‍ #دانگ علاوه بر اینکه در #خط_نستعلیق بسیار به کار می‌رود معنی دیگری نیز دارد. #دانگ مفهومی کلی است که برای سنجش #اندازه_زبانه_قلم در خطوط مختلف به کار می‌رود. #استاد_غلامحسین_امیرخانی در کتاب « #آداب_الخط » اندازه‌گیری زبانه قلم را به ترتیب زیر تقسیم‌بندی و معادل تقریبی آن را به میلی‌متر و سانتی‌متر بیان کرده است: تقسیم بندی سنتی به این ترتیب است: ‏1-  #غبار 2-  #خفی 3-  #کتابت 4-  #سرفصلی 5- #قطعه یا #مشقی 6- #جلی_صفحه 7-  #کتیبه با حفظ و ا حترام به این اصطلاحات معادل تقریبی آنها را به سانتیمتر و میلیمتر می‌آوریم: ‏1- از کوچکترین اندازه تا نیم میلیمتر: #غبار ‏2- از نیم تا (سه چهارم) میلیمتر: #خفی ‏3- از سه چهارم تا یک و نیم میلیمتر: #کتابت ‏4- از یک و نیم تا دومیلیمتر: #سرفصلی ‏5- از دو میلیمتر تا شش میلیمتر: #مشقی ‏6- از شش میلیمتر تا دو سانتیمتر: #جلی_صفحه ‏7- از دو سانتیمتر به بالا: #کتیبه بنابر آ نچه گفته شد بعضی از این تقسیمات در محدوده خود قابل تقسیم مجدد و نامگذاری ویژه است. مثلا: ‏2 تا 2.5 میلیمتر: #یکدانگ_مشقی ‏2.5 تا 3 میلیمتر: #دو‌دانگ_مشقی ‏3 تا 3.5 میلیمتر: #دو_و_نیم_دانگ_مشقی ‏3.5 تا 4 میلیمتر: #سه_دانگ_مشقی ‏4 تا 4.5 میلیمتر: #چهار‌دانگ_مشقی ‏4.5 تا 5 میلیمتر: #پنج‌دانگ_مشقی ‏5.5 تا 6 میلیمتر: #شش‌دانگ_مشقی آنچه در تعریف « #نقطه » و « #دانگ » در دو بخش گذ شته عنوان شد، دلالت بر این امر دارد که اساس و بنیان شیوه‌ها‌ی خوشنویسی اساتید بزرگ را، گذشته از نحوه #تراش_قلم ‏و #شیوه‌ی_قلم_گذاری و #طریق_رانش_قلم و #دور_دست و #اعمال_سلیقه_در_کرسی و #ابتکار_در_ترکیب که ‏مراتب خاص خو د را داراست باید در اندازه #دانگ_نقطه مورد بررسی و تحلیل قرار دارد یعنی اصولا ‏اساس اختلاف شیوه خوشنویسان قبل از #محمدرضای_کلهر با ایشان در معیار و اندازه #نقطه باید جستجو کرد ‏زیرا #حسن_تشکیل یعنی قالب و اندام حروف و کلمات در شیوه قدیم غالبا از #قلم_مشقی به بالا بر پایه نقطه ‏کامل #شش_دانگی و در #سبک_کلهر بر مبنای #نقطه_پنج_دانگی با تغییردر #تراش_قلم که اندکی گوشت دارتر بوده ‏طراحی وتحریرشده است. @Islamshahr_Calligraphers

#ساحت_آموزش #خط_نستعلیق شاید بجرأت توان گفت که تنها الگوی صحیح یادگیری مکتب استاد امیرخانی کتابهایی ایست که نامشان در ذیل آمده است. آداب الخط ـ تاکید می شود خیام ـ مجلد نخست ـ  جلد کرم رنگ که رانشهای قلم در آن کاملا نمایان است. بهار در پاییز ـ بدون در نظر گرفتن اشعار. و مناجاتنامه ی منسوب به حضرت علی بن ابیطالب ع توصیه می شود ـ چنانچه بخواهید در اتصال حرف ها و ترکیبات ـ به توانایی بالایی برسید. بی انتها از این مجلد ـ هم مشق نظری و هم مشاقی عملی کنید. موفق باشید @Islamshahr_Calligraphers @Islamshahr_Calligraphers

#ساحت_قدما #خط_نستعلیق #کتابت #محمدرضای_کلهر @Islamshahr_Calligraphers @Islamshahr_Calligraphers

#ساحت_قدما #خط_نستعلیق #میرزاعلی اکبر_کاوه #قطعه @Islamshahr_Calligraphers @Islamshahr_Calligraphers

#ساحت_معاصرین #خط_نستعلیق #قطعه #استاد_میرحیدر_موسوی @Islamshahr_Calligraphers @Islamshahr_Calligraphers

#ساحت_قدما #خط_نستعلیق #چلیپا چلیپایی از عبدالرشید دیلمی همراه با نگارگری قرن یازدهم @Islamshahr_Calligraphers @Islamshahr_Calligraphers

#ساحت_قدما #محمدرضای_کلهر #نستعلیق‌نویسان #خط_نستعلیق #قطعه @Islamshahr_Calligraphers @Islamshahr_Calligraphers

#تاریخچه #خط_نستعلیق 🌺 خط نستعلیق وهمه چیز درباره آن خط نستعلیق دومین خط خاص ایرانیان می‌باشد که پس از خط تعلیق در در اواخر سده هشتم و اوایل سده نهم هجری یعنی در عهد تیموری پا به عرصه وجود گذاشت. ابداع خط نستعلیق را به میر علی تبریزی (درگذشت ۸۵۰ ه‍.ق) نسبت داده‌اند.در رساله‌های قدیمی خوشنویسی داستانی نقل شده که میرعلی شبی در خواب پرواز غازهای وحشی را دید و حرکات سیال نستعلیق را از حرکات نرم بدن این پرندگان هنگام پرواز الهام گرفت.میرعلی تبریزی در اوایل قرن نهم هجری و همزمان با تیمور گورکانی می‌زیسته‌است. هر چند پیش از او نمونه هایی ابتدایی از نستعلیق موجود است اما نقش میرعلی تبریزی در تدوین نستعلیق آنچنان مهم و اساسی بود که استادان بعدی از وی به عنوان ابداع کننده نام برده‌اند. پس از وضع خط نستعلیق تقریباً بیشتر کتاب‌های فارسی با آن نگارش می‌یافت . نستعلیق به‌سرعت پله‌های ترقی را طی کرد و محبوبیتی تمام یافت. در ۸۳۳ به فرمان شاهزاده بایسنقر میرزا که خود خوشنویسی صاحبنام بود، شاهنامه بایسنقری به‌خط نستعلیق جعفر تبریزی کتابت شد که هم اکنون در کتابخانهٔ سلطنتی سابق در موزه کاخ گلستان (ش ۴۷۵۲) موجود است. با این کار نستعلیق به‌عنوان خطی رسمی و در ردیف خطوط ششگانه مطرح شد. در سده‌های آغازین پیدایش خط نستعلیق، دو سبک متفاوت از آن در نقاط مختلف ایران ظاهر شد؛ یکی شیوه جعفر تبریزی و اظهر تبریزی بود که بعدها سلطانعلی مشهدی آن را کامل‌تر کرد و در ناحیه خراسان و اطراف آن متداول شد؛ دیگری شیوه عبدالرحمن خوارزمی، خوشنویس دربار سلطان یعقوب آق قویونلو (ح: ۸۸۴-۸۹۴ ه‍. ق) است که در بخش‌های غربی و جنوبی ایران رواج یافت و بعدها فرزندان وی عبدالرحیم و عبدالکریم و پیروانشان، آن را رواج دادند. خط‌شناسان بر این باورند که از آغاز پیدایش خط نستعلیق به مدت یک قرن و نیم، ستاره درخشان آسمان خوشنویسی نستعلیق، میرعلی هروی بود؛ اما در نیمه دوم قرن ۱۰ ق.، هنرمندی دیگر نستعلیق را به اوج تکامل و زیبایی رساند. «عماد الحسنی قزوینی» (۹۶۱-۱۰۲۴ ق.) معروف به «میر عماد» خوشنویسی توانمند بود که آثار گذشتگان، حتی میرعلی هروی، را تحت‌الشعاع قدرت و صلابت قلم خود قرار داد میر عماد در قرن یازدهم و در دوره صفویه زندگی می‌کرد و با ابتکار و خلاقیت خود و مهارت بالایی که در نستعلیق بدست آورد دارای سبک و مکتبی شد که هنرمندان خوشنویس سالیان بسیار پس از او از شیوه وی پیروی کردند. ━━━💠🍃🌹🍃💠━━━ #کانون_بسیج_هنرمندان #اسلامشهر #آموزش_خط_در_اسلامشهر #انجمن_خوشنویسان_اسلامشهر اولین‌وتنهامرکزتخصصیِ‌آموزشِ‌خط در اسلامشهر از دوره‌مقدماتی‌تااُستادی، ویژه‌ی تمامیِ رده‌های سنی تلفن: 02156145044        ━━━💠🍃🌹🍃💠━━━ با‌لینک‌زیرعضوانجمن‌خوشنویسان‌شوید @Islamshahr_Calligraphers

موسیقیِ شعر در فارسی و اشاره به معیوب نویسی برخی از متأخرین در #خط_نستعلیق نستعلیق به ماکارونی تبدیل شده! الهی قمشه‌ای ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ #انجمن_خوشنویسان_اسلامشهر @Islamshahr_Calligraphers