این صحنه ها هیچ جا تکرار نمیشه ایمانی که بچه ها داشتن یه چیز دیگه بود فوتبال برد و باخت داره ولی بچه ها از جون و دل مایه گذاشتن 😍🇮🇷 🌱| @Koche_shohada

جا داره اینجا به این جمله اشاره کنیم که : موفقیت توفیق بندگی خداست. به موفقیت های دنیوی دل نبندیم و از این شکست ها ناراحت نشیم. ☺️ #ستاد_ماست_مالی_باخت 😜 🌱| @Koche_shohada

رمز خودسازی ما این است که برای هر عمل مان، برای هر چیزمان، برای هر حتی اندیشه مان، یک علامت سوال جلویش بگذاریم که "چرا؟" یک دلیلی برای کارهایمان، دلیلی برای اندیشه هایمان، دلیلی برای فکرمان و دلیلی برای زندگی مان پیدا کنیم. [ شهیدحاج‌احمدمتوسلیان ]

پسر شهید همدانی در مشهد گفت: پدرم در وصیت نامه خود یک پیشنهاد خوب دادند: و آن اینکه اگر امکان داشت هر شخصی که وصیت نامه من را می خواند.. برای من یک روز نماز و روزه به جای آورد که اگر در آن عالم در کنار هم بودیم جبران کنم...:))) [ شهیدحسین‌همدانی ]

بزرگترین جهاد جهاد با نفس است تا جوان هستید نفستان را تربیت کنید...

اِقْرَاء به جهان بتاب با این آیات مدهوش تو اِنجیل و زَبور و تورات از روز ازل عالم و آدم گفتند بر خاتم انبیا محمد صلوات یا محمد ای خرد پابست تو ای چراغ مهر و مه در دست تو هر زمان گلواژه هایت تازه تر بلکه از هستی بلند آوازه تر ختم شد بر قامتت پیغمبری این ترا باشد دلیل برتری … سالروز مبعث پیامبر رحمت حضرت محمد صلی الله علیه و آله را تبریک می گوییم 🌿❤️

♦️فیلم چند دقیقه قبل از شهادت شهیدان رستگاری و اسلامی فرد، که در ۱۳ بهمن ۱۳۶۵ در حمله عراق به شهادت رسیدند 🔹چهره‌ها بر اثر چند روز درگیری با دشمن زیر انفجار توپ و خمپاره سیاه شده اما ذره‌ای ترس، منت و طلبکاری ندارند.... این همه آرامش از کجاست؟

خوب دوستان .......ببینیم از پهپاد های ارتش ایران!!!!! فقط قدرت تخریب موشکاشون🔥 #زمینه_ساز_ظهور 📌 کوچه شهدا ↙️ ↙️ ↙️ ↙️ 🆔https://eitaa.com/Koche_shohada

وقت ناهار رفتم پشت یه تپه با تعـجب دیدم کاظم روی خاک نشسته و لبه‌ های نون رو از رو زمین بر می‌داره، تمیز می‌کنه و می‌خوره. اونقدر ناراحـت شدم که به جای سلام گفتم : داداش! تو فرمانده تیپ هستی ، این کارها چیه؟! مگه غــذا نیست؟! خودم دیدم دارن غذا پخش می‌کنند. کاظم گفت: اون غذا مال بسیجی ‌هاست... این نونارو مردم با زحمت از خرج زندگیشون زدند و فرستادند . درست نیست اسراف کنیم... [ شهیدکاظم‌نجفی‌رستگار ]

ارزش زندگی انسان چقدر است مگر اینکه ساعاتش صرف کار برای خدا شود [ شهیده‌بنت‌الهدی‌صدر ]

مافقط‌زیرپرچادرتان‌آرامیم . . حسِ‌وابستگی‌طفل‌بہ‌مادربالاست💔: ) #حوالی‌دل

بسیاری از ما معنای شهادت را از آنها آموختیم خیلی‌ها سعی کردند شهادت را برای ما مجسم کنند بسیاری این گواهی را دریافت کرده‌اند برخی از آنها منتظر هستند و چیزی را تغییر نداده‌اند به همه‌ی شهدای رهسپار راه تکلیف هزار سلام و درود [ شهیداحمدمحمدمشلب ]

گلزار شهدایِ لبنان :)

🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿 🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿 🌿🌿🌿🌿🌿 🌿🌿🌿 🌿🌿 🌿 #رمان‌بی‌توهرگز از هیجان پرسیدن من، دوباره خنده اش گرفت. - خیلی عادی. همین طور که می بینی. تازه خیلی هم عالی شده. دستت درد نکنه. - مسخره ام می کنی؟ - نه به خدا. چشم هام رو ریز کردم و به چپ چپ نگاه کردن ادامه دادم. جدی جدی داشت می خورد. کم کم شجاعتم رو جمع کردم و یه کم برای خودم کشیدم. گفتم شاید برنجم خیلی بی نمک شده، با هم بخوریم خوب میشه. قاشق اول رو که توی دهنم گذاشتم، غذا از دهنم پاشید بیرون. سریع خودم رو کنترل کردم و دوباره همون ژست معرکه ام رو گرفتم. نه تنها برنجش بی نمک نبود، که اصلا درست دم نکشیده بود! مغزش خام بود. دوباره چشم هام رو ریز کردم و زل زدم بهش. حتی سرش رو بالا نیاورد. _مادر جان گفته بود بلد نیستی حتی املت درست کنی. سرش رو آورد بالا، با محبت بهم نگاه می کرد. _ برای بار اول، کارت عالی بود. اول از دست مادرم ناراحت شدم که اینطوری لوم داده بود، اما بعد خیلی خجالت کشیدم. شاید بشه گفت، برای اولین بار، اون دختر جسور و سرسخت، داشت معنای خجالت کشیدن رو درک می کرد. هر روز که می گذشت، علاقه ام بهش بیشتر می شد. لقبم اسب سرکش بود و علی با اخلاقش، این اسب سرکش رو رام کرده بود. چشمم به دهنش بود. تمام تلاشم رو می کردم تا کانون محبت و رضایتش باشم. من که به لحاظ مادی همیشه توی ناز و نعمت بودم، می ترسیدم ازش چیزی بخوام. علی یه طلبه ساده بود، می ترسیدم ازش چیزی بخوام که به زحمت بیوفته، چیزی بخوام که شرمنده من بشه. هر چند، اون هم برام کم نمی گذاشت. مطمئن بودم هر کاری برام می کنه یا چیزی برام می خره، تمام توانش همین قدره. علی الخصوص زمانی که فهمید باردارم، اونقدر خوشحال شده بود که اشک توی چشم هاش جمع شد. دیگه نمی گذاشت دست به سیاه و سفید بزنم. این رفتارهاش حرص پدرم رو در می آورد. مدام سرش غر می زد که تو داری این رو لوسش می کنی، نباید به زن رو داد، اگر رو بدی سوارت میشه. اما علی گوشش بدهکار نبود. منم تا اون نبود تمام کارها رو می کردم که وقتی برمی گرده، با اون خستگی، نخواد کارهای خونه رو بکنه. فقط بهم گفته بود از دست احدی، حتی پدرم، چیزی نخورم و دائم الوضو باشم. منم که مطیع محضش شده بودم. باورش داشتم. 9 ماه گذشت. 9 ماهی که برای من، تمامش شادی بود. اما با شادی تموم نشد. وقتی علی خونه نبود، بچه به دنیا اومد. مادرم به پدرم زنگ زد تا با شادی خبر تولد نوه اش رو بده، اما پدرم وقتی فهمید بچه دختره با عصبانیت گفت: لابد به خاطر دختر دخترزات، مژدگانی هم می خوای؟ و تلفن رو قطع کرد. مادرم پای تلفن خشکش زده بود و زیرچشمی با چشم های پر اشک بهم نگاه می کرد. مادرم بعد کلی دل دل کردن، حرف پدرم رو گفت. بیشتر نگران علی و خانواده اش بود و می خواست ذره ذره، من رو آماده کنه که منتظر رفتارها و برخورد های اونها باشم. هنوز توی شوک بودم که دیدم علی توی در ایستاده. تا خبردار شده بود، سریع خودش رو رسونده بود خونه. چشمم که بهش افتاد گریه ام گرفت، نمی تونستم جلوی خودم رو بگیرم. خنده روی لبش خشک شد. با تعجب به من و مادرم نگاه می کرد. چقدر گذشت؟ نمی دونم. مادرم با شرمندگی سرش رو انداخت پایین. - شرمنده ام علی آقا، دختره نگاهش خیلی جدی شد. هرگز اون طوری ندیده بودمش. با همون حالت، رو کرد به مادرم، حاج خانم، عذرمی خوام ولی امکان داره چند لحظه ما رو تنها بزارید. #قسمت_پنجم #شهید_سید_علی_حسینی ✨

روضت‌واسم‌برکت‌داره ‌. ‌. . #سیدرضانریمانی #مداحی❤️‍🩹

💢 ذکری با ثواب بی‌نهایت 😱 🕋 حجت‌الاسلام دکتر رفیعی

😍 خواب عجیب دختر 4 ساله... #پیامبر_مهربانی

🔴 سلام فرمانده ۳ در راه است .... 😍😍😍

اگر امکانش هست این عکسها رو توگروه ها بذارید . خانمهاچاپ کنند و توسالنهاشون بذارند. هستند کسانی که ازاین اشتباهات اطلاعی ندارند و با دیدن عکس بدون توضیح هم درست میشند.

💣 وقتی اوقات فراغت‌مون این شکلیه ببین جنگیدنمون دیگه چجوریه😉 ❤️ #سیدیمانی

ابراهیم برای این كِ جایگاه و پست و مقامی او را نگیرد ، همه عوامل کبر و غرور رو از خودش دور می‌کرد.وقتی به ابراهیم ماشین تویوتایی می‌دهدند تا با آن ماموریت انجام دهد.ماشین تویوتا را پس می‌دهد تا ماشین مدل‌بالا او را ازمردم‌جدانکندو غرور‌ برایش به جود نیاورد ...! [ شهیدابراهیم‌هادی ]

اگر عشقِ امام زمان عج الله را حس کنی و درک کنی، کمک هایش را هم می بینی. نگاه او و دعای او را حس میکنی، آنقدر کمک و تایید می رسد؛ منبع رحمت است، منبع قدرت است. فقط کافی است شما یک پیوندي را در دلت ایجاد کنی، و یک چراغی را روشن کنی و همه جا، در رفت، در آمدن یک یادی از حضرت بکنی؛ آن وقت یک «یاصاحب الزمان» دلت را روشن می کند، دلت را بیدار می کند!🌱

کمتر کسی‌ پیدا‌ می شود‌ که زندگی بر‌ وفق‌ مراد‌ او‌ باشد
هرگونه عیش‌ و‌ نوش‌ دنیا‌
با‌هزار‌تلخی‌ و‌ نیش‌ همراه است!

[ آیت‌الله‌محمدتقی‌بھجت ]

مَاشَاءَ‌اللَّهُ‌لَاقُوَّةَ‌إِلَّابِاللَّهِ آنچه‌ خدابخواهدصورت‌ میپذیرد وهیچ‌ نیرویی‌ جزقدرت‌ خدا نیست . .(:

🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿 🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿 🌿🌿🌿🌿🌿 🌿🌿🌿 🌿🌿 🌿 #رمان‌بی‌توهرگز مادرم با ترس، در حالی که زیرچشمی به من و علی نگاه می کرد رفت بیرون. اومد سمتم و سرم رو گرفت توی بغلش. دیگه اشک نبود، با صدای بلند زدم زیر گریه، بدجور دلم سوخته بود. - خانم گلم، آخه چرا ناشکری می کنی؟ دختر رحمت خداست، برکت زندگیه، خدا به هر کی نظر کنه بهش دختر میده، عزیز دل پیامبر و غیرت آسمان و زمین هم دختر بود. و من بلند و بلند تر گریه می کردم. با هر جمله اش، شدت گریه ام بیشتر می شد و اصلا حواسم نبود مادرم بیرون اتاق، با شنیدن صدای من داره از ترس سکته می کنه. بغلش کرد. در حالی که بسم الله می گفت و صلوات می فرستاد، پارچه قنداق رو از توی صورت بچه کنار داد. چند لحظه بهش خیره شد، حتی پلک نمی زد. در حالی که لبخند شادی صورتش رو پر کرده بود، دانه های اشک از چشمش سرازیر شد. - بچه اوله و این همه زحمت کشیدی، حق خودته که اسمش رو بزاری، اما من می خوام پیش دستی کنم. مکث کوتاهی کرد، _زینب یعنی زینت پدر. پیشونیش رو بوسید، _خوش آمدی زینب خانم و من هنوز گریه می کردم. اما نه از غصه، ترس و نگرانی. بعد از تولد زینب و بی حرمتی ای که از طرف خانواده خودم بهم شده بود، علی همه رو بیرون کرد. حتی اجازه نداد مادرم ازم مراقبت کنه. حتی اصرارهای مادر علی هم فایده ای نداشت. خودش توی خونه ایستاد. تک تک کارها رو به تنهایی انجام می داد، مثل پرستار و گاهی کارگر دم دستم بود. تا تکان می خوردم از خواب می پرید، اونقدر که از خودم خجالت می کشیدم. اونقدر روش فشار بود که نشسته، پشت میز کوچیک و ساده طلبگیش، خوابش می برد. بعد از اینکه حالم خوب شد، با اون حجم درس و کار، بازم دست بردار نبود. اون روز، همون جا توی در ایستادم. فقط نگاهش می کردم. با اون دست های زخم و پوست کن شده داشت کهنه های زینب رو می شست. دیگه دلم طاقت نیاورد. همین طور که سر تشت نشسته بود، با چشم های پر اشک رفتم نشستم کنارش، چشمش که بهم افتاد، لبخندش کور شد. - چی شده؟ چرا گریه می کنی؟ تا اینو گفت خم شدم و دست های خیسش رو بوسیدم. خودش رو کشید کنار. - چی کار می کنی هانیه؟ دست هام نجسه. نمی تونستم جلوی اشک هام رو بگیرم. مثل سیل از چشمم پایین می اومد. - تو عین طهارتی علی، عین طهارت. هر چی بهت بخوره پاک میشه. آب هم اگه نجس بشه توی دست تو پاک میشه. من گریه می کردم. علی متحیر، سعی در آروم کردن من داشت. اما هیچ چیز حریف اشک های من نمی شد. زینب، شش هفت ماهه بود. علی رفته بود بیرون. داشتم تند تند همه چیز رو تمییز می کردم که تا نیومدنش همه جا برق بزنه. نشستم روی زمین، پشت میز کوچک چوبیش. چشمم که به کتابهاش افتاد، یاد گذشته افتادم. عشق کتاب و دفتر و گچ خوردن های پای تخته. توی افکار خودم غرق شده بودم که یهو دیدم خم شده بالای سرم. حسابی از دیدنش جا خوردم و ترسیدم. چنان از جا پریدم که محکم سرم خورد توی صورتش. حالش که بهتر شد با خنده گفت: _عجب غرقی شده بودی، نیم ساعت بیشتر بالای سرت ایستاده بودم. منم که دل شکسته، همه داستان رو براش تعریف کردم. چهره اش رفت توی هم. همین طور که زینب توی بغلش بود و داشت باهاش بازی می کرد، یه نیم نگاهی بهم انداخت. - چرا زودتر نگفتی؟ من فکر می کردم خودت درس رو ول کردی. یهو حالتش جدی شد. سکوت عمیقی کرد، _می خوای بازم درس بخونی؟ #قسمت_ششم #شهید_سید_علی_حسینی ✨

زَهراسادات... #باحال‌مناسب‌استماع‌شود #مداحی❤️‍🩹