به نظر شما چه کسی کمک های ما را دریافت می کند؟! یکی از مسائلی که انسان باید به هنگام انفاق کردن به آن توجه داشته این است که چه کسی دارد آن کمک را از ما می گیرد؟ قرآن کریم می فرماید آن کسی که صدقات را می گیرد خداوند است نه آن نیازمند: { أَلَمْ يَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ هُوَ يَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ وَيَأْخُذُ الصَّدَقَاتِ وَأَنَّ اللَّهَ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ } [ آيا نداسته اند كه فقط خداوند است كه از بندگانش توبه را مى پذيرد و صدقات را دريافت مى كند؟ و يقيناً خداست كه بسيار توبه پذير و مهربان است.] سوره توبه آیه ۱۰۴ اگر کسی حقیقتا باور داشته باشد که هنگام کمک کردن مخاطبش خداوند است، این مطلب بر روی اینکه او«چه چیزی» را انفاق کند؟ «چه مقدار» انفاق کند؟ و «چگونه» و با «چه نیتی» انفاق کند اثر خواهد داشت. «صدقه گرفتنِ خداوند» در روایات نیز مورد تاکید واقع شده است. در حدیثی از امام سجاد(علیه السلام) آمده: إِنَّ الصَّدَقَةَ لاتَقَعُ فِى یَدِ الْعَبْدِحَتّى تَقَعَ فِى یَدِ الرَّبِّ: صدقه در دست بنده قرار نمى گیرد، مگر این که قبلاً در دست خدا قرار بگیرد (نخست به دست خدا و بعد به دست بنده مى رسد) پیشوایان معصوم آنقدر به این مطلب توجه داشته اند که در سیره و زندگانی آنان آمده است: گاهى پیش از آن که صدقه اى را به شخص نیازمند بدهند، نخست دست خود را به علامت احترام و تعظیم مى بوسیدند، سپس آن را به نیازمند مى دادند. یا این که، نخست آن را به نیازمند مى دادند، بعد از او مى گرفتند، و آن را مى بوسیدند و مى بوئیدند، و به او باز مى گردانیدند; چرا که به دست خدا رسیده بود. اما، چقدر دوریم ما که، به هنگام یک کمک جزئى به برادران و خواهران نیازمند خود، آنها را تحقیر مى کنیم، و یا با خشونت و بى اعتنائى با آنها رفتار مى نمائیم، و یا حتى گاهى به سوى آنها با بى ادبى پرتاب مى کنیم!! برگرفته از تفسیر نمونه #نکات_تفسیری #گروه_جهادی #شهید_مصطفی_صدر_زاده 🦋@Jahadi_Sadrzadeh_ir🦋