❗️بی بصیرت ها همیشه یک قدم عقبند به رسول الله میگفتند خدا را قبول داریم اما تو را نه! به امام علی می گفتند: پیامبر را قبول داریم اما تو را نه! به امام خمینی میگفتند: امام زمان را قبول داریم اما تو را نه! به امام خامنه‌ای میگفتند: امام خمینی را قبول داریم اما تو را نه! بی بصیرت ها همیشه یک قدم عقبند... التماس تفکر.....

🇦🇫🇮🇷🇹🇯🇺🇿🇹🇲 خراسان بزرگ خراسان، نامی آشنا برای اهل ادب و فرهنگ است. کمتر کسی است که اهل سواد باشد اما نام خراسان را نشنیده و به آن عشق نورزیده باشد. قدمت واژه خراسان به قبل از اسلام برمی‌گردد. خراسان در زمان ساسانیان و اوایل دوره اسلامی، اغلب به منطقه‌ای بسیار بزرگ اطلاق می‌شد که نه تنها مناطق فعلی خراسان در ایران، بلکه همه سرزمین‌های شرقی، از هرات گرفته تا قندهار، بلخ، غزنی و تا کرانه‌های کابل قدیم را در بر می‌گرفت. در منابع تاریخی، محدوده خراسان، با قبض و بسط همراه بوده ولی بیشتر خاک سرزمینی که اکنون افغانستان نامیده می‌شود، جزء خراسان شمرده شده است. خراسان که به معنای «مطلع شمس» یا محل «طلوع خورشید» است، تا منتها علیه بدخشان افغانستان و تاجیکستان و حتی قسمت زیادی از خاک‌های ازبکستان و ترکمنستان فعلی را نیز شامل می‌شده است. شاهانی که در سرزمین فعلی افغانستان حکمرانی می‌کردند، نیز خود را حاکم و شاه خراسان می‌نامیده‌اند. شاعرانی چون «عنصری»، «منوچهری»، «ناصرخسرو»، «خاقانی» و حتی «سعدی»، از سرزمینی به اسم خراسان یاد کرده‌اند که اکنون افغانستان یاد می‌شود. مورخین و جغرافیه نگارانی مثل «ابن خرداذبه»، «یعقوبی»، «طبری»، «ابن اثیر»، «استخری»، «ابن حوقل»، «مقدسی» و «حمدالله مستوفی» نیز در آثارشان از خراسان و موقعیت آن بحث کرده‌اند. #ایران #افغانستان ✅ @KHURASANO_SISTAN

محمدکاظم کاظمی شاعر برجسته کشور ▪️ باز عملیات انتحاری در غرب کابل، در یک مرکز آموزشی. تکرار یک سناریوی فاجعه‌بار که گویا پایانی ندارد. من یکی دو سال پیش این یادداشت را به مناسبت یکی دیگر از این عملیات‌های انتحاری این گروه شقاوت‌پیشه نوشتم. و با دریغ که باید آن را دوباره بازنشر کنم. کی این مصیبت پایان می‌یابد؟ 🔹 در کمین دانایی من در این سال‌ها هیچ قومی و مردم هیچ منطقه‌ای را در دانش‌اندوزی به اندازۀ قوم هزاره و مردم مناطق مرکزی جدی و پیگیر ندیدم. از همان سال‌های اول مهاجرت ما به ایران، می‌دیدیم که اغلب مردم از دیگر اقوام افغانستان، از جمله مردم هرات، در کار فعالیت‌های اقتصادی‌اند و مردم مناطق مرکزی با جدیت در تلاش یادگیری، هرچند یادگیری در آن زمان فقط در حوزه‌های علمیه میسر بود برای مهاجران ما. و پس از تحولات جدید نیز چنین بوده است. شاید این انتخاب ناگزیر و سرنوشت محتوم مردمی بوده است که مناطق زندگی‌شان نه برای کشاورزی مساعد است، نه برای بازرگانی و نه برای سیاست‌ورزی. به راستی در مناطق مرکزی چه می‌توان کرد جز مجهزشدن به دانش؟ تا به این وسیله بشود ستم و محرومیت چندین قرنه را جبران کرد؟ و این دقیقاً چیزی است که می‌تواند مایۀ هراس باشد برای کسانی که چشمِ دیدن بهروزی و موفقیت این قوم و این مردم را ندارند. مانع کشاورزی می‌شود شد. می‌توان زمین مردم را از آنان گرفت، چنان که گرفتند. مانع بازرگانی می‌شود شد، می‌شود آنان را در مناطق کوهستانی مرکز کشور محصور ساخت، چنان که ساختند. مانع دستیابی به قدرت سیاسی می‌توان شد، با انحصارگری در قدرت و ایجاد مکانیسم‌های محدودکننده. ولی مانع دانش‌اندوزی چگونه می‌توان شد؟ تنها راه چاره همین حذف فیزیکی و ایجاد جوّ هراس است. پس بی‌سبب نیست که سال‌هاست مراکز آموزشی و نسل دانشجو و دانش‌آموز این مردم اولین هدف این عملیات‌ها بوده است، از انفجار در تظاهرات جنبش روشنایی بگیرید تا حملۀ اخیر به یک مرکز آموزشی. این همه نشانۀ این است که از آگاهی و دانایی روزافزونی که در این قوم و این مردم در حال وقوع است، می‌هراسند. این عملیات‌های انتحاری در مراکز آموزشی غرب کابل دردناک، نگران‌کننده و تأسف‌بار است. ولی بر این گواهی می‌دهد که مردم هزاره و مناطق مرکزی راه درستی انتخاب کرده‌اند، که همان تمرکز بر آگاهی و دانایی است. و این مسیر هرچند سخت و پرحادثه و زمان‌بر است، در نهایت موفقیت‌آمیز است. البته این تنها تسلی‌ای است که در این وضعیت می‌توانیم به خود بدهیم، ولی تسلی‌ای است اطمینان‌بخش. ✅ @KHURASAN

💯 هزارستان هَزارِسْتان یا هزاره‌جات منطقه کوهستانی در مرکز افغانستان است که بیشتر ساکنان آن شیعه‌مذهب و از قوم هزاره هستند. این منطقه تا اواسط دوران اسلامی، غور یا غَرجستان خوانده می‌شده و جزیی از خراسان بزرگ بوده است. دایکندی، بامیان، غور و قسمت بزرگ ولایات بلخ، غزنی، وردک، پروان، ارزگان، بغلان، سمنگان، و سرپل در هزارستان قرار دارند. ویژگی‌های انسانی نام هزارستان یا هزاره‌جات، از نام قوم هزاره گرفته شده که از قدیم در این مناطق زندگی می‌کنند. گروه‌هایی از اقوام دیگر مانند تاجیک و بلوچ نیز ساکن این مناطق هستند. بیشتر مردم هزاره از مذهب شیعه امامیه پیروی می کنند و اقلیت‌های سنی و اسماعیلیه نیز دارند. زبان رایج هزارستان، فارسی با گویش هزارگی است. جغرافیا پیشینه تاریخی هزارستان فعلی، تا اواسط دوران اسلامی، و تا پیش از ظهور چنگیز، غور یا غرجستان خوانده می‌شد. غور کنونی، یکی از ولایات افغانستان است که در محدوده هزارستان واقع شده است. هزارستان تا زمان عبدالرحمن یک منطقه نیمه‌مستقل بود و مردم در انجام مراسم دینی خود آزاد بودند. پس از شروع سلطنت عبدالرحمن در کابل در ۱۲۵۹ش، هزاره‌ها به دلیل سیاست‌های قومی و مذهبی او مورد تاخت و تاز قرار گرفتند و بنابر برخی منابع تاریخی، بیش از ۶۰ درصد جمعیت هزاره، کشته شدند و یا از هزارستان به کشورهای همسایه و مناطق دیگر افغانستان گریختند. آب و هوا آب و هوای هزارستان نسبت به دیگر مناطق افغانستان سرد است. سردی هوا در هزاه‌جات ۶ ماه طول می‌کشد و بارش برف در برخی از ماه‌ها به حدی است که در گذشته، راه عبور و مرور را چندین ماه قطع می‌‌کرده است. ✅ @KHURASANO_SISTAN

🎶 آهنگ حماسی ای وطن 🎙 اشکان عرب #آهنگ

❗️ نقشه مسیر و جاده ابریشم در دوران باستان که چند مسیر آن از افغانستان عبور میکرده است ✅ @KHURASANO_SISTAN

⭕️ سخن عبدالطیف پدرام رئیس حزب کنگره ملی درمورد نسل‌کشی هزاره‌ها ✅ @KHURASANO_SISTAN

🎵 بیا که بریم به مزار ملا ممد جان 🎙 سامی یوسف به ۴ زبان فارسی، اردو، ترکی و عربی #آهنگ ✅ @KHURASANO_SISTAN

‌ ‼️ خراسان شامل چهار بخش بوده‌است و هر بخش به نام فرمانروای آنجا مشهور بوده‌است. هر کدام از این چهار بخش را یک «رب» یا «ربع» می‌نامیده‌اند. نواحی شامل این چهار ربع اصلی به شرح ذیل بوده است: ربع نیشابور یا ابرشهر با مرکزیت شهر نیشابور (دربرگیرندهٔ بیهق، جوین، اسفراین، خبوشان، ارغیان، پشت، رخ، زوزن، خواف، ازغند، جام، باخرز و جاجرم بود. نسا و توس و ابیورد را نیز در شمار توابع این ربع آورده‌اند.) ربع مرو با مرکزیت شهر باستانی مرو (دربرگیرندهٔ خرق، هرمز فرّه، باشا، سنجان، سوسقان، صهبه، کیرنک، سنگ عبادی و دندانقان) ربع هرات با مرکزیت شهر هرات (دربرگیرندهٔ بادغیس و غور و فراه) ربع بلخ با مرکزیت شهر بلخ که شامل کهندژ (قندوز)، سمنگان، بغلان (بغولانگو)، تخارستان و بدخشان می‌شده‌است. ابر شهر بلخ (به‌شمول شبرغان (شاپورگان)، جوزجان و اندخوی و فاریاب و بامیان). ✅ @KHURASANO_SISTAN

⭕️ شیعیان هزاره افغانستان در خارج تجمع نموده تا مشکلات کشورشان را بازگو کنند. تعدادی منافق با دست گرفتن پرچم سعی میکنند خودشان را قاطی جمعیت کنند تا بیشتر نشان دهند که شدیدا مورد اعتراض هزاره ها قرار گرفته و منافقین را رسوا و طرد میکنند!! درود بر شهروند آگاه هزاره که معترضان کم شمار ایرانی را رسوا کرد👏👏👏 فقط اونجا که میگه مرگ بر ضد انقلاب ✅ @KHURASAN

🛑 سید جمال الدین اسدآبادی جماهیر شوروی، افغانستان را اشغال کرد؛ ایالات متحده امریکا به افغانستان و عراق لشکر کشید؛ اسرائیل سرزمین‌های مردم فلسطین را غصب و مردم آن را آواره کرد، دخالت‌ قدرت‌های غربی در افغانستان، عراق، یمن، سوریه، لیبی و ... ادامه دارد.  سیّد جمال‌الدّین افغانی عامل این ضعف‌ها و حقارت‌ها را اختلاف مسلمانان می‌دانست و درمان آن را در وحدت مسلمانان تشخیص داده بود. عجبا چقدر عبرت آموز است که ما مسلمانان، خود این منادی وحدت را تبدیل به منبع اختلاف کرده‌ایم. می‌خواهیم روح او را در میان این سرزمین و آن سرزمین تقسیم کنیم. جسم سیّد از هر سرزمینی که برخاست و در هر جایی که خفت آشکار است. هیچ دلیل و مدرکی نمی‌تواند بالاتر از سخنان خود او در بارة موطن اصلی‌اش باشد. خود او بارها خود را سیّد جمال‌الدّین افغانی خوانده است و این فصل‌الخطاب است و با وجود سخن خود او، هیچ‌ادّعایی پذیرفتنی نیست. جسم سیّد در قید زمان و مکان بود؛ دربارة جسم او می‌توان گفت از کجا برخاست و در کجا خفت؛ امّا اندیشه‌های بیدارگر سیّد فوق زمان و مکان است؛ اندیشه‌ها و برنامه‌های او زنده و سازنده است و می‌تواند هم‌چنان تحوّل‌آفرین باشد. پرسش مهم این است که اندیشه‌های سیّد در کدام سرزمین و در میان کدام مردم ساری و جاری است. کدام‌ جامعة اسلامی از اندیشه‌های مترقی و بیدارکنندة سیّد استفاده کرده به تولید قدرت، عزّت، وحدت، رفاه و افتخار رسیده‌ است؟ کدام مردم راه او را که مبارزه با استعمار بود ادامه می‌دهد؟ در سال 1323 خورشیدی حکومت افغانستان قصد خود را برای انتقال استخوان‌های سیّد از ترکیه به کابل با حکومت ترکیه درمیان گذاشت. این موضوع در ترکیه بحثی را دامن زد؛ برخی دولت‌مردان ترک مخالف انتقال پیکر سیّد از ترکیه به افغانستان بودند؛ امّا سخن نهایی را وزیر خارجه ترکیه زد. او گفت: به نظر من هیچ اشکالی ندارد که ما استخوان‌های سیّد را بدهیم به افغانستان؛ افغان‌ها مرده‌ها را بیشتر از زنده‌ها احترام می‌کنند؛ ما اندیشه‌های سیّد را برای خود نگه‌داریم. ما افتخار می‌کنیم که سیّد جمال در افغانستان به دنیا آمده و مزارش هم در کشور ماست؛ امّا چرا نمی‌اندیشیم که چقدر درس‌ها و آموزه‌های سیّد را به کار بسته‌ایم و تا چه اندازه به راه و روش سیّد پایبند بوده‌ایم. اگر افغانستان را با ترکیه مقایسه کنیم، بدون درنگ باید بگوییم ترکیه بسیار نزدیک‌تر از ما به سیّد است. ایران بسیار بیش از ما از آموزه‌های سیّد آموخته است. پس سیّد می‌تواند ترک باشد و می‌تواند ایرانی باشد؛ امّا هیچ نسبتی نمی‌تواند با ملّت ضعیف، فقیر، بی‌سواد و متفرّق افغانستان داشته باشد. سیّد جمال عمر خود را بر سر وحدت امّت اسلامی گذاشت؛ از نظر او علّت ضعف مسلمانان در برابر قدرت‌های استعماری سه مسألة اختلاف، جهل، خرافه‌پرستی بود. آیا ملّتی پراکنده‌تر و متفرّق‌تر از مردم افغانستان در دنیا سراغ دارید؟ سواد و دانش در افغانستان ارزشی ندارد؛ اگر غیراز این بود، دانش و فرهنگ در این کشور پیشرفت می‌کرد و باسوادان و دانشیان در صدر می‌نشستند و قدر می‌دیدند. بگذریم از کهنه‌گرایی و خرافه‌پرستی‌ که افغانستان در جهان نظیر ندارد. ملاها و مولوی‌های نادان بر سر خوان خرافه‌پرستی ما نشسته‌اند و تغذیه می‌کنند و ما را بر ضد داشته‌های خودمان می‌شورانند.  ملّتی که سیاست‌پیشگان و نخبگان سیاسی‌اش با نامة وزیر خارجه یک کشور بیگانه چون برگی در مسیر باد بر خود می‌لرزند و جمع‌شان از هم می‌پاشد و خود را گم می‌کنند، چه قرابتی با سیّد جمال می‌تواند داشته باشد؟ آیا ما واقعا سهمی از عزّت‌طلبی، استعمارستیزی و استبدادگریزی سیّد جمال داریم؟ سید اسحاق شجاعی ✅ @KHURASANO_SISTAN

🔴🔵 وجود یاران واقعی شرط قیام امام عصر علیه السلام 🌺 شخصی بنام «سهل بن حسن خراسانی» خدمت امام صادق ـ علیه السّلام ـ رسید، سلام کرده و نشست. عرض کرد یابن رسول الله ـ صلّی الله علیه و آله ـ شما رئوف و مهربان هستید، چرا از حق خود دفاع نمی‌کنید؟ چه چیزی مانع این امر است؟ در صورتی‌که بیش از صدهزار شیعه شمشیرزن دارید! حضرت فرمودند: ای مرد خراسانی بنشین، سپس حضرت امر کردند، تا تنور را روشن کنند، وقتی تنور برافروخته شد، حضرت رو به مرد خراسانی نموده و فرمود: بلند شو و داخل تنور شو، در این هنگام مرد خراسانی ترسید و عرض کرد: یابن رسول الله ـ صلّی الله علیه و آله ـ مرا با آتش سوزان، از من درگذر، ... حضرت فرمودند: تو را بخشیدم، 🔺 در این هنگام یکی از اصحاب امام صادق ـ علیه السّلام ـ بنام «هارون مکی» وارد شد در حالی‌که یک کفش خود را با انگشت گرفته بود. خدمت آن‌حضرت رسید و سلام کرد. امام ـ علیه السّلام ـ جواب سلام او را داد و فرمود: نعلین را از دست خود بینداز و برو داخل تنور ... هارون مکی، نعلین را انداخت و داخل تنور شد. 🔹 امام ـ علیه السّلام ـ شروع کرد با مرد خراسانی صحبت کردن و از اوضاع خرسان از او پرسیدن و ... سپس گفت ای خراسانی برو و داخل تنور را نگاه کن. مرد خراسانی بطرف تنور رفت و دید که «هارون مکی» چهار زانو در تنور نشسته است. امام ـ علیه السّلام ـ از مرد خراسانی سئوال کرد: «از این‌ها در خراسان چند نفر پیدا می‌شود؟ مرد خراسانی عرض کرد: بخدا قسم یک‌ نفر هم نیست. 🔶 امام ـ علیه السّلام ـ فرمودند: ما در زمانی که پنج نفر یاور اینچنین نداشته باشیم قیام نخواهیم کرد. ما خودمان موقعیت مناسب را بهتر می‌دانیم. 📚 بحارالانوار، جلد ۴۷، صفحه ۱۲۳ #روایت ✅ @KHURASANO_SISTAN