📽 سینما، هالیوود و شیاطین (دکتر مجید شاه حسینی) 📺 برنامه تلویزیونی راز با اجرای نادر طالب زاده https://www.aparat.com/v/p71g604

همراهان عزیز، عذرخواهی میکنیم ازتون بخاطر این بحثی که احتمال داره براتون آزاردهنده باشه؛ اما متأسفانه چاره ای نیست از بیان بعضی واقعیت های تلخ دنیا. اگر روحیه خیلی حساس دارید، لطفا برنامه رو نبینید. و لطفا هرکس میخواد تماشا کنه، حتما حتما سوره ناس و فلق بخونه.

1⃣ واقعیت: رخ دادن اتفاقات تلخ برای انسان طبیعیه. دنیا خیلی وقت ها بر وفق مراد ما پیش نمیره و این قابل اجتناب نیست. (تازه شاید یک خیر زیادی هم توی همون چیزی باشه که دلمون نمی‌خواسته پیش بیاد!) 💠 فَعَسَى أَنْ تَكْرَهُوا شَيْئًا وَيَجْعَلَ اللَّهُ فِيهِ خَيْرًا كَثِيرًا

🔷برخلاف اسلام و مسیحیت، در دین یهود ایمان به آخرت وجود ندارد؛ بلکه برعکس میل و حسرت دستیابی به «بهشت زمینی» و به بیانی دیگر «وابستگی به دنیا» در آن وجود دارد. 🔸شدت این وابستگی را قرآن کریم چنین بیان می‌دارد: 💠 وَلَتَجِدَنَّهُمْ أَحْرَصَ النَّاسِ عَلَى حَيَاةٍ وَمِنَ الَّذِينَ أَشْرَكُوا يَوَدُّ أَحَدُهُمْ لَوْ يُعَمَّرُ أَلْفَ سَنَةٍ وَمَا هُوَ بِمُزَحْزِحِهِ مِنَ الْعَذَابِ أَنْ يُعَمَّرَ وَاللَّهُ بَصِيرٌ بِمَا يَعْمَلُونَ ﴿۹۶﴾ آنها را حريصترين مردم حتي حريصتر از مشركان بر زندگي (اين دنيا و اندوختن ثروت) خواهي يافت (تا آنجا) كه هر يك از آنها دوست دارد هزار سال عمر كند؛ در حالي كه اين عمر طولاني او را از عقاب خداوند باز نخواهد داشت. و خداوند به اعمال آنها بينا است. (۹۶)

📚معرفی کتاب 🔷سرگذشت استعمار #بیان_رهبر

⬅️ چرا صهیونیست ها می‌توانند بدون هیچگونه عذاب وجدانی، زنان و کودکان غزه را سلاخی کنند⁉️ 🎙 استاد رحیم پور ازغدی (تفکر تلمودی یهود)

💠 ماموریت جهانی که آقا از دانش‌آموزان و دانشجویان خواستند 🔻 دانش‌آموز و دانشجوی ما، مدرسه و دانشگاه‌ ما چقدر برای این مسأله آماده‌اند؟

بعضی دوستان براشون سوال پیش اومده بود که چرا میگیم یهودیان به جامعه بشری ظلم کردند، درحالیکه پادشاهان اروپایی که برای استعمار کشور های مختلف کشتی های جنگی و نیروی نظامی شون رو می‌فرستادند، در ظاهر مسیحی بودند و نه یهودی! یک جواب فوری می تونه این باشه که از زمان جنگ های صلیبی، معبد هایی وجود داشته که جنگجویان به مرور عضو اون انجمن های مخفی می‌شدند. در قرن های بعدی پادشاهان هم به اونا پیوستند. (میتونید راجع به شوالیه های معبد هم مطالعه کنید) اون انجمن ها در راستای اهداف یهود و شیطان پرستی شکل گرفته بودند و عضویت پادشاهان اروپایی به منزله اطاعت از دستورات اون معابد بوده. به عبارتی، پادشاهان مسیحی، کارگزاران یهودیان مشرک بودند.

🌷دوستان جدید میتونن جهت دریافت مطالب اصلی تر این کانال پیام بزنن. 📱@sijjil

💥 مشاهدهٔ نسل‌کُشی در غزه، بخشی از برنامهٔ درسی دانش‌آموزان صهیونیست است!! 🎙 متیو هو، دیپلمات و نظامی سابق آمریکایی از تجربهٔ عذاب‌آور خود دربارهٔ گردش علمی دانش‌آموزان یهودی و مشاهدهٔ بمباران و کشتار مردم غزه برای ما می‌گوید.

💢 لقاء مکی، پژوهشگر ارشد مرکز مطالعات الجزیره: چگونه حکم دستگیری نتانیاهو و گالانت باعث آسیبی بزرگ به اسرائیل شده و حتی متحدان این رژیم را هم از آن دور کرده است؟

🤲پروردگارا! این سرانجام مطلوب همه بندگان صالح خود را، به حق محمدوآل‌محمد(ص) هرچه زودتر برسان...✨✨ #بیان_رهبر

🌤با عرض سلام 🌿🌷 🧕خواهرانی که به موضوع «طراحی لباس های اسلامی» علاقمند هستن، لطفا جهت هم اندیشی اطلاع بدهند... 🧶🧵🪡

🎥 سردار نقدی: خیلی‌ها از «وعده صادق۳» می‌پرسند ولی من دغدغه این را ندارم! 💥ما بسیجی‌ها دنبال «طوفان الاقصی۲» هستیم که کار صهیونیست‌ها را تمام کنیم

☀️برای یاد کردن امام زمانمون، هم صلوات خوبه هم صدقه واسه سلامتی شون؛ هم دعای فرج خوبه هم دعای ندبه؛ هم دعای عهد، هم دعای افتتاح،... 🌷اما نتیجه ای که باید بدست بیاد اینه که تمام کارها و برنامه ریزی های زندگی مون برای کسب رضایت حضرت صاحب الزمان بشه... 🍎از صبحانه خوردن و ورزش گرفته تا لباس خریدن و دوختن و مهمانی رفتن؛ از محبت به خانواده تا پیدا کردن دوستان جدید؛ از پسند و باز ارسال کردن یک مطلب توی شبکه اجتماعی تا نوشتن یک مطلب انتقادی یا پیشنهادی، تا نوشتن شعر و داستان،... 🧐هرچقدر بتونیم به دلیل رفتار های روزمره خودمون توجه داشته باشیم و با هدف مشخص انجامشون بدیم، معلوم میشه اون دعا خوندن ها اثربخش بوده. 😇هرقدر از ربات بودن دربیاییم و با نیت قلبی، اعمال کوچک و بزرگ رو انجام بدیم، به آدم شدن نزدیک تر شدیم.

🍃 جنگ به روستای ما آمد 🍃 قسمت ششم و هفتم چشمم افتاد به تابلوی بزرگ سبزی که با فلش جهت جبیل را نشان میداد. این یعنی به جبيل نزديك شده بوديم. ساعتم را نگاه کردم. ساعت از ۳ نیمه شب هم گذشته بود. بچه ها هر کدامشان بغل یکی از خواهرهایم خوابشان برده بود. یادم افتاد داروی فاطمه دختر بزرگم را نداده ام. بچه روی دستم خوابیده بود. با یک دست توی کیفم دنبال قرص های فاطمه می گشتم. صدای ناله ام بلند شد. داروهای فاطمه هم در جنوب جا مانده بود. زینب دختر خواهرم هم آن پشت سرش را روی یکی از لاستیک ها گذاشته بود و شاید از گریه خوابش برده بود. این اولین باری بود که کسی از رفتن به خانه پدری خوشحال نبود. باورم نمی شد این وقت شب پشت فرمان باشم. تمام نمیشد این ترافیک لعنتی. چشم انداختم به دو طرف جاده. بعضی زده بودند کنار جاده و داخل ماشین خوابیده بودند. یعنی جایی برای رفتن نداشتند. جنگ فرصت خوبی برای شناخت عیار آدمیت آدم هاست. وقتی جنگ فقط در روستاهای مرزی بود و مردم آواره شدند عده ای درهای خانه هایشان را باز کردند. بدون اجاره. بعضی هم شدند کاسبان جنگ و از مردمی که دیگر چیزی برایشان نمانده بود اجاره های سنگین می خواستند. خرمگس های داخلی هم شده بودند استخوان لای زخم. مثل مگس هایی که فقط دور سر شیر وز وز می کنند. همان روزها زنی از دشمنان مقاومت ویدئویی منتشر کرد و از مردم شهرهای دیگر خواست مردمی را که از روستاهای مرزی آمده بودند را به خانه هایشان راه ندهند یا چند برابر اجاره بگیرند. گفت اینها پشت مقاومت بودند و حالا باید بهای کارشان را بپردازند. این حرف ها را که زد مردم شهر بعلبک درهای خانه هایشان را به روی آواره ها باز کردند. بدون هیچ هزینه ای. به کوری چشم دشمنان مقاومت آواره ها را روی چشم هایشان گذاشتند. مردم بعلبک به کرم معروفند. جانشان را هم فدای مهمان می کنند. اما حالا بعلبک هم زیر آتش بود. دقیقا مثل جنوب. دقیقا مثل ضاحیه. پاهایم خشک شده بود دیگر. بوی بنزین‌ بوی دود اگزورها اذیتم می کرد. بچه روی دستم خوابش برده بود.‌ نگاه ماشین بغل دستی کردم. مادری موهای دختر کوچکش را نوازش می کرد و زیر لب سرودی که برای سید حسن نصرالله می خواندیم را می خواند. مثل لالایی "خدا با توست. ما با تو هستیم. در هر تلخ و شیریني ما در کنار تو هستیم ..." از عمق جانش مي خواند. اینقدر که من هم زیر لب بی اختیار تکرار می کردم. قرار نبود که فقط در روزهای خوش در کنار مقاومت باشیم. قرار نبود فقط وقتي همه چیز خوب است در كنارش باشيم. امروز هم باید در کنار مقاومت می ماندیم. حتی بیشتر از همیشه. دوباره همه چیز را مرور کردم. اصلا چرا ما امشب اینجاییم؟ ما هم می توانستیم غزه را رها کنیم. می توانستیم چشمهایمان را ببیندیم و حالا به جای آوارگی در خانه هایمان خوابیده باشیم. اما نمی خواستیم. ما نمی توانستیم غزه را رها کنیم. رها کردن غزه ننگ بود و ما از حسین یاد گرفته بودیم زیر بار ننگ و ذلت نرویم. زیر لب آرام زمزمه می کردم. "هیهات منا الذلة". می دانستیم اگر امروز همسایه ات را جلوی چشمانت سلاخی کنند و تو ساکت باشی فردا به سراغ تو خواهند آمد. اما این ما بودیم که حسرت بازگشت به شمال فلسطین را به دلشان می گذاشتیم. حتی اگر همه ما فدای این راه بشویم ماشین دیگری ضبطش را روشن کرد. دعای سوزناکی بود - الهی عظم البلاء ... انگار بغضی هزار ساله در من شکسته باشد. دلم می خواست خودم را در آغوش خدا بیندازم. بگویم که چقدر به او احتیاج دارم. می دانستم که می داند. می دانستم که می بیند. صدای زنگ تلفنم بلند شد و با یک دست کیفم را زیر و رو کردم. شوهرم بود. نمی دانم در چه شرایطی بود که می توانست به ما زنگ بزند. نپرسیدم. می دانستم که نباید چیزی بپرسم. تا صدایش را شنیدم بی اختیار به گریه افتادم گفتم: کاش نمی اومدیم. کاش توی خونه خودمون توی جنوب می موندیم و می مردیم. من و این زن و بچه ها آواره این راه شدیم این را گفتم و گریه نگذاشت که بیشتر بگویم. شوهرم مثل معلمی که شاگرد دست پاچه اش همه چیز از یادش رفته باشد با مهربانی دوباره همه چیز را به یاد من می آورد. - عزیزم. یاد حضرت زینب بیفت. پس اون چکار می کرد با یک کاروان زن و بچه های کوچیک؟ صبور باش. اگر تو گریه کنی دل بقیه خالی میشه. تموم میشه این روزها. می دانم که نباید گریه می کردم. می دانم که وقت گریه نبود. اما دست خودم نبود. خسته شده بودم. اشک هایم را پاک کردم. چشمم افتاد به عکس کوچک سید حسن نصرالله که از آینه ماشین به من لبخند می زد. ناخود آگاه لبخند زدم. می دانستم این روزها تمام می شود. نباید کسی می فهمید که خودم را باخته ام. با صدای بلند گفتم: - دیگه کم مونده برسیم ... جوابی نیامد. پشت سرم را نگاه کردم. هیچ کس بیدار نبود. همه سرهایشان را روی شانه های هم گذاشته بودند و خوابشان برده بود ادامه دارد راوی : زنی از جنوب لبنان #زنانه‌های‌جنگ #لبنان

🔷جالبه غربی ها بطور ضمنی اعتراف می کنن به اینکه تفکر شیعی برای موجودیت اسرائیل تهدید جدی هست... 🎥 مورخ اسکاتلندی: «اسرائیل بعلبک لبنان را بمباران می‌کند چون اکثریت جمعیت آن شیعیان هستند!» 🔶 «کریگ جان موری» مورخ، نویسنده و روزنامه‌نگار اسکاتلندی ضمن اشاره به شهادت 60 غیر نظامی لبنانی در بمباران بعلبک توسط رژیم صهیونیستی، این کشتار را نسل‌کشی شیعیان توصیف می‌کند.

🍃جنگ به روستای ما آمد 🍃 قسمت هشتم بالاخره از جاده اصلی بیرون زدیم و افتادیم به جاده روستا. از عذاب الیم ترافیک رها شدیم و افتادیم به چنگ تاریکی و جاده باریک و دره های بلند و شیب تند. همه خواب بودند و ماشین هم گرم. چشم هایم سنگین می شد. کم مانده بود دیگر. باید به روستا می رسیدم. راه چهار ساعته را چهارده ساعت آمده بودیم. چشم هایم باز نمی شد. می دانستم اگر بخوابم ممکن است به دره بیفتیم. تا اینجا سالم رسیده بودیم. از جنگنده ها و بمب ها و راه طولانی و ترافیک خلاص شدا بودیم. حالا وقت خوابیدن نبود. اما دست خودم نبود. خواستم آب بزنم به صورتم. بطري آب خالی بود. به خانه پدری بر می گشتیم. پدری که در هشت سالگی من مرده بود و فقط عکسي بزرگ روی دیوار از او باقی مانده بود. حالا من در مقابل چشمانم دختر بچه ای را می دیدم که با موهای قهوه ای مجعدش با زغال روی دیوار خانه نقاشی می کرد. خودم بودم. بین خواب و بیداری.‌ همسایه ما مسیحی بود. هر صبح به خانه ما می آمد. با مادرم قهوه می خورد. همیشه می گفت دعاهای شبکه المنار را دوست دارد. به دعا می گفت "تراتیل" و من با برادر کوچکم پنهانی می خندیدم. ما همسایه ها را دوست داشتیم. همسایه ها ما را دوست داشتند. کاری به دین و مذهب هم نداشتیم. پلک هایم سنگین شده بود دیگر. شاید همه چیز را در خواب می دیدم. عید مسیحیان که می شد همسایه ها برای ما بچه ها هم هدیه می آوردند. ما مسیح را دوست داشتیم. مسیح پیامبر خدا بود. زیر لب زمزمه کردم. بین خواب و بیداری "مسیح پسر انسان" خواب بودم انگار. خواب کودکی هایم را می دیدم. یک روز برفی وقت برگشتن از مدرسه ماشین روستا خراب شد و ارتش ما را تا نزدیکی روستا رساند. همسایه مسیحی ما می خواست کیف من را بیاورد. من ترسیدم و تا زانو بین برفها تا خانه دویدم. همسایه کاری با من نداشت. ما کاری به هم نداشتیم. زندگی می کردیم. یک لحظه از خواب پریدم. دقیقا وقتی که نزدیک بود لاستیک ماشین به سمت دره برود. دره های سر سبز و عمیق. نه. من نباید می خوابیدم. حالا وقت خوابیدن نبود. همانقدر که وقت گریه کردن نبود. این زن ها و بچه ها دست من امانت بودند. کم مانده بود دیگر. تا نیم ساعت دیگر به روستا می رسیدیم. به خانه قدیمی مادرم که فقط برای خودش مناسب بود و حالا خیلی ها از جنوب و ضاحیه به آنجا آمده بودند. چند باری با سیلی محکم به صورتم زدم. خواب رهایم نمی کرد. خواستم ضبط ماشین را روشن کنم و یکی از سرودهای مقاومت را گوش کنم. دلم طاقت نمی آورد. یاد جنگ می افتادم. یاد جوان هایی که حالا در جنوب درگیر جنگ بودند و شهید می شدند. کم مانده بود دیگر. شاید یک ربع فقط. می دانستم که حالا شبیه قبل نیست. شاید مردم روستا دیگر مثل قبل نباشند. اینقدر که در این سالها بعضی از جریانات مسیحی ضد مقاومت مثل القوات اللبنانیة و دار و دسته سمير جَعجَع در گوش آنها خوانده اند که ما دشمن آنهاییم. اینقدر که بذر نفرت کاشته بودند. حالا شايد آن همسايه مسيحي ديگر به خانه ما نمی آید. با مادرم قهوه نمی خورد. نمی دانم. اینقدر که تخم کینه پاشیده اند دشمنان مقاومت. ما دشمن آنها نبودیم. جوان های ما به خاطر اینکه اسرائیل به خانه های آنها نرسد دسته دسته شهید می شدند. قبل از مقاومت هم اوضاع همین بود. جنگ مذهبی. اما قربانی این جنگها هميشه ما بودیم. این شیعیان بودند که خون هایشان همیشه ارزان بود. تاریخ ما همیشه این بوده است. تاریخ قبل از مقاومت. عثمانی ها که به جنگ صلیبی ها می رفتند ما شیعیان جبل عامل را به میدان می فرستادند. همه می دانستند محاصره شهر "ویَن" یعنی سفری بدون بازگشت. سلاطین عثمانی می خواستند ما دیگر برنگردیم. پیروزی سهم آنها بود و کشته شدن سهم ما. می دانی چقدر ترسناک است وقتی حکومت مرکزی دشمن مذهبت باشد؟ خون ما تا قبل از مقاومت بی ارزش بود. دشمنان مقاومت برای همین از ما کینه دارند. حالا با وجود مقاومت دیگر جان ما بی ارزش نبود. جنگ مذهبی قبل از این هم بود. سالها در بیروت در کوچه کوچه شهر آدم ها همدیگر را کشته بودند. جنگ داخلی... اما این قصه ها خیلی به روستای آرام ما نرسیده بود. بیشتر راه را خواب بودم انگار. خواب می دیدم انگار. خواب اولین باری که از اینجا به ضاحیه رفتم. دانشگاه دولتی لبنان. خواب شبی که عروس ضاحیه شدم و برای همیشه از این روستا رفتم وقتی از دره ها وشیب های تند و پیچ های پر خطر با چشم نیمه باز می گذشتیم خواب محاصره "وین" را می دیدم. خواب جوانانی که دیگر برنگشتند. بعد از ۱۴ ساعت بالاخره به خانه قدیمی مادرم رسیدیم. ماشین را نگه داشتم. با بی رمقی به پشت سر نگاه کردم و گفتم: بالاخره رسیدیم. همه با چشم های خواب آلود پیاده شدند. بچه را از روی دستم دادم به خواهر بزرگم می خواستم پیاده بشوم. نتوانستم. سرم را روی فرمان ماشین گذاشتم و همانجا خوابم برد ادامه دارد راوی : زنی از جنوب لبنان نويسنده: رقية كريمي #لبنان #مقاومت

🤴👸پادشاهان اروپا در عصر رنسانس، از اولش با نقشه و طرح وارد سرزمین ها می شدن؛ اما مردم هند یا آفریقا یا سرخپوستان قاره آمریکا که از چیزی اطلاع نداشتن و معمولا فریب می خوردن. وقتی هم که متوجه نقشه شوم اونا میشدن و می خواستن باهاشون جنگ کنن، چون از قبل اطلاع نداشتن، اسلحه مناسبی نساخته بودن و دیگه دیر شده بود...😢🏹 🔴چندصدسال پادشاهان غربی، کشور های آسیایی و آفریقا و استرالیا و قاره آمریکا رو غارت کردن و به مرور دولت هایی که خودشون می خواستن مستقر کردن. 🔻و همینطور دانشگاه هایی ساختند که هرچی خودشون میخوان به جوان ها تعلیم بدن و نسل بی اراده ای بسازن. 🔻نه فقط دانشگاه، بلکه در محافل دینی هم نفوذ کردن و مذهبی های افراطی یا منحرف یا منفعل تحویل جامعه دادن! ⬅️الان کار ما خیلی خیلی سخته؛ چون مردم کشورهای مستضعف و دولت ها (حتی گاهی بدون اینکه خودشون بدونن) دارن طبق نظر غربی ها کار می کنند. 📣هرچی که راجع به بیداری میگیم، انگار هیچکس متوجه نمیشه. نمی دونن که واقعا توی چه شرایطی هستیم. نمی دونن که خیلی وقتا مشغول موضوعات حاشیه ای هستن و از کار اصلی باز موندن!!! 💕✨فقط امید ما به لطف خداست که با نور خودش دل های مردم رو روشن کنه.

⬆️⬆️⬆️ اگر خواستید دوباره این مطلب رو نگاه کنید، مرتبط با جنگ افروزی یهودیان آمریکا در سوریه و تلاش برای حذف بشار