۲۳ | "ان شاءالله #تابستان که شد شروع می کنیم..." مسئله امروز یا چند سال اخیر نیست، مدت هاست که خیلی از ما با این #رویکرد که هر زمان سرمون #خلوت شد کارفرهنگی می کنیم به صورت فصلی و #مقطعی کاری را انجام میدیم و خیلی مواقع هم اصلاً ادامه اش نمیدیم و فراموشش می کنیم...(!) علت این اتفاق چیه؟ شخصاً فکر می کنم چون تعریف و #شناخت صحیحی نسبت به کارفرهنگی نداریم(!) چرا که کارفرهنگی اصلا در شروع خلاصه نمیشه بلکه در تداوم و #بقا هست که "هویت" خودش را پیدا می کند. مثال این موضوع هم #رسالت حضرت محمد (صل الله علیه و آله و سلم) هست... :: تصور کنید در ساحلی ایستادید و تصمیم میگیرید کارفرهنگی کنید پس به #دریا روبه رو شیرجه می زنید و شروع به شنا می کنید بعد از مدتی سر بر می گردانید و تا به #ساحل نگاه کنید ولی چیزی جز دریا نمی بینید(!) بعد به رو به رو نگاه می کنید و باز هم چیزی جز دریا نمی بینید(!) منظورم چیه؟ شروع کارفرهنگی به #اراده ماست ولی پایان داستان باز هست و افرادی را که #جذب شان کردیم نمی توانیم در این دریا سرگردان #رها کنیم...