"درمان وسواس" سخنرانی کوتاه و شنیدنی از استاد شهید مرتضی مطهری #درمان_بیماریهای_روحی

🔹سه ویژگی افراد ناموفق و ضعیف‌النفس: به هم بافتن آرزوها، آه و ناله زیاد، در فکر چاره و اصلاح نبودن. معمولًا افرادی که از لحاظ روح و روان، سالم و با نشاط‌اند و انحرافی پیدا نکرده‌اند؛ کمتر به تخیل و به‌ هم بافتن آرزوهای دور و دراز و نامعقول می‏‌پردازند؛ همیشه عملی فکر می‌کنند و عملی آرزو می‌کنند؛ یعنی آرزوهای آنها در جهت همان مداری است که در زندگی دارند؛ روی بال و پر خیال نمی‌‏نشینند و آرزوی امور ناشدنی را نمی‌کنند. ولی افراد ضعیف که مبتلا به بیماری روانی هستند و نشاط عمل ندارند و در وجودشان همت و اراده‌‏ای موجود نیست؛ بیشتر بر مرکب سریع‌السیر خیال سوار می‌شوند و با خیالات، خود را سرگرم می‌سازند و کمتر به عمل و فعالیت توجه می‌کنند و به اصطلاح دینی مبتلا به «طول امل» می‌شوند و آرزوهای نامعقول می‌کنند؛ همان طوری که افراد ضعیف یک خاصیت دیگر هم دارند و آن اینکه زیاد آه و ناله می‌کشند؛ در فکر چاره و اصلاح کار خود نیستند. مثل اینکه در وجود انسان یک مقدار معین نیروی مغزی و عضلانی وجود دارد که باید مصرف شود. این نیرو اگر در مغز به صورت خیالات واهی و آرزوهای دور و دراز مصرف شد دیگر موردی برای فکر صحیح باقی نمی‌ماند و اگر به صورت آه و ناله و پرحرفی مصرف شد زمینه‏‌ای برای عمل مفید و مثبت باقی نمی‌ماند؛ و به همین دلیل است که مردان متفکر کمتر گرفتار خیالات واهی می‌شوند و مردمان مثبت و عملی و فعال کمتر حرف می‌‏زنند و آه و ناله و شکایت می‌‏نمایند. 📙 استاد مطهری، حکمت‌ها و اندرزها، ج۱، ص ۱۶۱-۱۶۰ #درمان_بیماریهای_روحی

چگونه خودمان را دوست داشته باشیم؟ وقتی از خود راضی نیستیم؛ وقتی کارهایی می‌کنیم که درست نیست؛ وقتی زیاد می‌خوابیم؛ وقت تلف می‌کنیم؛ اهل مطالعه و پیشرفت نیستیم و خیلی‌ها از ما بهتر و موفق‌ترند؛ چطور ناراحت نباشیم؟ اگر یاد بگیریم که مشکل خود را مشخص و شفاف کنیم و با خود گفتگو داشته باشیم؛ ریشه حسادت‌ها، عصبانیت‌ها و پریشانی‌هایمان پیدا می‌شود. آن وقت به خود میگوییم: گرچه به تنبلی عادت کرده‌ام، اما نمی‌شود یک روز، فقط یک روز آن طوری رفتار کنم که درست‌تر است؟ شاید روز خوبی شد و دوست داشتم که باز ادامه بدهم. اگر از خودمان دلزده می‌شویم؛ علتش این است که خیلی از کارها و صفات خوب خود را به حساب نمی‌آوریم و از سوی دیگر کارهای خوبی که میتوان انجام داد را انجام نمی‌دهیم. اگر هر روز بگوییم "من با خودم دوستم" آن وقت به جای آرزوی توقف دیگران، خودمان را می‌پذیریم و در مسیری رو به جلو حرکت می‌کنیم. به اندازه‌ای که می‌فهمیم؛ چه شان و جایگاهی نزد خدا داریم، چقدر دوستمان دارد؛ چقدر درهای بخشش و رحمت را باز کرده، احساس و رفتارمان عالی می‌شود و فرصت برای رسیدن به همسایگی حضرت رسول(ص) و کرامات و توانمندی‌های بزرگی در دو دنیا برایمان فراهم می‌شود. پیامبر چنین اقلیتی بودند که قدر و قیمت خود را می‌شناختند و از خودشان بیش از هر کسی انتظار ادب، دانایی، بردباری، قدرشناسی و عاقبت به خیری داشتند. "مریم ادیب" #درمان_بیماریهای_روحی