#یادداشت @IntMob 🌍 چرا بعضی مسلمانان شرقی بعد از گذشت ۱۴۰۰ سال هنوز اسیر تعصبات نژادی هستند؟ 🌍 ◽️سوالی که از دوران کودکی ذهنم را مشغول کرده است... چرا نسبت به هم دیگر نگاه انسانی ندارند؟ چرا فقط به خاطر این که یک انسانی در یک نکته معینی روی زمین به دنیا آمده... باید خودش، افکار و فرهنگ و آداب و رسوم خود را برتر از دیگری بداند؟ 🔸و‌ چرا انگار هیچ کسی این زشتی را زشت نمی داند؟ 🔹 آیا این منم که اشتباه می‌ کنم؟ 🔸 آیا این تفکری که همه انسان ها برابر اند و برادر اند، توهمی بیش نیست؟ 🔹 آیا این تفکر که تنها ملاک برتری تقواست... به کلی در اوراق مصحف شریف اسیر شده است؟ 🌐 من در شهر لندن بزرگ شدم. یک شهر کاملا بین المللی. از کودکی با فرهنگ های بسیار زیادی آشنا شدم. انسان های متفاوت... رنگ های متفاوت، فرهنگ های گوناگون، ادیان مختلف..... و من در این تفاوت ها، جز زیبایی چیزی نمی دیدم... ❗️ولی وقتی بیشتر وارد فضا های مسلمانان شرقی شدم...وارد مساجد، حسینیه ها، مراسمات مذهبی... فهمیدم که انگار فقط منم که این طوری فکر می کنم. انگار هیچ کس دیگر این تفاوت ها را زیبا نمی داند... بلکه اینها را ملاک برتری و پستی می دانند...‌ ✈️ برزگتر شدم و به بعضی کشور های مسلمان نشین سفر کردم... و بعد از مدتی، به ایران آمدم و وارد مرحله بعدی زندگی شدم.... و ساکن شهر مقدس حضرت معصومه شدم و... دو زبان جدید یاد گرفتم و... مسیر طلبگی را آغاز کردم... ❎ و‌ هنوز که هنوز است...‌ جوا‌ب سوالات کودکی خود را نیافته ام... ❎ ◾️این چرا ها هنوز برای من حل نشده... @IntMob 🔘 ولی یک سوال دیگری به این لیست چراها اضافه شده 🔻و‌ آن هم این که...🔻 🕌 چرا بعضی ها برای توجیه این تعصبات نژادی، از دین استفاده می کنند؟ 🔹اگر دین آن چیزی هست که آنها می گویند 🔸فلیشهد الثقلان أني كافر 🏮ولی آن چیزی که درد مرا تسکین می کند، و مثل مرهمی روی زخم دل می ماند.... و به من می گوید که فقط تو نیستی که این طوری فکر می کنی... و تو با این فکر تنها نیستی... این ندای آسمانی است... 📜 وَمِنْ آيَاتِهِ خَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافُ أَلْسِنَتِكُمْ وَأَلْوَانِكُمْ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِلْعَالِمِينَ 📖 و از آيات او آفرينش آسمانها و زمين و تفاوت زبانها و رنگهاي شماست، در اين نشانه‏ هائي است براي عالمان. (سوره روم آیه ۲۲) 🗣 این کتاب به من می‌ گوید: از تنهایی نترس...‌چون من هم تنهام. من امانت فرستاده خداوندم و هزار و چهار صد سال است که منم بین مسلمانان غریبم... و در مجالس ختم و مراسمات مذهبی دفن شده ام. {غريب} از اوصاف من است... فطوبی للغرباء. منبع: طلبه خارجی 💯مبلغان بدون مرز @IntMob

#یادداشت @intMob ✳️ گوشه ای از #ویژگی_های_مبلغ_بین_الملل بسم رب المهدی (ارواحنا له الفداء) ▪️تبلیغ اسلام-آنهم درکشورهایی که مردمانش، تاچشم گشوده اند و خوب را از بد تشخیص داده اند، از اسلام بد شنیده اند-بسیارسخت است و نیازمند دقتی موشکافانه. چرا که آنجا، من، من نیستم و تو، تو نیستی. من و تو نمودی از اسلامیم. اسلامی که اینچنین درمیان مردم غرب مهجور است... کوچکترین اشتباهی از جانب من و تو، شک آنان را نسبت به آنچه که در رسانه هایشان شنیده اند، به یقین بدَل میکند. برای تبلبغ اسلام درسطح بین الملل، باید روانشناس باشی، عالِم دین باشی، جامعه شناس و مداح و قاری قرآن باشی؛اما! باید کفاشی هم بلد باشی! باید کارگری و پرستاری هم بلد باشی! سنگ صبور بودن را هم باید بلد باشی... باید بتوانی کفش های تازه مسلمانانی را که از نقاط دور و نزدیک به مرکز اسلامی آمده اند تا در مراسم دعای کمیل و توسل و...شرکت کنند واکس بزنی. و مهم تر از آن؛ باید به خودت ببالی از اینکه اجازه داری چنین کاری کنی. و آن دم که این فراز دعای کمیل را زمزمه می کنند که:"فَلَئِن صَیَّرتَنی لِلعقوباتک مع أعدائک و جَمَعتَ بینی و بَین أهل بلائک و فَرّقتَ بَینی و بَین أحِبًائک"؛ تو نیز باچشمانی اشکبار و رویی سیاه از گناه، که فقط سیاهی واکسی که بر صورتت نشسته، اندکی آبرو به تو بخشیده، رو به آسمان کنی و از عمقِ جانت، سپاس گزارِ خداوند بشوی که اذن داده تا نوکریِ نوکران حضرت حسین(ع) و شیعیان امیرالمؤمنین (ع) را بکنی. پیش خودت ذوق کنی از اینکه خداوند به اعمالت نگاه نکرده و به فراخورِ مهربانیِ خویش، بین تو و اربابت جدایی نینداخته و میتوانی نوکری شان را بکُنی. باید کارگری هم بلد باشی!تا بتوانی به تعمیرِ خانه ی پیرمردی فقیر کمک کنی... پرستاری هم باید بلد باشی! تابتوانی سنگ صبور بیماری باشی که جز خدا هیچکس راندارد، تا بتوانی مرهمی باشی بر زخم هایش. 🔺 سخن من از اخلاص است! حالتی که اگر من و توی مبلّغ نداشته باشیم، کارمان گره میخورَد. و آنجاست که نه روانشناس بودن گره از کار می گشاید و نه عالِم و سخنران بودن! حالتی که اگر در من و تو نباشد، هر روز منتظر فرداهایی هستیم که در آن، تمام هستی مان بشود عبودیتِ پروردگار... عارفی شویم که چشمش رو به افق های نادیدنی گشوده است، غافل ازاینکه امروزِ ماست که فردایمان را می سازد و مگر می شود روی ویرانه ها کاخی زیبا ساخت؟! تا منظومه قلبمان به دور خورشید لایزال حق نگردد، گردشی بیهوده خواهیم داشت به دورِ خود. چراکه هرچه بگذرد،بیشتر در منجلابِ منیّت فرو خواهیم رفت. این مسیر،سختی فراوان دارد. کمبود امکانات دوری از خانواده مشکلات عدیده ی تازه مسلمانانی که تنها ملجأشان تو هستی و به تو امید بسته اند تعقیب امنیتی بازجویی زندان و حتی شهادت... اینها گوشه ای از سختی های راه است. و اگر نداشته باشی قلبی که برای احیای معنویِ مردم جهان بتپد، از نفس خواهی افتاد. هرچند که به همه ی علوم و فنون تبلیغ مسلط باشی! "اینجا مستقرِ عشاق است" این جاده، رونده ای می طلبد که قلبش بتپد برای اسلام، برای انسان. تنها آرزویش این باشد که وصفِ حُسنِ خدای رحیمش را به گوش عالمیان برسانَد و جان های پاکی را که منتظر شنیدن ندای حق و به سر دویدن هستند، به سر منزلِ مقصود هدایت کند. تنها دلخوشی اش از به دوش کشیدن اینهمه رنج، این باشد که برفراز بلندترین قله های عالَم بایستد و از لطف و کرَم بی حساب اربابش حسین(ع)بگوید. فکر و ذکرش تحصیل علم باشد تا به وسیله آن، بتواند اسلام را باتمام زیبایی هایش در بین عالمیان تبلیغ کند. برای عاشقانی این چنین، تفاوتی نمیکند که به کجای این جهان بروند؛ لندن و تورنتو، یادورترین نقاط پرو... و همه ی این سختی ها و کمبود ها را به بهای لبخندی از سوی امام زمانشان معامله می کنند، باجان و دل. اما!واژه ی "معامله" درخور این عشقِ عرفانی نیست! باید به جای معامله،گفت:معاشقه... حال نیک در خود بنگر که مرد راهی یا نه! اگر مرد رهی؛بسم الله! 💯 مبلغان بدون مرز @intMob