میدان راهبردی سوریه؛ اهمیت تکاپوی دیپلماتیک -۲ 🔹اقدامات تروریستی که بعدها گروه های تکفیری (مزدوران تربیت شده آمریکا، انگلیس و اسرائیل) در مسکو انجام دادند و همچنین مزدورانی که در جنگ اوکراین به کار گرفته شدند، درستی هشدار و پیش بینی شهید سلیمانی را نشان داد. ♦️حتما شرایط امروز،با یک دهه قبل تفاوت هایی کرده است. احتمالا تمرکز روسیه در جنگ اوکراین، از تمرکز بر جنگ سوریه کاسته باشد، هر چند که آنها طی چند روز اخیر، حملات سنگینی علیه برخی مواضع گروهک تحریر الشام داشته اند. 🔹عملیات فریب غرب و وعده معامله هم، یک احتمال است. همین طور ممکن است ترکیه تحرکاتی برای بده بستان داشته باشد. اما هیچ کدام این گمانه زنی ها نمی تواند مانع از پیگیری منافع ملی در موضوع سوریه در دو حوزه میدان و دیپلماسی باشد. ♦️قطعا آقای عراقچی، آقای ظریف نیست و تفاوت های جدی با او دارد، اگرچه در برخی موضوعات مثل برجام و مذاکره با اروپا همکار بوده اند. عراقچی، این تفاوت مهم را در جریان سفرهای مهم دو ماه گذشته به کشورهای منطقه (با موضوع حمایت از مقاومت) به ویژه لبنان و سوریه و عراق نشان داد. 🔹نباید به دستاوردهای احتمالی دیپلماسی نگاه صفر و صدی داشت. مهم است که ظرفیت دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران، به عنوان قدرت مهم منطقه، از عراق و سوریه (و حتی ترکیه) گرفته تا روسیه و چین و دیگران به حرکت در آید و امکانات موجود را پای کار آورد. ♦️اردوغان با وجود این که در ماجرای کودتا، از آمریکا شبیخون خورد و تداوم قدرت خود را از جمله مدیون حمایت ایران است، اما متاسفانه با آرزوی موهوم نوعثمانیگری، همچنان در نقشه آمریکا و اسرائیل، و بر خلاف منافع ملت های منطقه رفتار می کند و دیر یا زود، آسیب این بازی را خواهد دید. 🔹در این میان، در مورد چین و روسیه، دیپلماسی بهنگام ضروری است؛ تا از جمله درباره نقشه آمریکایی- صهیونیستی و نیابتی "پان ترکیسم" -که از مرزهای چین و آسیای میانه تا مدیترانه پیگیری می شود و فعلا بر استخدام میلیشیای نظامی در چین (اویغور ها)، قزاقستان، ازبکستان، ترکمنستان، جمهوری آذربایجان و... استوار است-، هشدار و توجه داده شود. ♦️دور از ذهن نیست که مشابه تهدید های تروریستی- امنیتی ضد مسکو، در قلمرو چین هم بازسازی شود، ضمن این که تضعیف مقاومت منطقه در مقابل جبهه تروریسم، نهایتا موجب تقویت سیطره آمریکا و تحت فشار قرار گرفتن شدید اقتصاد و امنیت چین خواهد شد. 🔹(بعد التحریر: وزارت امور خارجه در این تحرک دیپلماتیک، می تواند از ظرفیت برخی افراد همسو نظیر آقای لاریجانی نیز بهره بگیرد). @IMANI_mohammad

. فهم تازه از وحدت میدان‌ها و شبکه معارض با آن -۱ ۱) تصور غالب این است که عبارت "وحدت میدان ها"، صرفا ناظر به "میدان نظامی" و منحصر به اعضای جبهه مقاومت است. اما این تلقی، دقیق نیست. وحدت میدان ها نه منحصر به میدان نظامی است و نه منحصر به جبهه مقاومت. تلاش غرب، معطوف به از هم گسیختن وحدت میدان ها بوده است؛ چه اینکه آمریکا و اسرائیل طی دو دهه گذشته به ویژه یکسال اخیر، ضربات راهبردی و کاری بسیاری از آن وحدت متحمل شدند. بر این مبنا، نخست وزیر رژیم صهیونیستی (تحت تعقیب محاکم بین المللی به جرم جنایت جنگی و نسل کسی) همین اواخر اعلام کرد که شکاف در وحدت میدان ها را دنبال می کند. ۲) وحدت میدان ها در جبهه مقاومت منطقه،  با ده ها بلکه دویست سال تاخر زمانی نسبت به "وحدت میدان ها در راهبرد غرب" اتفاق افتاده است. صهیونیسم مسیحی دهه هاست که بر مبنای وحدت میدان ها با مسائل رو به رو می شود و بر این مبنا حتی بارها منافع راهبردی اروپا تحت الشعاع منافع آمریکا و اسرائیل قرار گرفته؛ چنان که اروپا حاضر نشد -اجازه نیافت- چالش گاز و انرژی خود را از طریق تعامل سودمندانه با ایران حل کند و به ناچار به خرید گاز -حتی پنج برابر قیمت متعارف جهانی- از آمریکا تن داد و صدای اعتراض دولت فرانسه و آلمان هم از اقدام رندانه آمریکا بلند شد. ۳) وحدت میدان ها، مراتب و شدت و ضعف دارد؛ و غیر از وحدت نظامی، وحدت سیاسی و اقتصادی و امنیتی و فرهنگی و اجتماعی را هم شامل می شود. در جنگ ترکیبی و رفت و برگشتی منطقه، دفاع از امنیت متحدان، دفاع از امنیت خود است. بنابراین پایبندی به وحدت و هم پشتی با وجود فشارهای دشمن، بسیار موضوعیت دارد. امنیت عراق و سوریه و لبنان، امنیت ماست. دشمن در مقابل، با فشار و تهدید و به ویژه به کارگیری شبکه نفوذ، سعی می کند رشته های در هم تنیده وحدت میدان ها را چه در میان اعضای جبهه مقاومت و چه در داخل یکایک آنها از هم بگسلد تا شاید بتواند بخشی از شکست راهبردی بی سابقه خود پس از جنگ جهانی دوم را جبران کند. برخی مقامات پنتاگون و رژیم صهیونیستی بارها گفتند که برتری هفتاد و چند ساله را از دست داده اند. ۴) وحدت میدان ها را می توان از منظر دیگری هم دید و آن رویکرد واحد به میدان و سیاست و دیپلماسی و رسانه و افکار عمومی در فضای داخلی کشور است. موفقیت در برابر جنگ ترکیبی دشمن، منوط به این وحدت و همدلی ملی است. ۵) هنگامی که سردار شهید "حسین همدانی" در میانه سال ۱۳۹۰ به سوریه رفت، ۷۰ درصد خاک این کشور به اشغال مزدوران نیابتی غرب در آمده، و دمشق در آستانه سقوط بود. آن مجاهد خطر پذیر و دلیر، حتی چند بار تا مرز شهادت و اسارت پیش رفت، اما تقدیر بر آن بود که در کنار دلاورانی مانند شهید سلیمانی و هزاران رزمنده گمنام، سرنوشت جنگی را که هنری کیسینجر و موشه یعلون (وزیر جنگ اسرائیل) "جنگ جهانی سوم" می نامیدند، تغییر دهد. او ظرف ۳ سال، ۱۵۰ هزار نیروی داوطلب مردمی را سازماندهی کرد و آموزش داد. می گفت: "هر روز چندین جنایت اتفاق می ‌افتد. حالا من کُنج عافیت رو انتخاب کنم؟ این سرهای از بدن جدا، زن و بچه نداشتند؟ به خدا قسم اگر این اتفاق در قلب آمریکا هم می‌ افتاد، تکلیف می ‌دانستم برای دفاع از مردم بی‌ گناه، کاری بکنم... می ‌دانید اینها (گروه های تروریستی/ تکفیری) کی هستند؟ باقیمانده‌ لشکر عمر سعد! اسم گردان تک‌ تیرانداز شان را هم گردان حرمله گذاشته اند". ۶) اما همسر شهید همدانی که همان روزهای دشوار در کنار سردار بوده، روایت تلخی هم از سیاست داخلی خودمان دارد. او به اختلاف تلخ میان مسئولان وقت دولت و مجلس (ماجرای استیضاح وزیر رفاه در بهمن ماه ۱۳۹۱) اشاره می کند و می گوید: "خبرِ وهب ]پسر سردار[ که از تهران آمده بود، یک خبر سیاسی بود. گفت «دیروز، یک مجادلهٔ بد و غیر اخلاقی بین رئیس ‌جمهور و رئیس مجلس، توی مجلس درگرفت". این مجادلات سیاسی در ادوار مختلف، غالبا تمرکز روی مسائل مهم سیاست خارجی و امنیت ملی را از برخی مسئولان گرفته است. البته اختلافات سیاسی، طبیعی است. اما آنچه طبیعی نیست، میزان تمرکز و توقف روی اختلافات، و حجم تقلاهای سازمان یافته برای دمیدن در اختلافات است، به شکلی که اجماع و همدلی پدید نیاید. ۷) به اذعان آقای ظریف، محبوبیت عمومی سردار سلیمانی در نظرسنجی ها قبل از شهادتش، به بالای ۹۰ درصد رسیده بود. طبیعی بود که بعد از شهادت سردار سلیمانی، خیلی ها با سلایق سیاسی متفاوت، عکس یادگاری خود با آن شهید را رو کنند و از رفاقت و صمیمیت با سردار سلیمانی خبر بدهند. در میدان سیاست و دیپلماسی، شهید سلیمانی حتی گفت دست آقای روحانی را می بوسد و همین سخن، جنجال به پا کرد. 💢 ادامه دارد @IMANI_mohammad

. فهم تازه از وحدت میدان‌ها و شبکه معارض با آن -۲ آقای روحانی ۱۳ تیر ۹۷ در سوئیس گفته بود: «در صورتی که نفت ایران از منطقه صادر نشود، دیگر کشورها هم قادر به صادرات نخواهند بود. می‌توانید امتحان کنید. با صراحت می‌گویم ایران،رژیم صهیونیستی را نامشروع می‌داند و فعالیت‌هایش را تجاوزکارانه می‌داند». در پی این اظهارات، سردار سلیمانی خطاب به رئیس جمهور نوشت: «آنچه از فرمایشات حضرتعالی منعکس شد، مبنی بر اینکه اگر نفت ایران صادر نشود، تضمینی برای صدور نفت کل منطقه نمی‌باشد و بیانات بسیار ارزشمندی که نسبت به رژیم صهیونیستی فرمودید، مایه مباهات است. دست شما را برای ایراد این سخنان به موقع، حکیمانه و صحیح می‌بوسم و برای هر سیاستی که مصلحت نظام اسلامی باشد در خدمت هستیم». (متاسفانه آقای روحانی به حرف درست خود متعهد نماند). ۸) همین شهید سلیمانی حکیم، در عین اهتمام به گشنرش چتر وحدت و همدلی، در مقاطعی که غفلت یا انحراف را در مواضع برخی مدیران می‌دید، از نصیحت و هشدار در خلوت و جلوت دریغ نمی‌کرد. چنان که دیماه ۱۳۹۳ در پیغامی محرمانه (از طریق آقای امیرعبداللهیان)، به آقای ظریف توجه داد که درست در حالی که با وزیر خارجه آمریکا در ژنو (به نشانه صمیمیت) قدم می زنید، آمریکا در حال پیاده کردن تسلیحات و هدایت میدانی فرماندهان داعش در موصل است. فرمانده جبهه ضد تروریسم در منطقه، همچنین ۹ اسفند ۱۳۹۷، از ساده‌اندیشی درباره توافق با آمریکا بر حذر داشت: «برای دشمن، این برجام، ۳ضلعی است نه یک ضلعی. اینکه اصرار می‌‌کنند بر برجام۲ در منطقه، برای این است که می‌خواهند تحرکی را که از ایران اسلامی به جهان اسلام روح و جان داده، بخشکانند. اگر العیاذ بالله ما رفتیم و در برجام۲ شرکت کردیم، به همین تمام می‌شود؟ نه، برجام اصلی در داخل است. تلاش آنها به اینجا منتهی نخواهد شد و برجام۳ هم خواهند داشت، چون معتقدند چشمه باید در ایران خشکانده شود.» ۹) آیا طبیعی است در شرایطی که جبهه آمریکایی- صهیونیستی بر تصاعد تهدیدات امنیتی در منطقه‌ متمرکز شده، یک شبکه سیاسی- رسانه‌ای سابقه دار، علی الدوام پالس مذاکره از موضع ضعف بفرستد و حال آن که مورد اعتنا قرار نمی گیرد و فقط بر جرئت دشمن می افزاید؟ هدف از مقاله وزیر خارجه اسبق در فارن افرز و پالس یکطرفه مذاکره (آن هم نه فقط درباره عبور از برجام، بلکه حتی درباره موضوعات دیگر!) چیست؟! اطمینان دادن به دشمن درباره بی تفاوتی نسبت به جنگ ترکیبی؟ اظهار ضعف؟ عبور از حقوق پایمال شده در برجام، به بهانه توافق (دیکته) جدید؟! یا ایجاد دودستگی در داخل؟! ۱۰) شاید مهمترین تذکر سردار سلیمانی، ناظر به نقشه دوقطبی سازی نسبت به دشمن است که مهر ماه ۱۳۹۵ هشدار داد: «در خط مقدم جنگ با دشمن، نباید دو صدا بلند شود و کسانی بگویند دشمن نیست، دوست است. خوارج، محصول ترویج همین نگاه بودند. اگر صاحب‌منصبانی آدرس غلط دادند و در جامعه دو صدایی دشمن درست کردند، مرتکب خیانت شده‌‌اند. کوچه دادن به دشمن، بدترین نوع خیانت است. ترویج فهم غلط از دشمن، حساسیت جامعه را از بین بردن و در درون آن تفرقه درست کردن، خیانت است». امروز هم دو صدایی درست کردن درباره آمریکا و اروپا، در حالی که آنها بشدت سرگرم خباثت و خصومت و تهدید سازی علیه کشورمان هستند، جرم و خیانتی نابخشودنی است. این که فلان مجموعه سیاسی به بهانه آتش بس، پالس به رسمیت شناختن رژیم جنایتکار صهیونیست بفرستد، خیانت به امنیت ملی و بشریت است. اقتضای موقعیت فعلی در برابر دشمنی آشکار دشمنان، بسیج همه امکانات برای مقاومت ملی و منطقه ای است و نه دادن آدرس دروغ مذاکره و آتش بس یکطرفه که دل متحدان را هم خالی می کند. ۱۱) در همین شرایط عجیب است که کسانی از یکطرف به جای تامین امنیت و قانونمندی در فضای مجازی، نسخه برداشتن محدودیت های نیم بند را می پیچند و حال آن که خط رسانه ای باید در برابر تحرکات پایوران دشمن محکم شود؛ و از سوی دیگر به بهانه مخالفت با قانون مصوب حجاب، با اصل الزام شرعی حجاب به عنوان حکم ضروری دین مخالفت می کنند و رخنه در خط مقدم فرهنگی عفاف و حجاب پدید می آورند. ضلع سوم این تحرکات، القای ناتوانی در حل مشکلات اقتصادی (مثل ماجرای قطع برق) و اجبار به تسلیم در مقابل دشمن است و حال آن که هم راه حل های اقتصادی وجود دارد و هم نتیجه اعتماد به غرب، دو برابر شدن تحریم ها بوده است. دولت و دو قوه دیگر اگر می خواهند در تله دشمن گرفتار نشوند و به مسئولیت خود در تراز اقتدار منطقه ای ایران عمل کنند، قبل از هر چیز باید با ادبیات مسموم و مشورت های فلج کننده که به اختصار ذکر آن رفت، مرزبندی صریح داشته باشند و بلکه خط نفوذ را منکوب کنند. گشایش امور و فراهم کردن مجال بسیج امکانات برای حل چالش ها، از مسیر این مرزبندی و مواجهه صریح می گذرد. این عقلانیت انقلابی، نیاز مهم کشور است. 💢 یادداشت روز کیهان @IMANI_mohammad

‍ برمن: ترامپ، سیگنال‌های مذاکره را نادیده می‌گیرد؛ چون اهرم‌های فشار علیه ایران از بین رفته است 🔹نایب ‌رئيس اندیشکده «انجمن سیاست خارجی آمریکا» گفت: دولت ترامپ، سیگنال‌های ایران برای مذاکره را نادیده می‌گیرد. 🔻ایلان برمن در گفت‌و‌گو با رادیو فردا (ارگان سازمان سیا) و درباره سیاست خارجی دولت دوم دونالد ترامپ در قبال ایران گفت: سیاست آمریکا وارد دوره‌ای شده که رویکردی شکاکانه‌تر و تقابلی‌تر خواهد داشت. 🔻سؤال اصلی این است که آیا سیاست فشار حداکثری در دوره اول ترامپ به‌روزرسانی خواهد شد یا خیر. چرا که طی پنج سال گذشته، اتفاقات زیادی در منطقه رخ داده و مشخص شده که هرچند فشار اقتصادی لازم است، اما این فشار برای تحریک خیابان‌ و تأمین منافع خارجی آمریکا کافی نیست. 🔻امید من این است که شاهد نسخه‌ای جدید از فشار حداکثری باشیم که جنبه‌های مثبت سیاست قبلی را تقویت کند. در عین حال، این نسخۀ جدید باید توجه بیشتری به خیابان‌های ایران و درک عمیق‌تری از نیاز به تغییر رژیم داشته باشد. 🔹وی در پاسخ این سؤال که "انتهای مسیری که شما ترسیم می‌کنید، به تغییر رژیم می‌انجامد؛ اما آقای ترامپ گفته بود که ایالات متحده نه توان و نه علاقه‌ای برای رفتن به سمت تغییر رژیم ندا"رد، گفت: 🔻درست است. منطقی است که ایالات متحده نسبت به آن‌چه می‌تواند در داخل ایران به دست آورد، رویکرد محتاطانه داشته باشد. اطلاعات ما دربارۀ آنچه در ایران اتفاق می‌افتد، کامل و بی‌نقص نیست. دوم، سابقۀ تاریخی ما در حمایت از تغییرات سیاسی در کشورها چندان موفقیت‌آمیز نبوده. این را در مورد عراق به‌خوبی دیده‌ایم. بنابراین، باید متواضع باشیم. دوران حمایت از تغییر رژیم به‌صورت کامل و گسترده، مدت‌هاست که به پایان رسیده است. 🔹برمن در پاسخ این سؤال که آیا دولت ترامپ علامت‌‌های مذاکره از سوی ایران را نادیده خواهد گرفت؟، گفت: 🔻به نظر من، این سیگنال‌ها تا زمانی که اهرم‌های کافی ایجاد نشود، نادیده گرفته خواهد شد. مشکل اصلی تیم ترامپ این است که تمام اهرم‌هایی که با سیاست فشار حداکثری ایجاد شده بود، از بین رفته است. 🔻کاهش ذخایر ارز خارجی جمهوری اسلامی، کاهش صادرات نفت، و در نتیجه کاهش درآمد رژیم، هیچ‌کدام دیگر وجود ندارند. امروز رژیم در شرایط اقتصادی به‌مراتب باثبات‌تر و بهتر از پنج سال پیش قرار دارد. 🔻اولین و مهم‌ترین کار دولت ترامپ بازسازی این اهرم‌ها است. پس از آن ممکن است گفت‌وگو امکان‌پذیر باشد، اما در حال حاضر به نظر می‌رسد که دولت آینده درک کرده که اهرم کافی در اختیار ندارد. @IMANI_mohammad

‍ تحلیل‌های فلج‌کننده عقل‌منفصل آقای پزشکیان 🔻مسئله نامبارک این است که دولت و برخی تصمیم سازان اصلی آن مثل ظریف، هیچ برنامه ای برای منطقه، جز مذاکره با آمریکا ندارند و بنابراین هیچ کاری از پیش نمی رود. 🔹دولت متاسفانه پشتیبانی لازم را نسبت به تحرکات میدانی آقای عراقچی ندارد، چون ظریف به عنوان وزیر در سایه و عقل منفصل آقای پزشکیان عمل می کند. متاسفانه آقای پزشکیان در قبال ظریف کاملا منفعل عمل می کند. 🔻برخی دولتمردان پیش از این اذعان کردند که غرب و واسطه های آنها سر دعوت به آتش بس و نگرفتن انتقام از اسرائیل، فریبکاری کردند، اما باز هم چند باره گول می خورند. 🔹شاید برنامه غربی- عبری برای به هم ریختن سوریه، در چنین روزهایی از تبلیغات انتخاباتی ایران نهایی شده باشد؛ همچنان که برنامه به هم ریختن لبنان. اظهار ناتوانی، تنها حس مشخصی است که از سوی مدعیان اصلاح طلبی طی چند ماه گذشته به شکل سازمان یافته بروز داده شده است. 🔻عقل منفصل آقای پزشکیان که برای او شاخ هم گذاشت(!) همان آدم اشتباهی است که گفت مردم، مخالف هزینه دادن برای فلسیطن و منطقه هستند و همه اش دیپلماسی برای میدان خرج کرده است. 🔹هم او، سفر مهم سردار سلیمانی به مسکو در مرداد ۱۳۹۴را از علل شکست برجام معرفی کرد؛ انگار که با برجام تعهد داده بودند دیپلماسی و سیاست خارجی منهای غرب را کاملا قفل کنند! 🔻توهم و تکبر و هیجان زدگی، ویژگی دیپلمات در سایه ای است که دیپلماسی را نه در منطقه، بلکه صرفا در التماس از غرب برای گرفتن نقشی دم دستی و واگذاری اقتدار ایران جست و جو می کند و نقش آفرینی در منطقه را ذاتا هزینه وانمود کرده است؛ 🔹کسی که در نگازش برجام به چنان دیکته ای تن داد که آمریکا بتواند توافق را با گرفتن امتیازات هنگفت و بدون پرداخت هیچ خسارتی از پا در بیاورد و در عین حال مکانیسم ماشه ای را در دل این جنازه تعبیه کند که به غرب امکان بازگشت خودکار تحریم ها را بدهد! @IMANI_mohammad

. درباره ماجرای سوریه و حکمت متعالیه مقاومت-۱ 🔹آیا هزینه های مادی و انسانی که در سوریه در طول این سال ها کردیم، ارزشش را داشت؟ اصلا ما در سوریه چه می کردیم؟ اگر این حضور ارزشش را داشت، چرا از دستاوردهای آن صیانت نکردیم؟ 🔻برای پاسخ به این سوالات، ابتدا باید منطق و حکمت متعالیه "مقاومت" را در دو بُعد "ایرانی" و "اسلامی" فهمید. حتی اگر کسی دریافت اسلامی نداشته باشد و نگرش صرفا ایرانی و محدود به منافع ملی داشته باشد، باید به حقیقتی مهم پی برده باشد: 🔹مواجه نشدن بهنگام با تهدیدهای دشمن، مساوی است با این که به شکل کاملا منفعلانه در خاک خود غافلگیر شوید و صد برابر هزینه بپردازید؛ تازه معلوم هم نیست که بتوانید او را عقب برانید یا نه. 🔻امیر مومنان (ع) در این باره حکمتی را بیان فرموده اند که مقبول استراتژیست هاست: «با دشمن بجنگید، پیش از آن که با شما بجنگند. َوَاللَّهِ مَا غُزِيَ قَوْمٌ قَطُّ فِي عُقْرِ دَارِهِمْ إِلَّا ذَلُّوا. به خدا سوگند با هیچ قومی در خانه‌اش نجنگیدند، مگر آن که او را خوار ساختند.» (خطبه ۲۷ نهج‌البلاغه) 🔹منطق مقاومت در منطقه ما، جعلی و مصنوعی نیست، بلکه از متن ملت ها و در واکنش به واقعیت های تلخ چند ده سال انفعال و خوش خیالی جوشیده است. 🔻برپایی رژیم اشغالگر در فلسطین و سپس دست درازی آن به خاک همه همسایگان، دقیقا به موازات دعوت به صلح و سازش در طول چند دهه انجام شد و به ملت ها فهماند که بدون مقاومت، نمی توانند از حیثیت و موجودیت خود پاسداری کنند. 🔹ملت ما، پیشگام مقاومت است. این، یک انتخاب میان ذلت و عزت، و بنابراین، یک الزام بود. متجاوزان ارتش بعث، چه جنایاتی که در استان های غربی و جنوب غرب مرتکب نشدند. وقتی آنها با پشتیبانی جند ده کشور غربی و عربی به خاک چند استان ما تجاوز کردند، نه ارتش بلکه بسیج مردم بود که خط مقدم مقاومت را شکل داد. 🔻در چنان روزگار دشواری که همسایگان جنوبی ما در حال خیانت و کمک به صدام بودند، سوریه جزو معدود دولت های عربی بود که کنار مقاومت ملت ایران ایستاد و پشتیبانی کرد و به همن علت هم، مغضوب آمریکا و اسرائیل شد. 🔹حکومت اسد -پدر و پسر- اگر به تهدید و تطمیع های غرب و ارتجاع عرب تن می دادند، هیچ رسانه و سیاستمدار غربی یادش نمی افتاد که درباره دموکراسی و دیکتاتوری سخن بگوید. همچنان که نه درباره دیکتاتوری مطلق در عربستان و اردن و امارات و بحرین و قطر و مصر حرف می زنند و نه از جریان معارضه جانبداری می کنند. 🔻نوبت دوم که آتش جنگ نیابتی غرب علیه ملت ایران و دیگر ملت های مستقل برافروخته شد، به واسطه برکشیدن دولت داعش در عراق و سوریه بود. سرطان این تروریسم از یکسو به عمق سوریه کشیده شده بود و از جانب دیگر به مرزهای غربی ایران رسیده بود؛ جنان که علنا از حمله به عمق خاک ما می سخن گفتند. 🔹تروریست های تکفیری و اجاره ای، اگر در عراق و سوریه مهار نمی شدند، جنایات بزرگتری را در عمق سرزمین ما مرتکب می شدند. نیاز مشترک سه کشور، موجب حضور مسشاری ایران شد. ما هنگامی توانستیم به مقاومت آنها کمک کنیم، که دولت و مردم هم پای کار بودند و برای امنیت خود جنگیدند. 🔻در اینجا، نیروهای مقاومت منطقه ای و روسیه هم وارد شدند تا سر افعی داعش به سنگ کوبیده شد. این پیروزی بسیار بزرگ، یعنی تضمین هفت- هشت سال امنیت برای خودمان و منطقه و حتی فرا منطقه. 💢ادامه دارد... @IMANI_mohammad

درباره ماجرای سوریه و حکمت متعالیه مقاومت-۲ 🔻دشمنانی که روزی صدام را برای حمله به ایران ملعبه دست کردند، روزگاری دیگر به اشغال مستقیم دو همسایه شرقی و غربی ما پرداختند و رسما ایران را تهدید کردند، و روز سوم، جنگ نیابتی داعش و دیگر گروه های تکفیری را بر ساختند، از حجم شکست های راهبردی، لحظه ای آرام و قرار نداشته اند. 🔹فکرش را بکنید: فقط هفت هزار میلیارد دلار هزینه آمریکا در دو جنگ افغانستان و عراق و "تقدیم عراق به ایران در سینی طلایی" به تعبیر سعود الفیصل وزیر خارجه مقبور عربستان؛ 🔻پس از آن سرمایه گذاری انبوه روی جنگ نیابتی و شکست در آن و بسیج شدن ظرفیت های مقاومت منطقه ای، از افغانستان و پاکستان تا یمن و عراق و سوریه و لبنان؛ و سپس، دریافت ضربات راهبردی، بعد از عملیات طوفان الاقصی و نمایش محدود وحدت میدان ها از سوی جبهه مقاومت. 🔹عملکرد یکایک دستگاه های خودمان در بحران اخیر سوریه را می توان (و باید از موضع کارشناسی) نقد و بررسی کرد. اما زبان طعنه و تمسخر با زبان نقد دوتاست. 🔻ناراحتی از اتفاق مهم پیش آمده، سزاوار هر ایرانی مسلمان است؛ اما زبان طعنه و تمسخر، قطعا خیر خواهانه نیست و اگر با توجه باشد، قطعا همان زبان شماتت منافقانه در پسِ هر ناکامی جبهه خودی است. 🔹این یادداشت مجال پرداختن به عملکرد دولت، دستگاه های اطلاعاتی، وزارت امور خارجه، نیروهای نظامی مسئول به ویژه سپاه پاسداران، و وزارتخانه های اقتصادی را ندارد. 🔻اگر ما حداکثر ۱۰ تا ۲۰ درصد امکان اثر گذاری بر تحولات سوریه را داشته ایم، ۸۰- تا ۹۰ درصد دیگر به نقش "دولت، ارتش و مردم سوریه"، دولت روسیه، و دولت های معارض (از آمریکا و اسرائیل و غرب تا ترکیه و ارتجاع عرب) بر می گردد. 🔹تشدید تحرکات گروه های تروریستی در شمال سوریه، از چند ماه قبل آشکار بود و این نکته هم که ماموریت داشته باشند برای نجات رژیم از نفس افتاده اسرائیل، میدان جنگ را عوض کنند، احتمال بالایی به شمار می رفت. در عین حال، سرافکندگی بزرگی بود اگر وسط جنگ حزب الله و حماس با صهیونیست ها، مرتکب خیانت می شدند. 🔻اما ائتلاف تحریر الشام بلافاصله پس از اعلام آتش بس، وارد معرکه شد و این در حالی بود که دولت اسد پس از قریب ۱۵ سال جنگ، تحمل ویرانی و چند پارچگی، غارت منابع اقتصادی و نفتی اش از سوی آمریکا و ترکیه، نارضایتی اقتصادی مردم، و ارسال پیام های تهدید و تطمیع از سوی فرستادگان دولت های عربی به دمشق، توان ادامه مقاومت را نداشت و به همین علت، در دام محاسبات غلط افتاد. 🔹این نکته هم گفتنی است متاسفانه ارتش سوریه به اعتبار آموزه های سکولار حزب بعث، غالبا فاقد انگیزه های دینی یا ملی قوی برای جنگیدن بوده و این در حالی است که هم برخی سران ارتش و هم برخی مقامات دولتی، از طریق کارهای اطلاعاتی طولانی مدت، خلع روحیه شده یا با دشمن بسته بودند. 🔻در چنین شرایطی فارغ از شدت و ضعف عملکرد دستگاه های مسئول ما، دولت میزبان مقاومت، آمادگی روحی تداوم مسیر را نداشت و بنابراین ایران هم نمی توانست جای میزبان هزینه بدهد. هر چند که به احتمال قریب به یقین، مردم سوریه، هزینه های تلخ تر و بزرگتری خواهند پرداخت. 🔹بازخوانی و بازیابی و ارتقای عمومی منطق مقاومت، بالاترین نیاز امروز ما و منطقه است. ملت های منطقه، حجم خباثت و شرارت آمریکا و رژیم صهیونیستی را به ویژه در طول دو دهه اخیر به چشم دیده است. همچنان که یقین کرده، آمریکا و غرب سر سوزنی قابل اعتماد نیستند. 🔻سیاستمداران و فعالان فلسطینی، شاخه زیتون را کنار اسلحه بالا آوردند تا سازش را جایگزین مقاومت کنند؛ اما در طول چند دهه، هر بار بخش بیشتری از سرزمین شان به اشغال در آمد و هر بار، عرصه تنگ تر شد. ملت بی سرزمین و بدون حاکمیت بر سرنوشت خود، دیگر کجا می توانست سکونت کند و چه اختیاری درباره آینده خود و فرزندانش می توانست داشته باشد؟ 🔹رویداد سوریه، ناکامی بزرگی برای همه ملت هایی است که می خواهند در امنیت و استقلال زندگی کنند. اما نه اول ماجراست و نه پایان آن. پیروزی و ناکامی، ویژگی نبرد های بزرگ و دوران ساز است. شبکه سیطره جوی غرب، ضربات بزرگی را دریافت کرده که پنهان می کند و پیروزی مهمی را کسب کرده که برای شکستن جبهه مقاومت، بزرگ نمایی می کند. 🔻بازسازی و باز آرایی استحکامات مقاومت در منطقه بسیار مهم است؛ اما از آن مهم تر، همدلی و اجماع بر سر دو واقعیت است: اولا راهبرد دشمن بر از هم گسیختن وحدت میدان ها قرار گرفته و حال آن که خود به آن عمل می کند؛ و ثانیا دعوت به مذاکره مستقل از ایران و "گشایش نمایی" تله های تعبیه شده، صرفاا عملیات فریب است و باید از افتادن در این دام پرهیز کرد. 💢روزنامه کیهان @IMANI_mohammad

چرا حتی یک گلوله به اشغالگران صهیونیست شلیک نمی کنند؟! 🔹تانک های و نیروهای نظامی ارتش رزیم صهیونیستی از جنوب غرب سوریه وارد عمق خاک سوریه شده اند و تمام زیر ساخت های دفاعی و اقتصادی را منهدم می کنند. ♦️آیا در میان چند ده هزار عضو گروه های مسلح تکفیری که از شمال و جنوب سوریه حرکت کرده و در دمشق به هم رسیده اند، چند نفر انسان شرافتمند و دارای بلوغ فکری (مستقل از نقشه آمریکا و اسرائیل و دنباله های ارتجاعی ترکیه ای و عربی) پیدا نمی شود که لو چند گلوله و آر پی چی به سمت ارتش اشغالگر صهیونیست شلیک کنند؟ 🔹رژیم اشغالگر قدس که نخست وزیر آن حتی در محاکم بین المللی تحت سلطه غرب به عنوان نسل کش و جنایتکار جنگی و تحت تعقیب معرفی شده، کجای دغدغه ها و مسائل و اولویت های این گروه های مدعی پایبندی به اسلام و قائل به تکفیر دیگران قرار دارد؟ ♦️توان و اجازه و اراده معارضه با اشغالگران اسرائیلی و آمریکایی را در سوریه دارد یا صرفا نقش مهره پیاده و خط شکن را برای بالا آوردن وزیر ایفا می کند؟ آیا یک تکفیری در میان این جماعت نیست که از خود بپرسد جز معارضه نیابتی با جبهه مقاومت، مسئولیت دیگری را هم برای خود می شناسد؛ یا دربست، آلت فعل بیگانگان است؟ 🔹سازمان مجاهدین خلق (منافقین/ پدر جد همه گروهک های التقاطی/ تکفیری و تروریستی چند دهه اخیر) در ابتدای دهه ۶۰ شمسی، با سوالا مشابهی از سوی رئیس جمهور رجایی مواجه شد و سوال آن قدر اثرگذار و دردناک برای منافقین بود که در کمتر از دو دهه او را با بمبگذاری به شهادت رساندند. 💢 شهید رجایی ۲۴ مرداد ۱۳۶۰، با طرح سوال مهمی از این جریان رازگشایی کرد: 🔹«سازمان مجاهدین در زندان حرفشان این بود که درست است ما شعار مبارزه با امپریالیسم و ساواک می‌دهیم، ولی قبل از هر چیز باید با مسلمانانی که امام را به عنوان رهبر انقلاب قبول دارند، جنگید و از روی جنازه آنها رد شد. از زندان که بیرون آمدند اولین کاری که سازمان کرد، یک پوستر چاپ کرد که یک طرفش آرم‌سازمان بود و یک طرفش عکس امام... اینها به فکر بودند هر چه زودتر نبرد با نیروهای مومن را شروع کنند... ♦️آنها می‌خواستند آن روز جنگ را شروع کنند منتها خودشان می‌دانستند هیچ حیثیتی برای شروع این جنگ ندارند، می‌خواستند مرحوم طالقانی را سپر قرار دهند و پشت عَلَمی که ایشان به خیال آنها برمی‌افراشت، جنگ را شروع کنند که دیدند مرحوم طالقانی آن روز رفت خدمت امام حرفی زد که اگر بین مجاهدین یک نفر مسلمان واقعی وجود داشت که می‌خواست تفکر اسلامی بکند و آقای طالقانی را به عنوان یک روحانی انقلابی قبول داشت، باید همان جا تغییر موضع بدهد. 🔹مرحوم طالقانی به خدمت امام رفت و دو زانو زد و گفت که من هر وقت مایوس می‌شوم از حرکت این انقلاب به خدمت امام می‌آیم و دوباره نیرو می‌گیرم. این کسی بود که شما او را پدر می‌دانستید... مگر شما گفتید که نه آقای طالقانی ما در تسلیم شدن شما در مقابل رهبر انقلاب سهیم نیستیم وقتی که خواستی با امام بجنگی ما را خبر کن؟ ♦️...واقعا یک مجاهد نیست بپرسد که دشمن خلق را تو چه کسی تشخیص دادی؟ آیا در این دو سال شد یک آمریکایی را بکشی و بگویید ما ضدآمریکایی هستیم؟ شد یک سرمایه‌دار صهیونیست را بکشی و بگویی انقلابی هستی؟ اما بهشتی را کشتی... امروز فرانسه و آمریکا مشتاقند انقلاب شکست بخورد. کاری هم با رجایی و بهشتی و خامنه‌ای ندارند. آنها با انقلاب کار دارند... شما می‌توانید بگویید کشتن خامنه‌ای برای شما لازم‌تر از کشتن یک آمریکایی یا یک ساواکی یا یک اسرائیلی است؟». 💢روزنامه کیهان @IMANI_mohammad

‍ . به نام مردم سوریه به کام اسرائیل و امریکا 🔻عجیب است که همزمان با استقبال رژیم صهیونسیتی از اشغال دمشق توسط گروه های مسلح تروریست، برخی محافل رسانه ای و سیاسی در ایران نیز ذوق زدگی نشان می دهند، یا چنین تصویر سازی می کنند که «مردم سوریه» میداندار تحولات هستند! 🔹این در حالی است که از یکسو غارت و ناامنی و تخریب و ارعاب در برخی مناطق حکمفرما شده، و از سوی دیگر اسرائیل تا عمق چند ده کیلومتری پیشروی کرده و به ۲۰ کیلومتری دمشق رسیده، زیر ساخت های نظامی و پدافندی و هواپیماها و فرودگاه های سوریه را منهدم کرده و در عین حال موساد، در حال ترور دانشمندان این کشور است. 🔻منابع نفتی هم که سالهاست توسط اشغالگران آمریکایی و قاچاقچیان وابسته به دولت اردوغان غارت می شود. اگر «مردم سوریه» کمترین اهمیت و اعتباری برای آمریکا و غرب داشتند، در طول دو دهه گذشته مورد تحریم قرار نمی گرفتند و منابع شان غارت نمی شد. 🔹اساسا اگر ملت های منطقه کمترین موضوعیتی برای غرب داشتند، رسانه ها و سیاستمداران آمریکا و اروپا باید قبل از هر کس دیگری، گریبان دیکتاتورهایی مانند بن سلمان در عربستان و ملک عبدالله در اردن و دیگر زمامداران سرکوبگر در بحرین و امارات و مصر و حتی اردوغان را می گرفتند. 🔻اما مسأله آنها مردم نیست، بلکه مشابه همان بلایی را که بر سر ملت های لیبی و افغانستان و عراق و فلسطین در آوردند، برای سوریه تدارک دیده اند. 🔹با وجود چنین واقعیت های غیر قابل انکاری، درباره ابراز ذوق زدگی برخی محافل داخلی چه قضاوتی باید کرد؟ انفعال و بی خبری؟ ندیدن عمق ماجرا به خاطر عقده های نوک دماغی؟ یا ایفای نقش پیاده نظام رسانه ای غرب، به موازات مزدوران نیابتی و نظامی آنها؟ به نظر می رسد با توجه به سوابق روزنامه اعتماد، گزینه سوم درباره این روزنامه واگذار شده به عناصر نفوذی محتمل تر است. 🔻اما از دولت انتظار می رود نقش دیپلماتیک فعال تری ایفا کند و دچار خطای محاسباتی جدید نشود. @IMANI_mohammad

به نام مردم سوریه به کام اسرائیل و آمریکا

پاسخ امام خمینی (ره) به شماتت ها و طعنه های منافقین: 🔻 «من امروز بر این عقیده‌ام كه مقتدرترین افراد در مصاف با آن‌همه توطئه‌ها و خصومت‌ها و جنگ‌افروزی‌هایی كه در جهان علیه انقلاب اسلامی است، معلوم نبود موفقیت بیشتری از افراد موجود به دست می‌آوردند. در یك تحلیل منصفانه از حوادث انقلاب، خصوصاً از حوادث ده‌سال پس از پیروزی، باید عرض كنم كه انقلاب اسلامی ایران در اكثر اهداف و زمینه‌‌ها مؤفق بوده است و به یاری خداوند بزرگ در هیچ زمینه‌ای مغلوب و شكست خورده نیستیم؛ حتی در جنگ پیروزی از آن ملت ما گردید و دشمنان در تحمیل آن‌همه خسارات چیزی به‌دست نیاوردند.  🔹 البته اگر همه‌ی علل و اسباب را در اختیار داشتیم در جنگ به اهداف بلندتر و بالاتری می‌نگریستیم و می‌رسیدیم ولی این بدان معنا نیست كه در هدف اساسی خود كه همان دفع تجاوز و اثبات صلابت اسلام بود، مغلوب خصم شده‌ایم. هر روز ما در جنگ بركتی داشته‌ایم كه در همه‌ی صحنه‌ها از آن بهره جسته‌ایم. ما انقلابمان را در جنگ به جهان صادر نموده‌ایم؛ ما مظلومیت خویش و ستم متجاوزان را در جنگ ثابت نموده‌ایم؛ ما در جنگ پرده از چهره‌ی تزویر جهان‌خواران كنار زدیم؛ ما در جنگ دوستان و دشمنانمان را شناخته‌ایم؛ ما در جنگ به این نتیجه رسیده‌ایم كه باید روی پای خودمان بایستیم؛ ما در جنگ ابهت دو ابرقدرت شرق و غرب را شكستیم؛ ما در جنگ ریشه‌‌‌های انقلاب پربار اسلامی‌مان را محكم كردیم؛ ما در جنگ حسّ برادری و وطن‌دوستی را در نهاد یكایك مردمان بارور كردیم؛ ما در جنگ به مردم جهان و خصوصاً مردم منطقه نشان دادیم كه علیه تمامی قدرت‌ها و ابرقدرت‌ها سالیان سال می‌توان مبارزه كرد؛ جنگ ما كمك به فتح افغانستان را به دنبال داشت؛ جنگ ما فتح فلسطین را به دنبال خواهد داشت؛ جنگ ما موجب شد كه تمامی سردمداران نظام‌‌های فاسد در مقابل اسلام احساس ذلت كنند؛   🔻من در این جا از مادران و پدران و خواهران و برادران و همسران و فرزندان شهدا و جانبازان به‌خاطر تحلیل‌‌‌های غلط این روز‌ها رسماً معذرت می‌خواهم و از خداوند می‌خواهم مرا در كنار شهدای جنگ تحمیلی بپذیرد. ما در جنگ برای یك لحظه هم نادم و پشیمان از عملكرد خود نیستیم. 🔹 راستی مگر فراموش كرده‌ایم كه ما برای ادای تكلیف جنگیده‌ایم و نتیجه فرع آن بوده است. ملت ما تا آن روز كه احساس كرد كه توان و تكلیف جنگ دارد به وظیفه‌ی خود عمل نمود. و خوشا به حال آنان كه تا لحظه‌ی آخر هم تردید ننمودند؛ آن ساعتی هم كه مصلحت بقای انقلاب را در قبول قطعنامه دید و گردن نهاد، باز به وظیفه‌ی خود عمل كرده است! آیا از این كه به وظیفه‌ی خود عمل كرده است نگران باشد؟ 🔻نباید برای رضایت چند لیبرال خودفروخته در اظهارنظر‌ها و ابراز عقیده‌ها به گونه‌ای غلط عمل كنیم كه حزب‌الله عزیز احساس كند جمهوری اسلامی دارد از مواضع اصولی‌اش عدول می‌كند. تحلیل این مطلب كه جمهوری اسلامی ایران چیزی به‌دست نیاورده و یا ناموفق بوده است، آیا جز به سستی نظام و سلب اعتماد مردم منجر نمی‌شود! تأخیر در رسیدن به همه‌ی اهداف دلیل نمی‌شود كه ما از اصول خود عدول كنیم. همه‌ی ما مأمور به ادای تكلیف و وظیفه‌ایم، نه مأمور به نتیجه. اگر همه‌ی انبیا و معصومین علیهم‌السلام در زمان و مكان خود مكلف به نتیجه بودند، هرگز نمی‌بایست از فضای بیشتر از توانایی عمل خود فراتر بروند و سخن بگویند و از اهداف كلی و بلندمدتی كه هرگز در حیات ظاهری آنان جامه‌ی عمل نپوشیده است، ذكری به میان آورند. در حالی كه به لطف خداوند بزرگ، ملت ما توانسته است در اكثر زمینه‌‌‌هایی كه شعار داده است به موفقیت نایل شود. 🔹ما شعار سرنگونی رژیم شاه را در عمل نظاره كرده‌ایم؛ ما شعار آزادی و استقلال را به عمل خود زینت بخشیده‌ایم؛ ما شعار مرگ بر آمریكا را در عمل جوانان پرشور و قهرمان و مسلمانان در تسخیر لانه‌ی فساد و جاسوسی آمریكا تماشا كرده‌ایم؛ ما همه‌ی شعار‌‌هایمان را با عمل محك زده‌ایم. البته معترفیم كه در مسیر عمل، موانع زیادی به‌وجود آمده است كه مجبور شده‌ایم روش‌‌ها و تاكتیك‌ها را عوض نماییم. ما چرا خودمان و ملت و مسؤولین كشورمان را دست‌كم بگیریم و همه‌ی عقل و تدبیر امور را در تفكر دیگران خلاصه كنیم؟» 💢منشور روحانیت،۳ اسفند ۱۳۶۷ صحیفه‌ نور؛ ج ۲۱؛ صفحه‌ی ۸۸ @IMANI_mohammad