🔴 درباره #مهمونی_ده_کیلومتری 🔹همه حکومت‌ها، چه پادشاهی و سلطنتی، چه جمهوری و دموکراسی، برای فرهنگ، سرگرمی، نشاط و شادی و برای ارزش‌های مورد نظر خودشان، برنامه‌ریزی می‌کنند. از سیاستگذاری و قانون‌گذاری گرفته تا اجرا و هزینه مالی و مادی‌. هیچ حکومتی نسبت به فرهنگ بی‌تفاوت نیست. 🔸در آمریکا برای برگزاری #جشن_هالووین، سالانه(۳۱ اکتبر) مبالغ بسیار بالایی هزینه می‌شود. فقط در سال ۲۰۲۰ بیش از ۸ میلیارد دلار هزینه اقلام و خوراکی‌های جشن هالووین شده. به دلار ۴۰ هزارتومنی می‌شود بیش از ۳۰۰ هزار میلیارد تومان! در سایر کشورها هم میتوانید مصادیقی پیدا کنید. 🔻اما درباره برنامه‌های دینی و مذهبی در ایران، به نظر حقیر، همیشه دو گروه در تجزیه و تحلیل این اتفاقات و برنامه‌ها دچار خطا و اشتباه می‌‌شوند و این خطای در تحلیل را مبنای تصمیم گیری و طراحی خود قرار می دهند. 1️⃣ گروه اول که شلوغی و پرجمعیتی مناسک و برنامه‌ها را حمایت و تایید سیاست‌های نظام و عملکرد مسئولین می‌دانند و آن را حاصل موفقیت برنامه‌های فرهنگی نظام معرفی می‌کنند و شلوغی این برنامه‌ها را بعنوان رضایت از سیاست‌ها و عملکردها جا می‌زنند و تعریف شان از گرایش و سلیقه مردم همین است. با همین نگاه خوش بینانه از شناخت و تحلیل وضعیت دقیق جامعه جا می مانند. 2️⃣ گروه دوم که اساساً مخالف ترویج دین و مناسک دینی و ورود حاکمیت به این عرصه اند. دلیل اصلی مخالفت‌شان هم این نکته است که ترویج مناسک دینی را تقویت نظام می‌دانند و از نظرشان خالی شدن مساجد و برنامه‌های مذهبی یعنی شکست نظام سیاسی و سیاست‌های آن. لذا با هر حربه‌ای و به هر شکلی، بدنبال تضعیف روحیه مذهبی و مناسک دینی هستند تا به زعم خود نظام را تضعیف کنند. با برنامه های شلوغ محرم و عاشورا و اربعین مخالفند، با شادی در غدیر هم مخالفند. بزرگداشت #غدیر را مناسک سازی می دانند در حالیکه غدیر جزو شعائر و مناسک اصلی شیعه است و چیز جدیدی نیست! 🔹ترویج ارزش‌های دینی و انسانی و تعظیم شعائر و مناسک و نمادهای دینی، یکی از وظایف حاکمیت دینی است. در این مسئله هیچ شکی نیست. درباره برنامه #روز_غدیر بصورت پیاده‌روی که یکی دوسالی است قالب جدیدی پیدا کرده، اصل، بزرگداشت خودِ غدیر و عید ولایت حضرت امیرالمومنین(ع) و حکومت دینی است. 🔸مناسک شیعه اصیل، نسبت به مسائل جامعه، بی‌تفاوت نیست. مناسک شیعه بی‌روح و خنثی نیست. غدیر اثبات حکومت علوی و دینی است. ریشه جمهوری اسلامی در غدیر است. مگر جمهوری اسلامی می‌تواند نسبت به غدیر و عاشورا بی‌تفاوت باشد؟ جمهوری اسلامی، حکومت غیردینی نیست که وظیفه‌ای نداشته باشد! 🔹اما درباره اجرا و محتوای ارائه شده و چگونگی کار میتوان بحث کرد، می‌توان نقد کرد. مسئولین امر باید به این مدل نقدها توجه کنند. بهترین مدل اجرای برنامه های فرهنگی و دینی این است که هماهنگی ها و پشتیبانی کلی، سیستمی باشد ولی اجرا و هزینه‌کردهای داخلی را به ده ها و صدها هزار مسجد و موکب و خود مردم واگذار کرد. نمی شود در اقتصاد و بهداشت و درمان، به خصوصی سازی پایبند بود ولی در فرهنگ از ظرفیت های مردمی استفاده نکرد! 🔸هزینه از بیت‌المال برای تهیه ی غذا و خوراکی و غیره خیلی باید محتاطانه و با دقت باشد. بهتر است به مردم واگذار شود. اگر هزینه‌ها سیستمی باشد غالباً نظارت در این مسائل کم است و اسراف و فساد بهمراه دارد. فضای اربعین و هزینه کردهای مردمی در عراق را ببینید. البته دستگاه ها هم وظایفی دارند. 🔹میتوان به مدیریت ترافیک نقد کرد که البته تهران همیشه ترافیک داشته؛ اما کاهش تبعات ترافیکی، درهنگام اجرای این برنامه‌ها، اولویت و وظیفه است.مگر می‌شود دستگاه‌های مربوطه بگویند همینی که هست باید تحمل کنید! خیر؛ آنها وظیفه ذاتی دارند بگونه‌ای مدیریت کنند که مردم آزار و اذیت نشوند. 🔸و سایر نقدها به جزئیات و چگونگی اجرا. به اینکه اغلب غرفه‌ها چیزی برای ارائه به مردم و محتوا نداشتند بجز خورد و خوراک و اصوات بلند! این نقدها برای اصلاح برنامه‌ها نیاز است. اما درباره اصل کار و این حرکت و بزرگداشت غدیر و وظایف دولت و شهرداری‌ها، نباید تشکیک کرد. 🔹هم باید به کمیت فکر کرد هم به محتوا و کیفیت. کار نمایشی چشم‌پُرکن ولی بی‌محتوا، سود چندانی ندارد. باید از ظرفیت‌های مردمی در این زمینه ها استفاده کرد‌. صدها سال است که هزینه مراسمات عزا و شادی اهل بیت را مردم پرداخت می‌کنند. عاشقانه و بدون چشم‌داشت. 🔸در پایان باید از دست اندرکاران و طراحان و مجریان این برنامه ها تشکر کرد. بالاخره قالب جدید و نوپا و جذابی است و برای رفع نقاط ضعف هم باید صبوری کرد. ان شاءالله انتقادات دلسوزانه را هم بپذیرند و برای بعدها این نقاط ضعف اصلاح شود. ❇️ نکته آخر: متأسفانه هیچ چای و قهوه و دمنوش تو مسیر نبود. 😅