⬅️قسمت اول از پشت شیشه مغازه موی سفید و چهره حزب‌اللهیش پیداست. یاالله گفتم و وارد شدم؛ بعد از سلام و تعارف گفتم جمعه انتخابات است، شرکت که میکنید؟ گفت من شناسنامه ام رنگی است اما امسال رای نمیدهم تا مسئولین تنبیه بشوند... ⬅️قسمت دوم 🔹اولا هزینه این روش( رای ندادن برای ادب کردن مسئولین) از فایده اش بیشتر است. کم شدن حضور این پالس را به دشمن میدهد که فشار بر مردم را بیشتر کن. چه اقتصادی چه امنیتی چه نظامی. کم شدن حضور زمینه را برای پنهانکاری و فساد مهیا میکند. کم شدن حضور به مرور عده ای را بی تفاوت میکند. از انسجام عمومی حول یک امر مشخص میکاهد و صحنه برای فروپاشی فراهم میشود. برای همین هم دشمن آن را استقبال میکند. 🔹ثانیا عدم حضور فقط نشان دهنده اعتراض و نفی است. اثباتی درش نیست. این وضع خوب نیست. خوب چه وضعی خوب و درست است؟ معلوم نیست. این رفتار داغان کننده است نه سازنده. لذا عملا نتیجه اش اعتراضی است که معنای عملی اش توقف است نه هیچ تحولی. رای به ایستایی و عدم تغییر هم مشکل معترضین را حل نمیکند. در واقع کاری را میکنند که نمیخواهند محقق شود. ⬅️قسمت سوم حدود ۳۰ دقیقه ای گفتگو کردیم و در نهایت مغازه دار مهربان با آن لهجه‌ی زیبای جنوبیش کارت مغازه اش را داد و گفت اگر به جمع بندی رسیدی به چه کسی رای بدهی به من هم بگو؛ اینبار هم مثل همیشه رای میدهم. پ ن: برشی از این متن نوشته استاد مهدیان و برشی دیگر خاطره‌ی مُبَلِغی است در گفتگو با کسبه محترم #انتخابات #گفتگو_با_مردم ❇️ عـــــــــــــهــــــــــــد ❇️