eitaa logo
اینم ببین
97 دنبال‌کننده
6هزار عکس
4.3هزار ویدیو
83 فایل
هر چیزی که ممکنه در زندگی کمکت کنه دیدت رو باز کنه زندگیت رو هوشمندانه تر کنه ایرانی تر و شادترت کنه اینجا پیدا می‌کنی اینجا برای همه مونه حرفهایی که میخوای همه بدونن به ادمین بگو
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از افسران جوان جنگ نرم
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
⭕️ شاهکار برادران لیلا ممنون از شاهکار سعید روستایی که توانست به بهترین نحو تفاوت و را به تصویر بکشاند. @Afsaran_ir
هدایت شده از Aminikhaah🇵🇸
تناقض های آزادی.mp3
1.8M
🔶 تناقض‌های آزادی 🔷 الزام نفقه آری؛ الزام پوشش خیر 📌 برگرفته از جلسات «حقی که بر گردن ماست» @Aminikhaah
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
چند لحظه توجه ...👆👆👆 در علمی در بدن علمی رو به قبله و رو به کار کردن عزیز ما مملو از زیبائیهاست.
✅قال رسول الله صلی الله علیه وآله: خَمسٌ لا أدَعُهُنَّ حَتَّی المَماتِ: الأکلُ عَلَی الحَضیضِ حدیث مَعَ العَبیدِ، ورُکوبِی الحِمارَ مُؤَکفا حدیث، وحَلبُ العَنزِ بِیدی، ولُبسُ الصّوفِ، وَالتَّسلیمُ عَلَی الصِّبیانِ؛ لِتَکونَ سُنَّةً مِن بَعدِی. [1] 🔶قال رسول الله‌ صلی الله علیه وآله. از امام باقر علیه السلام مطلبی را نقل می کند. می فرماید: پیغمبر فرمود: خمسٌ لاأدَعُهُنَّ حتّی المَمات. پنج کار است که تا دمِ مرگ، من آنها را رها نخواهم کرد؛ 🔹1- الأکلُ علی الحضیض مع العبید. روی زمین نشستن و با بردگان غذا خوردن. انسان ننگش نکند که با افرادی که از لحاظ موقعیت اجتماعی پائین اند، که آنروز بردگان بودند، با اینها بنشیند و غذا بخورد. نهایتِ در هم آمیختگیِ با اینها. 🔹2- و رُکوبِیَ الحِمارَ مُؤکَّفاً، بر درازگوش سوار شوم، درازگوشی که بر روی آن، یک چیزی انداختند. چون در آنروز، پست ترینِ مَراکب، درازگوش بوده است. شتر بود که اهمیت داشت، اسب بود که مجلّل بود. الاغ را به دو صورت می شود سوار شد: یکی اینکه پالان خیلی قشنگ و قیمتی ای روی حیوان بگذارند- ما دیده بودیم زمان جوانیِ ما بعضی از منبریها در مشهد الاغ داشتند با پالان های خیلی قشنگ و یک چیزی هم آویزان می کردند- یا اینکه یک جُلی، یک گلیمی روی پشت الاغ می اندازد و سوار می شود. این را می گویند مُؤکَّف، یعنی الاغی که هیچگونه آرایه و تجمّل و زینتی ندارد که آن زینتها پَستیِ الاغ را جبران کند. 🔹3- و حلبِیَ العَنز بیدی، عَنز یعنی بُز ماده. شیرِ بز ماده را به دست خودم بدوشم. انسان خودش شیر را بدوشد، نه اینکه دستور بدهد شیر را در یک لیوان تمیز مثلاً جلویش بگذارند، آن هم نه از ماده گاو که یک عظمتی دارد، بلکه بزِ ماده، حقیر، کوچک، از پستان او شیری بدوشد و بخورد؛ نهایت تواضع و خاکساری. 🔹4- و لُبسی الصوف، یکی هم پوشیدنِ لباس پشمی. مراد، لباس خشن است نه این فاستونی هایی که ما می پوشیم، اینها هم پشمی است. مراد، پشمِ خشن در مقابل لباسهای نرم و لطیفی که آنروز بوده است مثل کَتان و پنبه. 🔹5- و التسلیم علی الصبیان، به بچه ها سلام بدهم. 🔻بعد می فرماید: من این کارها را می کنم لتَکون سنّةَ مِن بعدی. پیغمبر اکرم صلی الله علیه وآله علاوه بر مقام پیغمبری و عبودیت و قرب به خدا، حاکم جامعۀ اسلامی آنوقت بود، امر و نهیِ او، فرمان او نافذ بود، اینگونه عمل می کرد، تا برای ماها و آیندگان از امّتش درس باشد، هر کدام، هر جا که هستیم. البته اوضاع و شرائط روزگار طوری نیست که انسان الآن در خانه بز نگهدارد، شیرش را بدوشد، یا الاغ سوار بشود. ✅می خواهد به ما یاد بدهد که رفتارتان را در جامعه، رفتار متواضعانه قرار بدهید، در هر مقامی و در هر جا که هستید. اگر رئیسید، اگر مدیرید، اگر وزیرید، اگر تحت امر شما عده ای زندگی می کنند، حرف شما را گوش می کنند. این موجب نشود که دچار غرور و خودباختگی بشوید! زندگی را زندگیِ خاضعانه و خاشعانه و متواضعانه قرار بدهید، خاکساری و تواضع را به ما یاد می دهد. پی نوشت: [1]. امالی صدوق، صفحۀ 130.💠 منبع : پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر حفظ و نشر آثار آیت‌الله خامنه‌ای