eitaa logo
شهدای کربلای خان طومان
575 دنبال‌کننده
10.6هزار عکس
5.1هزار ویدیو
80 فایل
کانال شهدایی، جهادی، اجتماعی، سیاسی عنایات شهدا در زندگی تون😍 فعالیت (جهادی،فرهنگی،مطالبه گری و..) به نیابت از شهدا @khadem_Sayed_Ali خادم جهادی: @talabejahadi کمک مومنانه: @Zynabi
مشاهده در ایتا
دانلود
*┄┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄* چه جور انتخاباتی می تواند حال مردم را خوب و امید به حل مشکلات امروز جامعه را در دلها زیاد نماید؟ انتخاباتی می‌توانند حال مردم را خوب و امید به حل مشکلات را زیاد کند که هدف و رویکرد اصلی آن «تغییر وضع موجود» باشد امروز در جامعه ایران اگر از مردم این سوال پرسیده شود که آیا موافق استمرار وضع موجود یا مشابه آن در مسائل اجرایی و مدیریتی برای ۴ سال دیگر هستید یا نه؟ اکثریت قریب به اتفاق خواهند گفت به هیچ وجه راضی به امتداد و تداوم این شرایط نیستند . اما این نظر به تنهایی کافی نیست و باید با حضور در پای صندوق‌های رای« تغییر سبک مدیریت اجرایی» را انتخاب کرد امروز کسی نمی‌تواند انبوه و انباشت مشکلات ریز و درشت مردم در حوزه های مختلف را که عمدتاً ناشی از سوء مدیریت‌ها و ضعف مدیریت ها می باشد را انکار نماید همین انباشت مشکلات مطالبه و انگیزه ملی برای تغییر وضعیت را ایجاد کرده است . حال نکته مهم بعدی این است که ▪️بهترین و ثمر بخش ترین راه برای ایجاد تغییر کدام است ؟ ▪️آیا قهر با صندوق‌های رای راه تغییر است؟ ▪️آیا رفتن به سمت نسخه های پیچیده شده از بیرون مرزها برای کشور نظیر نافرمانی مدنی، اعتراضات کف خیابانی و ایجاد اغتشاش و برهم زدن امنیت و آرامش جامعه راهیست که ما را به تغییر می‌رساند؟ ▪️راه مناسب و موثر تغییر به درستی کدام است؟ اگر گفتمان اصلی حاکم بر رفتار سیاسی مردم و جامعه مقوله «تغییر» قرار گرفت، بلافاصله مسالمت آمیز ترین راه برای تغییر یعنی انتخابات و صندوق‌های رای نیز به اذهان متبادر می‌شود ؛ زیرا هم هزینه تغییر در بستر انتخابات کمتر است و هم اثر بخشی و امید به تغییر از طریق صندوق‌های رای در نظام جمهوری اسلامی که در مدت ۴۲ ساله خود نشان داده است هر رای مردم را امانت دارانه بازخوانی و تعیین کننده می داند بیشتر است. البته در این مقوله با آسیب ها و مخاطراتی مواجه هستیم و آن،طمع ورزی جریانات و افرادی است که می‌خواهند از بستر رای به تغییر خودشان را به مردم عرضه و غالب نمایند . لذا برای رسیدن به این هدف اساسا هم به تطهیر و درستی وسیله و ابزار توجهی ندارند و حاضرند با رقیب هراسی، تخریب شخصیت، ترور بنیان های ایدئولوژیک نظام اسلامی مورد توجه مردم ،دروغ پردازی و اغوای رسانه‌ای، پول پاشی و خرید رای، فریب و امیدوار سازی دروغین به راهی که آزمون خودش را پس داده و ده‌ها راه درست و نادرست دیگر ره زنی رای مردم برای ایجاد تغییر نمایند. باید مراقب کلاهی بود که ممکن است از مسیر تغییر ایجاد شود. آنچه مهم است مردم باید به عنوان بازیگر اصلی صحنه تغییر به قدرت دولت ساز و شوراساز رای خود باور داشته باشند و آن را به ثمن بخس و قیمت مفت از تأثیرگذاری نیندازند. * تنها راه یا مهمترین راه حل مشکلات کشور را در انتخابات دانسته و می‌فرمایند: «علاج درد های مزمن کشور در پرتو پرشور بودن انتخابات و حضور عمومی مردم و بعد انتخاب اصلح، انتخاب شخصیت مناسب در انتخابات ریاست جمهوری است.»
*┄┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄* آیا شرکت در انتخابات واجب شرعی است یا حق شهروندی؟ اگر شرکت در انتخابات تکلیف است الزامات آن چیست؟ از منظر آیات قرآن و روایات اسلامی و گفتمان امام راحل و رهبری معظم انقلاب اسلامی امام خامنه ای مدظله العالی انسان موجودی است که سرنوشت فردی و اجتماعی خود را رقم می‌زند. در آیه ۱۱ سوره مبارکه رعد به یک اصل مهم اشاره می‌کند که خداوند سرنوشت اجتماعی و فردی انسانها را به عنوان یک امتیاز و حق بر عهده آنان گذاشته است. *«إِنَّ اللَّهَ لا يُغَيِّرُ ما بِقَومٍ حَتّىٰ يُغَيِّروا ما بِأَنفُسِهِم »* یعنی خداوند سرنوشت هیچ قومی و ملتی را تغییر نمیدهد مگر آنکه آنان آنچه را در خودشان است، تغییر دهند. انتخابات، یعنی مشارکت در تعیین سرنوشت جامعه و لذا از این منظر شرکت در انتخابات حقی است که خداوند به انسان عطا نموده است. در این گونه امور یعنی امتیازی که به فردی داده می‌شود و در مقابل آن تکلیفی بر عهده آن فرد قرار می گیرد . در واقع ،شرکت در انتخابات هم حق انسان است و هم تکلیف است که با انجام آن تکلیف ،آن حق محقق می‌شود .حق و تکلیف بر خلاف تلاش و تلقی برخی کج اندیشان در مقابل هم تعریف نمی شوند . بنابراین شرکت در انتخابات واجب شرعی است برای استیفاء حقی که خداوند برای انسان قائل شده است. در حقیقت ،تکلیف در این مسئله مهم، راه تحقق و امتیازی است که انسان دارد،یعنی تعیین سرنوشت اجتماعی. امام خمینی در این باره می فرماید : *«باید اختیار دست مردم باشد این یک مسئله عقلی است .هر عاقلی این مطلب را قبول دارد که مقدرات هر کسی باید در دست خودش باشد »* صحیفه امام جلد ۴ صفحه ۴۹۴ امام خمینی در مورد واجب شرعی بودن شرکت در انتخابات یعنی درباره بعد تکلیفی آن می فرماید : *« امروز شرکت در انتخابات ریاست جمهوری نه فقط یک وظیفه اجتماعی و ملی است بلکه یک وظیفه شرعی اسلامی و الهی است که شکست در آن شکست جمهوری اسلامی است که حفظ آن بر جمیع مردم از بزرگترین واجبات و فرائض است.»* رهبر معظم انقلاب امام خامنه ای مدظله العالی نیز در این باره می فرمایند : * هم حق و هم تکلیف مردم است که بیایند و سرنوشت کشورشان را به دست خودشان معین کنند زیرا که کشور متعلق به مردم است مردم باید بیایند و با انتخابات صحیح و آزادانه قانون گذاری شان را در قوه مقننه معین کنند. مجریان خودشان را با ترتیبی که در قانون معین شده است معین کنند .این حق مردم است و متعلق به آنهاست اما تکلیف هم هست این طور نیست که یکی بگوید من نمی خواهم از این حقم استفاده کنم نه سرنوشت نظام بسته به احقاق و استفاده از این حق است ،این تکلیف است باید همه شرکت کنند »* در بیان دیگری امام خمینی می‌فرمایند: *«شرکت در انتخابات هم حق است و هم تکلیف مردم است. مردم حق دارند که سرنوشت کشور را به دست خودشان رقم بزنند.»* بیانات رهبر معظم انقلاب ۱۴ خرداد ۱۳۸۴ بر این اساس ،شرکت در انتخابات واجب شرعی است و این تکلیف الزاماتی دارد؛ ما در انتخاب آزاد هستید اما باید پاسخگوی انتخاب خود باشید. بدانیم که هر کسی را برای مناصب مهم انتخاب کردیم در مواضع و اقدامات او شریک هستیم . درک و فهم این الزامات دقت و مسئولیت مسئولیت پذیری ما را در نوع انتخابمان ارتقا می دهد .با این نگاه ،طبیعی است که عدم شرکت در انتخابات با هر بهانه و توجیهی، گناه محسوب می‌شود و فرد با عدم شرکت در انتخابات خود را از تکلیف و حق مشارکت در تعیین سرنوشت جامعه محروم کرده و مرتکب خطای راهبردی شده است. همچنین لازم است به این نکته اشاره شود از آنجا که حفظ نظام اسلامی از سوی امامین انقلاب جزء اعظم واجبات و فرائض قلمداد شده است عدم شرکت در انتخابات به بهانه‌های مختلف، ضمن اینکه ترک واجب الهی است ،ممکن است مشروعیت و مقبولیت نظام اسلامی را نیز به مخاطره بیاندازد و مستوجب عقاب اخروی شود . حتی برای آن دسته از افرادی که تقیدات شرعی ندارند،از آنجا که نیامدن پای صندوق‌های رای باعث طمع ورزی دشمنان قسم خورده ملت ایران شده و امنیت و رفاه اجتماعی آنان را با چالش و خطر مواجه می کند، تخطی از انجام وظیفه و مسئولیت ملی قلمداد می‌شود.
*┄┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄* چگونه مي توان يک فرد ناراضي از وضع موجود را به حضور پای صندوق رأی ترغیب كرد؟ در مواجهه با این قبیل افراد در ابتدا باید بررسی شود در ذهن آنها چه عامل یا عواملی مانع از حضور و مشارکت در انتخابات شده است. معمولا افراد یا از سر بي اعتمادی به دولت و سیستم حکومتی مشارکت نمی کنند یا از روی نارضايتي اجتماعی و انتظاراتی که داشته اند، اما در انتخابات های پیشین برآورده نشده است، یا این که اساسا، نسبت به اهمیت و ضرورت انتخابات ناآگاه هستند. طبیعی است که باید با هر سنخ از این افراد رفتار تبیینی و عملی متناسب داشت. البته در حوزه جلب رضایت عمومی از عملکرد ساختارها و کارگزاران لازم است بخش های مختلف وارد عمل شوند و اقداماتی در راستای حل مشکلات و جلب رضایت مندی مردم انجام دهند. اما برای کسانی که ناآگاه از وضعیت و اهمیت انتخابات در تغییر وضعیت موجود هستند یا نسبت به انتخابات و اثربخشی آن و حتی کفایت دولت و نظام سیاسی در ساماندهی امور دچار تردید و شبهه شده اند، باید سعی شود تا وظیفه ملی و شرعی بودن شرکت در انتخابات برای آنها تبیین شود. ثانیاً مزایا و کارکردهای حضور حداکثری در انتخابات و ثالثاً تبعات و خسارت های عدم مشارکت در انتخابات مورد توجه قرار گیرد. واقعیت آن است که هرگز ضعف ها و نارسایی های موجود نمیتواند سبب غفلت از پرداختن به مصالح کلان کشور و منافع عامه شود. بر این اساس، درست است که در جامعه مشکلات و تبعیض هایی وجود دارد، اما این نارسایی ها نباید موجب غفلت از حضور در انتخابات شود. باید این موضوع برای مردم تبیین شود که اتفاقاً با شرکت در انتخابات و انتخاب فرد اصلح و کارآمد و همچنین با مطالبه ی عمومی حل مشکلاتی چون مبارزه با تبعیض، فساد، ناکارآمدی و... از کاندیداها، می توان امیدوار بود که گامهایی برای رفع این نقیصه ها (ناکارآمدی ها و ضعف عملکردها)برداشته شود، اما با عدم حضور در انتخابات و نرساندن مطالبه ی خود به گوش مسئولان نمی توان امیدوار بود که برای تحقق مطالبات ما قدمی برداشته شود. شرکت نکردن در انتخابات به صورت ناآگاهانه، نتیجه ای جز استمرار وضع موجود ندارد. علاوه بر این، باتوجه به نقشی که انتخابات می تواند در افزایش پرستیژ بین المللی کشور و نظام جمهوری اسالمی داشته باشد، باید مزایای مشارکت و خسارت های عدم شرکت در انتخابات برای این قبیل افراد تبیین شود. از جمله اینکه عدم شرکت در انتخابات ممکن است باعث تنگتر شدن حلقه ی تحریم های ضدایرانی و در مرحله بعد بروز مخاطراتی برای امنیت ملی کشور شود. این موضوع آن قدر اهمیت دارد که رهبر معظم انقالب در دیدار با مردم تبریز به مناسبت 29 بهمن در سال گذشته؛ «مشاركت مردم در انتخابات را موجب خنثي سازی طراحيهای دشمنان انقلاب و تضمین امنیت ملي كشور» بیان کردند. همچنین ترسیم صحیح وضعیت امروز ما در جهان و اشاره درست به جبهه بندی نظام سلطه و استکبار با تمام توان در برابر جبهه ی انقلاب اسلامی و مقاومت، می تواند در پرتو آگاهی بخش به مردم نسبت به توطئه بزرگ ی که دشمن در پیامد عدم مشارکت و یا کاهش مشارکت برای ملت ایران تدارک دیده، مشارکت آفرین باشد. امروز دو جبهه روياروی هم قرار دارد؛ یکی ، جبهه متحد دشمنان انقلاب اسلامي اعم از سران و سیاست مداران نظام سلطه جهانی و صهیونیسم بین الملل و معاندان و معارضان نظام اسلامی که کارنامه سیاهی از تحمیل جنگ تا ترورهای وحشیانه و تحریمهای ظالمانه و ضد انسانی علیه ملت ایران دارند تا عوامل خودفروخته و مزدور آنان در امپریالیسم رسانه ای و تروریسم فرهنگی که یک صدا ملت ایران را به عدم مشارکت فرامی خوانند. دیگری، جبهه وفاداران به انقلاب اسلامي است که با وجود زخم ها و آسیب هایی که از عملکرد لیبرال ها و غرب زده ها در امور کشور بر پیکر دارند، همچون سردار و دیگر دلاورمردان، همچنان راه عزت اسلامی و پیشرفت انقلاب را در ولایت مداری و پیروی از رهبر فرزانه انقلاب می دانند. مردم همیشه در همه انتخابات ها با بصیرت مثال زدنی تلاش کرده اند در جبهه دشمن ایفای نقش نکنند و این بار هم انشاالله همین مسیر را طی خواهند کرد و صحنه های با شکوهی از انسجام و وحدت ملی را به نمایش خواهند گذاشت.
*┄┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄* ❓چرا مشارکت حداکثری؟ آیا نمی شود صرفاً بر روی انتخاب گزینه اصلح تمرکز کرد و انتخابات را به نحوی برگزار نمود که فردی شایسته مدیریت دولت را به دست گیرد؟ جمهوری اسلامی، نظام مردم‌سالار است که در آن مردم رکن اصلی تشکیل حکومت به حساب می‌آیند. این نظام با حضور مردم در صحنه اداره کشور هویت می‌یابد. نظام اسلامی به هر انتخاباتی به عنوان فرصتی برای تقویت ارکان نظام مردم سالار دینی نگاه کرده و خواهان آن است که انتخابات به شایسته ترین حالت برگزار شود. در واقع، با برگزاری انتخابات مطلوب نظام اسلامی است که حیات مردم سالاری دینی قوت می گیرد. بدون شک دو رکن اساسی برای تحقق انتخابات تراز انقلاب اسلامی لازم است ; یکی، مشارکت پرشور با حضور اکثریت ملت ایران در پای صندوق‌های رای، و دیگری، به قدرت رسیدن نامزد شایسته و اصلح. انتخابات مطلوب با تحقق هر دوی اینها معنا می یابد. نظام اسلامی باید کاری کند که هر دوی اینها محقق شود . در تقابل هم قرار دادن این دو یا یکی را قربانی دیگری کردن خطای فاحشی است که از آن باید دوری کرد . نکته قابل ملاحظه دیگر آن که باید توجه داشته باشیم تحقق مشارکت حداکثری با دعوت و تشویق همه ملت به حضور در پای صندوق رای صورت می گیرد که در این میان نظام اسلامی ،مسئولین کشور و آگاهان جامعه باید برای تحقق آن تلاش نمایند.
*┄┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄* ❓مهمترین ویژگی فرد اصلح برای ریاست جمهوری کدام است؟ تلاش برای انتخاب اصلح به عنوان رئیس جمهور نیز وظیفه مردم است که باید این امر تحت نقش آفرینی موثر هادیان و راهنمایان جامعه محقق شود. رسانه‌ها ،نخبگان و آگاهان جامعه هستند که باید بتوانند کاری کنند تا مردم از میان صالحان مورد تایید شورای نگهبان به گزینه اصلح رای دهند. در بیانات نوروزی رهبر معظم انقلاب نیز در کنار تاکید بر حضور و مشارکت گسترده مردم، به انتخاب آگاهانه گزینه اصلح تاکید شده است .بی تردید ،گزینه اصلح طبق شاخص‌های اعلامی رهبر معظم انقلاب فردی است مانند شهید سلیمانی که واجد روحیه انقلابی و جهادی بوده و برای خدمت به مردم همیشه در میدان باشد و خود را در امتداد ولایت تعریف نماید. با توجه به بیانات رهبر حکیم انقلاب اسلامی مهمترین ویژگی فرد اصلح ،عبارتند از : : رئیس جمهور اصلح کسی است که گفتمانش در امتداد گفتمان ولایت و رهبری حکیم انقلاب اسلامی باشد. : کسی برای ریاست جمهوری اصلح است که دارای کفایت مدیریت و مدیریت کارآمد باشد. : فردی برای ریاست‌جمهوری اصلح است که دارای ایمان قوی باشد،در غیر اینصورت به کشور و منافع ملی خسارت وارد می‌کند. : از ویژگی‌های مهم فرد اصلح برای ریاست جمهوری ایران این است که دنبال اجرای عدالت باشد و اهل مبارزه جدی با فساد در هر شکل و نوع آن باشد. : رئیس جمهور اصلح کسی است که دارای سابقه عملکرد انقلابی و جهادی باشد. : کسی اصلح است که توانمندی‌های داخل کشور را بشناسد و به آن اعتقاد داشته باشد. : فردی برای ریاست‌جمهوری اصلح است که جوانان را به عنوان پیشران کشور قبول داشته باشد و از ظرفیت آنان استفاده کند.
*┄┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄* ❓چرا شورای نگهبان فقط افراد صددرصد انقلابی را تایید صلاحیت نمی کند تا آینده کشور و مسیر درست حرکت نظام اسلامی تضمین شود ؟ برای پاسخ به این سوال به چند نکته باید توجه نمود: 🔹 ابتدا باید توجه نمود که مسئله صلاحیت ها را می توان دال مرکزی توزیع قدرت در نظام سیاسی در اسلام دانست .در نظام اسلامی هیچ مسند قدرتی نیست که صاحب آن بدون داشتن صلاحیت ،مشروعیت تکیه زدن بر آن را داشته باشد . هر فرد در نظام اسلامی اگر به اندازه ذره‌ای از قدرت برخوردار باشد ،باید به همان اندازه از صلاحیت برخوردار باشد، و گرنه حق اعمال آن قدرت را ندارد و قدرت مذکور نامشروع خواهد بود .به واقع ،صلاحیت رمز مشروعیت به حساب می‌آید و این منطق جاری در نظام اسلامی است که حاصل آن شایسته‌سالاری و تکیه زدن صاحبان صلاحیت بر مسند قدرت است . 🔹در نظام اسلامی برای تحقق شایسته‌سالاری، فرایندی دو مرحله ای طرح‌ریزی شده است. شورای نگهبان نهاد مرجعی است که مطابق با قانون اساسی بررسی صلاحیت‌ها در انتخابات مختلف کشور را بر عهده دارد .شورای نگهبان با استعلام از نهادهای قانونی اطلاعات، اعم از دستگاه‌های اطلاعاتی و امنیتی صلاحیت حداقلی نامزدها را مطابق با قانون نوشته شده کشور بررسی می‌کند و صالحان را به جامعه معرفی می کند. اما گام دوم احراز صلاحیت ها که از آن می توان به عنوان احراز صلاحیت حداقل و حداکثری یاد کرد، برعهده مردم گذاشته شده است . آنچه از آن به عنوان انتخاب اصلح یاد شده است، به واقع مرحله تکمیلی و پایانی احراز صلاحیت هاست که تشخیص و انتخاب آن به مردم واگذار شده است نه مسئولان و نخبگان. 🔹 اگر قرار باشد که اصلح را نیز شورای نگهبان معرفی کند ،دیگر مفهوم انتخاب مردمی رنگ خواهد باخت و نظام مردم سالاری دینی به نظامی نخبه سالار و دیکتاتوری تبدیل خواهد شد که رای مردم در آن جایی ندارد و نخبگان و اقلیت حاکم به جای مردم تصمیم می‌گیرند ! 🔹در میان نامزدهای انتخاباتی باید تنوعی از گرایش‌ها و سلیقه های مختلف نیز باشد تا مردم با سلیقه های مختلف گزینه ای را برای انتخاب داشته باشند، وگرنه رغبتی برای شرکت در انتخابات نخواهند داشت و حاصل آن کاهش مشارکت خواهد بود که در تعارض با سیاست مشارکت حداکثری نظام اسلامی است . 🔹توجه داشته باشیم که مفهوم انقلابی‌گری مفهومی تشکیکی است .بدین معنا که همه از صفت انقلابی‌گری به یک اندازه برخوردار نیستند. اما کمرنگی در انقلابی گری به معنای خروج از دایره آن نیست. توضیحات رهبر معظم انقلاب اسلامی در این باره روشنگر است: « انقلابی گری مقول به تشکیک است .ممکن است یک نفر نسبت به مفاهیم انقلاب و عمل انقلابی بهتر حرکت کند، یک نفر به آن خوبی حرکت نکند، اما در همان راه دارد حرکت می‌کند . اینکه ما هر کسی خوب حرکت نکرد یا به طور کامل حرکت نکرد را متهم کنیم به غیر انقلابی یا ضد انقلابی این هم خطا است؛ نه ،ممکن است یک نفری صد درجه میزان حرکت او ارزش دارد، یک نفری کمتر ارزش دارد، یک نفری از او کمتر ارزش دارد، اما همه در این راه حرکت می کنند. مهم این است که آن شاخص ها تطبیق بکند.»(۱۳۹۵/۳/۱۴)
*┄┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄* ❓مبنای شورای نگهبان برای احراز و اعلام صلاحیت افراد واجد شرايط رياست جمهوری چیست؟ اين شورا برای انجام رسالت مهم خود در جلوگیری از مسئولیت افراد بدون صلاحیت چه بايد بکند؟ * قانون اساسی وظایف متعددی را برای شورای نگهبان برشمرده است که از بین آنها، سه وظیفه مهم * «نظارت بر قانون گذاری» «تفسیر قانون اساسي» « نظارت بر انتخابات»* دارای اهمیت ویژه ای هستند. بی شک، هر چه به انجام متقن و مستحکم این ماموریت ها و وظایف توجه شود، خروجی فیلتر شورای نگهبان مطلوب تر خواهد بود. مثلا درباره نظارت بر انتخابات ریاست جمهوری از حیث اهمیت راهبردی و پرمسئولیتی این قوه، بند10 سیاست های کلی انتخابات، معیارها و شرایط لازم برای تشخیص رجل سیاسی ، مذهبی و مدیر و مدبر بودن نامزدهای ریاست جمهوری را بر عهده شورای نگهبان قرار داده است. منطقا، این ارزیابی از جنس اطلاع یابی و به اصطلاح استطلاعی نخواهد بود بلکه طبق استفساریه از اعضای شورای نگهبان، این نظارت از جنس استصوابی و دارای ضمانت اجرایی در خصوص احراز صلاحیت ها و شایستگی هاست . به تعبیر مرحوم آیت الله مومن که بیش از 30 سال عضو فقهای این شورا بود، »تنها نظارت عقلایي، نظارت استصوابي است و الا نظارت صرف برای اطلاع از روندها و احوالات افراد، کاری بیهوده خواهد بود. به رغم هجمه های سیاسی به شورای نگهبان در این باره، اعضای آن باید با تمام قوت و دانش و تجربه این رسالت را انجام دهند و باز به تعبیر آن مرحوم، «شورای نگهبان به مثابه صافي و فیلتر نظام اسلامي» نگذارد افراد نامناسب برای مناصب راهبردی نظام وارد مسئولیت شوند. شورای نگهبان حکم صافی و گلوگاه ورودی برای مسئولیت های کلیدی و راهبردی در جمهوری اسلامی را دارد. مطمئنا در انجام وظیفه خود باید بیشترین دقت، حساسیت، مسئولیت پذیری و خداترسی را داشته باشند و تنها عمل به مر قانون را وجه همت خود قرار دهند.
*┄┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄* ❓ يکي از سوالات مهم اين روزها، سوال از نسبت سپاه با انتخابات رياست جمهوری است. سیاست سپاه مبني بر عدم ورود مصداقي در انتخابات، در عین ترغیب به مشاركت حداكثری و ضرورت انتخاب اصلح چگونه محقق ميشود؟ سپاه یک نهاد انقلابی است که اقدام و عمل و رفتار سیاسی دارد، امّا نه مثل یک حزب سیاسی. سپاه، باند و گروه سیاسی نیست و تابع احزاب و گروههای سیاسی هم نیست و اجازه هم نمی دهد احزاب و گروه های سیاسی بخواهند در درون سپاه ورود کنند. سپاه در ورود به حوزه سیاسی قلمرو مجاز و ممنوعه دارد، یعنی مجاز است کارها و اقداماتی را انجام دهد و همچنین از انجام یکسری کارها ممنوع شده است. این قلمرو مجاز و ممنوعه در اسنادی همانند قانون اساسی، اساسنامه، آئین نامه انضباط و دکترین رفتار سیاسی سپاه مشخص شده است. سند بالادستی *«دکترین رفتار سیاسی سپاه»* با 12 اصل و تعدادی شاخص های تجویزی(بایدها)و تحذیر ی(نبایدها) ، که مبتنی بر مفاد قانون اساسی ، اساسنامه سپاه، فرامین امام و رهبری تدوین و از سوی نماینده محترم ولی فقیه و فرمانده محترم کل سپاه ابلاغ شده است، تلاش کرده با روشن کردن این نسبت، نه بیتفاوت به بایدها از جمله تلاش برای مشارکت آفرینی حداکثری و انتخاب اصلح باشد و نه اذن ورود مصداقی کارکنان و سازمان سپاه در انتخابات را مجاز می شمارد. علاوه بر این، برای انتخابات1400 ،سندی در آبان و بهمن ماه سال گذشته به ترتیب با امضاهای نماینده محترم ولی فقیه و فرمانده ی محترم کل سپاه به همه رده های سپاه و بسیج ابلاغ شده است که پنج هدف راهبردی را مشخص کرده و کنش سپاه در انتخابات را معطوف به تحقق این اهداف پنجگانه کرده است . در راس این اهداف، زمینه سازی، بسترسازی و کمک به مشارکت حداکثری مردم درانتخابات و تبیین معیارها و ملاک های انتخاب اصلح مطابق با بیانات و رهنمودهای رهبر معظم انقلاب است. بنابراین، سپاه در قبال انتخابات بی تفاوت نیست اما یک حزب سیاسی هم نیست که رفتار سیاسی حزبی داشته باشد ؛ بلکه در راستای عمل به دکترین رفتار سیاسی، دنبال تحقق انتخاباتی دشمن شکن، امن، با مشارکت بالا و با رویکرد صیانت از هویت سازمانی سپاه، از ورود مصداقی به انتخابات و هزینه کردن سپاه برای رای آوری جریانات و افراد نیز ممانعت به عمل آورد.
*┄┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄* * ❓دولت جوان انقلابي(حزب اللهي )چه ويژگي هايي دارد كه مي تواند حلال مشکلات كشور باشد؟ * لازم به ذکر است که منظور از واژه «جوان» در دولت جوان حزب اللهی یا دولت جوان مومن انقلابی، صرفا براساس معیار سن و سال تقویمی افراد تعیین نمی شود، بلکه «جوان» در اینجا مفهومی استعاری است که بر صدق وجود ویژگی ها و اوصاف جوانی اعم از مسئولیت پذیری ، پیشگامی، چابکی، نشاط ، چالاکی، روحیه پیگیری و جهادی داشتن برای به ثمر رساندن سیاست ها و برنامه‌ها در دولت دلالت دارد. به بیان دقیقتر، در دولت جوان حزب الله، لازم نیست شخص رئیس جمهور جوان باشد بلکه منظور داشتن روحیه و رویکرد جوانانه در دولت برای کار بیشتر و جهادی تر است. دولت جوان حزب اللهی، دولتی برخوردار از روحیه و انگیزه جهادی، ولایت مداری، نشاط کاری و کارآمدی برای حل مشکلات کلان کشور است. چنین دولتی در بزنگاههای اقتصادی ، سیاسی ، فرهنگی و بین‌المللی به جای بهانه تراشی برای فرار از مسئولیت، از تمامی ظرفیت های موجود کشور و محیط پیرامونی آن برای رفع موانع حرکت نظام جمهوری اسلامی به سمت اهداف مادی و معنوی خود، بهره می برد. آنچه که اعتبار بخش به این گزاره ادعایی است، همانا تجربیات مختلف موفق برای خنثی سازی تحریم ها در داخل کشور در بزنگاههای بحرانی و خطیری همانند دوران دفاع مقدس و سازندگی و تقویت قدرت بازدارندگی دفاعی و خوداتکایی صنعتی کشور است. با توجه به برخی از برداشت های نادرست از مفهوم دولت جوان حزب اللهی، مقام معظم رهبری در تاریخ 29 اردیبهشت 1399 در بخشی از بیاناتشان در نشست تصویری با مجموعه ای از جوانان دانشجو و تشکل های دانشگاهی، با اشاره به لزومِ داشتن دولت جوان حزب اللهی، فرمودند: «مکرر گفته ام که به چنین دولتی معتقد و امیدوارم، اما معنای این حرف صرفا این نیست که یک جوان سی و چند ساله رئیس دولت باشد؛ بلکه معنای دولت جوان حزب اللهی، یک دولت سرپا، پای کار، آماده و با نشاط است که بتواند کار کند و خسته و از کار افتاده نباشد. بعضی ها تا سنین بالا به یک معنا جوان هستند، همین شهید عزیزی که شما اسم بردید یعنی شهید سلیمانی عزیز که بنده شب و روز به یادش هستم، ایشان نزدیک 60 سال سن داشتند و جوان نبودند، اگر 10 سال دیگر هم زنده می ماند، و بنده هم زنده می ماندم و بنا بود که من مشخص کنم، او را در همینجا نگه میداشتم و کنار نمی گذاشتم.»
*┄┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄* * ❓ گفته مي شود اگر در انتخابات، دولتي انقلابي به قدرت برسد، جنگ ميشود، چقدر اين ادعا قابل قبول است؟ * این گزاره برای رقیب هراسی در میان مردم از سوی جریان غیرانقلابی مطرح می شود. اعتبار این ادعا به اندازه این ادعا که گفته می شود در آمریکا دموکرات ها مؤدب تر و صلح طلب تر از جمهوریخواهان هستند ، می باشد؛ زیرا تاریخ ثابت کرده است که خشنترین اقدامات علیه ملت ایران ازجمله تحریم های ظالمانه را دموکرات ها(همانند دولت دموکرات کلینتون و اوباما) انجام داده اند. به هر حال در رد این ادعا می توان به چند نکته اشاره کرد: 1 -تهدید نظامی ایران با این گزاره که «همه ی گزینه ها روی میز است»، جزو لفاظی های دائمی بیگانگان بویژه آمریکایی هاست که گاه و بی گاه تکرار می شود. با این حال، آنچه مانع عملی شدن این تهدیدها می شود، نه وجود دولت یا دولت هایی با ادبیات مذاکره و دیپلماسی است، بلکه توان بازدارنده دفاعی کشور است که در سایه ی هدایت های عالمانه رهبری و مجاهدت های انقلابی نیروهای مسلح ایجاد شده است . 2 -تجربه، عکس مفروض نهفته در سؤال را اثبات می کند؛ بدین معنا که افزایش ادبیات تهدید نظامی علیه ایران همواره در شرایطی صورت گرفته که دشمنان از طریق مذاکره موفق به کسب امتیازات چی از ایران شده و تصور کرده اند که توانسته اند ایران را تضعیف کنند. به عنوان مثال، شاید بتوان گفت که بیشترین حجم تهدید نمایی دشمنان در برهه بعد از انقلاب را در روزهای پایانی دولت ترامپ دیدیم. این در حالی بود که دولتی در ایران روی کار بود که ادبیات و گفتمانش مبتنی بر مذاکره و تعامل بود. 3 -اتفاقاً روی کار آمدن یک دولت انقلابی می تواند سایه تهدید را بیش از پیش از سر کشور کم کند؛ زیرا این دولت با کارآمدسازی دستگاه ها در حوزه های مختلف، به ترمیم نقاط ضعف کشور می پردازدو مانع از تهدیدنمایی های دشمنان می شود.
*┄┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄* ❓چرا اصلاح طلبان برخلاف اصولگرايان راحت تر به اجماع مي رسند؟ در پاسخ به سوال فوق باید توجه نمود که: 1 -پیش فرض مذکور گزاره ای نیست که همواره صادق باشد! موارد متعددی را می توان برشمرد که اصلاح طلبان نتوانستند به وحدت برسند. به عنوان نمونه، در اداره شورای شهر اول، اختلافات در اصلاح طلبان آن قدر بالا گرفت که، پایتخت برای ماه های متمادی بدون شهردار ماند! و سرانجامِ آن شورا به تنش و تعطیلی کشید! انتخابات شورای شهر دوم نیز اصلاح طلبان آن قدر متفرق بودند که لیست واحد و گمنام آبادگران ایران اسلامی توانست در اوج دوران حاکمیت دوم خرداد پیروز انتخابات شود! در انتخابات ریاست جمهوری سال 1384 ،اصلاح طلبان با چهار گزینه وارد انتخابات شدند و هیچ یک حاضر نشد به نفع دیگری کناره‌گیری کند و حاصل آن ناکامی در انتخابات و پیروزی گزینه رقیب بود. امروز نیز اختلافات در اردوگاه اصلاحات وجود دارد و ممکن است این اختلافات منجر به تفرق در نامزدهای اصلاح طلب شود و تحقق اجماع را دشوار سازد. 2 -در طول سالهای اخیر اصلاح طلبان در مسیر همگرایی و ائتلاف بهتر از اصولگرایان عمل کرده اند. علت این امر را می توان در سوابق کار تشکیلاتی حرفه ای تر و حرف شنویی بیشتر آنها از بزرگان این اردوگاه جستجو کرد. این امر موجب شده تا اصلاح طلبان راحت تر برای کسب منفعت بیشتر در کنار هم قرار بگیرند و تصویر بیرونی از آنان هم گراتر جلوه نماید. 3 -ما در جریان انقلابی به ویژه در سال های اخیر با خلا شخصیت های مرجع همانند مرحوم آیت الله مهدوی کنی و مرحوم آیت الله مصباح یزدی و همچنین کاهش ضریب نفوذ نهادهای اجماع ساز در جبهه اصولگرایی همانند جامعه مدرسین حوزه علمیه قم و جامعه روحانیت مواجهیم که تاثیر مثبتی در رسیدن به وحدت داشتند. 4 -از سوی دیگر، در جریان اصولگرایی و انقلابی چون برخی افراد یا گروه ها با نگاه تکلیف گرایی- آن هم بر اساس برداشت های خود و بدون لحاظ نتیجه و فرجام اقدام خود برای کلیت جریان انقلابی- وارد عرصه فعالیت های سیاسی و انتخاباتی می شوند، همین امر موجب می شود به راحتی با دیگران به اجماع نرسند.
*┄┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄* ❓بزرگترين انحراف و لغزش احمدی نژاد چیست؟ چرا جريان انقلابي راهش را از وی جدا كرد؟ احمدی نژاد چهره سیاسی بود که با بالا بردن پرچم عدالت خواهی و انقلابی گری و احیاء آرمانهای امام و انقلاب در سال 1384 مورد توجه نیروهای انقلاب و مردم قرار گرفت و توانست بر رقیب سرسخت خود پیروز شود. اما پس از پیروزی به و یژه از نیمه دولت دوم مسیری را در پیش گرفت که انتهای آن واگرایی و خروج از دایره نیروهای انقلاب بود! در واقع، این احمدی نژاد بود که با فاصله گیری از اندیشه های انقلابی و آرمانهای امام و رهبری به گونه ای مسیر خودش را از جریان انقلابیی جدا کرد که تلاش ها و دلسوزی های فراوان نیروهای انقلابی برای حفظ وی در این مسیر به دلیل پاره ای ویژگی های شخصیت ی میسر نشد!! بزرگترین انحراف و لغزش احمدی نژاد را می توان در سه عامل *ولایت مداری، استحاله فکری و سازش در برابر دشمنان* ذکر کرد. متاسفانه احمدی نژاد در کنار نقاط قوتی که به ویژه در دولت اولش داشت، از نقاط ضعف هایی نیز رنج می برد که در نهایت همان نقاط به پاشنه آشیل وی تبدیل شد و سرنوشت او را از اردوگاه نیروهای انقلاب جدا کرد. برخی از این نقاط ضعف عبارتند از؛ 1 -غرور، خودشیفتگي و فاصله گرفتن از ولایت که با خانه نشینی 11 روزه آشکار شد و روز به روز بر آن افزوده گردید. 2 -روحیه خود محوری و خودسری و خود نخبه بیني،یکی از معضلات شخصیتی او بود که اجازه نمی داد انتقادات و راهنمایی های دیگران بر او کارگر افتد و مانع انحراف وی شود. 3 - اسیر شدن در حلقه جريان انحرافي و اعتماد بیش از حد به آنها کافی بود که روز به روز شاهد واگرایی بیشتر او از اردوگاه نیروهای انقلاب باشیم. این حلقه به تدریج احمدی نژاد را از دوستان و مشاوران دلسوز و انقلابی اش دور کرد و در دایره تنگ مشایی و بقایی و ... محدود نمود و امکان اثرپذیری و تفکر صحیح را از او گرفت! 4 -گیر كردن در حلقه مشاوران محدود، وی را در مسیر شاذگرایی قرار داده و مواضعی را در گفتار و رفتار از او ثبت کردکه با گفتمان انقلاب اسلامی و ولایت فاصله داشته و دارد. به تدریج این عملکرد حساسیت نیروهای انقلاب را نسبت به وی دو چندان کرد، تا آنجا که کار وی در ماجرای عزل وزیر اطلاعات به مقابله مستقیم با رهبری و تمرد و خانه‌نشینی انجامید. روند فاصله گیری احمدی نژاد از نظام و رهبری بعد از دوران ریاست جمهوری روزافزونتر شد تا جائی که در انتخابات 1396 بر خلاف توصیه رهبر معظم انقلاب برای نامزدی انتخابات ثبت نام کرد و شورای نگهبان صلاحیت وی را احراز نکرد و در شرایط امروز به نظر برخی تحلیل گران وی به گونه‌ای سخن می گوید و رفتار میکند که تمایلش برای حفظ شهرت و زیست رسانه ای و لیدری جریان اپوزیسیون داخلی با هدف هزینه سازی برای نظام اسلامی مشهود است.