#جوان #داغ//جوان//هفتم الهی هیچ کسِ جوون نمیره/ خدا این داغ چه سخته این تیر هیچ کسِ دل نشون نعیره/ داغ جوون پرو ومار ره کنده پیر/ وشونه دس وپه ره کنده زنجیر/ شوی همدم دیگه بونه نواجش/ ماره موری بونه زار زارِ خونش/ هرکجه که عزا بواشه بر پا / ناله سر دنه بمیره ته ننا/ هفت روزه توسه بیمه عزادار/ هرچی برمه کمبه غم نونه کنار / هفت روزه توسه سر دمبه ناله / ته بوردی سفر و دل بیه پاره/ نیشت بیمه شه خنه خور بموعه/ پسر ته مار بمیره خور مرگ مه پسر بموعه/ بتنه بمرده ته خاره ریکا/ لباس سیو دپوش ته بعیر عزا/ اتا بته هنوز جان دارنه برتن/ آی سیو دره وبی حرف و سخن/ مه چش آسمون مه دس به دعا/ چنده ونگ هدامه مه جانِ خدا/ مه پسر جوونه بووه مداوا/ رحم هاکن ته ونه غمدیده ننا/ جانِ خدا پی یر ه زار ره هارش/ دس پینه ، تنه نخوار ره هارش/ اتا عمر بکشیمی زحمت دنیا/ وچه گت هاکردمی بهووه عصا/ آرزو داشتمی داماد بواشه/ حجله دوندیم و دلشاد بواشه/ اجل رحم بر امه زاری نکرده/ خور بیاردنه پسر بمرده/ اون شو تا صواحی چش نشیعه خو/ چتی بخسم که مه روز بیّه شو/ صواحی امبولانس بکرده صدا/ مه پسر در انه در ره کمبه وا/ مه پسرِ تنْ کی دکرده کفن/ کی گته گور بوره ته نازنین تن/ (صفا) وسّه ونه مار آه کشنه/ پی یر برمه برمه قوره اشنه/ ✍#قاسم جناتیان قادیکلایی