💠 #حدیث571💠 🔺 راضی بودن به عمل دیگران 🔅 #امام_رضا_علیه_السلام : مَن غابَ عَن اَمرٍ فَرَضِیَ بهِ، کانَ کَمَن شَهِدَهُ وَ اَتاهُ؛ 🔸کسی که از صحنه ی کاری غایب باشد، اما به آن کار (چه نیک و چه بد) راضی باشد، همچون کسی است که در صحنه ی عمل حاضر بوده و آن را انجام داده است. 📚 التوحید، ص ۳۹۲ ✍️ شرح حدیث: رضایت قلبی به کاری، چه نیک چه بد، انسان را از ثواب یا عقوبت آن برخوردار می کند. مثلاً اگر جایی جنایتی انجام گیرد و ما حضور نداشته باشیم، ولی در دل به آن ظلم راضی باشیم، ما هم شریک آن ظلم هستیم. اگر کسی در جایی عمل صالحی را انجام دهد و ما بشنویم و از کار او خشنود شویم، ما هم در ثواب آن شریکیم. ▫️در زیارت امام حسین علیه السلام ضمن آن که بر قاتلان آن حضرت و ظالمان به اهل بیت علیهم السلام لعنت می فرستیم، می گوییم: 🔸«وَ لَعنَ اللهُ اُمَّةً سَمِعَت بِذلِکَ فَرَضِیَت بِه(عباس قمی، مفاتیح الجنان، زیارت وارث. )» خدا لعنت کند امت و جماعتی را که آن ظلم ها و کشتارها را شنیدند و به آنها راضی بودند. وقتی چنین است، به مرحله ی قلبی تولّی و تبرّی بی توجه نباشیم. هر جا که انسانهای صالحی کارهای خوب و خداپسندانه را انجام می دهند، هم خوشحال و راضی باشیم و تشویق کنیم، و هر جا ستمی و شکری و کار خلافی انجام می گیرد، قلباً از آن بیزار باشیم. به زبان هم اعتراض کنیم، و اگر می توانیم در عمل از آن جلوگیری کنیم. 🔺 حضرت امیر علیه السلام درباره ی کسانی که نسبت به منکرات، نه بیزاری قلبی دارند، نه اعتراض زبانی و نه اقدام عملی برای جلوگیری می کنند، فرموده است: 🔅آنان مرده های زنده نمایند(فذلک میّت الاحیاء، ر. ک: سید رضی، نهج البلاغه، حکمت ۳۷۴). پیوسته باید مواظب حالات قلبی خودمان باشیم. نکند خدای ناکرده از تبهکاران و گنهکاران خوشمان آید و به کارهای زشت آنان در دل راضی باشیم و در پیشگاه خدا از آنان به شمار آییم! 📗 حکمت های رضوی، جواد محدثی @Jameeyemahdavi313