eitaa logo
جنگ فرهنگی
3هزار دنبال‌کننده
19.9هزار عکس
14.8هزار ویدیو
28 فایل
ارتباط با ما: @R_ABEDINI_F کپی از مطالب کانال آزاد است🌸
مشاهده در ایتا
دانلود
💢لیسانس داری یا سواد؟ به نسبت پیش امروز در کشور ما تقریبا از هر پنج نفر سه نفر دست کم لیسانس دارند، دانشگاه دیده اند، باسواد شده اند، در دنیای مدرن فراگیری و انسان مدرن است. اما چرا خیلی از چیزهایی که میدانیم و میخوانیم در به کارمان نمی آید؟ چرا این حجم از معضلات اجتماعی ما را نمیدهد؟ راحتتر بگویم؛ دانشگاه به چه میزان انسان را برای مواجه با جامعه آماده میکند؟ فقط و فقط میتوان به یک نمونه اشاره کرد. معضل بزرگی بنام: طلاق آمارها میگوید، میزان در بین جماعت تحصیل کرده بیشتر است. آیا اساسا رابطه ای بین جامعه باسواد و کاهش یا افزایش طلاق وجود دارد؟ آیا برخلاف گذشته که خانواده های سنتی موظف تربیت فرزندان بودند، دو واحد درس یا در دانشگاه فرد را برای مواجه با زندگی آماده میکند؟ اگر بخواهیم به آسیب شناسی درست در این زمینه بپردازیم، ما طی چند دهه مرتکب دو اشتباه بنیادین شده ایم: اول اینکه مدرک را مساوی و معادل و آگاهی داشتن تعریف کردیم دوم اینکه وظیفه تربیت فرزندان را به دلیل مشغله زیاد از والدین و خانواده گرفتیم و برعهده و سپردیم که این دومی خاصیت زندگی مدرن جهان امروز است. ✅با این حساب، برای حل بسیاری از معضلات اجتماعی_فرهنگی جامعه نباید هیچ امیدی به سیستم آموزشی داشت. نیازمند تحول جدی در این حوزه هستیم که با این سرعت اندک شاید انتظار دیدن آن روز بسیار بعید باشد. ════🇮🇷════ @JANGEFARHANG
❌ با چه کنیم؟ اصل روشنفکری مقدس و قابل دفاع است. نقد بی امان، فریادِ دردهای جامعه، دوری از قدرت، آگاهی دادن و جامعه، آرمان روشنفکریست. اما از مشروطه تا به امروز در تاریخ ایران وَلد ناقص الخلقه و بی هویتی است که هیچ گاه نتوانسته را به سمت صلاح خویش پیش ببرد الا معدود افرادی که انگشت شمارند. آنچه امروزه در فضای مجازی ایران با عنوان روشنفکری یاد میشود، چیزی نیست جز لُمپنیسم مدرن که هیچ سنخیتی با ندارد. با همه چیز حتی با عقاید خود، مدام سنت را میکنند، بیگانه را می ستایند و را به تمسخر میگیرند. این لُمپنیسم در فضای مجازی و دانشگاهی ایران، راه حلی برای معضلات ندارند، عموما بعد از رخ دادن وقایع لب به انتقاد و اعتراض می گشایند و بلدم بلدم میکنند. آنها نه تنها هیچ نسخه ای برای حل ندارند بلکه خود به بخشی از تبدیل میشوند. این لمپنیسم اختصاص به ایران ندارد، کتاب اثر آنتوان را بخوانید آن بخشی که می نویسد: اكثريت عظيم روشنفكرانى كه مى‌شناسم در جست‌وجوى چيزى نيستند و هيچ كارى نمى‌كنند و به كارى نمى‌خورند. همه‌شان بد تحصيل كرده‌اند، به طور جدى مطالعه نمى‌كنند، درباره علوم فقط پرحرفى مى‌كنند، از هنر هم كم سر در مى‌آورند. همه‌شان خودشان را مى‌گيرند و با قيافه‌ جدى، گنده‌گويى و فلسفه‌بافى مى‌كنند؛ حال آن كه، پيش چشمشان كارگرها غذا ندارند و چهل نفرى در يك اتاق نامناسب مى‌خوابند، توى ساس و تعفن و گند و رطوبت و ناپاكى اخلاقى مى‌لولند... پر واضح است كه همه حرف‌هاى قشنگ‌مان فقط براى آن است كه سر خودمان و ديگران شيره بماليم. چقدر زیبا رفتار روشنفکرنماها را ترسیم میکند. اما سوال باقیست: با روشنفکران چه کنیم؟ بهترین پاسخ این است: آنها را در عالم خودشان کنید. آنها نه اهل مبارزه و دفاعند و نه قدر صلح را میدانند، آنها به وقت خطر جرات آمدن به را ندارند. آنها را با ژست روشنفکری کافه نشینی، سیگار بر لب، با افکار فُکلی، اعمال پر از عشوه، انتقادات بی سر و ته، دعواهای کودکانه، فهم پر از فحش کنید. همین. ═════🇮🇷════ @JANGEFARHANG