#میلاد_حضرت_زینب_مبارکباد نسل زهرا و عـلی سلـسـلۀ طـوبی شد             مـیـوه این شـجـره، نـایـبـةُ الـزهرا شد آسمان‌ها پس از او یکسره کوکب دیدند             چـادر فـاطـمه را بر سـر زینب دیـدند زینب آن زن که علمدار دفاع از حرم است             خطبه دم به دمش وارث تیغ دودم است او که چون مادر خود پای ولایت مانده             یک‌تـنـه فـاتـحـۀ کـاخ سـتم را خـوانده تا ابـد در دل مـا هـست غـم عـاشـورا            این خبر را برسـانـیـد به تـکـفـیـری‌ها یاعـلـی از لب سـردار نیـفـتـاده هـنوز             عـلم از دست عـلـمـدار نیـفـتاده هـنوز کیست دشمن که در این معرکه جولان بدهد؟             پسر فـاطـمه کافی‌ست که فرمان بدهد هـمه از خـاتـمـه مـعـرکـه آگـاه شـوند             فاتحان باخبر از « نصر من الله» شوند باز طوفان هدفش وادی شن خواهد بود             شیعه عکس العملش سخت و خشن خواهد بود ننگ بادا به ابوجهل، به همدست یهود             لعـن تـاریخ به مـوذی گـری آل سعـود سپـر خویش کـنم غـیرت سرداران را             به جهانی ندهم یک وجب از ایران را پس چه شد دبدبه و کبکبۀ نادان‌ها داغ شد بر دلشان داغی تابستان‌ها چشم بَد دور که این دشت پُر از لاله شده‌ست سرو خوش قامتمان تازه چهل ساله شده‌ست سربـلـنـدیم اگـر تکـیـه به دنـیـا نکـنـیم             آنچـه داریـم ز بـیـگـانه تـمـنـا نـکـنـیم غرق زخـمـیم ولی قـامتـمـان خم نشده             سـایـه چـادر او از سـرمـان کـم نـشده بنـویـسـید امـیـد دل زهـرا مـهـدی‌ست             چاره کار هـمه مـردم دنـیا مهـدی‌ست. استاد#مجید_تال