💥با 5 روش انرژیهای منفی را از خود دورڪنیم و به آرامش برسیم :
۱- "دوست داشتن"
سعی ڪنید همه را دوست داشته باشید،
نفرت داشتن انرژی منفی دارد ..
۲- " بخشش "
سعی ڪنید اشتباهات دیگران را ببخشید،
حس انتقام انرژی منفی دارد ..
۳- " غیبت "
همیشه خوبی دیگری را بگویید،
بدگویی انرژی منفی دارد ...
۴- "صداقت و راستگویی"
راست بگویید یا چیزی نگویید.
دروغگویی انرژی منفی دارد ...
۵- "حق‌الناس "
حق دیگران را ضایع نکنید،
ضایع ڪردن حق دیگران انرژی منفی دارد.
🎋🎋🦋🎋🎋🎋
@Lootfakhooda
✨ اَلسَّلام ُعَليكَ يا شريكَ القرآن
✳️ وجود مقدس حضرت ولى عصر عجّلاللهتعالیفرجه در اثر بخشى و حيات آفرينى، همتاى قرآن است.
🔆 «وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ ما هُوَ شِفاءٌ وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنینَ»
🔆 «و از قران آنچه را كه شفا و رحمت براى مؤمنان است نازل كرديم»
🌿قرآن، شفا و موجب درمان اهل ايمان معرفى شده است.
🔸 یکی از وجوه شباهت امام عصر عجّلاللهتعالیفرجه با قرآن، شفا بودن حضرت است.
✳️ امام عِدل قرآن هستند و انسان در پرتو ارتباط با آن بزرگوار می‌تواند از تمامی بیماری‌های اعتقادی و اخلاقی خود رها شود.
🌺با ولایت امام عجّلاللهتعالیفرجه حسادت، بخل، کینه، حسد، حرص، تنگ نظری و انواع بیماری‌های روحی و فکری انسان درمان شده و راه رسیدن به انواع کمالات براى فرد هموار می‌گردد.
✍استاد بروجردی
#امام_حسین
🎋🎋🦋🎋🎋🎋
@Lootfakhooda
#«يَآ أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَصَابِرُوا وَرَابِطُوا»
(آل عمران/٢٠٠)
خدا فرموده با امام خودت ارتباط برقرار کن.
قلبت را مرتبط کن.
امام متخلق به اخلاق الله است، آینه‌ی تمام‌نمای صفات الهی است. همین صفات و همین حسن خلق در شما ایجاد می‌شود.
صفات حمیده در روح شما شکل می‌گیرد.
رفته‌رفته شکل امام خود می‌شوی. حرف‌زدن شما، حرف‌زدن امام می‌شود.
نگاه‌کردن شما، نگاه‌کردن امام می‌شود.
سیره و رفتار شما مثل سیره و رفتار امام می‌شود.
برخوردت امام‌گونه می‌شود و شما مثَلِ امام خود می‌شوی.
شما ولیّ امام می‌شوی.
امام ولیّ خداست، در نتیجه شما هم ولیّ خدا می‌شوی.
جزو اولیاء الله می‌شوید.
💐استاد اخلاق حاج آقا زعفری زاده
🎋🎋🦋🎋🎋🎋
@Lootfakhooda
✳️✳️✳️
حكايت شنيدني مرد خدايي كه يك شبه حافظ كل قران شد
کربلایی کاظم در سال 1300 هجری قمری در روستای ساروق اراک بدنیا آمد و در همان روستا هم زندگی می‌کرد. سواد خواندن و نوشتن نداشت که داستان حافظ قرآن شدن او در دوران جوانیش اتفاق افتاد.
او در روستا مشغول کار کشاورزی بود، در آن سال یک روحانی جهت تبلیغ و بیان احکام حلال و حرام به روستا آمده بود و در منبر و سخنرانی خود از خمس و زکات، مسائلی را گفت و توضیح داد که کسانی که گندم و جو و... آنها به حد نصاب برسد و زکات و حق فقرا را ندهند، مالشان مخلوط به حرام می‌شود و اگر با عین پول آن گندم‌های زکات نداده، خانه یا لباس تهیه کنند، با آن لباس و در آن خانه نمازشان باطل است، مسلمان واقعی باید به احکام الهی و حلال و حرام توجه کند و اهمیت دهد و زکات مالش را بدهد.
(کربلایی) کاظم چون می‌دانست، صاحب زمینی که در آن کار می‌کند، مقید به پرداخت زکات و حق فقرا نیست، به این فکر فرو رفت که پس مال او مخلوط به حرام و زندگی او با پول حرام مخلوط یا شبهه‌ناک است. این مسئله را با صاحب زمین، در میان گذاشت و از او خواست تا او زکات مالش را پرداخت کند ولی او زیر بار نرفت.
از این رو کاظم تصمیم گرفت از آن روستا هجرت کرده و درجای دیگر مشغول کار شود که اجرت او حلال و پاک باشد. چند سالی خارج از آن روستا به فعالیت پرداخت تا این که از او خواستند به روستای خود برگردد.
به روستا برگشت و زمینی با مقداری گندم در اختیارش گذاشتند تا خودش مستقل کشاورزی کند، او همان سال اول نصف آن گندم را به فقرا داد و نصف دیگر را در زمین کاشت و خدا به زراعت او برکت داد، به حدی که بیش از معمول برداشت کرد و از همان سال بنا گذاشت که نیمی از برداشت خود را به فقرا بدهد و (با اینکه مقدار زکات یک دهم و یا یک بیستم است) هر ساله نصف محصول خود را به فقرا و مستمندان می‌داد.
یک سال هنگام برداشت محصول، پس از چند روز که خرمنش را کوبیده بود که مشغول باد دادن خرمن شد تا کاه آن جدا شود.
نزدیک ظهر شد، باد متوقف و هوا گرم شد و نتوانست به کار خود ادامه دهد، مجبور شد به خانه برگردد. در راه یکی از فقرای روستا به او می‌رسد و می‌گوید: امسال از محصولت چیزی به ما ندادی و ما را فراموش کردی!
کاظم به او می‌گوید: خیر! فراموش نکردم ولی هنوز نتوانستم محصولم را جمع کنم. او خوشحال می‌شود و به طرف ده می‌رود اما کاظم دلش آرام نمی‌گیرد و به مزرعه برگشته، مقداری گندم با زحمت زیاد جمع آوری می‌کند تا برای آن فقیر ببرد.
قدری علوفه برای گوسفندانش می‌چیند و گندم‌ها و علف‌ها را بر دوش می‌گذارد و روانه دهکده می‌شود. به باغ امامزاده مشهور به هفتاد و دو تن که محل دفن چند امامزاده است، می‌رسد. برای استراحت روی سکویی کنار درِ باغ امامزاده می‌نشیند و گندم و علوفه را گوشه‌ای می‌گذارد و به فکر فرو می‌رود.
چند لحظه بعد دو جوان بسیار زیبا و جذاب را می‌بیند که به طرف او می‌آیند و وقتی به او می‌رسند، می‌گویند: کاظم! بیا برویم در این امامزاده فاتحه‌ای بخوانیم!
کاظم می‌گوید: می‌خواهم به منزل بروم و این علوفه را به منزل برسانم.
آنها می‌گویند: خیلی خوب، حالا بیا تا با هم فاتحه‌ای بخوانیم.
آنها از جلو و کاظم دنبال آنها به سوی امامزاده روانه می‌شوند، ابتدا به امامزاده نزدیک‌تر می‌شوند و فاتحه‌ای می‌خوانند و آنگاه به امامزاده بعدی می‌روند و داخل می‌شوند. آن دو نفر مشغول خواندن ذکرهایی می‌شوند که کاظم نمی‌فهمد، ناگهان کاظم متوجه می‌شود که در اطراف سقف امامزاده کلمات روشنی نوشته شده است و یکی از آن دو به او می‌گوید: چرا چیزی نمی‌خوانی؟ او جواب می‌دهد: من سواد ندارم، آن جوان می‌گوید: باید بخوانی، آنگاه دست به سینه کاظم می‌گذارد و فشار می‌دهد و می‌گوید: حالا بخوان. کاظم می‌گوید: چه بخوانم؟ آن آقا آیه‌ای را می‌خواند و می‌گوید: اینطور بخوان!
کاظم آیه را می‌خواند تا تمام می‌شود . بعد برمی‌گردد که به آن آقا حرفی بزند یا چیزی بپرسد که می‌بیند کسی همراهش نیست و خودش تنها در حرم ایستاده و ناگهان دچار حال خاصی می‌شود و بی‌هوش روی زمین می‌افتد.
هنگامی که به هوش می‌آید، احساس خستگی شدید می‌کند و به این فکر فرو می‌رود، که اینجا کجاست و او در این جا چه می‌کند؟
آنگاه از امامزاده بیرون می‌آید و بار علوفه و گندم را برمی‌دارد و روانه دهکده می‌شود ولی در میان راه متوجه می‌شود که چیزهایی را می‌خواند و سپس داستان آن دو جوان را به خاطر می‌آورد و خود را حافظ تمام قرآن می‌یابد.
*مرحوم آیت الله سید محمد تقی خوانساری که از مراجع بزرگ روزگار خود بود و نماز باران او مشهور است، از کربلایی کاظم آزمون مفصلی گرفت و در نهایت از وی خواست تا سوره بقره را از آخر به اول به طور معکوس بخواند. و او براحتي خواند.
🎋🎋🦋🎋🎋🎋
@Lootfakhooda
#حکایت در باب چهار هندو است که در مسجد به نماز می ایستند. وقتی صدای موذن برمی آید یکی از آنها با آن که خود در نماز است می گوید: ای موذن بانگ کردی وقت هست.
هندوی دیگر در همان حال به وی می گوید: سخن گفتی و نمازت باطل است.
سومی به دومی می گوید: به او طعن نزن که نماز تو هم باطل است.
سپس هندوی چهارم می گوید: خدا را شکر که من مثل شما سه تن سخن نگفتم.
بدین گونه بالاخره نماز هر چهار تن تباه می شود!
در این حکایت هر کدام از این چهار هندو نمادی هستند از انسانهایی که به عیب خود کور می باشند و به عیب دیگران بینا و آگاه!
چار هندو در یکی مسجد شدند
بهر طاعت راکع و ساجد شدند
هر یکی بر نیتی تکبیر کرد
در نماز آمد بمسکینی و درد
مؤذن آمد از یکی لفظی بجست
کای مؤذن بانگ کردی وقت هست
گفت آن هندوی دیگر از نیاز
هی سخن گفتی و باطل شد نماز
آن سیم گفت آن دوم را ای عمو
چه زنی طعنه برو خود را بگو
آن چهارم گفت حمد الله که من
در نیفتادم بچه چون آن سه تن
پس نماز هر چهاران شد تباه
عیب‌گویان بیشتر گم کرده راه
🎋🎋🦋🎋🎋🎋
@Lootfakhooda
هدایت شده از نایت کویین
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
#فڪر_قـوی✌️
سرت را بالا بگیر بگذار همه‌ی آدم‌هایی که
دورت ایستاده‌اند و برای زمین خوردنت با هم
شرط بسته‌اند وا بمانند از اینکه هنوز میخندی
و مصرانه به همه‌ی بی‌مهری‌ها میخندی
سرت را بالا بگیر بگذر از تمام چاله‌های اشتباهی که
پاهایت را آزردند ، حرف‌هایی که دلت را شکستند.
به خودت افتخار کن برای همه‌ی روزهایی که
با سادگیِ کامل خودت بودی ، خودت ماندی
و خودت خواهی ماند...سرت را بالا بگیر ،
این روزها تاوانِ لحظه‌های سنگینی است که
هر دقیقه‌اش خودت را خرج کسانی کرده‌ای که
منتظر بودند افتادنت را ببینند و بلند سوت بزنند
و بلندتر برای شکستنت دست بزنند...
سرت را بالا بگیر تو خـ💚ـدا را داری و
خدا را داشتن یعنی بی نیاز بودن
زندگیتون سرشار از انرژی➕
و در پناه خداباشید💚
💐 @bluebloom_madehand 💐
هدایت شده از رفاقت با شهدا
محمد نسیمی - خبرنگار - یه رشته استوری کار کرده بود تحت عنوان #بچه‌های_بالا
از مجاهدت سربازان گمنام امام زمان در روزهای گذشته گفته بود که خودتون توی تصاویر ببینید و بخونید. (البته من فقط ۱۰ تصویر آوردم)
👈 اما استوری آخرش خیلی خیلی دردناک بود و جیگر آدم رو آتیش میزد. اونجایی که نوشته بود؛
«یه چیز بگم و موضوع بچه‌های بالا رو ببندم فعلاً ... برخی از اون‌ها بعد از شهادت‌شون، حتی خانواده‌شون هم متوجه نمیشن اینا سرباز گمنام امام زمان (عج) بودند!»
ما ساده میریم و میایم و اصلاً خبر نداریم چه اتفاقاتی داره می‌افته. این وسط یه عده جوون و پیر، جون و خون‌شون رو میدن، بی‌نام و بی‌نشون ... شادی روح مطهر شهدای امنیت صلوات
🥀🕊 @baShoohada 🥀🕊
فضیل عیاض که از عرفای معروف زمان خویش بود حکایت می کند که روزی درویشی به حقیقت توانگر و به ظاهر تنگ دست ، ریسمانی از کار عیال خویش برداشته و آن را به یک درهم بفروخت و خواست که با آن خوراکی تهیه کند ناگاه دو نفر را دید که به سختی با هم نزاع می کنند پس منازعه آنها را پرسید ، گفتند: به جهت یک درهم این شورش را بر پا کرده اند . با خود گفت : که این یک درهم را به ایشان بدهم تا این شورش و دشمنی برطرف گرددو همین کار را کرد .پس با دستی تهی به خانه بازگشت و صورت حال را با همسرش در میان گذاشت .زنش نه تنها بر وی اعتراض نکرد بلکه از اینکه نزاع و جدال را پایان داده است شادمان شد .آنگاه زن برای یافتن چیزی به جست و جو پرداخت و پارچه مستعملی را پیدا کرد و آن را به شوهرش داد که بفروشد که با آن برای رفع گرسنگی ، خوراکی تهیه کندـ هر قدر در بازار به گردش پرداخت ، خریداری نیافت . سرانجام مردی را یافت که یک ماهی به دست گرفته ، و خریداری می جوید .او گفت :متاع من و تو خریداری ندارد . اگر موافقت کنی آن را مبادله کنیم .آن مرد راضی شد پس مرد ماهی را به منزل آورد و به همسرش داد تا طبخ کند .زن چون شکم ماهی را شکافت مروارید درشتی را در آن یافت هر دو شادمان شدند آن شخص مروارید را نزد یکی از دوستان گوهر فروش برد و آن را با قیمت گزافی فروخت و خدای متعال در مقابل آن یک درهم که به خاطر او از دست داده بود وی را ثروتمند و توانگر ساخت .
هر عمل از خیر و شر کز آدمی سرزند
آن عمل مزدش به زودی پشت در می زند
این جهان کوه است و فعل ما ندا
سوی ما آید نداها را صدا
🎋🎋🦋🎋🎋🎋
@Lootfakhooda