🔵 فهمی غلط از بند «م» وصیت نامه امام! / قسمت اول 🔸این روزها برخی بند "م" وصیت‌نامه امام را مستمسک حرکات خودسرانه قرار داده‌اند؛ بندی که در آن امام بر مردم و جوانان حزب اللهی تکلیف کرده‌اند چنانچه به یکی از موارد خلاف شرع، برخورد کردند به دستگاه های مربوطه مراجعه کنند و اگر کوتاهی دیدند خودشان مکلف به جلوگیری هستند. 🔻اما آیا این نوع برداشت‌ها با نظام فکری امامین انقلاب تطابق دارد؟ 🔹 باید توجه داشت، اساساً وقتی حکومت اسلامی بنای اصلاح نداشته باشد، از مشروعیت می‌افتد. حضور ولی فقیه در رأس حکومت برای رعایت همین اصل کلیدی است. در بند «م» وصیت نامه امام نیز یک شرط وجود دارد و آن این است که «اگر مسئولان نخواهند جلوِ فساد را بگیرند...» 🔹در واقع اگر این پیش فرض را بپذیریم که حکومت اسلامی قصد اصلاح ندارد، عملا این حکومت از مشروعیت می‌افتد؛ اما تا زمانی که ولی فقیه عادل و جامع‌الشرایط در رأس امور قرار دارد، بی‌اعتنایی به ظلم ممکن نیست. 🔹 البته این حرف به معنی نبود تخلف در جمهوری اسلامی نیست؛ بلکه بحث این است که درباره‌ی تخلفات موجود همیشه بنای اصلاح وجود دارد، ولو آنکه این اصلاح به سبب شرایط موجود با تأخیر صورت بگیرد. 🔹 به همین سبب حضرت امام به روشنی تصریح می‌کنند که #قانون_شکنی، ولو برای اصلاح امور خلاف شرع است. (صحیفه امام، ج۲۱، ص۶۴) ادامه دارد... ✍امیرمحمد طاهری‌زاده