🗓۱۵ آبان ماه سال ۱۳۵۸ شمسی 🏳استعفای دولت موقت بازرگان 🏳درپی تسخیر سفارت آمریکا/۱۰ 💠رهبرانقلاب ‼️اینکه بعضی‌ها بگویند «فردای دنیا، فردای مذاکره است، فردای موشک نیست»، این حرف اگر از روی ناآگاهی گفته شده باشد، خب ناآگاهی است، اگر از روی آگاهی گفته شود خیانت است. اگرچنانچه نظام اسلامی دنبال علم و فنّاوری برود، دنبال مذاکره‌ی سیاسی برود، دنبال کارهای اقتصادی برود امّا قدرت دفاعی نداشته باشد، هر بی‌سَروپایی و هر دولت فزرتی کذائی او را تهدید میکند، وقتی این موشکهای سپاه با این دقّت و با این زیبایی آزمایش میشود، خیلی از ملّتهای آزادی‌خواهِ دُوروبَر ما که دلشان از آمریکا و از رژیم صهیونیستی خون است، خوشحال میشوند. وقتی اینها انجام میگیرد، ما بیاییم اینها را بکوبیم و بگوییم آقا! امروز دیگر روز موشک گذشته! نه، روز موشک نگذشته. دشمن دائم در حال به‌روز کردن خود است، بعد ما اینجا ساده‌لوحانه خودمان را عقب بکشیم مثل اوّل انقلاب که همین اف۱۴ ما را میخواستند بفروشند و میخواستند پس بدهند و بنده نگذاشتم. من خبر شدم که یکی از رجال دولت موقّت آن روز گفته است این اف۱۴ که رژیم طاغوت خریده به درد ما نمیخورد، میخواهیم چه کار کنیم پس بدهیم بهشان. آنجا خب ما ایستادیم، مصاحبه کردیم جرئت نکردند این کار را بکنند؛ چند صباح بعدش، جنگ ایران و عراق پیشامد کرد و حمله کردند به ما و معلوم شد که ما چقدر احتیاج داریم به همین وسایلی که داریم؛ امروز هم بعضی‌ها همین آهنگ را پیش گرفته‌اند که موشک چیست، روزگار روزگار موشک نیست! پس روزگارِ چیست آقا؟ امروز روزگارِ همه‌چیز است! ۹۵/۱/۱۱ #نشربامنبع @Jahade_tabeini

🗓۱۵ آبان ماه سال ۱۳۵۸ شمسی 🏳استعفای دولت موقت بازرگان 🏳درپی تسخیر سفارت آمریکا/۱۱ 💠رهبرانقلاب ‼️امام با مستکبرین سرِ آشتی نداشت. واژه‌ی «شیطان بزرگ» برای آمریکا، یک ابداع عجیبی از سوی امام بود. امتداد معرفتی و عملی این تعبیر شیطان بزرگ خیلی زیاد است. وقتی شما یک کسی را، یک دستگاهی را شیطان دانستید، معلوم است که باید رفتار شما در مقابل او چگونه باشد، باید احساسات شما نسبت به او چگونه باشد؛ امام تا روز آخر، نسبت به آمریکا همین احساس را داشت؛ عنوان شیطان بزرگ را، هم به کار میبرد، هم از بن دندان اعتقاد به این معنا داشت. در مقابل از اوّل انقلاب کسانی بودند که توجّه نمیکردند که آمریکا عقبه‌ی تغذیه‌کننده‌ی رژیم طاغوتی است که به‌وسیله‌ی ملّت ایران برافتاد. ملّت ایران رژیم طاغوت را ساقط کردند، امّا کسانی بودند آن روز که با حضور آمریکایی‌ها، با فعّالیّت آنها - حتّی فعّالیّت برخی از نهادهای آمریکایی - در داخل کشور موافق بودند! اختلاف عمده‌ی دولت موقّت با امام بزرگوار سر این قضیّه بود؛ ما از نزدیک میدیدیم. آنها توجّه نمیکردند که آمریکا تغذیه‌کننده‌ی رژیم طاغوت بود؛ این رژیم حالا برافتاده است امّا آن دستگاه تغذیه‌کننده هنوز باقی است، فعّال است، اگر به او میدان داده شود، مجال داده شود، دوباره مشغول خواهد شد و ضربه خواهد زد و نقاط ضعف را جستجو خواهد کرد و از آن نقاط ضعف وارد خواهد شد؛ این را توجّه نمیکردند. امام این را میدید، لذا موضع‌گیری امام در زمینه‌ی مسئله‌ی لانه‌ی جاسوسی ناشی از همین نگاه و همین دیدگاه بود. ۹۴/۳/۱۴ #نشربامنبع @Jahade_tabeini

🗓۱۵ آبان ماه سال ۱۳۵۸ شمسی 🏳استعفای دولت موقت بازرگان 🏳درپی تسخیر سفارت آمریکا/۱۱ 💠رهبرانقلاب ‼️علت و دلیل اصلی مخالفت با جمهوری اسلامی این است که این جمهوری اسلامی در خظ اسلام است. اگر چنانچه علی رغم شعار مردم، علی رغم ایمان مردم، علی رغم حرکت اصلی مردم، جمعی در رأس کار بودند که این را بر میگرداندند به طرف کم ایمانی یا بی ایمانی و به طرف رقیق کردن ایمان مردم یا رقیق کردن مایه های حکم الهی در این جمهوری، یقینا دشمنها این قدر با آن مخالفت نمیکردند؛ اگر آن لیبرال ها و ملی گراهایی که به اسلام اعتقادی نداشتند سر کار بودند و این جامعه را به طرف کم ایمانی یا بی ایمانی سوق میدادند، مطمئن باشید محاصره اقتصادی و آن معارضه های شدید وجود نمیداشت؛ اگر در رأس این جامعه به جای امام کسی میبود که اعتقادی به اسلام نداشت یا اگر هم اعتقادی به اسلام داشت، معتقد به این نبود که این مردم باید با حکم اسلامی زندگی بکنند، مطمئن باشید که این همه دردسر برای این انقلاب و برای این جمهوری به وجود نمی آمد. ملاک آنها مخالفت با ایمان است! ۶۱/۷/۳۰ #نشربامنبع @Jahade_tabeini

🗓۱۵ آبان ماه سال ۱۳۵۸ شمسی 🏳استعفای دولت موقت بازرگان 🏳درپی تسخیر سفارت آمریکا 📲۱۱ پست درکانال قرار گرفت! ⚠️توجه؛ 📌مطالعه مطالب از تصویرپیوست! #نشربامنبع @Jahade_tabeini

🗓١ ربیع‌الثانی سال ۶۵ق 🏳قیام پرعبرت توابین/۱ 💠رهبرانقلاب ‼️حسین‌بن‌علی علیه‌السّلام، کاری کرد که در همه دورانهای حکومت طواغیت، کسانی پیدا شدند و با این‌که از دوران صدراسلام دورتر بودند، اراده‌شان از دوران امام‌حسن‌مجتبی علیه‌السّلام، برای مبارزه با دستگاه ظلم و فساد بیشتر بود. همه هم سرکوب شدند. از قضیه قیام مردم مدینه که به «حَرّه» معروف است، شروع کنید تا قضایای بعدی و قضایای توّابین و مختار، تا دوران بنی‌امیّه و بنی‌عبّاس، مرتّب در داخل ملتها قیام به‌وجود آمد. این قیامها را چه کسی به‌وجود آورد؟ حسین‌بن‌علی علیه‌السّلام. اگر امام حسین علیه‌السّلام قیام نمیکرد، آیا روحیه تنبلی و گریز از مسؤولیت تبدیل به روحیه ظلم ستیزی و مسؤولیت‌پذیری میشد؟ چرا میگوییم روحیه مسؤولیت‌پذیری مرده بود؟ به دلیل این‌که امام حسین علیه‌السلام، از مدینه که مرکز بزرگزادگانِ اسلام بود، به مکه رفت. فرزند عباس، فرزند زبیر، فرزند عمر، فرزند خلفای صدراسلام، همه اینها در مدینه جمع بودند و هیچ‌کس حاضر نشد در آن قیام خونین و تاریخی، به امام حسین علیه السلام کمک کند. ۷۱/۱۱/۶ #نشربامنبع @Jahade_tabeini

🗓١ ربیع‌الثانی سال ۶۵ق 🏳قیام پرعبرت توابین/۲ 💠رهبرانقلاب ‼️اوّلین نهضتى که بعد از عاشوراى حسینى از طرف شیعیان به وجود آمد، نهضت توّابین بود. اینها آمدند در آن مرقد پاک دور هم جمع شدند و مبلغ زیادى اشک ریختند. بعضى خیال میکنند این گریه وسیله‌ى عقده‌گشایى است؛ بله، گریه وسیله‌ى عقده‌گشایى است، درصورتى‌که با فکر همراه نباشد. اگر گریه را و اشک ریختن را فقط احساسات هدایت بکند، همین است که گفته‌اند، امّا اگر فکر و اندیشه به انسان اشکى بدهد و چشم انسان قطره‌ى اشکى بچکاند، این مثل همان آب کبابى است که آتش را تیزتر و تندتر میکند؛ این عقده نیست، سلاح است؛ لذاست که گریه جزو کارهاى معمولى شیعیان صدر اوّل است که همه‌ی آنها در راه ستیزه‌گرى بودند، توّابین آمدند اینجا مبالغ زیادی گریه کردند؛ هرچه بخواهید. گمانم گفته‌ام یک شبانه‌روز یا دو شبانه‌روز اشک ریختند و بعد از این گریه‌ها بود که دست به دست هم دادند، تصمیم گرفتند که بروند تا جانشان را در راه خدا بدهند و تا کشته نشده‌اند، دست از جنگ برندارند و از این جنگ زنده برنگردند؛ همین هم شد. مردمان بزرگی؛ سلیمان‌بن‌صرد خزاعى -صحابى امیرالمؤمنین، حوارى امام حسن- و امثال اینها رفتند و آنجا جان دادند و کشته شدند؛ شروعش از کربلا بود؛ ببینید این چه حقیقت جلوه‌دار و جلوه‌گرى بوده در آن روزگار! ۵۲/۱۲/۲۴ #نشربامنبع @Jahade_tabeini

🗓١ ربیع‌الثانی سال ۶۵ق 🏳قیام پرعبرت توابین/۳ 💠رهبرانقلاب ‼️زبدگان اصحاب امام حسین در ماجرای عاشورا یا در ماجرای توابین به شهادت رسیدند! ۵۹/۹/۱۴ ‼️حادثه کربلا اولین هیجانی که به وجود آورد، با حرکت تند کوبنده ای بود که به اسم حرکت توابین در تاریخ شناخته میشود؛ یعنی عده ای بودند که در این حادثه نقشی هم نداشتند و تقصیری در آن حادثه نكرده بودند، اما چون در مقدمات این حادثه بی توجهی و خونسردی نشان داده بودند، احساس گناه میكردند و توبه کردند و این توبه را با شدیدترین و دشوارترین شكلی نشان دادند؛ یعنی همه رفتند و جنگیدند تا به شهادت رسید! ۶۳/۳/۲۸ ‼️مرحوم شهید آیةاللَّه قاضی یک نوشته‌ی مفصلی درباره اربعین دارد، این است که وقتی زینب کبری و مجموعه‌ی اهل بیت وارد کربلا شدند، عطیه‌ی عوفی و جناب جابر بن عبداللَّه و رجالی از بنی هاشم در آنجا حضور داشتند. اربعین نشانه و نمونه‌ای از تحقق آن هدفی است که با شهادتها باید تحقق پیدا میکرد؛ یعنی گسترش این فکر و جرئت دادن به مردم. از همین جا بود که ماجرای توابین به وجود آمد؛ اگر چه ماجرای توابین سرکوب شد؛ اما بعد با فاصله‌ی کوتاهی ماجرای قیام مختار و بقیه‌ی آن دلاوران کوفه اتفاق افتاد و نتیجه‌ی در هم پیچیده شدن دودمان بنی‌امیه‌ی ظالم و خبیث بر اثر همین شد. ۸۷/۱۱/۲۸ #نشربامنبع @Jahade_tabeini

🗓١ ربیع‌الثانی سال ۶۵ق 🏳قیام پرعبرت توابین/۴ 💠رهبرانقلاب ‼️واقعه توابین، مبارزات طولانی بنی هاشم و بني الحسن و نهضت بنی عباس علیه بنی امیه، گوشه هایی از تأثیر بنیادین عاشورا در تاریخ هستند! ۷۴/۳/۳ ‼️بعد از ماجرای شهادت امام حسین، آن سازماندهی تشکیلات ۲۰ساله امام حسن و امام حسین، قیام توابین و مختار و قیامهای فراوانی را در دنیای اسلام ایجاد کرد، که تا آخر هم نگذاشت آب خوش از گلوی خلفای بنی امیه پایین برود! ۶۵/۳/۴ ‼️صاحب کتاب "جهادالشيعة" (سمیرة مختار اللیثی) که یک نویسنده غیر شیعی است و نسبت به امام سجاد و شیعه نظرات واقع بینانه ای ندارد، اما یک حقیقت را درک کرده و آن این است که میگوید: گروه شیعیان پس از شهادت حسین بن علی به صورت تشکیلات منظمی در آمدند که روابط سیاسی و اعتقادات دینی، آنها را به یکدیگر پیوند میداد و دارای اجتماعاتی بودند و دارای رهبرانی بودند و آنگاه دارای نیروهای نظامی بودند و جماعت توابین، نخستین مظهر این هست. ۶۱/۴/۶ #نشربامنبع @Jahade_tabeini

🗓١ ربیع‌الثانی سال ۶۵ق 🏳قیام پرعبرت توابین/۵الف 💠رهبرانقلاب ‼️وقت‌شناسی و اقدام بهنگام، این دو عنصر خیلی مهم است. در همه‌ی حوادث شخصی و اجتماعی، این دو عنصر خیلی مهم است که اگر وقت را، موقع را بشناسیم، و بعد هم که شناختیم و فهمیدیم که وقت عمل است، آن عمل را بموقع و بهنگام انجام بدهیم، این موفّقیّت پیش خواهد آمد. اگر چنانچه این وقت‌شناسی نباشد، از اقتضای وقت غفلت بشود یا حرکت مقتضی بهنگام انجام نگیرد، آن‌وقت هر حرکتی که انجام بگیرد، بی‌فایده خواهد بود. نمونه‌اش در تاریخ  توّابین هستند؛ توّابین آن جماعتی بودند که بعد از آنکه حادثه‌ی کربلا اتّفاق افتاد و امام حسینِ عزیزِ دل پیغمبر با آن وضع به شهادت رسید و آن‌همه حادثه اتّفاق افتاد، اینها به جوشش آمدند که عجب، ما نشسته‌ایم؟ بلند شدند قیام کردند -عدّه‌ی زیادی هم بودند- رفتند، حکومت هم با اینها مقابل شد، همه‌ی آنها هم کشته شدند، شهید شدند، امّا آیا اثر کار ۱۰۰نفر از توابین به قدر اثر کار آن غلامِ سیاهی است که در کربلا شهید شد، بود!؟ خیر، چون کار را به وقت خودش انجام ندادند. اگر شماها میخواستید دفاع کنید از امام حسین، از پیغمبر، از حریم ولایت، از حرکت حق در مقابل باطلِ یزیدی، روز عاشورا باید کاری میکردید؛ وقت را از دست دادید! این تاریخ است؛ در تاریخ نمونه‌های این‌جوری فراوان داریم. ۹۷/۱۱/۲۹ #نشربامنبع @Jahade_tabeini

🗓١ ربیع‌الثانی سال ۶۵ق 🏳قیام پرعبرت توابین/۵ب 💠رهبرانقلاب ‼️یک وقت یک حرکت بجا، تاریخ را نجات میدهد و گاهی یک حرکت نابجا که ناشی از ترس و ضعف و دنیاطلبی و حرص به زنده ماندن است، تاریخ را در ورطه‌ی گمراهی میغلتاند، چرا خواصِ مؤمنی که دوْر مسلم بودند، از او دست کشیدند؟ بین اینها افرادی خوب و حسابی بودند که بعضیشان بعداً در کربلا شهید شدند؛ اما این‌جا، اشتباه کردند. البته آنهایی که در کربلا شهید شدند، کفّاره‌ی اشتباهشان داده شد. درباره‌ی آنها بحثی نیست و اسمشان را هم نمیآوریم. اما کسانی از خواص، به کربلا هم نرفتند. نتوانستند بروند؛ توفیق پیدا نکردند و البته، بعد مجبور شدند جزو توّابین شوند. چه فایده؟! وقتی امام حسین علیه‌السّلام کشته شد؛ وقتی فرزند پیغمبر از دست رفت؛ وقتی فاجعه اتّفاق افتاد؛ وقتی حرکت تاریخ به سمت سراشیب آغاز شد، دیگر چه فایده؟! لذاست که در تاریخ، عدّه‌ی توّابین، چندین برابر عدّه‌ی شهدای کربلاست. شهدای کربلا همه در یک روز کشته شدند؛ توّابین نیز همه در یک روز کشته شدند. اما اثری که توّابین در تاریخ گذاشتند، یک هزارم اثری که شهدای کربلا گذاشتند، نیست! به‌خاطر این‌که در وقت خود نیامدند. کار را در لحظه‌ی خود انجام ندادند. دیر تصمیم گرفتند و دیر تشخیص دادند. ۷۵/۳/۲۰ #نشربامنبع @Jahade_tabeini

🗓١ ربیع‌الثانی سال ۶۵ق 🏳قیام پرعبرت توابین/۵ج 💠رهبرانقلاب ‼️فریضه وقت دارد، در وقت خود باید فریضه را انجام داد؛ بهترین وقت انجام فریضه هم اوّل وقت است. خب، بعضی اصلاً فریضه را انجام نمیدهند، میگویند بی‌خیال؛ بعضی انجام میدهند امّا با تأخیر؛ بعضی میگذارند وقت که گذشت انجام میدهند، مثل توّابین؛ توّابین آن‌وقتی که باید می‌آمدند، نیامدند؛ وقتی آمدند که کار از کار گذشته بود. ۹۵/۱۰/۱۹ ‼️نیازلحظه را باید شناخت، کسانی در کوفه دلهاشان پر از ایمان به امام حسین بود اما چند ماه دیرتر وارد میدان شدند؛ همه‌شان هم به شهادت رسیدند، پیش خدا هم مأجورند؛ اما کاری که باید بکنند، نکردند، اگر کاری که توابین در مدتی بعد از عاشورا انجام دادند، در هنگام ورود جناب مسلم به کوفه انجام میدادند، اوضاع عوض میشد؛ شناخت لحظه و انجام کار در لحظه نیاز، خیلی چیز مهمی است! ۸۸/۱٠/٢٩ ‼️همیشه مهم آن است که کسی در لحظه‌ی نیاز، در آن‌جایی که به او احتیاج است، حاضر باشد. بعضیها کاری را که باید انجام دهند، به وقت انجام نمی‌دهند؛ هر وقت دیگر که انجام دهند، آن نتیجه را نخواهد داد. فرق بین شهدای کربلا و توّابین همین است. شهدای کربلا هم شهید شدند، توّابین هم شهید شدند. فاصله‌ی زمانی بین آنها هم خیلی زیاد نبود؛ اما شهدای کربلا در عرش انسانیت قرار دارند، شهدای توّابین نه؛ مقامشان با آنها خیلی فرق دارد. چرا؟ چون شهدای کربلا به ندای حسین بن علی علیه‌السّلام در وقتِ خود پاسخ دادند؛ ولی توّابین به ندای آن حضرت، بعد از گذشتن وقت پاسخ دادند. فرقش این است. ۷۸/۶/۸ #نشربامنبع @Jahade_tabeini

🗓۷ ماه نوامبر سال ۱۹۸۱میلادی 🏳فوت فیلسوف و مورخ آمریکایی 🏳مولف لذات فلسفه، ویل دورانت 💠رهبرانقلاب ‼️یک کار دیگری هم که به نظر من جایش خالی است، نوشته‌هائی درباره‌ی فلسفه‌ی تطبیقی است؛ شبیه آن کاری که ویل دورانت در «لذات فلسفه» کرده، که لابد ملاحظه کرده‌اید. «لذات فلسفه» یک کتابی است که با ادبیات خیلی شیوا و شیرینی نوشته شده و مرحوم دکتر عباس زریاب هم ترجمه‌ی خیلی خوبی کرده؛ انصافاً خیلی خوش‌قلم ترجمه کرده. این کتاب، مباحثه و مناظره‌ی بین فلاسفه‌ی قدیم و جدید غرب است در یک مسئله‌ی خاصی؛ مثل اینکه اینها یک جلسه‌ای تشکیل داده‌اند و دارند با هم بحث میکنند؛ هگل یک چیزی میگوید، بعد کانت جواب او را میدهد، بعد دکارت حرف خودش را میزند؛ همین طور دانه دانه اینها شروع میکنند با همدیگر بحث کردن. اگر یک چنین کار شیرین و شیوائی انجام بگیرد، چقدر خوب است. فرض کنید این کار درباره‌ی موضوع «اصالةالوجود» انجام بگیرد؛ ملاصدرا یک حرف دارد، همین مرحوم آقا علی حکیم یک حرف دارد، مرحوم جلوه یک حرف دارد؛ بعد، از قدما، شیخ اشراق یک حرف دارد - که منکر این معناست - میرداماد یک حرف دارد. اگر فرضاً اینها با همدیگر بحث کنند، چقدر چیز قشنگی از آب در می‌آید. اینها حکمت را ترویج میکند، و ما امروز به این ترویج احتیاج داریم ۹۱/۱۱/۲۱ #نشربامنبع @Jahade_tabeini