♦️ایران در هر ثانیه یک حمله‌ سایبری را پشت سر می‌گذارد

🔺می‌خواستید در کف خیابان های تهران نظام اسلامی براندازی کنید؟😂 .... ....

🎥 از بغض تا تغییر لهجه؛ روایتی‌هایی از دیدار نخبگان با رهبر انقلاب .... ....

چقدر زیبا🌹❤️🌹❤️

🛑 وزارت امور خارجه ایران: تظاهرات مردمی و اعتصابات گسترده در فرانسه را که بر اساس خواسته های مسالمت آمیز شهروندان این کشور است را از نزدیک دنبال می کنیم. 🔹 ما استفاده از زور و خشونت برای بازگرداندن اعتصاب کنندگان به کار بدون توجه به خواسته های آنها و رویارویی خشونت آمیز پلیس فرانسه با تظاهرکنندگان را محکوم می کنیم ..... .....

🔹عربستان سعودی فروش مشروبات الکلی در بعضی از فرودگاه‌های خود را مجاز می‌کند.

🔻طریقۀ دیکتاتوری، طریقۀ گفتگو 🖋 مهدی جمشیدی ۱. نظر قطعیِ امام خمینی این بود که او بر «کرسیِ رهبری» تکیه بزند، امّا هرگز از این امر استقبال نکرد، بلکه خویش را به حاشیه راند تا حتّی در معرض چنین انتخابی نیز قرار نگیرد. در پی ارائۀ هیچ «مؤیّد»ی از سوی امام خمینی نبود تا مبادا به پشتوانۀ این‌چنین نظری، ذهن دیگران را مرعوب و به خود متمایل سازد. نگفت و نهفت و از صحنۀ بازیِ قدرت گریخت، درحالی‌که دیگرانی بودند که طلب و تمنّای قدرت داشتند، امّا چنین «برگ برنده»‌ای در اختیار نداشتند. آری، او به‌دنبال رهبریِ امّت نبود، امّا «تقدیر» چنین می‌خواست. ۲. آن‌گاه که به قدرت دست یافت، «مخالفان» و «منتقدانِ» پیشین خویش را قلع‌وقمع نکرد و از قدرت نراند، بلکه با همۀ آنها مدارا کرد و از درِ لطف و مرحمت وارد شد. او در پیِ آن‌همه ظلم و جفای نخست‌وزیرِ دهۀ شصت برنیامد و بر او نتاخت و از او انتقام نگرفت. اگر در گذشته که رئیس‌جمهور بود، صبر ورزید و مدارا کرد، اینک که رهبر شد، بسیار بیش از آن‌هنگام، طریق «پدرانه» و «دوستانه» را در پیش گرفت و موافقت و مخالفت با «خویش» را معیار حقّ و باطل ندانست. ۳. او «ولیّ‌فقیه» است و «نائب امام معصوم»، امّا هرگز برای خویش، «قداست» نمی‌تراشد. مبدأ «مشروعیّت» است، امّا بر دین و مردم اصرار می‌ورزد و از خویش سخن نمی‌گوید. می‌گوید نه‌فقط قابل‌مقایسه با حضرت امیر نیست، بلکه از قنبر، غلام آن حضرت نیز فروتر است. او می‌توانست «دکّان قداست‌فروشی» بگشاید و خویش را دریچۀ امام معصوم معرفی کند، امّا هرگز به‌گونه‌ای سخن نگفت و عمل نکرد که از آن، بوی الوهی و آسمانی بودن برخیزد. ۴. او همیشه به «قانون»، ارجاع داده و قانون را فصل‌الخطاب دانسته است، نه خویش را. بارهاوبارها گفته است که باید قانون، ملاک عمل باشد و نباید «بدعت‌های قانون‌گریزانه» ایجاد کرد. او نظر خودش را بر قانون حاکم نمی‌کند، بلکه حتّی آنجا که قانون برخلاف نظرش باشد، باز خویش را موظّف به «اطاعت از قانون» می‌شمارد و معترض نمی‌شود. او قانون را محترم می‌انگارد تا همگان دریابند که حتّی رهبر نیز از قانون عبور نمی‌کند. او برای خویش در برابر قانون، «استثناء» نمی‌تراشد و «تبصره» نمی‌زند و «ویژه‌خواری» نمی‌کند، بلکه همچون یک شهروند عادی، تابع و تسلیم قانون است. ۵. او قدرت را در خویش، متمرکز نساخته و خود را تبدیل به «قدرت متمرکز» نکرده است. مجال نداده که در اطرافش، «انباشت قدرت» به وجود بیاید و نهادها و قوا، «بی‌قدرت» و «صوری» شوند. از یک سو، عمدۀ بضاعت‌های نظام در دولت، تجمیع و انباشته شده است و از سوی دیگر، او خود در پی «تفویض» و «واگذاری» برآمده و بسیاری از نیروهای سیاسی و اجتماعی در قالب شوراها و نمایندگی‌ها و ... به «حضور مؤثّر» فراخوانده و قدرت در میان «کنشگران متنوّع»، توزیع کرده است. ازاین‌رو، امروز با «قدرت توزیع‌شده» و «کنشگری‌های پخش‌شده» مواجه هستیم. ۶. او جامعه را نیز به‌صورت حداکثری، به «مشارکت» فراخوانده است و از نظریۀ «مردم‌سالاریِ دینی»، روایت رقیق و اقلّی نداشته است. مردم‌سالاریِ دینی به روایت او، جوهرۀ نظام است و مناسبات و معادلات سیاسی، وابسته به آن و برآمده از آن است. مردم‌سالاریِ دینی، محدود به انتخابات نیست و او «مردم‌سالاریِ انتخاباتی» را سقف و حداکثرِ مشارکت مردم در قدرت و تدبیر معرفی نکرده است، بلکه بر «مردم‌سالاریِ پساانتخاباتی» نیز اصرار ورزیده و فروع و اضلاعی را نیز برای حضور و فاعلیّتِ مردم در دورۀ پساانتخابات عرضه داشته است. او خواهانِ «حضور حداکثریِ مردم» است، نه گریزان از آن. او مردم را «رقیبِ» خویش نمی‌شمارد و نمی‌خواهد با تنگ‌کردن دامنۀ انتخاب‌ها و کنشگری‌های مردم، قدرتِ خویش را تثبیت کند، بلکه «مردمی‌سازی» را سازوکارِ نافع و قطعیِ نظام قلمداد می‌کند. ۷. او یک «رهبرِ گفت‌وگویی» است؛ آن هم نه «گفت‌وگوی ساختگی»، بلکه «گفت‌وگوی واقعی». گفت‌وگویی که در آن «استدلال»، غالب است و «برهان»، تعیین‌کننده. گفت‌وگو در «شرایط برابر» و «بدون هراس از عواقب گفته‌ها». منطق او، «تحکّم» و «فرمان» و «امر» و «تحمیل» نیست، بلکه «همراه‌سازی» و «استدلال‌پردازی» و «اقناع» و «مباحثه» است. آن‌گاه که با دانشجویان دیدار می‌کند، به‌واقع «می‌شنود» و خود را در جایگاه «مخاطب مستقیم» می‌نشاند. به دانشجو حقّ می‌دهد که «صریح» بگوید و «شفاف» بخواهد و «انتقاد» کند؛ چه از او و چه از دفترش و چه از نهادهای منصوبش. هیچ‌چیز از پیش، طرّاحی نشده است و تصنّعی نیست، بلکه مجال برای «گفت‌وگوی ساختارنیافته» فراهم شده است. گفته‌های چالشی و منتقدانه نیز زیر آن سقف، محبوس نمی‌شوند و خاص آن جمع محدود نیستند، بلکه رسانه‌ای می‌شوند. .... ....

🎥 واکنش مردم به درخواست حذف ایران از جام‌جهانی @Farsna

✳️تأملی در تربیت‌سیاسی کودک و نوجوان ✍ #حمید_کثیری ..... ...... 🔹از شما چه پنهان وقتی چهار سال قبل یکی از کتاب‌های دکتر علی قائمی - که الان عنوان دقیقش خاطرم نیست! - را تورق می‌کردم، به فصلی رسیدم به نام تربیت سیاسی. همان موقع کل فصل را خواندم و با خودم گفتم این حرف‌ها برای امروز نیست! امروز مسئله‌ها متفاوت شده‌اند و از این‌ها گذر کرده‌ایم. کتاب در اوایل دهه ۶۰ نوشته شده بود و طبیعتاً نزدیک به ۳۵ سال از نگارش آن می‌گذشت ... 🔹در کتاب در مورد شعار «مرگ بر آمریکا» صحبت شده بود و چرایی آن، در مورد «انقلاب اسلامی» صحبت شده بود و چرایی آن، در مورد «جنگ تحمیلی» صحبت شده بود و ... 🔹آن کتاب ادبیاتش متناسب با دهه ۹۰ و سده جدید نبود، اما عجیب آنکه امروز که نگاه می‌کنم، می‌بینم بخش بزرگی از مسئله‌ها، همان مسئله‌هاست و مقوله تربیت سیاسی امروز بسیار بسیط‌تر و مهم‌تر شده. 🔻اصلاً؛ 👈 مگر ممکن است فردی بدون توجه به پیشینه و تاریخ کشورش بتواند کنش اجتماعی - سیاسی درست داشته باشد؟! 👈 مگر ممکن است فردی بدون توجه به دشمن و دشمن‌شناسی بتواند مسیری درست و در جهت رشد و تعالی طی کند؟ 👈 مگر ممکن است فردی در مورد امام خمینی چیزی نداند و بعد به او بگوییم قیام لله یعنی چه؟ 👈 مگر ممکن است ما در مدارس، درس توحید بدهیم و بعد موحدینی چون شهید صیاد و شهید چمران را به او نشان ندهیم؟ 👈 مگر ممکن است ما هر روز بگوییم مرگ بر آمریکا و بعد ندانیم استکبار یعنی چه؟ 👈 مگر ممکن است ... 🔻نمی‌دانم امروز در مدرسه‌ها کسی پیدا می‌شود در مورد این‌ها با بچه‌ها - و حتی والدین‌شان - گفتگو کند یا نه؟! 🔸ولی خوب می‌دانم که امروز بیش از گذشته نیاز داریم در موردِ انسان و کنش‌گری او صحبت کنیم. در مورد اینکه اساساً امر سیاسی بر کلیه شئون زندگی انسان سایه انداخته و بدون توجه به آن هیچ نمی‌توان گفت و شنید و ... 🔸هر قدر سیاست زدگی بد است، به همان میزان غیرسیاسی بودن نیز مذموم است و البته غیر ممکن. شاید یکی از درس‌های این روزها همین باشد، شاید .... ....

#اختصاصی‌مبصرون 💠 «پاسخ به شبهات معترضین حوادث اخیر» ♦️چرا نظام رفراندوم برگزار نمی‌کند ؟ 🔶 با حضور #حجت‌_الاسلام_راجی #روشنگری #جهاد_تبیین .... ....