﷽؛ ✅ گوشه ای از روایات اهل البیت علیهماالسلام در باب #تسبیح_موجودات #منبع تفسیر نمونه ، جلد دوازدهم ، صفحه 159_161 ، سوره اسراء ذیل آیات 41_44 . #حضرت_آیت_الله_العظمی_مکارم_شیرازی #در_روایاتی که از پیامبر صلی الله علیه و آله و ائمه اهل البیت علیهماالسلام رسیده ، تعبیرات جالبی در این زمینه دیده میشود ، از جمله : 📝 یکی از یاران امام صادق علیه السلام می گوید : از تفسیر آیه (( وَ إِنْ مِنْ شَیْءٍ إِلّٰا یُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ )) سوال کردم . امام علیه السلام فرمود : (( کُلُّ شَیْءٍ یُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ وَ إِنّٰا لَنَریٰ أَنْ یَنْقَضَّ الْجِدٰارُ وَ هُوَ تَسْبِیحُهٰا )) " آری هر چیز تسبیح و حمد خدا می گوید ، حتی هنگامیکه دیوار می شکافد و [ صدایی از آن به گوش میرسد ] همان تسبیح دیوار است ". 📝 از امام باقر علیه السلام نقل شده : (( نَهیٰ رَسُولُ اللهِ عَنْ أَنْ تُوسَمَ الْبَهٰائِمُ فـِی وُجُوهِهٰا ، وَ أَنْ تُضْرَبَ وُجُوهُهٰا لِأَنَّهٰا تُسَبِّحُ بِحَمْدِ رَبِّهٰا )) " پیامبر صلی الله علیه و آله نهی فرمود : از اینکه علامت داغ در صورت حیوانات گذارده و تازیانه به صورت آنها زده شود ، زیرا آنها حمد و ثناء پروردگارشان را می گویند ". 📝 و نیز از امام صادق علیه السلام نقل شده : (( مٰا مِنْ طَیْرٍ یُصٰادُ فِی بَرٍّ وَ لٰا بَحْرٍ وَ لٰا شَیْءٍ یُصٰادُ مِنَ الْوَحْشِ إِلّٰا بِتَضْیِیعِهِ التَّسْبِیحَ )) " هیچ پرنده ای درصحرا و دریا صید نمی شود و هیچ حیوان وحشی به دام صیاد نمی افتد ، مگر بخاطر ترک تسبیح ". 📝 امام باقر علیه السلام صدای گنجشکانی را شنید ، فرمود : می دانید اینها چه می گویند ؟ { ابوحمزه ثمالی } که از یاران خاص امام علیه السلام بود ، می گوید عرض کردم : نه . فرمود : (( یُسَبِّحْنَ رَبَّهُنَّ عَزَّ وَ جَلَّ وَ یَسْئَلْنَ قُوتَ یَوْمِهِنَّ )) " اینها تسبیح خداوند بزرگ را می گویند ، و روزی خود را از او می خواهند ". 📝 در حدیث دیگری میخوانیم : " یک روز پیامبر صلی الله علیه و آله نزد عایشه آمده فرمود : این دو لباس مرا بشوی ، عرض کرد : ای رسول خدا صلی الله علیه و آله دیروز شستم ، فرمود : (( أَمٰا عَلِمْتَ أَنَّ الثَّوْبَ یُسَبِّحُ فَإِذَا اتَّسَخَ انْقَطَعَ تَسْبِیْحُهُ )) " آیا نمی دانی که لباس انسان نیز تسبیح خدا می گوید و هنگامیکه چرک و آلوده شود تسبیح آن قطع می شود ". 📝 در حدیث دیگری از امام صادق علیه السلام می خوانیم : (( لِلدٰٓابَّةِ عَلیٰ صٰاحِبِهٰا سِتَّةُ حُقُوقٍ : لٰا یُحَمِّلُهٰا فَوْقَ طٰاقَتِهٰا ، وَ لٰا یَتَّخِذُ ظَهْرَهٰا مَجْلِساً یَتَحَدَّثُ عَلَیْهٰا ، وَ یَبْدَأُ بِعَلَفِهٰا إِذٰا نَزَلَ ، وَ لٰا یَسُمْهٰا ‌، وَ لٰا یَضْرِبُهٰا فِی وَجْهِهٰا فَإِنَّهٰا تُسَبِّحُ ، وَ یَعْرِضُ عَلَیْهَا الْمٰاءَ إِذٰا مَرَّ بِهِ )) " حیوان بر صاحبش ، #شش_حق دارد : بیش از توانائیش او را بار نکند ، پشت او را مجلسی برای سخن گفتن قرار ندهد { بلکه هنگامیکه به دیگری می رسد و می خواهد با او سخن بگوید ، پیاده شود و پس از اتمام سخن سوار شود } ، در هر منزلی وارد می شود ، نخست علف او را آماده کند ، علامت داغ در صورت او نگذارد ، و او را نزند - چرا که تسبیح خدا می گوید - ، و هنگامیکه بر چشمه آب و مانند آن می گذرد ، او را کنار آب برد ، تا اگر تشنه است بنوشد ". #مجموعه_این روایات ، که بعضی از آنها معانی دقیقی و باریکی دارد ، نشان می دهد : این حکم عمومی تسبیح موجودات ، همه چیز را بدون استثناء در بر میگیرد ، و همه اینها با آنچه در تفسیر دوم { تسبیح به معنی زبان حال و تکوین } گفتیم کاملاً سازگار است . #و_این_که در این روایات خواندیم ، هنگامی که لباس آلوده و کثیف می شود ، تسبیح آن قطع می گردد ، ممکن است اشاره به این باشد که : موجودات تا چهرهٔ پاک طبیعی دارند ، انسان را به یاد خدا می اندازند ، اما هنگامی که چهره پاک طبیعی خود را از دست دادند ، دیگر آن یادآوری از بین می رود . #به_هر_حال آیات تحمل هر دو تفسیر را دارد . #پےنوشت 👈 نورالثقلین ، جلد سوم ، صفحه 168 . 👈 ابونعیم اصفهانی در حلیةالاولیاء بنا به نقل تفسیر المیزان . 👈 اصول کافی ، جلد یکم صفحه 537 ، طبق نقل تفسیر المیزان . 🎆💎{ کارشناس احکام و مسائل شرعی حجت الاسلام والمسلمین سیدشمس الدین جوانمردی لنگرودی }💎🎆 @Javanmardi_langarudi 🌧 شبهات احکام و مسائل شرعی را از این کانال به دست آورید 🌧