eitaa logo
تنها‌مسیری‌های‌استان‌فارس💕
1.6هزار دنبال‌کننده
5.9هزار عکس
5.2هزار ویدیو
38 فایل
#کپی_مطالب_آزاد 🙂 ارتباط بامشاورین تنهامسیری @MoshaverTM پیشنهادات وانتقادات ونظرات @Montazer_hojat 💫لینک کانال اصلی تنهامسیرآرامش http://eitaa.com/joinchat/63963136Ca672116ed5
مشاهده در ایتا
دانلود
•| |• ✍ اگر ملتی خودباخته شد، خودش و روحش را در مقابل ملت دیگر باخت یعنی اگر روحی و فکری و فرهنگی شد، دیگر به دنبال آن با کمال افتخار استعمار سیاسی و استعمار اقتصادی را می‏پذیرد، یعنی سرمایه‌های مادی خودش را دودستی به او تقدیم می‌کند و برای خودش هم افتخار می‌شمارد. نوکری بیگانه را با کمال افتخار می‏پذیرد، چرا؟ چون استعمار فکری و فرهنگی شده. 👌بزرگترین هدیه یک به خود از جمله کارهایی که رهبران بزرگ ما و بالخصوص رهبر بزرگ فعلی ما در این سال ها انجام دادند این بود که این خودباختگی را از مردم ما گرفتند و مردم ما را به آن خود واقعی و به آن روح جمعی ساختند. 👈 بزرگترین هدیه‌ای که یک رهبر به ملتش می‌تواند بدهد «ایمان به خود» است، یعنی آن ملت را به خودش مؤمن کند. یک ممکن است هدیه‌ای که به مردمش می‌دهد هدیه مادی باشد، فرض کنید یکی از منابع مادی را که دشمن می‌برده است بگیرد و به ملت پس بدهد. ممکن است هدیه باشد، استقلال سیاسی به ملت خودش بدهد. ممکن است به رهبر باشد یعنی ملت معتقد شود که رهبر ما رهبر خیلی بزرگی است. ولی اینها آنقدر مهم نیست که هدیه‌ای که یک رهبر به ملتش می‌دهد این باشد که این ملت را به خودش مؤمن و معتقد کند که بگوید من نباید زیر بار بروم، زیر بار استبداد بروم، زیر بار استعمار بروم، من از خودم دارم، از خودم دارم، من هیچ احتیاجی ندارم که از غرب الگو بگیرم. ، آینده انقلاب اسلامی ایران، ص ،۱۳۸ ، ۱۳۹🇮🇷🖇 ☫ ❣الّلهُـمَّـ؏جـِّل‌لِوَلیِّـڪَ الفــَرَج. 💐 ⃟🕊 ❀ ⃟⃟ ⃟❀ @Islamlifestyles_fars 🇮🇷 ⃟♥️
•| |• ⁉️ نجات انسان ها یعنی چه؟ ⤵️ ✍ نجات انسان ها یعنی چه؟ نجات انسان ها از چه چیز؟ از اسارت طبیعت؟ از اسارت انسان های دیگر که معنایش انسان از انسان است؟ 👌 این ها درست است (اما آنچه مقدم بر اینهاست‌) 👈 نجات انسان از خودی خود و از خود و از خودِ محدودش است، و تا انسان از خود محدود خویش نجات پیدا نکند هرگز از اسارت طبیعت و اسارت انسانهای دیگر نجات پیدا نمی‌کند. 📚 ، انسان کامل، ص ۸۴ اَللهُمَ_لَـیِّن_قَـلبی_لِوَلِیِّ_اَمرِک ☫ ❣الّلهُـمَّـ؏جـِّل‌لِوَلیِّـڪَ الفــَرَج. 💐 ⃟🕊 ❀ ⃟⃟ ⃟❀ @Islamlifestyles_fars 🇮🇷 ⃟♥️
•| |• ✅ این اشتباه است که انسان خیال کند باید از میان دو خوشی و دو ناخوشی یکی را انتخاب کند. ✍ این اشتباه است که انسان خیال کند«۱» باید از میان دو خوشی و دو ناخوشی یکی را انتخاب کند، یا در راحت و خوش و بی‌زحمت و پرلذت و با سعادت زندگی کند و از محروم باشد و یا برعکس. نه، این گونه نیست که گناهان محض باشند. علت اینکه انسان را خوشی و طاعت را می‌بیند این است که اولِ قضیه را می‌بیند. انسان می‌گوید: «اگر بخوانم بیشتر به من خوش می‌گذرد یا مشروب بخورم و غرق در عالم کیف و مستی شوم؟!». بله، این، خوشی است و آن، رنج و زحمت، اما این خوشی به دنبال خود چه چیزی می‌آورد و آن زحمت به دنبال خود چه چیزی می‌آورد؟ هیچ کدام بی‌زحمت نیست. ✨لَقَدْ خَلَقْنَا الاْنْسانَ فی کبَدٍ.✨ 👈 باور نکن که انسان از رنج خالی باشد؛ یک جا رنج در اول است و یک جا در آخر، یک جا رنج است و یک جا و معنوی. شما در میان مردمی که از بهره‌ای دارند و روحی سالم دارند ولو فقیر و در حد یک کارگرِ دست به دهان باشند، آدمی پیدا نمی‌کنید که در همه عمر یک شب نیاز پیدا کند با قرص خواب‌آور بخوابد، ولی شاید در میان کسانی که غرق در نعمت هستند کمتر کسی باشد که بتواند بدون قرص خواب‌آور بخوابد؛ اعصاب چنین افرادی دائما در تهیج و هیجان است. پس آن خوشی ها این ناراحتیها را به دنبال دارد. ، آشنایی با قرآن، ج۱۳، ص۱۰۵ اَللهُمَ_لَـیِّن_قَـلبی_لِوَلِیِّ_اَمرِک ☫ ❣الّلهُـمَّـ؏جـِّل‌لِوَلیِّـڪَ الفــَرَج. 💐 ⃟🕊 ❀ ⃟⃟ ⃟❀ @Islamlifestyles_fars 🇮🇷 ⃟♥️
•| |• ✍ همیشه در ها پیغمبر(صل الله و علیه و آله و سلم ) را به پناه یک چیز می‌برَد که از آن نیرو بگیرد و استمداد کند و آن است✔️، به خدا پناه بردن است، زیاد به خدا بودن است. 👌 مکرر گفته‌ایم که عبادت - عبادتی که روح عبادت را واقعاً داشته باشد و عبادت باشد - از نظر قرآن یک منبع استعداد و اخذ نیروست. ✨یا ایهاالذین امنوا استعینوا بالصبر و الصلوة (بقره/۱۵۳).✨ ای اهل ایمان! از صبر و از نماز مدد بگیرید؛ ای اهل ایمان! باطری‌تان را با عبادت پر کنید. 📚آشنایی با قرآن، ج۱۱، ص۹۹ ☫ ❣الّلهُـمَّـ؏جـِّل‌لِوَلیِّـڪَ الفــَرَج. 💐 ⃟🕊 ❀ ⃟⃟ ⃟❀ @Islamlifestyles_fars 🇮🇷 ⃟
•| |• 👈 هیچ گاه راجع به فلسفه فکر کرده‌اید؟ 💠ما می گوییم درد بد است. درد هم مثل شک است. درد خوب است یا بد؟ ممکن است کسی بگوید درد بد است. نه، درد بد است ولی در عین حال درد خوب است. 🔸اگر درد نباشد انسان بیماری و احتیاج را چگونه احساس می کند؟ اگر دل انسان درد نگیرد از کجا می فهمد زخم معده یا زخم اثنی عشر دارد 💠و چگونه می رود دنبال دوا یا عمل جراحی؟ اگر سر انسان درد نگیرد انسان کی می رود دنبال معالجه؟ 🔸خود گرسنگی یک درد است، انسان ناراحت می شود، ولی لازم است. اگر انسان این درد را احساس نکند دنبال غذا نمی‌رود. 💠اگر انسان تشنگی را احساس نکند دنبال آب نمی‌رود. درد در عین اینکه انسان را ناراحت می کند اعلام احتیاج طبیعت است؛ 🔸طبیعت بدن شما داد می‌کشد، وقتی می خواهد به شما اطلاع بدهد – او که زبان ندارد که هوا را به موج در بیاورد- من غذا لازم دارم، دردی به نام گرسنگی بر شما مسلط می‌کند. 💠وقتی می خواهد بگوید من آب لازم دارم، دردی به نام تشنگی مسلط می کند. وقتی می‌خواهد بگوید که عفونتی در فلان قسمت بدن پیدا شده است، 🔸عضوی یک ناراحتی دارد، به صورت درد به شما اعلام می‌کند و لهذا وای به حال آن مریضی که مرضش مرض بی درد باشد. 💠نمی‌فهمد و نمی‌فهمد، روزی مطلع می‌شود که کار از کار گذشته است. درد، بد است چون انسان را می دهد و انسان می‌خواهد درد نداشته باشد، 🔸ولی درد خوب است از این نظر که اعلام احتیاج طبیعت انسان است. 📕 مطهری، پانزده گفتار، ص، ۲۱۶؛۲۱۷ ✨ ☫ ❣الّلهُـمَّـ؏جـِّل‌لِوَلیِّـڪَ الفــَرَج. 💐 ⃟🕊 ❀ ⃟⃟ ⃟❀ @Islamlifestyles_fars 🇮🇷
•| |• 💠اگر کسی دچار شک کثیر الشک یا دچار شد یک راه علاج بیشتر ندارد و آن این است که اعتنا نکند. 🔸خیال می‌کند بدنش نجس شد، باید بگوید از من با همین بدن نجس را می خواهد. 💠شک می کند که قرائتش صحیح است یا غلط، باید بگوید اسلام از من همین غلط را می خواهد. اصلاً دستورش این است. 🔸یک نفر از همین شکاک‌ها و وسواسی‌ها به منزل یکی از علمای قم از مراجع تقلید رفته بود. 💠به او گفته بود که من در شک می کنم و نمی توانم نیت بکنم، هر کاری می‌کنم که نیت بکنم نمی توانم، 🔸با اینکه نیت اصلاً طبیعی است و چیزی نیست جز اینکه انسان وقتی به نماز می‌ایستد توجه داشته باشد که چکار می‌کند. 💠شما وقتی به نماز ظهر می‌ایستید یک وقت هست نمی‌فهمید می خواهید نماز بخوانید یا می خواهید مثلاً ورزش کنید، پس نیت نکرده‌اید. 🔸یک وقت هست نمی‌دانید نماز دو رکعتی می‌خواهید بخوانید یا چهار رکعتی، نیت نکرده‌اید. 💠نمی‌دانید نمازی که می‌خواهید بخوانید آن چهار رکعت اول است به نام ظهر یا چهار رکعت دوم به نام عصر؛ نیت نکرده‌اید. 🔸اما شما که وقتی برای نماز می‌ایستید اگر از شما بپرسند چکار می‌خواهی بکنی، می‌گویید می‌خواهم نماز بخوانم؛ کدام نماز؟ نماز ظهر، چهار رکعت، واجب، همه در ذهن شما حضور دارد، این کافی است. 💠همین قدر که عمل انسان در ذهن او حضور داشته باشد این نیت است. آن وسواسی آمده بود و به آن عالم می‌گفت من نمی‌توانم نیت بکنم. 🔸این مرد عالم به او می‌گوید نمی‌توانی نیت نکنی؛ نمی توانم نیت بکنم یعنی چه؟! به او گفت تو از چه کسی تقلید می‌کنی؟ گفت از شما. 💠گفت به فتوای من در نماز نیت واجب نیست. راحت شد و رفت. دو ساعت بعد برگشت و گفت: من نمی‌توانم. گفت چرا؟ 🔸گفت هر کار می‌کنم نیت خودش می‌آید. گفت به فتوای من نیت چه بیاید چه نیاید نمازت درست است. 💠این اختلالی در فکر انسان است. من نمی دانم ریشه عصبی دارد یا روحی، ولی راه علاجش این است. 📕 ، پانزده گفتار، ص ۲۲۰،۲۲۱،۲۲۲،۲۲۳ ✨ ☫ ❣الّلهُـمَّـ؏جـِّل‌لِوَلیِّـڪَ الفــَرَج. 💐 ⃟🕊 ❀ ⃟⃟ ⃟❀ @Islamlifestyles_fars 🇮🇷
اگر فقط به معنی به کار بردن میزان و مقیاس برای کشف مجهولی باشد، البته درباره خداوند صحیح نیست. ☝️امتحان معنی دیگری هم دارد و آن از قوّه به فعل آوردن و تکمیل است. 🧕خداوند که به وسیله بلایا و شداید امتحان می‌کند، به معنی این است که به وسیله اینها هر کسی را به کمالی که لایق آن است می‌رساند. 🤗 فلسفه و بلایا فقط سنجش وزن و درجه و کمّیت نیست، همچنین زیاد کردن وزن و بالا بردن درجه و افزایش دادن به کمّیت است. 🙅‍♂خداوند امتحان نمی‌کند که وزن واقعی و حد و درجه معنوی و اندازه شخصیت کسی معلوم شود؛ امتحان می‌کند یعنی در معرض بلایا و شداید قرار می‌دهد که بر وزن واقعی و درجه معنوی و حد شخصیت آن بنده افزوده شود. ✨امتحان نمی‌کند که بهشتی واقعی و جهنمی واقعی معلوم شود؛ امتحان می‌کند و و شداید به وجود می‌آورد که آن که می‌خواهد به بهشت برود، در خلال همین شداید، خود را شایسته و لایق بهشت کند و آن که لایق نیست سر جای خود بماند. 📜علی (ع) در آن نامه‌ای که به والی بصره، عثمان بن حنیف، نوشته پس از آنکه او را نصیحت می‌کند که گرد تنعم نرود و از وظیفه خودش غفلت نکند، 🥠وضع زندگی ساده و دور از تجمل و تنعم خودش را ذکر می‌کند که چگونه به نان جوی قناعت کرده است و خود را از هر نوع نازپروردگی دور نگه داشته. 👈آنگاه می‌فرماید: شاید بعضی تعجب کنند که چطور علی با این خوراک ها، توانایی برابری و غلبه بر شجاعان را دارد، قاعدتآ باید این طرز زندگی او را ضعیف و ناتوان کرده باشد. 🤚خودش این طور جواب می‌دهد که اینها اشتباه می‌کنند، زندگی سخت نیرو را نمیکاهد، تنعم و نازپروردگی است که موجب کاهش نیرو می‌گردد. ☝️می‌فرماید: اَلا وَ اِنَّ الشَّجَرَةَ الْبَرِّیةَ اَصْلَبُ عودآ، وَ الرَّوائِعَ الْخَضِرَةَ اَرَقُّ جُلودآ وَ النَّباتاتِ الْبَدَوِیةَ اَقْوی وُقودآ[1]. چوب درختهای صحرایی و جنگلی که نوازش باغبان را ندیده است محکمتر است، 🌳اما درخت های سرسبز و شاداب که مرتب تحت رعایت باغبان و نوازش او می‌باشند نازکتر و کم‌طاقت‌تر از کار در می‌آیند. 🔥گیاهان صحرایی و وحشی نسبت به گلهای خانگی، هم قدرت اشتعال و افروزش بیشتری دارند و هم آتششان دیرتر خاموش می‌شود. 🧔💪مردان سرد و گرم چشیده و فراز و نشیب دیده و زحمت کشیده و با سختی ها و شداید و مشکلات دست و پنجه نرم کرده نیز طاقت و قدرتشان از مردهای نازپرورده بیشتر است. ☝️فرق است بین نیرویی که از داخل و باطن بجوشد با نیرویی که از خارج کمک بگیرد. عمده این است که استعدادها و نیروهای بی‌حد و حصر باطنی بشر بروز کند. ❗️علی می‌فرمود نگویید : اَللّهُمَّ اِنّی اَعوذُ بِک مِنَ الْفِتْنَةِ خدایا به تو از ها و مایه ها پناه می‌برم، زیرا هیچ کس نیست که با گرفتاریها مواجه نباشد؛ بگویید: 🤲اَللّهُمَّ اِنّی اَعوذُ بِک مِنْ مُضِلّاتِ الْفِتَنِ[1] خدایا از فتنه‌های گمراه کننده، از جنبه‌های گمراهکننده فتنه‌ها به تو پناه می‌برم. 📚 ، بیست گفتار، ص ۱۴۵ 🕊 ❀ ⃟⃟ ⃟❀ @Islamlifestyles_fars 🏴
•| |• ✍ می فرماید که تو اگر به توجه پیدا کنی از خلق منصرف شده‌ای، و اگر به خلق متوجه بشوی از خدا منصرف شده‌ای، ولکن اگر به خلق متوجه بشوی از خدا منصرفی و از خودت، از خودت هم غافل می‌مانی؛ اما اگر به خدا متوجه بشوی خودت را می‌یابی و در نهایت امر به خلق هم باز می‌گردی. 👌 اگر انسان تنها به خلق و مخلوق متوجه بشود، هم از خودش غافل می‌ماند هم از خدا. چنین انسانی در مخلوقات گم و محو می‌شود و در واقع واقعی‌اش را به کلی هدر می‌دهد. در این و آن تمام می‌شود و این همان و بدبختی بشر است. 👈 ولی انسان اگر به سوی خدا توجه کند، خدا را می‌یابد و بعد خود را می‌یابد و بعد، از خدا به سوی خلق سرازیر می‌شود؛ بنابراین هم خدا را دارد و هم خود را دارد و هم خلق را. ، انسان شناسی قرآن، ص۱۸۸ 📓🖇 🕊 ❀ ⃟⃟ ⃟❀ @Islamlifestyles_fars 🏴
•| |• ❤️ ما اگر را الگو و امام خود بدانیم، یک انسان کامل و یک انسان متعادل و یک انسانی را که همه ارزش‌های انسانی به طور هماهنگ در او رشد کرده است {پیشوای خود قرار داده‌ایم.}. 🌌 وقتی شب می‌شود و خلوت شب فرا می‌رسد، هیچ عارفی به پای او نمی‌رسد. آن روح عبادت که جذب شدن و کشیده شدن به سوی حق و پرواز به سوی خداست، با شدت در او رخ می‌دهد، 👈 مثل آن حالتی که انسان در مطلبی داغ می‌شود؛ مثلًا وقتی در حالت جنگ و دعوا و ستیز است، چاقو قسمتی از بدنش را می‌بُرد و یک تکه گوشت از بدنش به طرفی انداخته می‌شود ولی آنچنان توجهش متمرکز مبارزه است که احساس نمی‌کند یک قطعه گوشت از بدنش جدا شده است. 🤲علی در حال چنان گرم می‌شود و آن الهی چنان در وجودش شعله میکشد که اصلًا گویی در این عالم نیست. خودش گروهی را این‌طور توصیف می‌کند : ☆هَجَمَ بِهِمُ الْعِلْمُ عَلی حَقیقَةِ الْبَصیرَةِ وَ باشَروا روحَ الْیقینِ وَ اسْتَلانوا مَا اسْتَوْعَرَهُ الْمُتْرَفونَ وَ انِسوا بِمَا اسْتَوْحَشَ مِنْهُ الْجاهِلونَ وَ صَحِبُوا الدُّنْیا بِابْدانٍ ارْواحُها مُعَلَّقَةٌ بِالْمَحَلِّ الْاعْلی(۱). 👈 با مردم‌اند و با مردم نیستند؛ در حالی که با مردم‌اند، روحشان به عالی‌ترین {محل ‌{وابسته است. در حال عبادت تیر را از بدنش بیرون می‌آورند ولی او آنچنان مجذوب حق و عبادت است که متوجه نمی‌شود، حس نمی‌کند. 😭 آنچنان در محراب عبادت می‌گرید و به خود می‌پیچد که نظیرش را کسی ندیده است. 🌇 روز که می‌شود، گویی اصلًا این آدم آن آدم نیست. با اصحابش که می‌نشیند، چنان چهره‌اش باز و خندان است‌(۲) 👈(۱) برخلاف زهّاد و عبّاد ما که وقتی زاهد و عابد می - شوند، خاصیت زهدشان این است که رویشان را ترش می - کنند، عبوس می - شوند و به همه مردم منت دارند.) ☝️که از جمله اوصافش این بود که همیشه قیافه‌اش باز و شکفته است. به قدری علی علیه السلام به اصطلاح خوش مجلس و حتی بذله‌گو بود که عمروعاص وقتی علیه علی تبلیغ می‌کرد، می‌گفت: او به درد خلافت نمی‌خورد چون خنده روست، 😊 آدم خنده رو که به درد خلافت نمی‌خورد؛ خلافت، آدم عبوس می‌خواهد که مردم از او بترسند. این را هم خودش در نهج البلاغه نقل می‌کند: ☆عَجَباً لِابْنِ النّابِغَةِ یزْعُمُ لِاهْلِ الشّامِ أنَّ فِی دُعابَةً وَ انِّی امْرُوٌ تِلْعابَةٌ(۳). 🗣{از پسر نابغه تعجب می‌کنم که‌{ می‌گوید علی خیلی با مردم خوش و بش می‌کند، خیلی شوخی می‌کند، مزّاح است. 💪با دشمن که در میدان جنگ به صورت یک مجاهد روبرو می‌شود، باز چهره‌اش باز و خندان است که درباره‌اش گفته‌اند: 🔻هُوَ الْبَکاءُ فِی الِمحْرابِ لَیلًا هُوَ الضَّحاک اذَا اشْتَدَّ الضَّرابُ‌ 💝🤷‍♂اوست که در محراب عبادت، بسیار گریان و در میدان نبرد، بسیار خندان است‌ (1 ۱) او چگونه موجودی است؟ او انسانِ قرآن است. چنین انسانی می‌خواهد: 🔻انَّ ناشِئَةَ اللَّیلِ هِی اشَدُّ وَطْأً وَ اقْوَمُ قیلًا. انَّ لَک فِی النَّهارِ سَبْحاً طَویلًا (۲). 🌚💫شب را برای عبادت بگذار و روز را برای شناوری در زندگی و اجتماع. علی علیه السلام گویی شب یک شخصیت و روز شخصیتی دیگر است. 👈حافظ چون مفسر است و پیچ و تابهای قرآن را خوب درک می‌کند، با زبان رمزی خود همین موضوع را که شب وقت عبادت و روز موقع حرکت و رفتن به دنبال زندگی است، در اشعارش آورده است‌(۳) : 🔻روز در کسب هنر کوش که می‌خوردن روز 🔻دلِ چون آینه در زنگ ظلام اندازد آن 🔻زمان وقت می‌صبح فروغ است که شب‌ 🔻گرد خرگاه افق پرده شام اندازد(۱) ☝️علی علیه السلام روز و شبش این گونه است. ، انسان کامل، ص۴۶، ۴۷، ۴۸، ۴۹ ✨ 🕊 ❀ ⃟⃟ ⃟❀ @Islamlifestyles_fars 💞
•| |• 💠 خوشبختانه یک شعاری که در میان ما زنده مانده و باید آن را بیشتر زنده کنیم و نگه داریم شعار است، 🔸همین که در میان ما معمول است و بسیار خوب است. واقعاً وقتی که اسم مبارک برده می‌شود باید ما صلوات بفرستیم و بلند هم صلوات بفرستیم. این شعار معنی دارد. 💠وقتی فریادتان را به صلوات بلند می‌کنید می‌خواهید بگویید من به اعتقاد دارم، من به آورنده قرآن ایمان دارم، من به محتوای قرآن پایبند هستم، معتقدم و قبولش دارم. 🔸حَی عَلی‏ خَیرِ الْعَمَل‏ شعار تشیع در اذان است. همه می‌دانند و با ادلّه اهل تسنن هم می‌شود این مطلب را ثابت کرد که این جمله شعاری است که در متن وارد شده است و این شعار را ما باید بدهیم. 💠عَلی ولی الله را در خانه یک نفر شیعه می‌بینیم: لا اله الّا الله، محمّدٌ رسولُ الله، بعد زیر آن می‌‏نویسیم: علی ولی الله. 🔸اینها شعارهایی است که ما باید زنده نگه داریم. من در خودم که حساب می‌کنم می‌بینم از مرحوم پدر بزرگوارم که همین دو سه ماه پیش از دنیا گذشتند [چیزهایی در این زمینه آموخته‌‍‏ام.] 💠امکان نداشت که ایشان کاری را که اندکی اهمیت داشت شروع بکنند الّا اینکه با صدای بلند- که همه می‌‏شنیدیم- می‌گفتند: بسم الله الرحمن الرحیم‏. 🔸و آن طور که من اطلاع دارم آخرین جمله‌ای هم که این مرد بزرگ گفت و بعد از آن از دنیا رفت همین بود، با صدای بلند گفت: بسم الله الرحمن الرحیم، یک دقیقه بعد هم از دنیا گذشت، 💠 و چه از این بهتر که انسان با این شعار از دنیا برود. 📕 ، پانزده گفتار، ص ۱۶۱، الی ۱۶۵✨ 🕊 ❀ ⃟⃟ ⃟❀ @Islamlifestyles_fars 💞
•| |• ✅ عادت دلبستگی می‌آورد و اسارت‏ 💯 به هر اندازه که انسان بیشتر به اشیاء داشته باشد، بیشتر به آنها بسته است و اسیر آنهاست 👇 👈 و به هر اندازه که انسان باشد ندارد. حالا تنها چای و سیگار نیست، تنها تریاک نیست؛ ممکن است آدمی عادت کرده باشد که همیشه روی تشک و متّکای بسیار نرم بخوابد. چنین آدمی اگر یک وقت در شرایطی قرار بگیرد که بخواهد روی فرش یا زمین خالی بخوابد ابداً خوابش نمی‌برد؛ او دیگر فلج است؛ همین قدر که از این شرایط خارج شد، فلج است. 👌 آزادگان همواره می‌خواهند ساده زندگی کنند در مقابل، افرادی را می‌بینید که در دنیا ساده زندگی می‌کنند بدون اینکه های خدا را بر خودشان کرده باشند و فکر کنند که اینها حرام است و بدون اینکه از کارهای زندگی دست بکشند. این ها در متن زندگی واقع هستند ولی دلشان می‌خواهد ساده زندگی کنند. دلش می‌خواهد ساده‌ترین لباسها را بپوشد، خوراکش ساده‌ترین خوراکها باشد، منزل و مرکبش ساده‌ترین منزلها و مرکبها باشد، چرا؟ ✍ می‌گوید برای اینکه من نمی‌خواهم آزادیم را به چیزی بفروشم. به هر اندازه خودم را به اشیاء مقید کنم اسیر آنها هستم و وقتی اسیر اشیاء باشم مثل کسی هستم که هزار بند به او بسته است. چنین آدمی نمی‌تواند راه برود و سبکبار و سبکبال باشد. 👈 فلسفه سبکبالی و سادگی در زندگی رهبران‏ و لهذا زندگی پیامبران عظام و رهبران بزرگ اجتماع همواره زندگی ساده‌ای بوده، زیرا اگر زندگی پرتجمّل می‌داشتند (همان زندگی حلال و مباح) دیگر از رهبری می‏‌بایست دست می‌کشیدند. زندگی پرتجمّل، با رهبری که لازمه آن سبکباری و سبکبالی و جنبش زیاد و آزادی و آزادگی است نمی‌سازد. ✍ ما در شرح حال می‌خوانیم: ✨ کانَ رَسولُ اللهِ خَفیفَ الْمَؤونَةِ [۱]. ✨ 👌 اولین چیزی که در سیره پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله به چشم می‌خورد این است که مردی بود سبک خرج. لباس و خوراکش و همچنین در نشست و برخاست و مسافرت بسیار ساده بود. تعینات یا قید و بندها و اسارتها شما حساب کنید این قیود و تجمّلاتی که انسان خودش برای خودش می‌سازد چقدر مانع پیشرفت اوست. آدمی که برای خودش تعینی قائل است چقدر این تعین او را در زیر بار خودش له می‌کند. از خودم مثال می‏زنم: من یک مرد روحانی معروف بزرگی هستم، من یک حجةالاسلام یا آیةالله هستم. من بروم مشهد یا نروم برای زیارت؟ من فکر کنم که رفتن من به مشهد به این سادگی که نمی‌شود، مثلًا چه جور وارد شوم؟ کجا وارد شوم؟ دید و بازدید مردم از من چه جور باشد؟ شرایط دیگر چنین و چنان باشد. یک وقت می‌بینید یک عمر می‌گذرد و آن ساده‌ترین مسافرت ها و آن واجب‌‏ترین مسافرت ها که مسافرت مکه است نصیب او نمی‌شود، از بس شرایط و قیود دارد. چنین آدمی نمی‌تواند سبکبار و سبکبال حرکت کند. 📚 ، احیای تفکر اسلامی، ص۹۱،۹۲،۹۳ ✨ 🕊 ❀ ⃟⃟ ⃟❀ @Islamlifestyles_fars 💞
•| |• ✍ روزى که مسلمین را فتح کردند، فلسطین دراختیار مسیحی ها بود نه در اختیار یهودی ها. و اتفاقا مسیحی ها که با مسلمین صلح کردند، یکى از مواردى که در صلحنامه گنجاندند این بود که شما یهود را در اینجا راه ندهید. ❌ گفتند: ما با شما زندگى مى‌کنیم ولى با یهود زندگى نمى‌کنیم. ‼️چطور شد که یک دفعه نام وطن یهودى به خود گرفت؟ یکى از قضایایى که کارنامه قرن ما را تاریک مى‌کند (این قرنى که به دروغ نام حقوق بشر، نام ، نام انسانیت بر آن گذاشته‌اند) همین قضیه است. 👈 ... واللهِ و باللهِ ما در برابر این قضیه مسئولیم. به خدا قسم مسئولیت داریم. به خدا قسم ما غافل هستیم. واللهِ قضیه‌اى که دل را امروز خون کرده است، این قضیه است. داستانى که دل حسین بن على را خون کرده، این قضیه است. اگر مى‌خواهیم به خودمان ارزش بدهیم، اگر مى‌خواهیم به حسین بن على ارزش بدهیم، باید فکر کنیم که اگر حسین بن على امروز بود و خودش مى‌گفت براى من عزادارى کنید، مى‌گفت چه شعارى بدهید؟ آیا مى‌گفت بخوانید: «نوجوان اکبر من» یا مى‌گفت بگویید: «زینب مضطرّم الوداع، الوداع»؟! چیزهایى که من (امام حسین) در عمرم هرگز به این‌جور شعارهاى ذلّت‌آور تن ندادم و یک کلمه از این حرفها را نگفتم. ✍ اگر حسین بن على بود مى‌گفت: اگر مى‌خواهى براى من عزادارى کنى، براى من سینه و زنجیر بزنى، شعار امروز  تو باید فلسطین باشد. شمرِ امروز موشه‌دایان   است. شمرِ هزار و سیصد سال پیش مُرد، شمرِ امروز را بشناس. امروز باید در و دیوار این شهر با فلسطین تکان مى‌خورد. مرتب دروغ در مغز ما کردند که این یک مسئله داخلى است، مربوط به عرب و است.  🕊 ❀ ⃟⃟ ⃟❀ @Islamlifestyles_fars 💞