[Forwarded from Ahadian] 🔸🔹#نگاه‌دوقطبی و #گزینش‌گری_سلیقه‌ای از بیان رهبری؛ آفت هایی که نمی گذارد دعوت خراسان از ظریف درک شود/ برادر ایمانی من آقای محمد ایمانی مطلبی را در نقد دعوت روزنامه خراسان از آقای ظریف نوشتند که خلاف بسیاری از بی اخلاقی ها بنظر نقدی از روی دلسوزی و محبت محسوب می شد که از این لطف ایشان تشکر می کنم و اما چند توضیح: 1. مشکل اصلی در برداشت های اشتباه به دوموضوع بر میگردد اول نگاه دوقطبی داشتن به مقولات مختلف و دوم عدم تفکیک الزامات روزنامه خراسان با مصالح و دیدگاه های شخصی من. 2. نگاه دو قطبی یک مشکل ریشه ای در فضای سیاسی کشور ما است که در هر مقوله ای یا باید با آن کاملا موافق باشی یا مخالف و نگاه دو قطبی اجازه نمی دهد مقوله ها را حاوی قوت ها وضعف ها دید و مواضع را نتیجه برآیندگیری از آنها دانست. 3. بعنوان مثال در همین یادداشت آقای ایمانی ایشان حتما کتاب اول حقیر را مطالعه نکرده اند وبدلیل نگاه دو قطبی نتوانسته اند تصور کنند که ممکن است کتاب اول من موضعی کاملا متفاوت از کتاب دوم من داشته باشد(این خاصیت نگاه دوقطبی شده است) در کتاب اول من یعنی «از سعدآباد تا لوزان» موضع من مخالفت با توافق ژنو و سند بیانیه لوزان است نه آنگونه که ایشان ذکر کردند «تمجید از فواید توافق» احتمالا از خواندن این مطلب تعجب کردید طبیعی است چون با نگاه دو قطبی به ماجرا نگاه می کنید والا در یک نگاه غیرقطبی شده، ما نقاط ضعف و قوت عملکردها و توافق نامه ها را بررسی کردیم در یک مقطع برایند نقاط قوت وضعف به این موضع منجر شد که ما در ژنو و لوزان به توافقاتی بد رسیدیم و در برجام با برطرف شدن بیشتر نقاط قوت و در عین حالی که برخی از نقاط ضعف وجود دارد(فقط تمجید از توافق نیست)، برآیند توافق قابل پذیرش است و در اجرا باید نقاط ضعف اش را پوشش داد 4. اثبات درستی یا نادرستی موضع حقیر در قبال برجام محل بحث نیست بلکه تلاشم توضیح این نکته است که تناقضی که آقای ایمانی نتوانستند حل اش کنند نتیجه نگاه دوقطبی به مقولات است و برای این نگاه که متاسفانه فراگیر شده است مثالی را ذکر کردم اما آیا معنی نگاه برآیندی داشتن (بجای نگاه دوقطبی) وسط حرکت کردن است تا هر دو طرف را داشته باشی؟ 5. پاسخ آن به وضوح منفی است چرا که در نگاه برآیندی ما به موضعی مشخص می رسیم اما این موضع مان همه چیز را کاملا سیاه یا کاملا سفید نمی بینیم بلکه از برایندگیری نقاط ضعف و قوت به موضعی روشن می رسیم. 6. اما بعد از توضیح نگاه دوقطبی برسیم به مصداق دعوت آقای ظریف و توئیت حقیر. در نگاه دو قطبی توئیت انتقادی حقیر جبران اشتباهات گذشته تلقی می شود و متناقض با دعوت ایشان به جشن 20هزارمین شماره خراسان درحالیکه در نگاه برآیندی ما هم نقد می کنیم هم تعریف می کنیم. و این اتفاق جدیدی نبوده است در طول زمانی که آقای ظریف وزیرخارجه بوده تا امروز نقدهای بسیار زیادی در روزنامه خراسان چه با قلم دیگران چه با قلم خودم منتشر شدها ست فقط دوستان خوب ما توئیت امروز را می بینند اما مطالب روزنامه را ندیده اند وشاید نمی بینند بعنوان فقط مثال هایی برخی عناوین مطالب حقیر در نقد آقای ظریف را ذکر می کنم: 🔹رهبری: نرمش و بدبینی؛ دولت:لبخند و امید 🔹مواضع غیرمنصفانه آقای ظریف 🔹آسیب های ایجاد ذوق زدگی در جامعه 🔹نفی دوره های قبلی مذاکرات و اظهارات آقای روحانی در سال 83 🔹ذوق زدگی مضر است؛ تمرکز باید روی بدعهدی آمریکایی ها باشد 🔹آقای ظریف اشتباه خود را جبران کند(درباره دست دادن با اوباما) 🔹آقای ظریف تا فرصت هست اروپای دوم راجدی بگیرید 🔹آیا زمان کنارگذاشتن خوشبینی غیرواقع بینانه نگذشته است؟