قرآن ترجمه المیزان سوره 4 سوره مبارکه النساء صفحه 81 وَإِنْ أَرَدْتُمُ اسْتِبْدَالَ زَوْجٍ مَكَانَ زَوْجٍ وَآتَيْتُمْ إِحْدَاهُنَّ قِنْطَارًا فَلَا تَأْخُذُوا مِنْهُ شَيْئًا ۚ أَتَأْخُذُونَهُ بُهْتَانًا وَإِثْمًا مُبِينًا (20) و اگر خواستيد همسرى را جايگزين همسر ديگرى کنيد و به يکى از آنان مالى فراوان [به عنوان مهر ]داده ايد هيچ چيزى از آن را نگيريد، آيا آن را از روى بهتان و گناهى آشکار مى گيريد؟ (20) وَكَيْفَ تَأْخُذُونَهُ وَقَدْ أَفْضَىٰ بَعْضُكُمْ إِلَىٰ بَعْضٍ وَأَخَذْنَ مِنْكُمْ مِيثَاقًا غَلِيظًا (21) و چگونه آن را مى گيريد در حالى که بعضى از شما با بعضى ديگر آميزش جنسى کرده ايد، و [علاوه بر اين ]آنان از شما پيمانى محکم گرفته اند؟ (21) وَلَا تَنْكِحُوا مَا نَكَحَ آبَاؤُكُمْ مِنَ النِّسَاءِ إِلَّا مَا قَدْ سَلَفَ ۚ إِنَّهُ كَانَ فَاحِشَةً وَمَقْتًا وَسَاءَ سَبِيلًا (22) و زنانى را که پدرانتان به ازدواج در آورده اند به همسرى نگيريد ـ مگر آنچه گذشته است ـ همانا اين کارى بسيار قبيح و مبغوض و بد راهى است. (22) حُرِّمَتْ عَلَيْكُمْ أُمَّهَاتُكُمْ وَبَنَاتُكُمْ وَأَخَوَاتُكُمْ وَعَمَّاتُكُمْ وَخَالَاتُكُمْ وَبَنَاتُ الْأَخِ وَبَنَاتُ الْأُخْتِ وَأُمَّهَاتُكُمُ اللَّاتِي أَرْضَعْنَكُمْ وَأَخَوَاتُكُمْ مِنَ الرَّضَاعَةِ وَأُمَّهَاتُ نِسَائِكُمْ وَرَبَائِبُكُمُ اللَّاتِي فِي حُجُورِكُمْ مِنْ نِسَائِكُمُ اللَّاتِي دَخَلْتُمْ بِهِنَّ فَإِنْ لَمْ تَكُونُوا دَخَلْتُمْ بِهِنَّ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ وَحَلَائِلُ أَبْنَائِكُمُ الَّذِينَ مِنْ أَصْلَابِكُمْ وَأَنْ تَجْمَعُوا بَيْنَ الْأُخْتَيْنِ إِلَّا مَا قَدْ سَلَفَ ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ غَفُورًا رَحِيمًا (23) حرام شده است بر شما [ازدواج با ]مادرانتان و دخترانتان و خواهرانتان و عمّه هايتان و خاله هايتان و دختران برادرتان و دختران خواهرتان و دايه هايتان که به شما شير داده اند و خواهران رضاعى شما و مادران زنانتان و دختران پرورش يافته در دامانتان از آن زنانتان که با آنان آميزش کرده ايد، ولى اگر با آنان آميزش نکرده ايد [در ازدواج با آنان ]گناهى بر شما نيست، و همسران پسرانتان که از صلب شمايند [نه پسر خواندگان ]و اينکه ميان دو خواهر [در ازدواج ]جمع کنيد مگر آنچه گذشته است. همانا خدا بسيار آمرزنده و رحيم است. (23) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @KanoonQuran ┗━━━♥️═🍃━━━┛

نکته تفسیری صفحه ۸۱: محرم و نامحرم: از نظر دین اسلام، ارتباط مرد و زن، در یكی از این سه حالت است، و غیر از آن، امكان ندارد. نخست، ارتباط زناشویی است. در این حالت، مرد و زن با یكدیگر ازدواج می‏كنند و احكام و قوانین زن و شوهر، بین آن دو حاكم می شود. دومین حالت، ارتباط محرمیت است. یعنی مرد و زن به هم محرم هستند و می‏توانند یكدیگر را بدون حجاب ببینند، با هم روبوسی كنند و دست بدهند؛ مانند ارتباط مادر و پسر، برادر و خواهر، دایی و خواهرزاده، عمو و برادرزاده، پدربزرگ و نوه و... . این آیه و آیه ی بعد توضیح می‏دهد كه چه كسانی به انسان محرم هستند، و بیان می‏كند كه ازدواج با آنان حرام است و تنها با زنانی می‏توان ازدواج كرد كه علاوه بر شروط ازدواج، بر انسان نامحرم باشند. سومین حالت ارتباط زن و مرد، ارتباط افراد نامحرم و بیگانه است. در این حالت، زن باید كاملاً حجاب خود را حفظ كند و بدن خود ـ جز صورت و قسمت پایین‏تر از مچ دست ـ را از نامحرمان بپوشاند. مسأله ی محرم و نامحرم، یكی از مسائل مهم دین اسلام است. قرآن كریم و پیشوایان ما بر این موضوع تأكید فراوانی كرده‏اند و در مورد ضرورت حفظ حجاب در برابر افراد نامحرم، دستورهای ویژه‏ای داده‏اند. به همین علّت لازم است كه یك انسان مسلمان، با این دستورها به خوبی آشنا شود؛ افرادی را كه با او محرم هستند، بشناسد و از نگاه کردن به افراد نامحرم و ارتباط نادرست با آنان بپرهیزد. برای نمونه باید بدانیم که پسرعمو و دخترعمو، پسـرخاله و دخترخاله و... و همچنین برادرشوهر و خواهرزن با هم نامحرم هستند و نمی توانند بدون حجاب در مقابل هم آشکار شوند، یا با هم دست دهند، و در جایی که کسی دیگر نیست، تنها بمانند. بر خلاف تصوّر برخی از افراد بی اطّلاع، رفت و آمد زیاد دو خانواده با هم، یا داشتن نسبت خانوادگی نزدیک باعث نمی شود که همه با هم محرم شوند. امامان معصوم ما، بر رعایت حجاب و حفظ عفّت و پرهیز از نگاه حرام تأکید فراوانی کرده اند. پیشوای ششم ما در این باره فرموده است: «نگاه حرام، تیری از تیرهای مسموم شیطان است. هر كس آن را برای فرمانبرداری از خدا ترك كند، خداوند ایمانی در وجود او ایجاد می‏كند كه طعمش را خواهد چشید.» در تاریخ آمده است كه روزی شخص نابینایی به در خانه ی حضرت زهرا سلام الله علیها آمد و از ایشان اجازه خواست که وارد منزل شود. آن حضـرت، خود را از او پوشاند. پدر گرامی حضـرت زهرا ـ یعنی پیامبر صلوات الله علیه ـ كه در منزل دخترش حضور داشت، از او پرسید: «دخترم، او كه تو را نمی‏بیند؛ چرا خودت را پوشانده‏ای؟» ایشان به پدر عرض كرد: «اگر او مرا نمی‏بیند، من او را می‏بینم، و او عطر (جامه ی) مرا می‏شنود.» پیامبر اکرم صلوات الله علیه كه از حیا و عفت دخترش شگفت‏زده شده بود، فرمود: «گواهی می‏دهم كه تو پاره ی تن من هستی.» 1 - براي اطلاع بيشتر ر.ك. به: وسايل الشيعه–كتاب النكاح 2 - من لايحضره الفقيه، ج4، ص19 3 - بحارالانوار، ج43، ص92 #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @KanoonQuran ┗━━━♥️═🍃━━━┛

صفحه ۸۲ مصحف شریف سوره مبارکه نساء #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @KanoonQuran ┗━━━♥️═🍃━━━┛

🔸ترتیل صفحه ۸۲ قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده 🔸مقام‌ : بیات 🛑 فایل بدون ترجمه #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @KanoonQuran ┗━━━♥️═🍃━━━┛

🔸ترتیل صفحه 82 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام بیات 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @KanoonQuran ┗━━━♥️═🍃━━━┛

🌺قرآن ترجمه المیزان🌺 سوره 4 سوره مبارکه النساء صفحه 82 ۞ وَالْمُحْصَنَاتُ مِنَ النِّسَاءِ إِلَّا مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ ۖ كِتَابَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ ۚ وَأُحِلَّ لَكُمْ مَا وَرَاءَ ذَٰلِكُمْ أَنْ تَبْتَغُوا بِأَمْوَالِكُمْ مُحْصِنِينَ غَيْرَ مُسَافِحِينَ ۚ فَمَا اسْتَمْتَعْتُمْ بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِيضَةً ۚ وَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ فِيمَا تَرَاضَيْتُمْ بِهِ مِنْ بَعْدِ الْفَرِيضَةِ ۚ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلِيمًا حَكِيمًا (24) و زنان شوهردار نيز بر شما حرام اند مگر کنيزانى که مالک آنانيد; [اين احکام را ]خدا بر شما مقرّر کرده است; و غير از اين زنان [که نام برده شدند ]زنان ديگر بر شما حلال اند که [آنان را ]با پاکدامنى نه از راه زنابا اموال خود طلب کنيد، پس هرگاه از ايشان بهره برديد مهرشان را به عنوان فريضه به آنان بدهيد. و بعد از تعيين مهر، بر شما گناهى نيست [که درباره کم و زياد کردن يا بخشيدن آن ]با هم تراضى کنيد. همانا خدا بسيار دانا و حکيم است. (24) وَمَنْ لَمْ يَسْتَطِعْ مِنْكُمْ طَوْلًا أَنْ يَنْكِحَ الْمُحْصَنَاتِ الْمُؤْمِنَاتِ فَمِنْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ مِنْ فَتَيَاتِكُمُ الْمُؤْمِنَاتِ ۚ وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِإِيمَانِكُمْ ۚ بَعْضُكُمْ مِنْ بَعْضٍ ۚ فَانْكِحُوهُنَّ بِإِذْنِ أَهْلِهِنَّ وَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ مُحْصَنَاتٍ غَيْرَ مُسَافِحَاتٍ وَلَا مُتَّخِذَاتِ أَخْدَانٍ ۚ فَإِذَا أُحْصِنَّ فَإِنْ أَتَيْنَ بِفَاحِشَةٍ فَعَلَيْهِنَّ نِصْفُ مَا عَلَى الْمُحْصَنَاتِ مِنَ الْعَذَابِ ۚ ذَٰلِكَ لِمَنْ خَشِيَ الْعَنَتَ مِنْكُمْ ۚ وَأَنْ تَصْبِرُوا خَيْرٌ لَكُمْ ۗ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ (25) و هر کس از شما توانايى مالى ندارد که با زنان پاکدامن مؤمن ازدواج کند، با زنان برده مؤمن که مالکشان هستيد [ازدواج کند ]و خدا به ايمان شما داناتر است، بعضى از شما از بعضى ديگريد، پس با آنان به اذن صاحبانشان ازدواج کنيد و مهرشان را به طور پسنديده به ايشان بدهيد در حالى پاکدامن باشند، نه آن که آشکارا مرتکب زنا شوند و نه آن که محرمانه دوست بگيرند. پس وقتى شوهردار شدند، اگر فحشايى انجام دهند مجازاتشان نصف مجازات زنان آزاد است. اين [ازدواج با زنان برده ]براى کسانى از شماست که مى ترسند [يا فشار غريزه جنسى ]به مشقّت بيفتند، و خوددارى شما [از اين ازدواج ]برايتان بهتر است. و خدا بسيار آمرزنده و رحيم است. (25) يُرِيدُ اللَّهُ لِيُبَيِّنَ لَكُمْ وَيَهْدِيَكُمْ سُنَنَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ وَيَتُوبَ عَلَيْكُمْ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ (26) خدا مى خواهد [حقايق را ]براى شما روشن سازد و شما را به سنّت هاى کسانى که پيش از شما بودند هدايت کند و از شما بگذرد. و خدا دانا و حکيم است. (26) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @KanoonQuran ┗━━━♥️═🍃━━━┛

نکته تفسیری صفحه ۸۲: اسلام و برده­ داری: یکی از پدیده­ های اجتماعی که تا حدود 120 سال قبل، رسماً در جهان وجود داشته، مسأله ی «برده­ داری» است. به درستی روشن نیست که برده­ داری از چه زمانی آغاز شده؛ ولی دانشمندان می­ گویند که برده­ داری از زمانی آغاز شد که انسان­ها کم­ کم از شکار دست کشیدند و به راه­ های دیگری مانند کشاورزی رو کردند. پیش از آن، نگهداری اسیران جنگی و تأمین غذای آنان بسیار دشوار بود؛ ولی با پیشـرفت انسان­ها و امکان زنده نگه­داشتن اسیران جنگی، دیگر آنان را نمی­ کشتند و از آنان کار می­ کشیدند. پس از مدّتی، حالت برده­ داری گسترش یافت و گاه زنان و فرزندان یک ملّت نیز بردگان کسانی می­ شدند که آن سرزمین را فتح می­ کردند. برده­ داری در برخی از اقوام کهن مانند یونان و روم با خشونت زیادی همراه بود و با بردگان ماننـد حیوانات ـ بـلکه بدتـر ـ رفـتار می­ شد. برده­ داری تا قرون اخیر ادامه داشته است؛ به طوری که در اواخر قرن 18میلادی، دولت انگلستان هر سال دویست هزار برده را معامله می­ کرد و یکصدهزار انسان آزاد را از آفریقا می­ گرفت و برای بردگی به آمریکا می­ برد. سرانجام در سال 1890 میلادی، طی قطع­نامه­ ای در کنفرانس بروکسل، سنّت شوم برده­ داری برای همیشه و در همه جا لغو شد. در هنگام ظهور اسلام، برده­ داری، یکی از سنّت­های رایج سرزمین حجاز بود. هزاران برده در خانه­ های ارباب خود می­ زیستند و به آنان خدمت می­ کردند. در آن هنگام امکان نداشت که این رسم به کلی برچیده شود؛ زیرا اگر اسلام طی یک فرمان عمومی دستور آزادی همه ی بردگان را صادر می­ کرد، شاید بیشتر آنان تلف می­ شدند؛ چرا که گاهی نیمی از جامعه را بردگان تشکیل می­ دادند. آنان، نه کسب و کار مستقلی داشتند و نه جا و مکان مناسبی برای زندگی. اگر یکباره همه ی بردگان آزاد می­ شدند، گروه عظیم بیکاری پدید می­ آمد که هم زندگی خودشان با خطر مواجه می­ شد و هم ممکن بود نظم جامعه را بر هم زنند، و اگر محرومیت به آنان فشار می­آورد، ممکن بود به همه جا حمله­ ور شوند و درگیری و خون ریزی به راه اندازند. به همین سبب، اسلام برنامه­ ای دقیق و حساب شده برای آزادی تدریجی بردگان تنظیم کرد که اگر به درستی اجرا می­ شد، برده­ داری بسیار زودتر از قرن نوزدهم به پایان می­ رسید. اسلام هر نوع تجاوز و ستم را ممنوع شمرد، و بدین ترتیب، ریشه ی برده­ داری را خشک کرد؛ زیرا بیشترین نوع برده­ داری، نتیجه­ ی تجاوز ملّت­ های زورگو به ملّت­ های ضعیف بود. اسلام همچنین یکی از مصارف زکات را ـ که درآمدی پرفایده برای حکومت اسلامی­ است ـ آزاد کردن بردگان قرار داد. از نظر اسلام، آزاد کردن بردگان، پاداش بسیار زیادی دارد و زندگی پیشوایان ما نشان می­ دهد که آنان با کوچک­ ترین علّتی، یا حتّی بدون علّت، بردگان زیادی را آزاد کرده­ اند. از نظر دین اسلام، کفّاره ی بسیاری از گناهان، آزاد کردن برده است. همچنین، برنامه­ ها و دستورهای دینی دیگری وجود دارد که نتیجه ی همه ی آن ها، آزاد شدن بردگان از اسارت بردگی­ است. همچنین اسلام از همان ابتدا به بردگان شخصیت داد، آنان را مانند اربابشان انسان برشمرد و سهم ایشان از بیت­ المال را به اندازه ی صاحبانشان مشخّص کرد. به هر حال، تمام شواهد، گویای این مطلب است که برنامه ی اسلام، با رسم شوم برده­ داری مخالف، و با حذف کامل آن موافق بوده است.[1] [1] - اقتباس از تفسیر نمونه، ج 21، ص 412 و ترجمة تفسیر #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @KanoonQuran ┗━━━♥️═🍃━━━┛

صفحه ۸۳ مصحف شریف سوره مبارکه نساء #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @KanoonQuran ┗━━━♥️═🍃━━━┛

🔸ترتیل صفحه ۸۳ قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده 🔸مقام‌ : عجم - کرد 🛑 فایل بدون ترجمه #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @KanoonQuran ┗━━━♥️═🍃━━━┛

🔸ترتیل صفحه 83 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام عجم - کرد 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @KanoonQuran ┗━━━♥️═🍃━━━┛

قرآن ترجمه المیزان سوره 4 سوره مبارکه النساء صفحه 83 وَاللَّهُ يُرِيدُ أَنْ يَتُوبَ عَلَيْكُمْ وَيُرِيدُ الَّذِينَ يَتَّبِعُونَ الشَّهَوَاتِ أَنْ تَمِيلُوا مَيْلًا عَظِيمًا (27) و خدا مى خواهد از شما بگذرد، و کسانى که از پى شهوات مى روند مى خواهند شما دچار انحرافى بزرگ شويد. (27) يُرِيدُ اللَّهُ أَنْ يُخَفِّفَ عَنْكُمْ ۚ وَخُلِقَ الْإِنْسَانُ ضَعِيفًا (28) خدا مى خواهد به شما تخفيف دهد و انسان، ضعيف آفريده شده است. (28) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَأْكُلُوا أَمْوَالَكُمْ بَيْنَكُمْ بِالْبَاطِلِ إِلَّا أَنْ تَكُونَ تِجَارَةً عَنْ تَرَاضٍ مِنْكُمْ ۚ وَلَا تَقْتُلُوا أَنْفُسَكُمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ كَانَ بِكُمْ رَحِيمًا (29) اى کسانى که ايمان آورده ايد! اموالتان را در ميان خودتان به باطل نخوريد; مگر اين که تجارتى با تراضى باشد و خودتان را نکشيد. همانا خدا به شما رحيم است. (29) وَمَنْ يَفْعَلْ ذَٰلِكَ عُدْوَانًا وَظُلْمًا فَسَوْفَ نُصْلِيهِ نَارًا ۚ وَكَانَ ذَٰلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرًا (30) و هر کس اين کار را از روى تجاوز و ستم انجام دهد به زودى او را به آتشى [عظيم ]مى سوزانيم; و اين بر خدا آسان است. (30) إِنْ تَجْتَنِبُوا كَبَائِرَ مَا تُنْهَوْنَ عَنْهُ نُكَفِّرْ عَنْكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ وَنُدْخِلْكُمْ مُدْخَلًا كَرِيمًا (31) اگر گناهان بزرگى را که از آنها نهى مى شويد ترک کنيد [بقيّه ]گناهانتان را از شما مى زدائيم و شما را به جايگاهى ارجمند در مى آوريم. (31) وَلَا تَتَمَنَّوْا مَا فَضَّلَ اللَّهُ بِهِ بَعْضَكُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ ۚ لِلرِّجَالِ نَصِيبٌ مِمَّا اكْتَسَبُوا ۖ وَلِلنِّسَاءِ نَصِيبٌ مِمَّا اكْتَسَبْنَ ۚ وَاسْأَلُوا اللَّهَ مِنْ فَضْلِهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمًا (32) و آنچه را که خدا به وسيله آن بعضى از شما را بر بعضى ديگر برترى داده است آرزو نکنيد، مردان از آنچه کسب کرده اند نصيبى دارند، و از فضل خدا از او طلب کنيد. همانا خدا به هر چيزى داناست. (32) وَلِكُلٍّ جَعَلْنَا مَوَالِيَ مِمَّا تَرَكَ الْوَالِدَانِ وَالْأَقْرَبُونَ ۚ وَالَّذِينَ عَقَدَتْ أَيْمَانُكُمْ فَآتُوهُمْ نَصِيبَهُمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدًا (33) و براى هر گروهى که آنان را وارث قرار داده ايم، از آنچه پدر و مارد و خويشان نزديک تر بر جا گذاشته اند سهمى است و به کسانى که با آنان پيمان بسته ايد نيز نصيبشان را بدهيد همانا خدا بر هر چيزى گواه است. (33) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @KanoonQuran ┗━━━♥️═🍃━━━┛

نکته تفسیری صفحه ۸۳: هیچ تفاوتی بی­ حکمت نیست: انسان­ها به دو شکل زن و مرد آفریده شده­ اند. مردان و زنان از نظر جسمی و روحی، تفاوت­های زیادی با هم دارند؛ امّا هیچ­یک از این تفاوت­ها بی­ علّت نیست. وضع جسمی و روحی مرد، برای کسب و کار و فعالیت­ های سخت مناسب است، و وضع جسمی و روحی زن، برای پرورش فرزند و گرما بخشیدن به کانون خانواده ـ که مهم­ترین بخش جامعه را تشکیل می­ دهد ـ تناسب دارد. بر همین اساس، هر یک از مرد و زن، وظایف مشخّصی دارند و برای انجام این وظایف، حق و حقوق ویژه­ ای به آنان تعلّق می­ گیرد. مثلاً مرد وظیفه دارد که از همسر و فرزندانش مراقبت کند و خرج و مخارج آنان را بپردازد. بنابراین، حق سرپرستی خانواده به مرد واگذار شده است. زن نیز امور همسر و فرزندان خود را سامان می­ دهد، و در مقابل، مخارج زندگی­ اش توسط شوهرش تأمین می­ شود. این آیه به همه ی انسان­ها یادآوری می­ کند که هر یک از حقوق مرد و زن، حکمت مشخّصی دارد و بر اساس وظایفی است که خدا بر عهده ی آنان قرار داده است. به همین سبب نباید زنان آرزو کنند که ای کاش حق و حقوق مردان را داشتند؛ یا مردان بگویند که ای کاش از حقوق زن­ها برخوردار بودیم؛ بلکه به جای این آرزوهای نادرست باید از خدا بخواهند که از لطف و فضلش به آنان عنایت کند و نعمت­های مادی و معنوی خویش را بر آنان بیشتر کند. در تاریخ آمده است که روزی یکی از همسران پیامبر ‹ به نام امّ­سلمه به پیامبر صلوات الله علیه عرض کرد: «چرا مردان به جهاد می­ روند و ما زنان نمی­رویم؟ چرا ارث ما، نصف ارث مردان است؟» در آن هنگام، این آیه نازل شد و به این گونه سؤالات پاسخ­ داد[1]. آری، اگر زنان به علّت وضع جسمی و قدرت بدنی نمی­ توانند به جهاد بروند، در عوض، به سبب سامان دادن به امور خانه و همسر و فرزند، پاداش جهاد را دریافت می­ کنند،[2] و اگر ارثشان نصف ارث مردان است، بدین علّت است که بار زندگی آنان و فرزندانشان بر عهده ی مردان است.[3] به هر حال، این تفاوت­ها هیچ یک بی­ حکمت نیست و هر یک از مرد و زن، با ایمان و عمل صالح می­تواند به کمال و سعادت انسانی برسد و هیچ تبعیضی میان این دو جنس قرار داده نشده است.[4] آری، این پیام اسلام است که ملاک برتری انسان در پیشگاه خداوند، ایمان و تقوای الهی است. هر کس به وظیفه ی خود در برابر خداوند، خانواده و جامعه عمل کند، نزد خداوند محبوب­ تر، و جایگاهش برتر از دیگران است؛ مرد باشد یا زن. [1] - تفسیر نمونه، ج 3 ، ص 362 [2] - برگرفته از روایات معصومین. کافی، ج 5، ص 10. باب جهاد الرجل و المرأه [3] - در این مورد ذیل آیه 11 سورة نساء مطالبی ذکر شد. #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @KanoonQuran ┗━━━♥️═🍃━━━┛