمدت، جنگ اعراب و اسرائیل در سال ۱۹۴۸ بود. این طرح که در ۲۹ نوامبر ۱۹۴۷ از سوی مجمع عمومی سازمان ملل به تصویب رسید ۵۶ درصد از سرزمین را به یهودیان اختصاص داد؛ اگرچه در آن زمان تعداد اعراب در فلسطین، دو برابر یهودیان بود. در این درگیری ابتدا سرزمین فلسطین و سپس سرزمینهایی که به وسیله یهودیان تصرف شدهاند (به عنوان علتی برای تکرار آتشافروزی) عامل اصلی بروز جنگهای بعدی بودند.
برگمن گفت: افرادی افراطی در دولت اسرائیل هستند که آرزوی بازگشت به بازسازی شهرکهای یهودی در غزه را دارند که آریل شارون در سال ۲۰۰۵ آنها را تخلیه کرد. آن زمان شارون فهمید هشت هزار شهرکنشین یهودی نمیتوانند میان یک میلیون و ۳۰۰ هزار فلسطینی زندگی کنند.
اکنون چگونه افراطیون انتظار دارند شهرکنشینها میان دو میلیون و ۲۰۰ هزار فلسطینی، پس از ویرانیهای کنونی زندگی کنند؟ آنهم وقتی ساکنان، دشمنی بیشتری نسبت به اسرائیل خواهند داشت.
در حال حاضر برای بسیاری، صحنههای فرار فلسطینیها از خانههای خود در غزه یادآور خاطرات دردناک آوارگی اجباری بیش از نیمی از جمعیت فلسطین قبل و در طول جنگ اعراب و اسرائیل در سال ۱۹۴۸ است.
برگمن که از سال ۱۹۸۹ در انگلیس زندگی میکند، مرتبا برای دیدار با خانواده به اسرائیل بازمیگردد. او به مدت شش سال در ارتش اسرائیل خدمت کرد، به عنوان سرگرد در جنگ لبنان در سال ۱۹۸۲ حضور داشت و سپس به عنوان دستیار در کنست کار کرد.
وی ادامه داد: «نیروهای حماس در 7 اکتبر، اسرائیلیها را غافلگیر کردند. اما در درازمدت، این حمله پس از سالها تحقیر فلسطینیان توسط اسرائیل، به عنوان یک رویداد بزرگ در تاریخ مردم فلسطین تلقی خواهد شد.»
به گفته برگمن: «در حال حاضر خشم سرکوب شده بسیار زیادی در اسرائیل وجود دارد. پس از جنگ، این خشم آزاد خواهد شد. این خشم ناشی از شکست پاسخ نظامی به حمله حماس، مدیریت نادرست گروگانگیری از سوی دولت و افزایش نارضایتی از تحریک جنبش شهرکنشینان از طریق تهاجمات مکرر به مسجدالاقصی، ضرب و شتم نمازگزاران، حمله به آنها و بیرون کشیدن مردان مسن از مسجدالاقصی است.»
@IMANI_mohammad
آخر خط روحانی به روایت سردبیر هممیهن
روزنامه هممیهن، در حالی سخنان مغالطهآمیز و طلبکارانه حسن روحانی را تیتر یک خود کرد که سردبیر این روزنامه قبلا تاکید کرده بود روحانی برای مذاکره به هر قیمت با آمریکا، قیمت بنزین را سه برابر کرده بود تا مردم را عصبانی کند و به نظام فشار بیاورد.
روزنامه هممیهن پنجشنبه گذشته، تیتر اول خود را به سخنان روحانی اختصاص داد و ذیل تیتر «هنوز آخر خط نیستیم»، نوشت: «حسن روحانی، رئیسجمهوری پیشین که اخیراً کاندیداتوری خود را برای شرکت در انتخابات مجلس خبرگان رهبری اعلام کرده، در جدیدترین سخنرانیاش درباره دلایل این تصمیم گفت: سال ۹۸ و ۱۴۰۰ که دیدیم کاری کردند که شرکتکننده بسیار کم شد. ظاهراً بعد از ۹۸ فکر کردند که آب از سرشان گذشته و مهم نیست شرکتکننده کم باشد یا زیاد. کار خودشان را شدیدتر در ۱۴۰۰ انجام دادند. هدف آنها این است که اصلاحطلبان و اعتدالیون قهر کنند و همه کنار بروند. تحلیل طیف اقلیت این بود که من در انتخابات شرکت نمیکنم. با این حال، آن طیف اقلیت دچار تعجب شد که من ثبتنام کردم.»
اهمیت دادن هممیهن به فرافکنی و فرار به جلو آقای روحانی در حالی است که وی پس از بیصداقتی و دهنکجی به مردم در موارد متعدد مدیریتی، به آخر خط رسید و سقوط محبوبیت رئیس دولت به زیر شش درصد در تمام نظرسنجیهای دولتی را به عنوان یک رکورد به نام خود ثبت کرد.
سردبیر فعلی نشریه هممیهن، درباره نگاه و رفتار روحانی با مردم، ۱۶ آذر ۱۳۹۸ به سایت انصافنیوز گفته بود:
«چرا روحانی چهار روز قبل از گرانی بنزین آنگونه سخنرانی میکند؟ کدام رئیسجمهور اعلام کرده بود که فلان قدر کسری بودجه داریم؟ آقای روحانی در یزد از کسری بودجه گفت و یکسری حملات هم به رئیسی انجام داد. همین روش را در کرمان به شکلی دیگر ادامه داد. مهمتر از همه اینها اعلام کرد به توافقات پشتپرده هم پایبند است؛ همه اینها، یعنی روحانی میخواهد به هر قیمتی شده، دوباره با آمریکا مذاکره کند. اینجا بود که #قمار کرد. وقتی دید چیزی دستش ندارد، بنزین را گران کرد تا جامعه به شرایط اقتصادی واکنش نشان دهد؛ فشار از پایین اتفاق بیفتد تا در بالا چانهزنی کنند که مذاکره انجام شود. میگویند وزیر اطلاعات در جلسه دولت هشدار داده اگر بنزین را گران کنید، جامعه بههم میریزد و روحانی #خندیده است. اینکه میگویند گران کردن بنزین تصمیم غیرکارشناسی و اطلاعرسانی آن هم غلط بوده؛ اتفاقاً از نظر روحانی، تصمیم هم کارشناسی بوده و هم نحوه اطلاعرسانی- در واقع اطلاعنرسانی- درست بوده تا جامعه بیشتر #عصبانی شود!»
@IMANI_mohammad
محاسبات اسرائیل
برای چندمین بار نابود شد
🔹رژیم صهیونیستی خیال می کرد اختیار ادامه جنگ یا آتش بس با اوست؛ بنابراین ۴۷ روز به جنایت علیه مردم بی دفاع غزه ادامه داد.
♦️این جنایت، نتیجه ای جز بدنامی، نابودی حدود ۴۰۰ تانک و زره پوش، و هلاکت دست کم هشتاد نظامی ارتش اسرائیل به اذعان خودشان، در پی نداشت.
🔹مقامات اسرائیل به ستوه آمدند؛ و در عین حال کوشیدند طاقچه بالا بگذارند و مثلا از موضع بالا (!) آتش بس را بپذیرند.
♦️اما اشتباه می کردند؛ اختیار پایان این جنگ با آنها نیست. نشان به آن نشان که مقاومت یمن، همین روزها یک کشتی تجاری صهیونیست ها را توقیف کرد و یکی دیگر را هدف قرار داد و ظاهرا عملیات های دیگر نیز در بندر ایلات و... راه است.
🔹مشابه همین انهدام محاسبات ارتش و سازمان اطلاعاتی اسرائیل را حزب الله لبنان و سپس مقاومت عراق از همان فردای آغاز عملیات طوفان الاقصی انجام دادند و هر چه جلوتر آمدیم، ضربات به صهیونیست ها (و آمریکا) متنوع تر، شدید تر، و درناک تر شد.
♦️اسرائیل حالا نه تنها نمی تواند جنگ پیش دستانه و یکطرفه را به اجرا بگذارد، بلکه قادر هم نیست جنگ را آن گونه که می خواهد، به پایان برساند.
🔹مقامات دولت نتانیاهو باید دنبال واسطه هایی باشند که پیام التماس و "غلط کردیم" شان را به فرماندهان جبهه مقاومت منتقل کنند و هر چه زودتر از ده ها کیلومتری غزه بگریزند؛ پیش از این که خسارات بزرگ تری در دریای سرخ و اقیانوس هند و دریای مدیترانه و... متحمل شوند.
@IMANI_mohammad
هراس غرب از گسترش جنگ
در صورت فشار علیه ایران
♦️خبرگزاری فرانسه میگوید: ایران، برنامه هستهای خود را گسترش داده و از همکاری با آژانس کاسته اما، قدرتهای غربی از ترس تشدید تنشها در منطقه، تمایلی به سختگیری ندارند.
🔹فرانسپرس در گزارشی نوشت:
🔻"غنیسازی اورانیوم از سوی جمهوری اسلامی به سطح تسلیحاتی نزدیک شده. همچنین، حذف شماری از بازرسان و امتناع از نصب مجدد تجهیزات نظارتی، چالشهای تازهای را برای نظارت بر برنامه هستهای ایران ایجاد میکند.
🔻قدرتهای غربی در هراس از تشدید تنشهای خاورمیانه، در شرایطی که جمهوری اسلامی برنامه هستهای خود را بهپیش میبرد، تمایلی به سختگیری ندارند.
🔻یک دیپلمات ارشد میگوید: وضعیت بسیار تیره و تار است، اما واقعیت این است که هیچ علاقهای برای تحریک جمهوری اسلامی به واکنش در شرایط جنگ در خاورمیانه وجود ندارد.
🔻شکست برجام در سال ۲۰۱۸ و بهدنبال آن، پیشبرد برنامه هستهای توسط جمهوری اسلامی، وضعیت را پیچیدهتر کرده است.
🔻در بحبوحه تشدید تنش میان اسرائیل و حزبالله لبنان، به نظر میرسد هدف از رویکرد محتاطانه قدرتهای غربی، جلوگیری از تشدید تنشهای منطقهای و سرریز شدن احتمالی درگیریها است.
🔻از زمان حمله حماس در ۷ اکتبر و حمله اسرائیل به غزه، نگرانیهایی در مورد یک درگیری منطقهای گستردهتر بهوجود آمده است".
🔹در همین حال "یورونیوز" هم، ضمن طرح این سؤال که چرا قدرتهای غربی در مقابل تهران منفعل هستند؟ نوشت:
🔻"ممنوعیت فعالیت شماری از بازرسان، فعال نبودن دوربینهای نظارتی در مراکز هستهای و افزایش ذخایر اورانیوم، سه موضوع مهم در پرونده ایران در آژانس است.
🔻با وجود این، قدرتهای غربی از ترس تشدید تنشها از اقدام عملی در برابر آن خودداری میکنند.
🔻یک دیپلمات بلندپایه می گوید: غمانگیز است، اما واقعیت این است که اکنون هیچ کس نمیخواهد ایران را به واکنش در برابر جنگ اسرائیل و حماس وادار کند.
🔻کلسی داونپورت، کارشناس انجمن کنترل تسلیحات گفت: «اکراه شورای حکام آژانس قابل درک است. این موردی است که ژئوپلیتیک بر موضوع منع گسترش تسلیحات غلبه میکند.» غرب از گسترش جنگ غزه به اسرائیل و لبنان، نگران است".
🔹اذعان خبرگزاری فرانسه و یورونیوز به هراس قدرتهای غربی از گسترش جنگ، در حالی است که برخی محافل مرعوب یا مأمور غرب، همواره روایتی خلاف واقعیات ارائه کرده و با لحنی غربهراسانه مدعی شده اند که باید مراقب دام غرب برای کشاندن ایران به میدان جنگ بود.
🔹این محافل در گذشته نیز در حالی مدعی بودند میخواهند سایه جنگ را از سر کشور دور کنند که بیشترین تهدید و ناامنی و تخریب و تحریم و ترور، در دوره مدیریت آنها رخ داد و اگر درایت نظام در برخورد قاطع با تهدیدهای فزاینده نبود، امروز به جای گرفتاری دشمنان، باید کشور ما گرفتار جنگ و ناامنی میشد.
🔹اما حالا رسانههای غربی اذعان میکنند که دولتهای متبوع آنها، نگران باز کردن جبههای جدید هستند.
@IMANI_mohammad
آتشبس یا ادامه نبرد؟
دورنمای جنگ نامتعارف -۱
۱) "آتش بس ادامه می یابد، یا جنگ از سر گرفته می شود؟". صورت مسئله جنگی که ۵۲ روز از آغاز آن می گذرد، اصلا این نیست.
اسرائیل تظاهر می کند که مصمم است جنگ را پس از آتش بس چهار روزه ادامه دهد، اما واقعیت، چیز دیگری است. شروع عملیات زمینی علیه غزه و ارتکاب جنایات جنگی، دروازه های جهنم را به روی رژیم صهیونیستی در مرزهای شمالی و جنوبی و فراتر از مرزها در دریای سرخ و اقیانوس هند گشود.
بنابراین رژیم اسرائیل، بر خلاف هارت و هورت فراوان، نیازمند توقف جنگ برای در امان ماندن از پیامدهای گسترش آن است. همین دیشب اعلام شد که چهارمین کشتی متعلق به این رژیم، گرفتار عملیات انتقامی در خلیج عدن شد و این، علاوه بر تلفات و خسارات سنگینی است که مقاومت غزه، حزب الله لبنان و مقاومت یمن وارد کرده اند.
۲) نواره غزه، منطقه کوچکی است؛ اما جنگ جاری در آن، جنگ متعارفی نیست که بتوان نقطه پایان متعارفی بر آن گذاشت.
این جنگ در مقابل آپارتاید، نسل کشی و جنایات جنگی رژیمی است که بر مبنای اشغال سرزمینی بنا شده، و تا یکی از دو طرف از بین نرود، جنگ ادامه خواهد داشت. ملت فلسطین، از بین رفتنی نیست، چون اینجا سرزمین مادری اوست. اسرائیل اما رژیمی چهل تکه است که نمی تواند و نتوانسته با جمع کردن مهاجران از کشور های مختلف، ملت مصنوعی بسازد.
۳) امپراتوری غرب، سابقه طولانی در "جنتلمن" ساختن از جنایتکاران دارد. صهیونیست های یهودی هم، پیشگام تحریف و فریب در تاریخ بشر هستند. اما رژیم صهیونیستی به ویژه پس از جنگ اخیر، پدیده ای نیست که بتوان برای او اعتبار دست و پا کرد. رفتار اسرائیل، رفتار کسی است که آب از سرش گذشته؛ و به قول معروف، آب که از سر گذشت، چه یک وجب و چه یک دریا!
ارتش این رژیم با فرماندهی میدانی آمریکا،۴۰ هزار تن بمب بر سر مردم غزه ریخت، سه برابر قدرت بمب اتمی منفجر شده در هیروشیما. هیچ کس نمی تواند این واقعیت را که رفتار اخیر رژیم صهیونیستی، "جنایت علیه بشریت، نسل کشی، و جنایت جنگی بوده"، انکار کند، حتی اگر کسی ادعا کند که اسرائیل پس از عملیات "طوفان الاقصی"، از خود دفاع کرده است. اسرائیل حتی اگر رژیم مشروعی هم بود که نیست، رفتارش در طول ۷۵ ساله پس از تاسیس، مبتنی بر آپارتاید، نسل کشی و جنایت علیه بشریت بوده، و هر چه جلوتر آمده، مصوبات سازمان ملل را -که مشروعیت تاسیس خود را از رای آن می داند- بیشتر زیر پا گذاشته و حتی از نگاه قواعد سازمان ملل هم، اشغالگر محسوب می شود.
آنچه در این جنگ مشروعیت دارد، عملیات طوفان الاقصی به عنوان دفاع از سرزمین اشغال شده خویش است، و نه حملات طرف اشغالگر.
💢 ادامه دارد
@IMANI_mohammad
آتشبس یا ادامه نبرد؟
دورنمای جنگ نامتعارف -۲
۴) اسرائیل با هر تعریفی، اشغالگر است و حماس برای آزادی کشورش می جنگد . این واقعیت روشن را حتی امثال "آرون برگمن"، مورخ اسرائیلی و استاد دپارتمان مطالعات جنگ در کینگز کالج لندن، اقرار می کنند.
برگمن از سال ۱۹۸۹ در انگلیس زندگی می کند و مرتبا برای دیدار با خانواده به اسرائیل باز می گردد. او ۶ سال در ارتش اسرائیل خدمت کرده، در جنگ لبنان در سال ۱۹۸۲ حضور داشته، و به عنوان دستیار در "کنست" کار کرده است. برگمن به تازگی گفت:
"اسرائیل، ۷۵ سال در جنگ بوده؛ از زمانی که داوید بن گوریون، رئیس لهستانی الاصل "سازمان جهانی صهیونیسم" در ۱۴ می ۱۹۴۸ و روز پایان یافتن قیمومیت انگلیس بر فلسطین، تاسیس اسرائیل را اعلام کرد. به دلایل سیاسی، بریتانیا از سال ۱۹۱۷ و زمانی که اعلامیه بالفور را صادر کرد از تاسیس خانه ملی برای یهودیان در فلسطین دفاع کرده. بالفور ۱۱ آگوست ۱۹۱۹ در یادداشتی نوشت: «صهیونیسم چه درست باشد چه غلط، خوب یا بد، ریشه در سنت های دیرینه، نیاز های کنونی و امید های آینده دارد و اهمیتش بسیار عمیق تر از خواسته های ۷۰۰ هزار عرب است که اکنون در آن سرزمین زندگی می کنند."[!] اولین هشداردر مورد پیامد های اجتناب ناپذیر «سرریز جمعیت بیگانه به یک کشور"، از سوی لرد سیدنهام در مجلس اعیان عنوان شد. سیدنهام ۲۱ ژوئن ۱۹۲۲ گفت: "آسیبی که این کار به همراه خواهد داشت، ممکن است هرگز جبران نشود. کاری که ما با امتیاز دادن نه به مردم یهود، بلکه به یک بخش افراطی صهیونیستی انجام داده ایم، زخمی در شرق ایجاد خواهد کرد که هیچ کس نمی تواند بگوید تا کجا ادامه خواهد یافت". من پاسخ سوال سیدنهام را می دهم: تا به امروز، حدود سه چهارم قرن! اقدام آغازین در این فاجعه طولانی که در جریان است، جنگ ۱۹۴۸ بود؛ جنگی که به خاطر خشم از طرح تقسیم فلسطین آغاز شد. این طرح ۲۹ نوامبر ۱۹۴۷ به تصویب رسید و ۵۶ درصد فلسطین را به یهودیان داد؛ اگرچه تعداد اعراب فلسطین، دو برابر بود. عامل اصلی جنگ های بعدی، تصرف فلسطین و سپس، سرزمین های بعدی بود. حماس در ۷ اکتبر، اسرائیل را غافلگیر کرد؛ اما پس از سال ها تحقیر فلسطینیان، به عنوان یک رویداد بزرگ در تاریخ مردم فلسطین تلقی خواهد شد. خشم سرکوب شده بسیار زیادی هست که پس از جنگ، آزاد خواهد شد".
۵) معادلات بسیاری نه فقط در منطقه، بلکه در سطح جهانی تغییر یافته، و روند رویداد ها بسیار به هم شبیه شده است. رژیم صهیونیستی در قبال فلسطین، همان وضعیت بحرانی را دارد که آمریکا در افغانستان تجربه کرد. غرب، اکنون به دنبال راه آبرومندانه خروج از بحران اوکراین و بحران جاری فلسطین است. ماجرای اوکراین شاید با فروختن زلنسکی یا بخشی از خاک اوکراین حل شود، اما بحران فلسطین، استخوان گیر کرده در گلو است. غرب باید بین بد و بدتر انتخاب کند. فلسطین پس از ۷۵ سال نشان داده لقمه ای نیست که بشود آن را بلعید. گزینه بد برای غرب در مقابل گزینه بدتر - ولو دردناک- این است که حاکمیت مطلق ملت فلسطین را محترم شمارد؛ و گرنه، رویداد های غیر قابل تصوری در راه است که می تواند در صورت ترکیب شدن، طومار قدرت نصفه و نیمه فعلی غرب را در هم بپیچد. فقط در کمتر از ۴۰ روز، پایگاه های آمریکا در عراق و سوریه، هدف بیش از ۷۰ حمله قرار گرفته است.
۶) رژیم صهیونیستی تا پیش از جنگ و جنایت اخیر، در حملات یکطرفه به کرانه باختری و نوار غزه یا حتی سوریه، به شکل افسار گسیخته رفتار می کرد؛ شبیه یاغیگری هایی که آمریکا قبلا در افغانستان و عراق و لیبی داشت. اما مدت هاست این نامعادله تغییر کرده است. این بار، حماس بر نقشه تجاوزگرانه اسرائیل پیشدستی کرد و سپس در رویدادی غیر مترقبه و بی سابقه، حزب الله لبنان و مقاومت عراق و یمن وارد میدان شدند. مشابه این رویداد در مقیاسی متفاوت، در جنگ اوکراین و تمام شدن صبر روسیه در مقابل پیشروی بی سر و صدای ناتو رخ داد و آمریکایی ها نگرانند که چین هم رفتار مشابهی را در پیش بگیرد.
۷) شمار غافلگیری ها در جبهه اسرائیل چنان زیاد است که از فروپاشی سامانه راهبری و فرماندهی خبر می دهد: "عملیات طوفان الاقصی، برآورد غلط درباره اشغال غزه از چند روز و هفته، تا تغییر آن به چند ماه و سال، ناتوانی در یافتن تونل ها یا پایگاه های نظامی حماس، ننگ انهدام چند بیمارستان و ناکامی در توهم یافتن اثری از فرماندهی جنگی مقاومت، ناتوانی از کشف محل نگهداری اسرا، ناتوانی در پیش بینی کمیت و کیفیت ورود اضلاع جبهه مقاومت به جنگ، و تحمل ضربات دردناک".
این بار، نه اختیار شروع جنگ با اسرائیل بود و نه زمان توقف آن. مقاومت فلسطینی و متحدانش، بسیاری از خواسته ها را دیکته کردند و همزمان، مردم غزه بی اعتنا به تهدید ها، به خانه های ویران خود باز گشتند. این یعنی نابودی بار روانی انفجار ۴۰ هزار تن بمب.
💢ادامه دارد
@IMANI_mohammad