نيستم که احدي اين دعا را جز براي فرج امام زمان علیه السلام، براي چيز ديگري بخواند
مرحوم آیت الله تولاّیی خراسانی در سخنرانی خود در مسجد سیّد اصفهان در ماه رمضان 1392 قمری می فرمود:
يك دعايي است كه جزء اسرار است. اساتيدِ من به من گفته اند: نگو. من مي گويم، ولي راضي نيستم که احدي اين دعا را جز براي فرج امام زمان علیه السلام، براي چيز ديگري بخواند و اگر براي چيز ديگري بخواند و بخواهد، پيش خدا مسؤول است. اين سرّي است كه در اصفهان فاش مي كنم؛ تاكنون هم نگفته ام. اين دعاي عجيبي است كه از اسرار است. بزرگان، آنهايي كه در اين عوالم سرّ و حقيقت، اقيانوس بوده اند، سپرده اند كه اين دعا خوانده نشود مگر براي امري كه در عالَم از آن مهم تر نيست. و به نظر بنده، امري كه در عالم مهم تر از آن نيست، ظهور امام زمان علیه السلام است. پس اين دعا را جز براي ظهور آن امام نخوانيد. دعا اين است:
«اللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ بِروحِ عَليِّ بْنِ اَبيطالِبِ الَّذي لَمْ يُشْرِكْ بِاللهِ طَرْفَةَ عَيْنٍ» (أنْ تُعَجِّلَ فَرَجَ وَلِیِّکَ القائِمِ المَهْدِیّ)
خداوندا! به روح عليّ امیرالمؤمنین علیه السلام قَسَمَت مي دهم، آن روح مطهّري كه در اين عالم كون و فساد، از زماني كه قدم به رَحِم مادرش فاطمه بنت اسد علیهاالسلام گذاشت تا وقتي كه از دنيا رحلت فرمود، يك طرفة العين و يك چشم به هم زدن، به خدا شرك نياورد، و هميشه موحّد بود؛ صمد پرست بود. (به آن روح قسمت می دهم که فرج ولیّت، امام زمان علیه السلام را برسانی)
(سخنرانی مسجد سیّد اصفهان، 1392 قمری، شب 18 ماه رمضان)
✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»
📲Traditional Islamic medicine
📱طب اسلامی سنتی ،
📲tebe es,so
💠باماهمراه باشید در گروه طب اسلامی سنتی 💠
https://chat.whatsapp.com/C7M3yWNzOTcLr504fgwjEC
[۹/۳، ۱۵:۲۵] منتسب به حسینم: 💎از خدا چه بخواهیم برای تمام عمر؟💎
🔸اللَّهُمَّ أَعْطِنِی السَّعَةِ فِی الرِّزْقِ وَ الْأَمْنِ فِی الْوَطَنِ وَ قُرَّةِ الْعَيْنِ فِی الْأَهْلِ وَ الْمَالِ وَ الْوَلَدِ وَ الْمَقَامِ فِی نِعَمِكَ عِنْدِی وَ الصِّحَّةِ فِی الْجِسْمِ وَ الْقُوَّةِ فِی الْبَدَنِ وَ السَّلَامَةَ فِی الدِّينِ وَ اسْتَعْمِلْنِی بِطَاعَتِكَ وَ طَاعَةِ رَسُولِكَ مُحَمَّدِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ أَبَداً مَا استعمرتني
📚دعای ابو حمزه ی ثمالی امام سجاد علیه السلام
🔸خدایا به من فراوانی روزی و امنیت در وطن و آسودگی و شادمانی در خانواده و ثروت و فرزند، و پایداری در نعمت هایت در نزد من و سلامتی و نیروی تن و سلامتی دین عطا كن. و مرا برای همیشه تا زمانی كه به من عمر می دهی به اطاعت خود و اطاعت رسولت حضرت محمد (ص) به كار گیر
👈 درخواست برای تمام عمر:
1⃣ گشایش اقتصادی
2⃣ امنیت ملی
3⃣ تعالی خانوادگی و مالی
4⃣ نیل به نعمت ها
5⃣ صحت در جسم
6⃣ قوت در بدن
7⃣ سلامت در دین
8⃣ اطاعت خدا و معصومین علیهم 📲Traditional Islamic medicine
📱طب اسلامی سنتی ،
📲tebe es,so
💠باماهمراه باشید در گروه طب اسلامی سنتی 💠
https://chat.whatsapp.com/C7M3yWNzOTcLr504fgwjEC
[۹/۳، ۱۵:۲۵] منتسب به حسینم: 📣توجه
#داروی_امام_کاظم_علیه_السلام فقط پیشگیری از «امراض» است نه «ادواء»
✍🏻هر چند در متن روایت، از این دارو با نام «سید الأدویه» یاد شده اما این تنها خاصیت درمانی این دارو را برای همهی «ادواء» ثابت میکند نه خاصیت پیشگیری از «ادواء» را.
✓«بیماری» در لسان روایات اهل بیت علیهم السلام عناوین متعددی دارد. در هیچ طبی، بیماریها به این اندازه دقیق تقسیم بندی نشدهاند. میان «مرض» و «وجع» و «سقم» و «وعک» و «علة» و «داء» و «الم» و ... تفاوت است. بعضی عموم و خصوص مطلقند بعضی من وجه و بعضی متباین.
✓در روایت داروی امام کاظم علیه السلام آمده که «لا یمرض الی مرض الموت.» یعنی: به جز مرض مرگ به هیچ مرضی مبتلا نمیشود. نفرمود به هیچ دائی.
✍🏻از مجموع روایات به نظر میرسد که به بیماریهایی که عامل بیرونی داشته «مرض» گفته میشود؛ مانند: وبا، طاعون، جذام، سرماخوردگی، آنفولانزا و ... که علت آنها «شیطان» یا همان میکروب و ویروس است.
✓بله! داروی امام کاظم علیه السلام از ابتلاء به این بیماریها ایمن میکند اما الزاماً از ابتلاء به «ادواء» ایمن نمیکند.
✓گویا «داء» به معنای بیماریهای غیرمسری است¹؛ مانند سرطان، دیابت، فشار خون و ... داروی امام کاظم علیه السلام هر چند در درمان این بیماریها میتواند بسیار مؤثر و بلکه کافی باشد اما از این بیماریها پیشگیری نمیکند؛ چون اینها «داء» هستند نه «مرض».
___________________
پاورقی:
(۱): منظور از بیماریهای غیرمسری بیماریهایی است که در عرف آن را مسری نمیدانند. استفاده از این واژه به معنای پذیرفتن خرافهی «سرایت» نیست. بلکه تنها به جهت تفوه به استعمالات اهل لسان استفاده میشود.
✍🏻سیّد محمّد
جواد موسوے
#نشر_واجب
#سرایت_وجود_ندارد #سرایت_خرافه_است #لا_عدوی #العدوی_لیست_بحق #ترس_هیستریک #کرونا #کروناهراسی #ماسک_را_بر_میداریم #نمک_میخوریم_بیمار_نمیشویم
📲Traditional Islamic medicine
📱طب اسلامی سنتی ،
📲tebe es,so
💠باماهمراه باشید در گروه طب اسلامی سنتی 💠
https://chat.whatsapp.com/C7M3yWNzOTcLr504fgwjEC
[۹/۴، ۰:۳۸] منتسب به حسینم: 🆔📲گروه پاسخگویی به سوالات احکام شرعی،
⛔الجاهل حیران. الجهل یفسد المعاد.
✅العِلمُ سُلطان.اَلْعِلْمُ خَزَائِنُ وَ مَفَاتِيحُهُ اَلسُّؤَالُ⁉️‼️
📲✅ پاسخگویی سوالات1️⃣
🆔 https://chat.whatsapp.com/HLmPnntup0f4y6PEiRamjz
📲✅ پاسخگویی سوالات2️⃣
🆔https://chat.whatsapp.com/I0F6baJiIAZGIlPkIBtqyn
[۹/۴، ۰:۳۸] منتسب به حسینم: 🔶🔶🔸🔸🔷🔷🔹🔹
📞تلگرام telegram📲
🆔باما همراه باشید کانال جهادی نور
https://t.me/joinchat/QJr_AIIjhb7NEQk2
[۹/۴، ۰:۳۸] منتسب به حسینم: سلام علیکم
حکم اعمال بدون تقلید:
آیات عظام امام، بهجت، خامنهاى، فاضل و نورى: این اعمال، در یکى از سه صورت صحیح است:
شخص بفهمد به وظیفه واقعى خود رفتار کرده است.
عمل او با فتواى مجتهدى که وظیفهاش تقلید از او بوده، مطابق باشد.
عمل او با فتواى مجتهدى که اکنون باید از او تقلید کند، مطابق باشد(.توضیح المسائل مراجع، م ۱۴؛ فاضل، جامع المسائل، ج ۱ س ۲۸ و ۳۳؛ نورى، توضیح المسائل، م ۱۴؛ خامنهاى اجوبهالاستفتاءات، س ۳۲ و ۷٫)🆔📲گروه پاسخگویی به سوالات احکام شرعی،
⛔الجاهل حیران. الجهل یفسد المعاد.
✅العِلمُ سُلطان.اَلْعِلْمُ خَزَائِنُ وَ مَفَاتِيحُهُ اَلسُّؤَالُ⁉️‼️
📲✅ پاسخگویی سوالات1️⃣
🆔 https://chat.whatsapp.com/HLmPnntup0f4y6PEiRamjz
📲✅ پاسخگویی سوالات2️⃣
🆔https://chat.whatsapp.com/I0F6baJiIAZGIlPkIBtqyn
[۹/۴، ۱۴:۱۱] درخواست مدیر ۱: 🌺اللهم عجل لولیک الفرج 🌺:
اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ
✍ برای گناهان دوستانتان روزی هفتاد بار استغفار کنید و الا راه تان مسدود خواهد بود. وقتی #استغفار کنی دورت خلوت میشود.
🔸حق رفیق مؤمنت بر تو این است که تو برای او استغفار نمایی و او هم برای تو. ما باید بار گناه رفقایمان را تحمل کنیم و در درگاه حق تعالی برای آنها شفاعت و عذرخواهی کنیم.
🔷 دو رکعت #نماز بخوان و به خداوند عرض کن: خدایا، هر کس به من بدی کرده را بخشیدم، تو هم مرا ببخش. آن وقت ببین خدا با تو چه کار میکند.
برای امواتتان استغفار کنید. شجره خود را به یاد بیاورید و برای ایشان طلب مغفرت کنید تا کارتان راه بیفتد.
👈 #امام_صادق علیه السلام فرمودند: هر كس در هر روز، ۲۵ مرتبه بگويد: اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ وَ الْمُسْلِمِينَ وَ الْمُسْلِمَاتِ «بار خدايا! مردان و زنان مؤمن و مردان و زنان مسلمان را بيامرز»، خداوند به عدد هر مؤمنى كه در گذشته و هر مؤمنى كه تا روز قيامت خواهد آمد، يك ثواب برايش مىنويسد و يك گناه از او مىزدايد و يك درجه بر او مىافزايد.
📖(كَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِعَدَدِ كُلِّ مُؤْمِنٍ مَضَى وَ بِعَدَدِ كُلِّ مُؤْمِنٍ بَقِيَ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ حَسَنَةً وَ مَحَا عَنْهُ سَيِّئَةً وَ رَفَعَ لَهُ دَرَجَةً)
📚(أمالي شیخ صدوق ، ص 379)
👌 [مناسب است در #قنوت و #تعقیبات نمازهای روزانه این دعا را بخوانیم]
📚 کشکول فرحزاد ، جلد ۱ ؛ صفحه ۳۰.
[۹/۱، ۰:۰۷] منتسب به حسینم: 💠خَيرُ الدُّنيا وَالآخِرَةِ مَعَ العِلمِ وَشَرُّ الدُّنيا وَالآخِرَةِ مَعَ الجَهلِ⁉️‼️
✅ کانال جهادی نور1️⃣🔽
https://chat.whatsapp.com/Jv6McMQNtvqHEnirvF0ETt
✅کانال جهادی نور 2️⃣🔽
https://chat.whatsapp.com/DM5bCjVUlRzB1WmV8GUG9o
✅کانال جهادی نور 3️⃣🔽
https://chat.whatsapp.com/DATBCzMwlraHiP1pVOrhOl
✅کانال جهادی نور در ایتا 🔽
🆔️https://eitaa.com/Janoor
[۹/۱، ۰:۴۲] منتسب به حسینم: وَ مِنْ كَلام لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ
از سخنان آن حضرت است
فى مَعنى طَلحةَ و الزُّبيرِ
درباره طلحه و زبیر
وَ اللّهِ ما اَنْكَرُوا عَلَىَّ مُنْكَراً، وَ لا جَعَلُوا بَيْنى وَ بَيْنَهُمْ نَصَفاً،
به خدا قسم نتوانستند گناهی را به من نسبت دهند، و بین من و خودشان انصاف ندادند،
وَ اِنَّهُمْ لَيَطْلُبُونَ حَقّاً هُمْ تَرَكُوهُ، وَ دَماً هُمْ سَفَكُوهُ. فَاِنْ كُنْتُ
اینان حقّی را می خواهد که خود ترک کردند، و خونی را می طلبند که خود ریختند. اگر در ریختن
شَريكَهُمْ فيهِ فَاِنَّ لَهُمْ نَصيبَهُمْ مِنْهُ، وَ اِنْ كانُوا وَلُوهُ دُونى فَما
آن خون همدستشان بودم آنان نیز نصیب داشتند، و اگر من در کار نبودم و کار دست خودشان بود پس
الطَّلِبَةُ اِلاّ قِبَلَهُمْ، وَ اِنَّ اَوَّلَ عَدْلِهِمْ لَلْحُكْمُ عَلى اَنْفُسِهِمْ.
باید از خودشان خونخواهی کنند، و نخستین عدل آنان در حکم این است که علیه خود حکم کنند.
وَ اِنَّ مَعى لَبَصيرَتى، ما لَبَسْتُ وَ لا لُبِسَ عَلَىَّ.
قطعاً مرا در کار خود بصیرت است، مسأله ای را بر کسی مشتبه نکرده و هیچ امری هم بر من مشتبه نیست.
وَ اِنَّها لَلْفِئَةُ الْباغِيَةُ فيهَا الْحَمَأُ وَالْحُمَةُ، وَالشُّبْهَةُ الْمُغْدِفَةُ.
اینان همان قوم ستمکارند که در میانشان لجن و زهر عقرب و شبهه تاریک است.
وَ اِنَّ الاَْمْرَ لَواضِحٌ، وَ قَدْ زاحَ الْباطِلُ عَنْ نِصابِهِ، وَ انْقَطَعَ لِسانُهُ عَنْ
و قطعاً حق روشن است، و باطل از ریشه برطرف شده، و زبانش از
شَغَبِهِ. وَ ايْمُ اللّهِ لاَُفْرِطَنَّ لَهُمْ حَوْضاً اَنَا ماتِحُهُ،
تحریک بریده. به خدا قسم برای آنان حوضی را پر خواهم کرد که آب آن را خودم خواهم کشید،
لا يَصْدُرُونَ عَنْهُ بِرِىٍّ، وَ لا يَعُبُّونَ بَعْدَهُ فى حَسْى.
آنان از آن حوض سیراب بیرون نشونـد، و جای دیگر هم آب نخواهند خـورد.
مِنْـهُ
از این سخن است
فَاَقْبَلْتُمْ اِلَىَّ اِقْبالَ الْعُوذِ الْمَطافيلِ عَلى اَوْلادِها، تَقُولُونَ:
برای بیعت بامن مانند شترهای ماده ای که به جانب بچه های خود روند روی آوردید، فریاد می زدید:
الْبَيْعَةَ الْبَيْعَةَ. قَبَضْتُ كَفّى فَبَسَطْتُمُوها، وَ نازَعْتُكُمْ يَدى فَجَذَبْتُمُوها.
بیعت بیعت! دستم را بستم باز کردید، دستم را عقب بردم کشیدید.
اللّهُمَّ اِنَّهُما قَطَعانى وَ ظَلَمانى، وَ نَكَثا بَيْعَتى، وَ اَلَبَّا النّاسَ
خدایا، طلحه و زبیر با من قطع رحم کردند و بر من ستم روا داشتند، و بیعتم را شکستند، و مردم را
عَلَىَّ. فَاحْلُلْ ما عَقَدا، وَ لا تُحْكِمْ لَهُما ما اَبْرَما، وَ اَرِهِمَا الْمَساءَةَ
بر من شوراندند. پس آنچه را ایشان بسته اند بگشا، و آنچه را تابیده اند محکم مکن، و برای آنان در
فيما اَمَّلا وَ عَمِلا. وَ لَقَدِ اسْتَثَبْتُهُما قَبْلَ الْقِتالِ، وَاسْتَأْنَيْتُ بِهِما
آنچه آرزو کردند و به اجرا گذاشتند بدی ارائه کن. من پیش از جنگ توبه آنان را خواستم، و پیش از
اَمامَ الْوِقاعِ، فَغَمَطَا النِّعْمَةَ، وَ رَدَّا الْعافِيَةَ.
حادثه انتظار بازگشتشان را کشیدم، ولی آنان نعمت را خوار شمردند، و عافیت را ردّ کردند.
💠🔶🔹گروه نهج البلاغه
✅باما همراه باشید با سخنان گوهربار اسدالله الغالب امام الثقلین ولی الله الاعظم غالب کل غالب حضرت علی ابن ابی طالب(علیه افضل التحیات و السلام)
☘️🍃🌿🌺🌹🌸🌳🌴
https://chat.whatsapp.com/Es14oejAFYkGGtpFRWf3Sl
[۹/۱، ۰:۴۲] منتسب به حسینم: وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ
از خطبه های آن حضرت است
در فلسفه بعثت، حوادث آینده و پند و اندرز
فَبَعَثَ اللّهُ مُحَمَّداً صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ بِالْحَقِّ لِيُخْرِجَ عِبادَهُ مِنْ
خداوند محمّد صلّی اللّه علیه وآله را به حق برانگیخت تا بندگانش را از حلقه پرستش
عِبادَةِ الاَْوْثانِ اِلى عِبادَتِهِ، وَ مِنْ طاعَةِ الشَّيْطانِ اِلى طاعَتِهِ،
بتها درآورده به مدار عبادت خود وارد کند، و از طاعت شیطان نجات داده به گردونه طاعت خود بیاورد،
بِقُرْآن قَدْ بَيَّنَهُ وَ اَحْكَمَهُ، لِيَعْلَمَ الْعِبادُ رَبَّهُمْ اِذْ جَهِلُوهُ،
به وسیله قرآنی که معنایش را روشن و بنیانش را استوار کرد، تا بندگانْ خدای خود را بعد از جهل به او بشناسند،
وَ لِيُقِرُّوا بِهِ بَعْدَ اِذْ جَحَدُوهُ، وَ لِيُثْبِتُوهُ بَعْدَ اِذْ اَنْكَرُوهُ.
و پس از انکار (زبانی) او بهوجودش اقرار نمایند. و پس از انکا
ر (قلبی) او وجودش را ثابت بدانند.
فَتَجَلّى لَهُمْ سُبْحانَهُ فى كِتابِهِ مِنْ غَيْرِ اَنْ يَكُونُوا رَاَوْهُ بِما اَراهُمْ مِنْ
خداوند سبحان بدون اینکه او را ببینند خود را در قرآن به وسیله آیات قدرتش
قُدْرَتِهِ، وَ خَوَّفَهُمْ مِنْ سَطْوَتِهِ، وَ كَيْفَ مَحَقَ مَنْ مَحَقَ بِالْمَثُلاتِ،
نشان داد، و آنان را از سطوتش بیم داد، و چگونگی هلاکت اقوام را به کیفرها،
وَاحْتَصَدَ مَنِ احْتَصَدَ بِالنَّقِماتِ.
و درو شدنشان را به عذابها ارائه فرمود.
وَ اِنَّهُ سَيَأْتى عَلَيْكُمْ مِنْ بَعْدى زَمانٌ لَيْسَ فيه شَىْءٌ اَخْفى مِنَ
پس از من به زودی بر شما روزگاری رسد که در آن چیزی پنهان تر از
الْحَقِّ، وَ لا اَظْهَرَ مِنَ الْباطِلِ، وَ لا اَكْثَرَ مِنَ الْكَذِبِ عَلَى اللّهِ
حق، و آشکارتر از باطل، و فراوان تر از دروغ به خدا و
وَ رَسُولِهِ، وَ لَيْسَ عِنْدَ اَهْلِ ذلِكَ الزَّمانِ سِلْعَةٌ اَبْوَرَ مِنَ الْكِتابِ اِذا
پیامبرش نباشد! پیش مردم آن زمان اگر قرآن را به درستی تلاوت کنند متاعی کسادتر
تُلِىَ حَقَّ تِلاوَتِهِ، وَ لا اَنْفَقَ مِنْهُ اِذا حُرِّفَ عَنْ مَواضِعِهِ،
از آن یافت نشود، و اگر در معانی آن تحریف ایجاد کنند کالایی رواج تر از آن نباشد،
وَ لا فِى الْبِلادِ شَىْءٌ اَنْكَرَ مِنَ الْمَعْرُوفِ، وَ لا اَعْرَفَ مِنَ الْمُنْكَرِ.
و در شهرها چیزی بدتر از معروف، و بهتر از منکر پیدا نشود.
فَقَدْ نَبَذَ الْكِتابَ حَمَلَتُهُ، وَ تَناساهُ حَفَظَتُهُ. فَالْكِتابُ يَوْمَئِذ وَ اَهْلُهُ
قرآن را حاملانش کناری اندازند، و حافظانش آن را از یاد ببرند. در آن روز قرآن و تابعان حقیقی اش
طَريدانِ مَنْفِيّانِ، وَ صاحِبانِ مُصْطَحِبانِ فى طَريق واحِد، لايُؤْويهِما
مطرود و در تبعیدند، و چون دو یار همراه در یک راهند، که پناه دهنده ای آن دو را
مُؤْو. فَالْكِتابُ وَ اَهْلُهُ فى ذلِكَ الزَّمانِ فِى النّاسِ وَ لَيْسا فيهِمْ،
پناه ندهد. بنابراین کتاب و اهلش در آن زمان میان مردمند اما بین آنها نیستند،
وَ مَعَهُمْ وَ لَيْسا مَعَهُمْ، لاَِنَّ الضَّلالَةَ لاتُوافِقُ الْهُدى وَ اِنِ اجْتَمَعا.
و با مردمند ولی با آنان نمی باشند، چرا که گمراهی با هدایت توافقی ندارند گرچه یک جا جمع شوند.
فَاجْتَمَعَ الْقَوْمُ عَلَى الْفُرْقَةِ، وَافْتَرَقُوا عَنِ الْجَماعَةِ، كَاَنَّهُمْ اَئِمَّةُ
آن مردم در تفرقه متّحد، و از جماعت رویگردانند، گویی آنان پیشوای
الْكِتابِ وَ لَيْسَ الْكِتابُ اِمامَهُمْ، فَلَمْ يَبْقَ عِنْدَهُمْ مِنْهُ اِلاَّ اسْمُهُ،
قرآنند نه قرآن پیشوای آنان، از این رو از قرآن نزد آنان جز اسمی نماند،
وَ لا يَعْرِفُونَ اِلاّ خَطَّهُ وَ زَبْرَهُ. وَ مِنْ قَبْلُ ما مَثَّلُوا بِالصّالِحينَ كُلَّ
و از کتاب خدا جز خطّ و نوشته ای نشناسند. پیش از این نیکوکاران را به هر عقوبتی
مُثْلَة، وَ سَمَّوْا صِدْقَهُمْ عَلَى اللّهِ فِرْيَةً، وَ جَعَلُوا فِى الْحَسَنَةِ عُقُوبَةَ
دچار کردند، و صدق آنان را بر خدا بهتان نامیدند، و کار نیکشان را کیفر
السَّيِّئَةِ.
بد دادنـد.
وَ اِنَّما هَلَكَ مَنْ كانَ قَبْلَكُمْ بِطُولِ آمالِهِمْ، وَ تَغَيُّبِ آجالِهِمْ،
کسانی که پیش از شما بودند به طول آرزوهایشان و نهان بودن زمان مرگشان به معرض هلاکت درآمدند،
حَتّى نَزَلَ بِهِمُ الْمَوعُودُ الَّذى تُرَدُّ عَنْهُ الْمَعْذِرَةُ، وَ تُرْفَعُ عَنْهُ التَّوْبَةُ،
تا مرگشان رسید، مرگی که با فرا رسیدن آن عذرخواهی پذیرفته نمی گردد، و فرصت توبه از دست می رود،
وَ تَحُلُّ مَعَهُ الْقارِعَةُ وَالنِّقْمَةُ.
و به سبب آن سختی جان کندن و عذاب بر آدمی فرود می آید.
اَيُّهَا النّاسُ، اِنَّهُ مَنِ اسْتَنْصَحَ اللّهَ وُفِّقَ، وَ مَنِ اتَّخَذَ قَوْلَهُ دَليلاً
ای مردم، بدون شک آن که خیر خود را از خدا خواهد موفق گشته، و هر که گفتار حق را دلیل خود قرار دهد
هُدِىَ لِلَّتى هِىَ اَقْوَمُ، فَاِنَّ جارَ اللّهِ آمِنٌ، وَ عَدُوَّهُ خائِفٌ. وَ اِنَّهُ
به استوارترین راه هدایت شده، زیرا که قطعاً پناهنده خدا در امان، و دشمن خدا هراسان است. و آن که
لايَنْبَغى لِمَنْ عَرَفَ عَظَمَةَ اللّهِ اَنْ يَتَعَظَّمَ، فَاِنَّ رِفْعَةَ الَّذينَ يَعْلَمُونَ
عظمت حق را شناخت شایسته نیست خود را بزرگ شمارد، زیرا بزرگی آنان که به عظمت حق
ما عَظَمَتُهُ اَنْ يَتَواضَعُوا لَهُ، وَ سَلامَةَ الَّذينَ يَعْلَمُونَ ما قُدْرَتُهُ اَنْ
معرفت دارند این است که در برابر او فروتنی کنند، و سلامت آنان که از قدرت حق آگاهند
يَسْتَسْلِمُوا لَهُ. فَلاتَنْفِرُوا مِنَ الْحَقِّ نِفارَ الصَّحيحِ مِنَ الاَْجْرَبِ،
این است که تسلیم او باشند. پس از حق نگریزید آن گونه که سالم از کچل،
وَ الْبارى مِنْ ذِى السَّقَمِ، وَاعْلَمُوا اَنَّكُمْ لَنْ تَعْرِفُوا الرُّشْدَ حَتّى
و تندرست از بیمار می گریزد، و بدانید راه حق را نشناسید مگر کسانی را که آن را
تَعْرِفُ
وا الَّذى تَرَكَهُ، وَ لَنْ تَأْخُذُوا بِميثاقِ الْكِتابِ حَتّى تَعْرِفُوا
ترک کردند بشناسید، و پیمان قرآن را محکم نگیرید مگر به آنان که عهد کتاب را شکستند
الَّذى نَقَضَهُ، وَلَنْ تَمَسَّكُوا بِهِ حَتّى تَعْرِفُوا الَّذى نَبَذَهُ.
شناخت پیدا کنید، و متمسّک به آن نشوید مگر به وضع آنان که آن را به جانبی انداختند معرفت پیدا نمایید.
فَالْتَمِسُوا ذلِكَ مِنْ عِنْدِ اَهْلِهِ، فَاِنَّهُمْ عَيْشُ الْعِلْمِ وَ مَوْتُ الْجَهْلِ،
همه این واقعیات را از اهلش (که اهل بیت پیامبرند) بخواهید، زیرا آنان حیات علم و مرگ جهلند،
هُمُ الَّذينَ يُخْبِرُكُمْ حُكْمُهُمْ عَنْ عِلْمِهِمْ، وَصَمْتُهُمْ عَنْ مَنْطِقِهِمْ،
آنان که سخنان حکیمانه شان شما را از دانششان، و سکوتشان از گفتارشان،
وَ ظاهِرُهُمْ عَنْ باطِنِهِمْ، لايُخالِفُونَ الدِّينَ وَ لايَخْتَلِفُونَ فيهِ،
و ظاهرشان از باطنشان خبر می دهد، نه در مخالفت با دین اند و نه در دین اختلاف می کنند،
فَهُوَ بَيْنَهُمْ شاهِدٌ صادِقٌ، وَ صامِتٌ ناطِقٌ.
دین در میان اهل بیت گواهی است راستگو، و ساکتی اسـت گویا
💠🔶🔹گروه نهج البلاغه
✅باما همراه باشید با سخنان گوهربار اسدالله الغالب امام الثقلین ولی الله الاعظم غالب کل غالب حضرت علی ابن ابی طالب(علیه افضل التحیات و السلام)
☘️🍃🌿🌺🌹🌸🌳🌴
https://chat.whatsapp.com/Es14oejAFYkGGtpFRWf3Sl
[۹/۱، ۰:۴۲] منتسب به حسینم: وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ
از خطبه های آن حضرت است
در توحید الهی و شرح حال برخی از پیامبران
اَمْرُهُ قَضاءٌ وَ حِكْمَةٌ، وَ رِضاهُ اَمانٌ وَ رَحْمَةٌ. يَقْضى بِعِلْم،
فرمان حق حکم لازم و حکمت است، و خشنودیش امان و رحمت، به علم حکم می کند،
وَ يَعْفُو بِحِلْم. اللّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلى ما تَأْخُذُ وَ تُعْطى، وَ عَلى ما
و به حلم گذشت می نماید. خداوندا، تو را سپاس بر آنچه می گیری و بر آنچه می بخشی، و تو را سپاس
تُعافى وَ تَبْتَلى، حَمْداً يَكُونُ اَرْضَى الْحَمْدِ لَكَ، وَ اَحَبَّ الْحَمْدِ
بر عافیت و بر بیماری و بلا، سپاسی که پسندیده ترین و محبوبترین و برترین حمد
اِلَيْكَ، وَ اَفْضَلَ الْحَمْدِ عِنْدَكَ. حَمْداً يَمْلاَُ ما خَلَقْتَ، وَ يَبْلُغُ ما
به سویت و در پیشگاهت باشد. سپاسی که تمام فضای آفرینشت را پر کند، و تا جایی که
اَرَدْتَ. حَمداً لايُحْجَبُ عَنْكَ، وَ لايَقْصُرُ دُونَكَ.
اراده کنی برسد. سپاسی که از قبول رحمتت محجوب نشود، و از رسیدن به محضرت قاصر نباشد.
حَمْداً لا يَنْقَطِعُ عَدَدُهُ، وَ لا يَفْنى مَدَدُهُ. فَلَسْنا نَعْلَمُ كُنْهَ عَظَمَتِكَ،
سپاسی که عددش به پایان نرسد، و پشتوانه اش فانی نگردد. ما کُنه عظمتت را نمی دانیم،
اِلاّ اَنّا نَعْلَمُ اَنَّكَ حَىٌّ قَيُّومٌ، لا تَأْخُذُكَ سِنَةٌ وَ لا نَوْمٌ. لَمْ يَنْتَهِ اِلَيْكَ
جز اینکه می دانیم تو زنده و قائم به ذاتی، چرت و خواب تو را نمی گیرد. هیچ نظری به تو
نَظَرٌ، وَ لَمْ يُدْرِكْكَ بَصَرٌ. اَدْرَكْتَ الاَْبْصارَ، وَ اَحْصَيْتَ الاَْعْمالَ،
نمی رسد، و دیده ای تو را درک نمی کند. تو دیده ها را درک کرده و اعمال را شماره نموده،
وَ اَخَذْتَ بِالنَّواصى وَالاَْقْدامِ. وَ مَا الَّذى نَرى مِنْ خَلْقِكَ، وَ نَعْجَبُ
و مهار حیات همگان را به دست داری و آنچه از آفریده های تو می بینیم، و از آثار قدرتت
لَهُ مِنْ قُدْرَتِكَ، وَ نَصِفُهُ مِنْ عَظيمِ سُلْطانِكَ؟ وَ ما تَغَيَّبَ عَنّا
به شگفتی می آییم، و آنچه از عظمت قدرت تو وصف می کنیم چه قدر و منزلتی دارند؟ حال آنکه آنچه از ما
مِنْهُ، وَ قَصُرَتْ اَبْصارُنا عَنْهُ، وَ انْتَهَتْ عُقُولُنا دُونَهُ، وَ حالَتْ سُتُورُ
پوشیده است، و دیده ما از دیدنش قاصر است، و عقول ما به درک آن نمی رسد، و پرده های غیب
الْغُيُوبِ بَيْنَنا وَ بَيْنَهُ اَعْظَمُ! فَمَنْ فَرَّغَ قَلْبَهُ، وَ اَعْمَلَ فِكْرَهُ
بین ما و آنها حایل شده بسی عظیم تر است! از این رو هر که دلش را از هر چیز فارغ کند، و اندیشه اش را به کار گیرد
لِيَعْلَمَ كَيْفَ اَقَمْتَ عَرْشَكَ، وَ كَيْفَ ذَرَأْتَ خَلْقَكَ، وَ كَيْفَ عَلَّقْتَ
تا بداند چگونه عرشت را به پا داشته ای، و چگونه موجودات را آفریده ای، و چسان کرات را
فِى الْهَواءِ سَمواتِكَ، وَ كَيْفَ مَدَدْتَ عَلى مَوْرِ الْماءِ اَرْضَكَ، رَجَعَ
در هوا معلّق نموده ای، و چگونه زمین را بر امواج آب گسترانده ای، دیده اش
طَرْفُهُ حَسيراً، وَ عَقْلُهُ مَبْهوراً، وَ سَمْعُهُ وَالهاً، وَ فِكْرُهُ حائِراً.
وامانده، عقلش قرین شکست، و گوشش حیران، و فکرش سرگردان می شود.
مِنْـها
از این خطبه است
يَدَّعى بِزَعْمِهِ اَنَّهُ يَرْجُو اللّهَ. كَذَبَ وَالْعَظيمِ، ما بالُهُ لايَتَبَيَّنُ
بر اساس گمانش مدّعی امید به خداست. به خدای بزرگ قسم دروغ گفته، چرا حالت امیدواریش
رَجاؤُهُ فى عَمَلِهِ؟! فَكُلُّ مَنْ رَجا عُرِف
َ رَجاؤُهُ فى عَمَلِهِ اِلاّ رَجاءَ
در کردارش پیدا نیست؟! زیرا هر که را به چیزی امید است اثر امیدش در عملش دیده می شود مگر امیدی
اللّهِ تَعالى فَاِنَّهُ مَدْخُولٌ، وَ كُلُّ خَوْف مُحَقَّقٌ اِلاّ خَوْفَ اللّهِ
که مردم به خدا بسته اند که دارای عیب است، و هر بیمی در امور مادی محقق و ثابت است مگر بیم از حق که
فَاِنَّهُ مَعْلُولٌ! يَرْجُواللّهَ فِى الْكَبيرِ، وَ يَرْجُو الْعِبادَ فِى الصَّغيرِ،
در اغلب مردم بی پایه است! در کارهای بزرگ به خداوند امید دارند، و در کارهای کوچک به بندگان امید می بندند،
فَيُعْطِى الْعَبْدَ ما لايُعْطِى الرَّبَّ. فَما بالُ اللّهِ جَلَّ ثَناؤُهُ يُقَصَّرُ بِهِ
امّا آنچنان که حق بندگان را رعایت می کنند حق خدا را مراعات نمی نمایند. چه شده که حق خداوند
عَمّا يُصْنَعُ بِهِ لِعِبادِهِ؟ اَتَخافُ اَنْ تَكُونَ فى رَجائِكَ لَهُ كاذِباً؟
کمتر از حق بندگان رعایت می شود؟! آیا می ترسی در امیدی که به حق داری درغگو باشی؟
اَوْ تَكُونَ لاتَراهُ لِلرَّجاءِ مَوْضِعاً؟ وَ كَذلِكَ اِنْ هُوَ خافَ عَبْداً مِنْ
یا او را آنچنان که باید سزاوار امید نمی دانی؟! اگر از یکی از مردم بترسند تا
عَبيدِهِ اَعْطاهُ مِنْ خَوْفِهِ ما لايُعْطى رَبَّهُ، فَجَعَلَ خَوْفَهُ مِنَ الْعِبادِ
حدّی از او حساب می برند که در آن حد از خدا حساب نمی برند. بنابراین ترس از بندگان را
نَقْداً، وَ خَوْفَهُ مِنْ خالِقِهِ ضِماراً وَ وَعْداً. وَ كَذلِكَ مَنْ عَظُمَتِ الدُّنْيا
نقد، و ترس از خدا را نسیه و وعده غیرقابل عمل قرار داده اند. همچنین کسی که دنیا در نظرش
فى عَيْنِهِ، وَ كَبُرَ مَوْقِعُها مِنْ قَلْبِهِ، آثَرَها عَلَى اللّهِ تَعالى،
عظیم جلوه کند، و موقعیّت آن در دلش وانمودی بزرگ داشته باشد، دنیا را بر خدا مقدم دارد
فَانْقَطَعَ اِلَيْها وَ صارَ عَبْداً لَها.
و از هر چه غیر دنیاست بریده و نهایتاً برده دنیا گردد.
وَ لَقَدْ كانَ فى رَسُولِ اللّهِ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ كاف لَكَ فِى
برای تو کافی است که رسول خدا صلّی اللّه علیه وآله سرمشق
الاُْسْوَةِ، وَ دَليلٌ لَكَ عَلى ذَمِّ الدُّنْيا و عَيْبِها، وَ كَثْرَةِ مَخازيها
تو باشد، و راهنمایی برای درک زشتی و عیب دنیا، و کثرت رسواییها
وَ مَساويها، اِذْ قُبِضَتْ عَنْهُ اَطْرافُها، وَ وُطِّئَتْ لِغَيْرِهِ اَكْنافُها،
و بدی های آن، زیرا دنیا از همه جانب از او گرفته شد، و اطراف و جوانبش به آسانی به غیر او واگذار گردید،
وَ فُطِمَ عَنْ رَضاعِها، وَ زُوِىَ عَنْ زَخارِفِها.
او را از دنیا چون کودکی از شیر مادر بریدند، و از زر و زیورش دور کردند.
وَ اِنْ شِئْتَ ثَنَّيْتَ بِمُوسى كَليمِ اللّهِ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ،
و اگر بخواهی شخص دومی را مقتدا قرار دهی این است موسی کلیم اللّه ـ که درود خدا بر او ـ
حَيْثُ يَقُولُ: «رَبِّ اِنّى لِما اَنْزَلْتَ اِلَىَّ مِنْ خَيْر فَقيرٌ.» وَ اللّهِ ما سَأَلَهُ
آنجا که گفت: «پروردگارا، به آنچه به من از خیر عطا کنی نیازمندم.» به خدا سوگند چیزی
اِلاّ خُبْزاً يَأْكُلُهُ، لاَِنَّهُ كانَ يَأْكُلُ بَقْلَةَ الاَْرْضِ، وَلَقَدْ كانَتْ خُضْرَةُ
جز نانی که تناول کند از خدا نخواست، زیرا مدتی بر اثر نداری گیاه زمین می خورد، تا جایی که سبزی
الْبَقْلِ تُرى مِنْ شَفيفِ صِفاقِ بَطْنِهِ، لِهُزالِهِ وَ تَشَذُّبِ لَحْمِهِ.
گیاه به خاطر لاغری و کمی گوشت در بدنش از پرده نازک شکمش نمایان بود.
وَ اِنْ شِئْتَ ثَلَّثْتَ بِداوُدَ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ صاحِبِ الْمَزاميرِ
و اگر بخواهی نفر سومی را سرمشق خود قرار دهی این است داود ـ که درود خدا بر او ـ صاحب مزامیر،
وَقارِئ اَهْلِ الْجَنَّةِ، فَلَقَدْ كانَ يَعْمَلُ سَفائِفَ الْخُوصِ بِيَدِهِ،
و خواننده اهل بهشت، او با دست خود از لیف خرما زنبیل می بافت،
وَ يَقُولُ لِجُلَسائِهِ: اَيُّكُمْ يَكْفينى بَيْعَها؟ وَ يَأْكُلُ قُرْصَ
و به همنشینانش می گفت: کدام یک از شما مرا در فروختن اینها یاری می دهد؟ و از قیمت آن زنبیل
الشَّعيرِ مِـنْ ثَمَنِها.
قرصی نان جوین می خورد.
وَ اِنْ شِئْتَ قُلْتَ فى عيسَى بْنِ مَرْيَمَ عَلَيْهِ السَّلامُ، فَلَقَدْ كانَ
و اگر می خواهی درباره عیسی علیه السّلام بگو که سنگ را
يَتَوَسَّدُ الْحَجَرَ، وَ يَلْبَسُ الْخَشِنَ، وَ يَأْكُلُ الْجَشِبَ. وَ كانَ اِدامُهُ
بالش سر قرار می داد، و جامه زبر و خشن می پوشید، و غذای غیرلذیذ می خورد. نان خورشش
الْجُوعَ، وَ سِراجُهُ بِاللَّيْلِ الْقَمَرَ، وَ ظِلالُهُ فِى الشِّتاءِ مَشارِقَ الاَْرْضِ
گرسنگی، و چراغ شب تارش ماه، و سرپناهش در زمستان مشرق و
وَ مَغارِبَها، وَ فاكِهَتُهُ وَ رَيْحانُهُ ما تُنْبِتُ الاَْرْضُ لِلْبَهائِمِ. وَ لَمْ تَكُنْ لَهُ
مغرب زمین، و میوه و سبزی اش گیاهی بود که زمین برای چهارپایان می رویانید. نه زنی داشت که او را
زَوْج
َةٌ تَفْتِنُهُ، وَ لا وَلَدٌ يَحْزُنُهُ، وَ لا مالٌ يَلْفِتُهُ،
فریفته خود کند، نه فرزندی که او را به غصّه بنشاند، نه ثروتی که او را از آخرت بازدارد،
وَ لا طَمَعٌ يُذِلُّهُ. دابَّتُهُ رِجْلاهُ، وَ خادِمُهُ يَداهُ.
و نه طمعی که او را به خواری اندازد. مرکب او دو پایش، و خدمتکارش دو دستش بود.
فَتَأَسَّ بِنَبِيِّكَ الاَْطْيَبِ الاَْطْهَرِ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ، فَاِنَّ فيهِ
به پیامبر پاکتر و پاکیزه ترت ـ که درود خدا بر او و آلش باد ـ اقتدا کن، که وجودش برای هرکه
اُسْوَةً لِمَنْ تَاَسّى، وَ عَزاءً لِمَنْ تَعَزّى،
بخواهد به او اقتدا کند سرمشق است، و برای آن که تسلّی جوید در زندگی به آن حضرت تسلّی است،
وَ اَحَبُّ الْعِبادِ اِلَى اللّهِ الْمُتَاَسّى بِنَبِيِّهِ، وَالْمُقْتَصُّ لاَِثَرِهِ.
و محبوبترین بندگان نزد خدا کسی است که به پیامبر اقتدا کند و قدم جای قدم او بگذارد.
قَضَمَ الدُّنْيا قَضْماً، وَ لَمْ يُعِرْها طَرْفاً. اَهْضَمُ اَهْلِ الدُّنْيا كَشْحاً،
از دنیا به حدّاقل قناعت کرد، و دیده برای تماشای آن باز نکرد. لاغرترین اهل دنیا،
وَ اَخْمَصُهُمْ مِنَ الدُّنْيا بَطْناً. عُرِضَتْ عَلَيْهِ الدُّنْيا فَاَبى اَنْ يَقْبَلَها،
و گرسنه ترین آنان از دنیا بود. دنیا به او ارائه شد اما از پذیرفتنش امتناع کرد،
وَ عَلِمَ اَنَّ اللّهَ سُبْحانَهُ اَبْغَضَ شَيْئاً فَاَبْغَضَهُ، وَ حَقَّرَ
چیزی را که دانست خدا دشمن دارد او هم دشمن داشت، و هر چه را حق خوار و بی مقدار دانسته بود
شَيْئاً فَحَقَّرَهُ، وَ صَغَّرَ شَيْئاً فَصَغَّرَهُ. وَ لَوْ لَمْ يَكُنْ فينا
او هم خوار و بی مقدار دانست، و آنچه را پروردگار کوچک شمرده او هم کوچک شمرد. اگر در وجود ما جز
اِلاّ حُبُّنا ما اَبْغَضَ اللّهُ وَ رَسُولُهُ، وَ تَعْظيمُنا ما صَغَّرَ اللّهُ
محبت آنچه که خدا و رسول دشمن دارند نبود، و بزرگ شمردن آنچه را که خدا و رسول کوچک شمرده اند
وَ رَسُولُهُ لَكَفى بِهِ شِقاقاً لِلّهِ، وَ مُحادَّةً عَنْ اَمْرِ اللّهِ. وَ لَقَدْ كانَ
وجود نداشت، همین برای ستیزگی ما با خدا و سرپیچی ما از فرمانش بس بود. رسول خدا
صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ يَأْكُلُ عَلَى الاَْرْضِ، وَ يَجْلِسُ جِلْسَةَ
ـ صلّی اللّه علیه وآله ـ روی زمین غذا می خورد، و مانند نشستن بندگان
الْعَبْدِ، وَ يَخْصِفُ بِيَدِهِ نَعْلَهُ، وَ يَرْقَعُ بِيَدِهِ ثَوْبَهُ، وَ يَرْكَبُ الْحِمارَ
می نشست، و با دست خود پارگی کفشش را می دوخت، و جامه اش را وصله می کرد، بر مرکب بی پالان
الْعارِىَ، وَ يُرْدِفُ خَلْفَهُ. وَ يَكُونُ السِّتْرُ عَلى بابِ بَيْتِهِ فَتَكُونُ فيهِ
سوار می شد، و در ردیف خود سوار می کرد. پرده ای همراه با نقش و نگار بر درِ خانه اش
التَّصاويرُ فَيَقُولُ يا فُلانَةُ ـ لاِِحْدى اَزْواجِهِ ـ غَيِّبيهِ عَنّى فَاِنّى اِذا
آویخته بود، به یکی از همسرانش فرمود: فلانی! این پرده را از برابر دید من پنهان کن، زیرا وقتی
نَظَرْتُ اِلَيْهِ ذَكَرْتُ الدُّنْيا وَ زَخارِفَها. فَاَعْرَضَ عَنِ الدُّنْيا بِقَلْبِهِ،
آن را می بینم دنیا و زر و زیورش را به یاد می آورم. با عمق دل از دنیا اعراض کرد،
وَ اَماتَ ذِكْرَها مِنْ نَفْسِهِ، وَ اَحَبَّ اَنْ تَغيبَ زينَتُها عَنْ عَيْنِهِ،
و یاد این سرای فانی را از خاطرش میرانْد، علاقه داشت زر و زینت دنیا از برابر دیده اش مخفی باشد،
لِكَيْلا يَتَّخِذَ مِنْها رِياشاً، وَ لايَعْتَقِدَها قَراراً، وَ لايَرْجُوَ فيها مُقاماً،
تا از آن جامه زیبا برنگیرد، و باورش نیاید که سرای قرار و آرامش است، و امیدی به درنگ در آن نداشته باشد،
فَاَخْرَجَها مِنَ النَّفْسِ، وَ اَشْخَصَها عَنِ الْقَلْبِ، وَ غَيَّبَها عَنِ الْبَصَرِ.
علاقه به دنیا را از دل بیرون کرد، و از این محل فانی دل برداشت، و از دیده خود پنهان نمود.
وَ كَذلِكَ مَنْ اَبْغَضَ شَيْئاً اَبْغَضَ اَنْ يَنْظُرَ اِلَيْهِ وَ اَنْ يُذْكَرَ عِنْدَهُ.
آری چنین است کسی که چیزی را دشمن دارد بغض و نفرت دارد که به آن نظر کند و در محضرش از آن یاد شود.
وَ لَقَدْ كانَ فى رَسُولِ اللّهِ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ ما يَدُلُّكَ عَلى
در روش رسول خدا صلّی اللّه علیه وآله حالتی است که تو را به
مَساوِى الدُّنْيا وَ عُيُوبِها، اِذْ جاعَ فيها مَعَ خاصَّتِهِ، وَ زُوِيَتْ عَنْهُ
زشتی ها وعیوب دنیا رهنمون است، زیرا آن حضرت با اهل بیتش دردنیا گرسنه بود، و بامنزلت وتقرب
زَخـارِفُهـا مَـعَ عَظيـمِ زُلْفَتِـهِ .
عظیمی که نزد حق داشت زر و زیور دنیا از او دور داشته شده بود.
فَلْيَنْظُرْ ناظِرٌ بِعَقْلِهِ: اَكْرَمَ اللّهُ مُحَمَّداً بِذلِكَ
پس دقت کننده با عقلش دقت کند که خداوند با وضعی که برای پیامبرش در برنامه دنیا بهوجود آورد
اَمْ اَهانَهُ؟ فَاِنْ قالَ: اَهانَهُ، فَقَدْ كَذَبَ وَ اللّهِ الْعَظيمِ،
آیا او را
اکرام کرد یا به او اهانت روا داشت؟ اگر بگوید: اهانت کرد، به خدای بزرگ قسم دروغ گفته،
وَ اَتى بِالاِْفْكِ الْعَظيمِ، وَ اِنْ قالَ: اَكْرَمَهُ، فَلْيَعْلَمْ اَنَّ اللّهَ قَدْ اَهانَ
و بهتان عظیمی به حق زده; و اگر بگوید: به او اکرام کرد، پس باید بداند که خداوند غیر حضرتش را
غَيْرَهُ حَيْثُ بَسَطَ الدُّنْيا لَهُ، وَ زَواها عَنْ اَقْرَبِ النّاسِ مِنْهُ.
با ارزانی داشتن دنیا به او خوار نموده، و دنیا را از مقرب ترین مردم به درگاهش دور کرده است.
فَتَاَسّى مُتَاَسٍّ بِنَبِيِّهِ، وَاقْتَصَّ اَثَرَهُ، وَ وَلَجَ مَوْلِجَهُ،
اقتداکننده باید به پیامبرش اقتدا کند، و قدم جای قدم آن حضرت بگذارد، و هر جا او درآمد درآید،
وَ اِلاّ فَلايَأْمَنِ الْهَلَكَةَ، فَاِنَّ اللّهَ جَعَلَ مُحَمَّداً صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ
ورنه از هلاکت امان ندارد، چرا که خداوند محمّد ـ صلّی اللّه علیه وآله ـ
عَلَماً لِلسّاعَةِ، وَ مُبَشِّراً بِالْجَنَّةِ، وَ مُنْذِراً بِالْعُقُوبَةِ. خَرَجَ مِنَ الدُّنْيا
نشانه قیامت، و بشارت دهنده به بهشت، و ترساننده از عقوبت قرار داد. او با شکم گرسنه از دنیا
خَميصاً، وَ وَرَدَ الاْخِرَةَ سَليماً. لَمْ يَضَعْ حَجَراً عَلى حَجَر حَتّى
رفت، و با سلامت همه جانبه وارد آخرت شد. تا لحظه از دنیا رفتن و اجابت دعوت کننده
مَضى لِسَبيلِهِ، وَ اَجابَ داعِىَ رَبِّهِ. فَما اَعْظَمَ مِنَّةَ اللّهِ عِنْدَنا حينَ
حق سنگی به روی سنگ نگذاشت. خداوند با عنایت کردن چنین رهبری چه منّت بزرگی
اَنْعَمَ عَلَيْنا بِهِ سَلَفاً نَتَّبِعُهُ، وَ قائِداً نَطَاُ عَقِبَهُ! وَ اللّهِ لَقَدْ
بر ما گذاشت تا از او پیروی کنیم، و پیشوایی که قدم جای قدمش بگذاریم! به خدا سوگند آنقدر
رَقَعْتُ مِدْرَعَتى هذِهِ حَتَّى اسْتَحْيَيْتُ مِنْ راقِعِها. وَ لَقَدْ قالَ لى
این پیراهن پشمینه خود را وصله زده ام که از وصله کننده اش حیا می کنم. و کسی به من
قائِلٌ: اَلاتَنْبِذُها عَنْكَ؟ فَقُلْتُ: اغْرُبْ عَنّى فَعِنْدَ الصَّباح ِ يُحْمَدُ
گفت: این لباس کهنه را دور نمی اندازی؟ گفتم: از من کناره گیر، که به وقت صبح از رهروان
الْقَــوْمُ السُّــرى .
شب تمجید و ستایش می شود.
💠🔶🔹گروه نهج البلاغه
✅باما همراه باشید با سخنان گوهربار اسدالله الغالب امام الثقلین ولی الله الاعظم غالب کل غالب حضرت علی ابن ابی طالب(علیه افضل التحیات و السلام)
☘️🍃🌿🌺🌹🌸🌳🌴
https://chat.whatsapp.com/Es14oejAFYkGGtpFRWf3Sl
[۹/۱، ۰:۴۲] منتسب به حسینم: وَ مِنْ كَلام لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ
از سخنان آن حضرت است
قَبْلَ مَوْتِهِ
پیش از درگذشت از دنیا
اَيُّهَا النّاسُ، كُلُّ امْرِئ لاق ما يَفِرُّ مِنْهُ فى فِرارِهِ، وَالاَْجَلُ مَساقُ
ای مردم، هر کس مرگی را که از آن فراری است ملاقات خواهد کرد، ایّام زندگی صحنه راندن
النَّفْسِ، وَالْهَرَبُ مِنْهُ مُوافاتُهُ. كَمْ اَطْرَدْتُ الاَْيّامَ اَبْحَثُها عَنْ مَكْنُونِ
به سوی مرگ است، و گریز از مرگ آمدن به سوی آن است. چه روزهایی که در اسرار پنهان مرگ
هذَا الاَْمْرِ، فَاَبَى اللّهُ اِلاّ اِخْفاءَهُ! هَيْهاتَ، عِلْمٌ مَخْزُونٌ. اَمّا
کنجکاوی کردم، ولی خداوند جز پنهان داشتن آن را نخواست! هیهات، این دانشی نهفته است. اما
وَصِيَّتى: فَاللّهُ لا تُشْرِكُوا بِهِ شَيْئاً، وَ مُحَمَّدٌ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ
سفارشم به شما: خداست پس چیزی را با او شریک قرار ندهید، و محمّد صلّی اللّه علیه وآله است
فَلاتُضَيِّعُوا سُنَّتَهُ. اَقيمُوا هذَيْنِ الْعَمُودَيْنِ، وَ اَوْقِدُوا هذَيْنِ
پس سنّت او را ضایع نکنید. این دو پایه (یعنی توحید و سنّت) را برپا نگاه دارید، و این دو چراغ را
الْمِصْباحَيْنِ. وَ خَلاكُمْ ذَمٌّ مالَمْ تَشْرُدُوا. حُمِّلَ كُلُّ امْرِىء مِنْكُمْ
بیفروزید. تا وقتی پراکنده نگردید سرزنشی بر شما نیست. به هر یک از شما به اندازه قدرتش
مَجْهُودَهُ، وَ خُفِّفَ عَنِ الْجَهَلَةِ. رَبٌّ رَحيمٌ، وَ دينٌ قَويمٌ،
تکلیف شده، و به نادانان تخفیف داده شده است. خدایتان پروردگاری مهربان، و دینتان دینی استوار،
وَ اِمامٌ عَليمٌ. اَنَا بِالاَْمْسِ صاحِبُكُمْ، وَ اَنَا الْيَوْمَ عِبْرَةٌ لَكُمْ، وَ غَداً
و پیشوایتان پیشوایی داناست. من دیروز همراه شما بودم، امروز مایه عبرت شما هستم، و فردا
مُفارِقُكُمْ. غَفَرَاللّهُ لى وَ لَكُمْ.
از شما جـدایم. خداوند من و شما را بیامـرزد.
اِنْ تَثْبُتِ الْوَطْاَةُ فى هذِهِ الْمَزَلَّةِ فَذاكَ، وَ اِنْ تَدْحَضِ الْقَدَمُ فَاِنّا
اگر در لغزشگاه دنیا گامم استوار بماند (و زنده باشم) که مراد شماست، و اگر گامم بلغزد (و از دنیا
كُنّا فى اَفْياءِ اَغْصان، وَ مَهَبِّ رِياح، وَ تَحْتَ ظِلِّ غَمام اضْمَحَلَّ فِى
بروم) چنان بوده که مدتی زیر سایه شاخه ها، و گذرگاه بادها، و در سایه ابرهای متراکمی که در
الْجَوِّ مُتَلَفِّقُها، وَ
عَفا فِى الاَْرْضِ مَخَطُّها. وَ اِنَّما كُنْتُ جاراً
فضای آسمان نابود شد، و آثارشان روی زمین از بین رفت به سر برده ایم. من همسایه شما بودم
جاوَرَكُمْ بَدَنى اَيّاماً، وَ سَتُعْقَبُونَ مِنّى جُثَّةً خَلاءً: ساكِنَةً بَعْدَ
که مدتی جسمم با شما مجاورت داشت، و به زودی از من بدنی بی جان: ساکن پس از
حَراك، وَ صامِتَةً بَعْدَ نُطُوق . لِيَعِظْكُمْ هُدُوّى، وَ خُفُوتُ اِطْراقى،
حرکت، و ساکت پس از گویایی به جا خواهد ماند. آرمیدن من، از گردش افتادن زبانم،
وَ سُكُونُ اَطْرافى، فَاِنَّهُ اَوْعَظُ لِلْمُعْتَبِرينَ مِنَ الْمَنْطِقِ الْبَليغِ،
و بی حرکت شدن دست و پایم باید شما را پند دهد، چرا که این وضع برای آنان که بخواهند پند گیرند
وَ الْقَوْلِ الْمَسْمُوعِ. وَداعى لَكُمْ وَداعُ امْرِئ مُرْصِد لِلتَّلاقى.
از هر منطق رسا و گفتار با اثر پندآموزتر است. وداع من با شما وداع کسی است که مهیّای دیدار خداست.
غَداً تَرَوْنَ اَيّامى وَ يُكْشَفُ لَكُمْ عَنْ سَرائِرى،
فردا که نیستم ارزش حیات مرا خواهید یافت، و رازهای درونم برایتان آشکار خواهد شد،
وَ تَعْرِفُونَنى بَعْدَ خُلُوِّ مَكانِى، وَ قِيامِ غَيْرى مَقامى.
و آنچنان که باید مرا خواهید شناخت پس از اینکه جایم را خالی دیدید، و دیگری به جای من قرار گرفت.
💠🔶🔹گروه نهج البلاغه
✅باما همراه باشید با سخنان گوهربار اسدالله الغالب امام الثقلین ولی الله الاعظم غالب کل غالب حضرت علی ابن ابی طالب(علیه افضل التحیات و السلام)
☘️🍃🌿🌺🌹🌸🌳🌴
https://chat.whatsapp.com/Es14oejAFYkGGtpFRWf3Sl
[۹/۱، ۰:۴۲] منتسب به حسینم: وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ
از خطبه های آن حضرت است
در تشویق به پرهیزکاری
اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى جَعَلَ الْحَمْدَ مِفْتاحاً لِذِكْرِهِ، وَ سَبَباً لِلْمَزيدِ مِنْ
سپاس خدایی را که حمد را کلید یادش، و سبب فزونی
فَضْلِهِ، وَ دَليلاً عَلى آلائِهِ وَ عَظَمَتِهِ.
فضلش، و دلیل بر نعمت ها و بزرگیش قرار داد.
عِبادَ اللّهِ، اِنَّ الدَّهْرَ يَجْرى بِالْباقينَ كَجَرْيِهِ بِالْماضينَ. لا يَعُودُ
بندگان خدا، روزگار بر باقیماندگان چنان گذرد که بر گذشتگان گذشت. آنچه سپری
ما قَدْ وَلّى مِنْهُ، وَ لا يَبْقى سَرْمَداً ما فيهِ. آخِرُ فِعالِهِ كَاَوَّلِهِ. مُتَسابِقَةٌ
شد بازنگردد، و آنچه هست جاویدان نماند. کار آخرش همچون کار اوّل آن است. امورش (در فناپذیری)
اُمُورُهُ، مُتَظاهِرَةٌ اَعْلامُهُ. فَكَاَنَّكُمْ بِالسّاعَةِ تَحْدُوكُمْ حَدْوَ
از هم پیشی می گیرند، و پرچمهایش پشتیبان یکدیگر است. گویا حاضر در قیامت هستید، شما را می راند
الزّاجِرِ بِشَوْلِهِ. فَمَنْ شَغَلَ نَفْسَهُ بِغَيْرِ نَفْسِهِ
چون ساربانی که شترهای چابکش را می راند. پس هر کس خود را به آنچه که شایسته او نیست سرگرم کند
تَحَيَّرَ فِى الظُّلُماتِ، وَارْتَبَكَ فِى الْهَلَكاتِ، وَ مَدَّتْ بِهِ شَياطينُهُ
در تاریکیها سرگردان گردد، و در مهلکه ها گرفتار شود، و شیطانهایش او را به
فى طُغْيانِهِ، وَ زَيَّنَتْ لَهُ سَيِّئَ اَعْمالِهِ. فَالْجَنَّةُ غايَةُ السّابِقينَ،
راه سرکشی کشند، و کارهای زشتش را در نظرش جلوه دهند. بهشت نهایت کار پیشی گیرندگان در خیر،
وَ النّارُ غايَةُ الْمُفَرِّطينَ.
و آتش عاقبت کار مقصّران در بندگی است.
اِعْلَمُوا عِبادَاللّهِ، اَنَّ التَّقْوى دارُ حِصْن عَزيز، وَالْفُجُورَ دارُ
بندگان خدا، بدانید تقوا قلعه ای محکم و نفوذناپذیر است، ولی گناه حصاری
حِصْن ذَليل، لا يَمْنَعُ اَهْلَهُ، وَ لا يُحْرِزُ مَنْ لَجَاَ اِلَيْهِ. اَلا وَ بِالتَّقْوى
پست است که اهلش را از خطرات نگاه نمی دارد، و کسی را که به آن پناه برده حفظ نمی کند. آگاه باشید که
تُقْطَعُ حُمَةُ الْخَطايا، وَ بِالْيَقينِ تُدْرَكُ الْغايَةُ الْقُصْوى.
با تقوا زهر خطرناک گناه قطع شود، و با یقین منتها درجه مقصود به دست آید.
عِبادَ اللّهِ، اللّهَ اللّهَ فى اَعَزِّ الاَْنْفُسِ عَلَيْكُمْ، وَ اَحَبِّها
بندگان خدا، خدا را خدا را در پاییدن عزیزترین و محبوبترین نفوس در نزدتان که خود شما هستید
اِلَيْكُمْ. فَاِنَّ اللّهَ قَدْ اَوْضَحَ لَكُمْ سَبيلَ الْحَقِّ، وَ اَنارَ طُرُقَهُ،
منظور بدارید، زیرا بدون شک خداوند راه حق را برای شما واضح کرده، و جادّه های آن را روشن نموده،
فَشِقْوَةٌ لازِمَةٌ، اَوْ سَعادَةٌ دائِمَةٌ. فَتَزَوَّدُوا فى اَيّامِ الْفَناءِ
که پس از این معنا یا شقاوتی است زایل نشدنی، یا سعادتی است جاوید و ابدی. بنابراین از این دنیای فانی
لاَِيّامِ الْبَقاءِ. قَدْ دُلِلْتُمْ عَلَى الزّادِ، وَ اُمِرْتُمْ بِالظَّعْنِ،
برای آخرت توشه برگیرید، که بر توشه برداشتن هدایت شده اید، و شما را به کوچ کردن امر کرده اند،
وَ حُثِثْتُمْ عَلَى الْمَسيرِ. فَاِنَّما اَنْتُمْ كَرَكْب وُقُوف لا يَدْرُونَ مَتى
و برای رفتنتان از دنیا به شتابتان
داشته اند. شما سوارانی هستید ایستاده که نمی دانید چه زمان
يُؤْمَرُونَ بِالسَّيْرِ. اَلا فَما يَصْنَعُ بِالدُّنْيا مَنْ خُلِقَ لِلاْخِرَةِ؟!
مأمور به رفتن خواهید شد. به هوش باشید، با دنیا چه می کند کسی که برای آخرت آفریده شده؟!
وَ ما يَصْنَعُ بِالْمالِ مَنْ عَمّا قَليل يُسْلَبُهُ، وَ تَبْقى عَلَيْهِ تَبِعَتُهُ
و با ثروت چه معامله انجام می دهد کسی که به زودی ثروت را از او می گیرند، و جز وبال و بازپرسی
وَ حِسـابُـهُ ؟!
نسبت به ثروت برایش نخواهد ماند؟!
عِبادَ اللّهِ، اِنَّهُ لَيْسَ لِما وَعَدَ اللّهُ مِنَ الْخَيْرِ مَتْرَكٌ، وَ لا فيما نَهى
بندگان خدا، آنچه را خداوند از خیر وعده داده جای ترک آن نیست، و آنچه را از شر نهی
عَنْهُ مِنَ الشَّرِّ مَرْغَبٌ. عِبادَاللّهِ، احْذَرُوا يَوْماً تُفْحَصُ فيهِ الاَْعْمالُ،
فرموده موردی برای رغبت به آن نمی باشد. بندگان خدا، پروا کنید از آن روزی که اعمال بررسی می شود،
وَ يَكْثُرُ فيهِ الزِّلْزالُ، وَ تَشيبُ فيهِ الاَْطْفالُ.
و تشویش و اضطراب در آن بسیار است، و اطفال از ترس آن پیر می شوند.
اِعْلَمُوا عِبادَ اللّهِ، اَنَّ عَلَيْكُمْ رَصَداً مِنْ اَنْفُسِكُمْ، وَ عُيُوناً مِنْ
بندگان خدا، بدانید که بر شما از خود شما مراقبانی قرار داده شده، و از اندامتان جاسوسانی بر
جَوارِحِكُمْ، وَ حُفّاظَ صِدْق يَحْفَظُونَ اَعْمالَكُمْ، وَ عَدَدَ اَنْفاسِكُمْ.
وجودتان گمارده اند، و محافظانی که از روی راستی اعمال و شماره نفسهایتان را ضبط می کنند.
لا تَسْتُرُكُمْ مِنْهُمْ ظُلْمَةُ لَيْل داج، وَ لا يُكِنُّكُمْ مِنْهُمْ بابٌ ذُو رِتاج .
تاریکی شب تار شما را از دید آنان نمی پوشاند، و درب بزرگی که محکم بسته شده شما را از آنان پنهان نمی کند.
وَ اِنَّ غَداً مِنَ الْيَوْمِ قَريبٌ، يَذْهَبُ الْيَوْمُ بِما فيهِ،
و بی شک فردا که روز مرگ است به امروز نزدیک است، امروز با آنچه در آن است سپری می شود.
وَ يَجىءُ الْغَدُ لاحِقاً بِهِ، فَكَاَنَّ كُلَّ امْرِئ مِنْكُمْ قَدْ بَلَغَ مِنَ الاَْرْضِ
و فردا از پی امروز می آید، گویا هر یک از شما به
مَنْزِلَ وَحْدَتِهِ، وَ مَخَطَّ حُفْرَتِهِ. فَيالَهُ مِنْ بَيْتِ وَحْدَة، وَ مَنْزِلِ
جایگاه تنهایی، و گودال قبرش رسیده. عجبا از خانه تنهایی، و جایگاه
وَحْشَة، وَ مُفْرَدِ غُرْبَة! وَ كَاَنَّ الصَّيْحَةَ قَدْ اَتَتْكُمْ، وَالسّاعَةَ قَدْ
وحشت، و محلّ بی کسی و غربت! انگار شما را نفخه صور آمده، و قیامت بر شما
غَشِيَتْكُمْ، وَ بَرَزْتُمْ لِفَصْلِ الْقَضاءِ. قَدْ زاحَتْ عَنْكُمُ الاَْباطيلُ،
محیط شده، و برای داوری بین حق و باطل ظاهر شده اید. آن روز امور باطل دنیا از شما دور شده،
وَاضْمَحَلَّتْ عَنْكُمُ الْعِلَلُ، وَاسْتَحَقَّتْ بِكُمُ الْحَقائِقُ، وَ صَدَرَتْ
و بهانه ها از بین رفته، و حقایق بر شما ثابت شده، و هر نیک و بدی
بِكُمُ الاُْمُورُ مَصادِرَها. فَاتَّعِظُوا بِالْعِبَرِ، وَاعْتَبِرُوا
از شما به جایگاههای خود بازگشته است. بنابراین از عبرتها پند گیرید، و از تغییر اوضاع و احوال
بِالْغِيَـرِ ، وَ انْتَفِعُـوا بِالنُّـذُرِ .
اندرز پذیرید، و از آنچه شما را ترسانده اند به نفع خود بهره
💠🔶🔹گروه نهج البلاغه
✅باما همراه باشید با سخنان گوهربار اسدالله الغالب امام الثقلین ولی الله الاعظم غالب کل غالب حضرت علی ابن ابی طالب(علیه افضل التحیات و السلام)
☘️🍃🌿🌺🌹🌸🌳🌴
https://chat.whatsapp.com/Es14oejAFYkGGtpFRWf3Sl
[۹/۱، ۱۰:۴۹] منتسب به حسینم: ✨﷽✨
•┈┈••✾•✨🕊✨•✾••┈┈•
رسول خدا (ص) فرمود:
اگر تمام خلق بر دوستی علی(ع)جمع میشدند (و با دوستی علی(ع)از دنیا میرفتند) خداوند دوزخ را نمیآفرید. آری جهنم برای دشمنان علی(ع)است.
میپرسید پس دوستان آقا علی(ع)که با گناه از دنیا رفتهاند چه میشود؟
پاسخش آنستکه اولا دوستان آقا علی(ع)با توبه میمیرند و خود حب علی(ع)موجب با توبه رفتن از این عالم است و ثانیا اگر بر فرض آلوده از اینجا رفت در برزخ پاک میشود.
روایت مشهور نبوی (ص) را شنیدهاید که دوستی علی(ع)حسنهای است که با آن هیچ گناهی ضرر نمیزند و دشمنی علی(ع)گناهی است که هیچ حسنهای با آن سودمند نمیباشد.
البته وجوه متعددی در معنی آن حدیث شریف است که محقق قمی در جامع الشتات نقل کرده است هر که خواست مراجعه کند.
دوستی علی(ع)نعمتی است که در هر دلی باشد گناه با آن دوستی ضرر نمیزند و دشمنی آقا علی(ع)بلا و مصیبتی است که هر چه هم حسنه از صاحبش سر بزند بکارش نمیخورد.
دوستی علی(ع)موجب پاکی از گناهان میشود، اگر گناهانش هم زیاد باشد در برزخ مقداری از محبوب محجوب میماند. تا گناهانش چقدر باشد. اگر بر فرض به قیامت کشید و به جهنم رفت، بالاخره دست علی(ع)او را میگیرد و بیرونش میآورد.
محقق قمی میفرماید: خلود در جهنم یعنی همیشه در آتش ماندن، برای غیر دوستان علی(ع)است و شاید
معنی حدیث هم همین باشد که با دوستی علی(ع)هیچ گناهی او را همیشه در جهنم نگه نمیدارد، ضرری که موجب خلود در آتش باشد ندارد هر چند بعد از سیصد هزار سال عذاب باشد.
📜: کرامات العلویه، علی(ع) میر خلف زاده
💠🔶🔹گروه نهج البلاغه
✅باما همراه باشید با سخنان گوهربار اسدالله الغالب امام الثقلین ولی الله الاعظم غالب کل غالب حضرت علی ابن ابی طالب(علیه افضل التحیات و السلام)
☘️🍃🌿🌺🌹🌸🌳🌴
https://chat.whatsapp.com/Es14oejAFYkGGtpFRWf3Sl
[۹/۱، ۱۰:۴۹] منتسب به حسینم: ✨﷽✨
•┈┈••✾•✨🕊✨•✾••┈┈•
در آغاز بعثت پيامبر (ص) در آن روزهائي که مسلماني وجود نداشت، همه مردم مي ديدند که رسول خدا (ص)، خديجه عليها السلام و کودکي به نامِ علي عليه السلام وارد خانه خدا ميشوند،
و نماز ميگزارند.
امام علي عليه السلام خود فرمود:
(و همانا من با پيامبر خدا صلي الله عليه وآله وسلم پيش از همه انسانها نمازخواندم، در حالي که 7 ساله بودم، من اوّل کسي هستم که با پيامبر نماز گزاردم.) [1] .
و رسول گرامي اسلام صلي الله عليه وآله وسلم هم فرمود:
(اي علي، تو اوّل فرد از اين امّت اسلام هستي، که به خدا و پيامبرش ايمان آوردي.) [2] .
📜: [1] الغدير ج3 ص222.
[2] بحارالانوار ج19 ص67.
💠🔶🔹گروه نهج البلاغه
✅باما همراه باشید با سخنان گوهربار اسدالله الغالب امام الثقلین ولی الله الاعظم غالب کل غالب حضرت علی ابن ابی طالب(علیه افضل التحیات و السلام)
☘️🍃🌿🌺🌹🌸🌳🌴
https://chat.whatsapp.com/Es14oejAFYkGGtpFRWf3Sl
[۹/۱، ۱۰:۴۹] منتسب به حسینم: ✨﷽✨
•┈┈••✾•✨🕊✨•✾••┈┈•
حضرت علی علیه السلام مردی را دید که آثار ترس و خوف در سیمایش آشکار است، از او پرسید:
چرا چنین حالی به تو دست داده است؟
مرد جواب داد:
من از خدای میترسم؟
امام فرمود:
بنده خدا! نمیخواهد از خدا بترسی از گناهانت بترس و نیز به خاطر ظلمهائی که درباره بندگان خدا انجام دادهای، از عدالت خدا بترس و آنچه را که به صلاح تو نهی کرده است در آن نافرمانی نکن، آنگاه از خدا نترس؛ زیرا او به کسی ظلم نمیکند و هیچ گاه بدون گناه کسی را کیفر نمیدهد.
📜:بحار: ج 70 ص_392
💠🔶🔹گروه نهج البلاغه
✅باما همراه باشید با سخنان گوهربار اسدالله الغالب امام الثقلین ولی الله الاعظم غالب کل غالب حضرت علی ابن ابی طالب(علیه افضل التحیات و السلام)
☘️🍃🌿🌺🌹🌸🌳🌴
https://chat.whatsapp.com/Es14oejAFYkGGtpFRWf3Sl
[۹/۱، ۱۰:۴۹] منتسب به حسینم: ✨﷽✨
•┈┈••✾•✨🕊✨•✾••┈┈•
ابن عباس گوید: نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم بودیم که علی علیه السلام فراز آمد، تا چشم پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم به آن حضرت افتاد به رویش لبخندی زد و فرمود: مرحبا به آن که که خداوند او را پیش از هر چیز آفرید؛ خداوند پیش از هر چیز نوری آفرید و آن را دو نیم کرد، از نیمی مرا و از نیم دیگر علی را آفرید، پس همه چیز از نور من و نور علی پدید آمده است، ما تسبیح خدا کردیم و فرشتگان نیز تسبیح کردند، و ما تکبیر گفتیم و فرشتگان نیز تسبیح کردند، و ما تکبیر گفتیم و فرشتگان نیز تکبیر گفتند، و این تسبیح و تکبیر آنان به آموزش من و علی بود. [1] .
امام کاظم علیه السلام فرمود: خدای بزرگ نور محمد صلی الله علیه و آله و سلم و علی علیه السلام را از اختراع و نور عظمت و جلال خویش آفرید. چون خواست محمد صلی الله علیه و آله و سلم را بیافریند آن نور را دو نیم کرد، از نیم اول محمد صلی الله علیه و آله و سلم را و از نیم دیگر علی علیه السلام را آفرید، و از آن نور هیچ کس دیگر را نیافرید.
در حدیثی آمده: فاطمه (س) عرضه داشت: ای رسول خدا! ندیدم درباره علی چیزی بگویی، فرمود: علی جان من است، مگر دیدهای که کسی درباره خود چیزی بگوید؟!... [2] .
📜:[1] عبقات الانوار،
[2] کفایة الطالب، باب71 ص289.
💠🔶🔹گروه نهج البلاغه
✅باما همراه باشید با سخنان گوهربار اسدالله الغالب امام الثقلین ولی الله الاعظم غالب کل غالب حضرت علی ابن ابی طالب(علیه افضل التحیات و السلام)
☘️🍃🌿🌺🌹🌸🌳🌴
https://chat.whatsapp.com/Es14oejAFYkGGtpFRWf3Sl
[۹/۱، ۱۰:۴۹] منتسب به حسینم: ✨﷽✨
•┈┈••✾•🍃🕊🍃•✾••┈┈•
شیخ طبرسی رضوان الله علیه روایت کرده است:
«وقام إليه سلمان الفارسي فقال الله أكبر الله أكبر سمعت رسول الله صلىاللهعليهوآله بهاتين الأذنين وإلا صمتا يقول بينما أخي وابن عمي جالس في مسجدي مع نفر من أصحابه إذ تكبسه جماعة من كلاب أصحاب النار يريدون قتله وقتل من معه فلست أشك إلا وأنكم هم فهم به عمر بن الخطاب فوثب إليه أمير المؤمنين عليهالسلام وأخذ بمجامع ثوبه ثم جلد به الأرض ثم قال يا ابن صهاك الحبشية لَوْ لا كِتابٌ مِنَ اللهِ سَبَقَ وعهد من رسول الله تقدم لأريك أينا أَضْعَفُ ناصِراً وَأَقَلُّ عَدَداً».
💠 حضرت سلمان (علیه السلام) برخواست و گفت: الله اکبر الله اکبر شنیدم از رسول خدا صلی الله ع
لیه و آله و اگر نشنیده باشم دو گوش من کر شوند که می فرمود: روزی خواهد رسید که برادر من و پسر عموی من همراه با جمعی از یارانش در مسجد نشسته باشند که ناگاه جماعتی از سگ های اهل جهنم بر آنان یورش آورده و قصد کشتن او و اصحاب او خواهند کرد، و من شک ندارم شما همان هایی هستید که رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود.
پس عمر برخواست که به او حمله کند، حضرت امیر المومنین علیه السلام برخواست و گریبان او را گرفت و او را بر زمین کوبید و فرمود: ای فرزند صهاک حبشیه! اگر تقدیر الهی و عهد رسول او نبود، هر آینه به تو می فهماندم که کدام یک از ما دو نفر ضعیف تر و بی یاور تر است.
📜: الإحتجاج، جلد ۱، صفحه ١٠٢. حق القین؛ صفحه ۲۸۵.
💠🔶🔹گروه نهج البلاغه
✅باما همراه باشید با سخنان گوهربار اسدالله الغالب امام الثقلین ولی الله الاعظم غالب کل غالب حضرت علی ابن ابی طالب(علیه افضل التحیات و السلام)
☘️🍃🌿🌺🌹🌸🌳🌴
https://chat.whatsapp.com/Es14oejAFYkGGtpFRWf3Sl
[۹/۱، ۱۰:۴۹] منتسب به حسینم: نامه 021-باز هم به زیاد بن ابیه
سفارش به میانه روی
ای زیاد، از اسراف بپرهیز، و میانه روی را برگزین، از امروز به فكر فردا باش، و از اموال دنیا به اندازه كفاف خویش نگهدار، و زیادی را برای روز نیازمندیت در آخرت پیش فرست. آیا امید داری خداوند پاداش فروتنان را به تو بدهد در حالی كه از متكبران باشی؟ و آیا طمع دارای ثواب انفاق كنندگان را دریابی در حالی كه در ناز و نعمت قرار داری؟ و تهیدستان و بیوه زنان را از آن نعمتها محروم می كنی؟ همانا انسان به آنچه پیش فرستاده، و نزد خدا ذخیره ساخته، پاداش داده خواهد شد با درود.
💠🔶🔹گروه نهج البلاغه
✅باما همراه باشید با سخنان گوهربار اسدالله الغالب امام الثقلین ولی الله الاعظم غالب کل غالب حضرت علی ابن ابی طالب(علیه افضل التحیات و السلام)
☘️🍃🌿🌺🌹🌸🌳🌴
https://chat.whatsapp.com/Es14oejAFYkGGtpFRWf3Sl
[۹/۱، ۱۰:۴۹] منتسب به حسینم: 🔷🔹نیرنگ و فریب حاصل #بی_تقوایی است، #نه_سیاست
🌹🌹امیرالمومنین علی علیه السلام:
💢امروز در محیط و زمانه ای زندگی میکنیم که بیشتر مردم
‼️حیله و #نیرنگ را، #زیرکی می پندارند،
‼️و افراد #جاهل آنان را اهل #تدبیر می خوانند.
⁉️چگونه فکر می کنند؟ خدا بکشد آنها را.
💢چه بسا شخصی تمام پیش آمدهای آینده را می داند، و راه های #مکر و #حیله را می شناسد، ولی امر و نهی پروردگار مانع اوست و با اینکه قدرت انجام آن را دارد آن را به روشنی رها می سازد، اما آن کس که از گناه و مخالفت با دین پروا ندارد، از فرصت ها برای #نیرنگ_بازی، استفاده می کند.
📚نهج البلاغه، خطبه ٤١
💠🔶🔹گروه نهج البلاغه
✅باما همراه باشید با سخنان گوهربار اسدالله الغالب امام الثقلین ولی الله الاعظم غالب کل غالب حضرت علی ابن ابی طالب(علیه افضل التحیات و السلام)
☘️🍃🌿🌺🌹🌸🌳🌴
https://chat.whatsapp.com/Es14oejAFYkGGtpFRWf3Sl
[۹/۱، ۱۰:۴۹] منتسب به حسینم: نامه 011-به گروهی از سپاهیان
آموزش نظامی به لشكریان
هرگاه به دشمن رسیدید، یا او به شما رسید، لشكرگاه خویش را بر فراز بلندیها، یا دامنه كوهها، یا بین رودخانه ها قرار دهید، تا پناهگاه شما، و مانع هجوم دشمن باشد، جنگ را از یك سو یا دو سو آغاز كنید، و در بالای قله ها، و فراز تپه ها، دیده بانهایی بگمارید، مبادا دشمن از جایی كه می ترسید یا از سویی كه بیم ندارید، ناگهان بر شما یورش آورد، و بدانید كه پیشاهنگان سپاه دیدبان لشگریانند، و دیدبانان طلایه داران سپاهند، از پراكندگی بپرهیزید، هر جا فرود می آیید، با هم فرود بیایید، و هرگاه كوچ می كنید همه با هم كوچ كنید، و چون تاریك شب شما را پوشاند، نیزه داران را پیرامون لشكر بگمارید، و نخوابید مگر اندك، چونان آب در دهان چرخاندن و بیرون ریختن.
💠🔶🔹گروه نهج البلاغه
✅باما همراه باشید با سخنان گوهربار اسدالله الغالب امام الثقلین ولی الله الاعظم غالب کل غالب حضرت علی ابن ابی طالب(علیه افضل التحیات و السلام)
☘️🍃🌿🌺🌹🌸🌳🌴
https://chat.whatsapp.com/Es14oejAFYkGGtpFRWf3Sl
[۹/۱، ۱۰:۴۹] منتسب به حسینم: 🌸🍃مومن کیست⁉️
✅هفت خصلت مومن از زبان دلنشین مولایمان امیر مومنان علی (علیه السلام)
-مومن کسی است که:
➊👈کسبش حلال است.
➋👈اخلاقش مهربان و رئوف است.
➌👈قلبش سالم از کینه و کدورت است.
➍👈زیادی مالش را انفاق کند.
➎👈زیادی سخنش را نگه می دارد.
➏👈مردم از شرّش در امان باشند و به خیرش امیدوار.
➑👈و او از خود درباره دیگران انصاف می دهد.
📚نصایح صفحۀ ۲۸۱
💠🔶🔹گروه نهج البلاغه
✅باما همراه باشید با سخنان گوهربار اسدالله الغالب امام الثقلین ولی الله الاعظم غالب کل غالب حضرت علی ابن ابی طالب(علیه افضل التحیات و السلام)
☘️🍃🌿🌺🌹🌸🌳🌴
https://chat.whatsapp.com/Es14oejAFYkGGtpFRWf3Sl
[۹/۱، ۱۰:۴۹] منتسب به حسینم: 🌹🌹امیرالمومنین علی علیه السل