#ارتباط_سازنده۲ 💠 *«ارتباط از نگاه اسلام»* 🔷🔹 *اسلام هرگونه انزوا و کناره‌گیری از جمع را منع می‌کند و نشانۀ فرد سالم را حضور در جمع می‌داند.* 🔹 توصیه‌های متعددی هم در این زمینه وجود دارد، از جمله تأکید بر حضور در نماز جماعت، تشییع جنازه، عیادت بیمار و شرکت در مجامع مشابه، در زمرۀ اموری تلقی می‌شود که به‌عنوان شاخص سلامت روانی فرد، در نظر گرفته شده است. 🔹 چه بسا هر شخصی در هنگام بروز مشکل خاصی در روح و روان خود، احساس می‌کند که تحمل حضور در جمع را ندارد. اولین عارضۀ مشکلات روحی و روانی، گریز از جمع و تراشیدن بهانه‌ای برای انزواست. ⬅️ مبنای این ادعا که اسلام اهمیت زیادی برای جمع قائل است، روایتی از پیامبر اکرم است: 🔆 *«لا رُهْبانِیَّةَ فِى الإِسلامِ»* 🔆 *«در اسلام رهبانیت وجود ندارد.»* 📕 بحار الأنوار، ج ۶۸، ص۳۱۹ 🔶🔸 *انزوا و گوشه‌گیری مانع رشد است.* اگر گاهی ملاحظه می‌شود یک ولیّ خدا،مثل وجود مقدس حضرت خاتم در کوه حرا یا یک عالمی، در کوه یا خلوتی، چلّه‌ای دارد، امری موقتی و مقطعی است، وگرنه در اسلام، هرگز انزوا، سیرۀ دائم هیچ مربی دینی و هیچ انسان الهی نبوده و هیچ توصیه‌ای بر این امر نشده است. 🔸 رشد افراد در جماعات، ظهور و بروز پیدا می‌کند. اگر انسان‌ها بر تربیت خود اهتمام ورزیده باشند، *تا زمانی که با دیگری در ارتباط نباشند، نمی‌دانند که در مقابل غیبت یا تهمت، چه موضعی باید اتخاذ کنند.* نمی‌دانند تا چه اندازه باید به دیگران احترام گذاشت و... 🔸 زمینه‌های ظهور و بروز آموزه‌های دینی و سنجش آن‌ها و نیز تبرّی از عیوب، مستلزم وجود ارتباط با انسان‌های دیگر است. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام