eitaa logo
کانال خبر و تحلیل
455 دنبال‌کننده
16.8هزار عکس
16.7هزار ویدیو
148 فایل
شهید حاج قاسم سلیمانی: «والله والله والله از مهمترین شئون عاقبت بخیری رابطه قلبی و دلی و حقیقی ما با این حکیمی(رهبر معظم انقلاب)است که امروز سکان انقلاب را به دست دارد. در قیامت خواهیم دید مهمترین محور محاسبه این است.»
مشاهده در ایتا
دانلود
گاهی باید دندان سَرِ جگر بگذاری تا بعداً بتوانی کارهای بزرگ انجام بدهی. شیطان سعی می‌کند انسان را خرج کارهای کوچک بکند. شیطان چون حریف حضرت موسی نمی‌شد، او را به وسطِ یک دعوای پیش‌بینی‌نشده کشاند و نزدیک بود آن حضرت، خرج یک سرباز صفر شود، ولی خدا نجاتش داد و رفت و با یدِ بیضاء و عصا و نبوّت آمد. ☑️ @mirbaqeri_ir
📢 مراقبۀ خاص محرّم، مراقبۀ اجابت دعوت سیّدالشُّهداست. ◼️ استاد سیّد محمّدمهدی میرباقری: «ما یک مراقبات عمومی داریم، یک مراقبات خاص داریم، مثلاً ماه رمضان، ماه محرّم، دهه ذی‌حجّه، هر کدام مراقبۀ خاص دارد. شب جمعه و سَحَر جمعه هم مراقبات مخصوص به خود دارد. مراقبۀ محرّم، مراقبۀ اجابت دعوت سیّدالشُّهداست. ما باید مراقبه کنیم ببینیم چه‌قدر اجابت کردیم و به همراهیِ آن حضرت رسیدیم یا نه؟ در زیارت رجبیّه آمده «لَبَّيْكَ دَاعِيَ اللَّهِ إِنْ كَانَ لَمْ يُجِبْكَ بَدَنِي عِنْدَ اسْتِغَاثَتِكَ وَ لِسَانِي عِنْدَ اسْتِنْصَارِكَ فَقَدْ أَجَابَكَ قَلْبِي وَ سَمْعِي وَ بَصَرِي‏». آیا واقعاً قلب ما اجابت کرده یا خیر؟ آیا گوش ما دعوت حضرت حق را شنیده و به سمع رسیدیم؟ بَصَر ما عاشورا را دیده و به شهود عاشورا و به رؤیت آن دعوت رسیدیم؟ آیا حقیقت آن دعوت و آن ندایی که در عالَم هست را شنیدیم؟ این ندا تعطیل نشده. ندای حضرت هنوز هم در عالَم جاری است و خواهد بود؛ آیا به آن جذبه‏ها رسیدیم یا نه؟ و آیا این اجابت‏ها ما را به عاشورا رسانده است یا خیر؟ .... ....
📢 سلوک جامع و واسع با عاشورا 💠 استاد سیّد محمّدمهدی میرباقری: «عاشورا ما را به یک سلوک جامع و واسع دعوت می‌کند و خود عاشورا هم مرکب‌های این سلوک را برای اهل راه هموار می‌کند؛ یعنی آن کشتی‌ای که باید اهل سلوک بر آن سوار شوند و مراحل سلوک را طی کنند، را خود عاشورا فراهم کرده است. عاشورا درواقع همۀ عالَم را با این دعوتِ سیّدالشُّهداء(ع) به دو گروه تقسیم کرده: جبهۀ حق و جبهۀ باطل. و اگر ما را به اجابت دعوت فرا می‌خواند، هم ما را به یک سلوک عارفانه و عاشقانه دعوت می‌کند که با تمام وجود وارد میدان شویم و خون خودمان را در راه خدای متعال و در محبّت اولیای خدا بدهیم، و هم ما را به یک سلوک توأم با صف و قتال دعوت می‌کند. این‎طور نیست که عاشورا به یک سلوک صوفیانه دعوت کند! یک ضلع این سلوک، سلوکی کاملاً عاشقانه است، همان چیزی که شما اوج ظهور آن را در گودی قتلگاه را می‌بیند، «الهِی رِضاً بِقَضائِکَ تَسلِیماً لأمْرِکَ لا مَعبودَ سِواکَ یا غِیاثَ المُستَغیثینَ»، همه‌چیزِ خودش را داده و خودش را محتاج عنایت خدای متعال می‌داند. ولی یک بُعد دیگر سلوک سیّدالشُّهدا(ع)، درگیری و صف و قتال و محاربه است، آن‌هم محاربه‌ای که همۀ تاریخ را به دو قسم تقسیم کرده: یا عاشورایی‌اند یا غیرعاشورایی. لذا آن دعوتی که حضرت می‌کنند دعوت به چنین میدانی است که باطنش تواضع و خضوع و سجده در مقابل خدای متعال و توسُّل به ولیّ خدا و معرفت و همراهی با او و فداکاری در راه اوست. این امر، خودش را در حوزه حیات اجتماعی انسان نشان می‌دهد و انسان را به بصیرت و موضع‌گیری و صف و قتال می‌رساند و حتّی در انسان نسبت‌به جمادات و نباتات موضع ایجاد می‌کند، تا چه رسد نسبت‌به عالَم انسانی. این دعوت جامع نیاز به یک بصیرت نافذ هم دارد. انسان اگر بصیرت نافذی نداشته باشد که پرده‌‌ها را کنار بزند و به‌خصوص آنجایی که حجاب‌های غلیظ و ظلمات شدید است (ظُلُماتٌ بَعْضُها فَوْقَ بَعْض)‏ را کنار بزند و باطن‌‌ها را ببیند، و همچنین اگر انسان یک بصیرت واسعی نداشته باشد که بتواند تمامی جبهات حق و باطل را ببیند و بصیرتی که تمام ابعاد موضوع را مورد مطالعه قرار بدهد، سلوک مطلوب اتّفاق نمی‌افتد. .... ....
✳️ تعلل در انجام وظایف کوچک، مانع دستیابی به خیرات بزرگ یکی از عواملی که مانع موفقیت انسان و مانع دستیابی او به خیرات -در آن لحظه‌هایی که باید دست بیاید- می‌شود، تعلل در انجام وظیفه است. این تعلل‌ها و تأخیرها و تسویف‌ها، حالتی را در روح انسان ایجاد می‌کند که انسان قدرت بهره‌بردن از فرصت‌ها را از دست می‌دهد. این عقب انداختن از کوچک‌ها آغاز می‌شود، تا به بزرگ‌ها می‌رسد. کار مشکلی نیست که آدم، اول وقت نمازش را بخواند و تأخیر در انجام این وظیفه نکند، یا دِینش را که می‌خواهد بدهد، اول وقت بدهد و قضای عبادتی که باید به جا بیاورد... انسان نماز اول وقت خود را به‌خاطر خواب و غذا، گفت‌وگو و گعده از دست می‌دهد و از این فضیلت محروم می‌شود، تا کم‌کم کار به جایی می‌رسد که انسان از فضیلتِ نصرت و یاری معصوم، که همه به آن غبطه می‌خوردند، محروم می‌شود. انتشارات تمدن نوین اسلامی صفحات ۱۶۶ و ۱۶۷. ☑️ @MASHOUF401
✳️ انسان باید عمل را نگهبانی کند تا خالص شود 🔻 «اخلاص» یعنی کاری که انسان انجام می‌دهد، دنبال مدح و ذم مردم نباشد؛ مردم مدحش کنند یا نکنند؛ مذمت کنند یا نکنند؛ تعریف کنند یا تکذیب کنند. اگر دل انسان دنبال تعریف و تکذیب مردم است، هنوز نمی‌تواند خالصانه عمل بکند. ‼️ فرموده‌اند «الْإِبْقَاءُ عَلَى الْعَمَل حَتَّى يَخْلُصَ أَشَدُّ مِنَ الْعَمَل»، ابقاء در عمل که این عمل خالص بشود، از خود عمل دشوارتر است. اینکه انسان نماز شب بخواند، ده سال، بیست سال یا چهل سال نماز اول وقت بخواند، یا مطالعه بکند و شب‌ها نخوابد، مشغول تحقیق باشد و باسواد شود، کار آسانی نیست؛ ولی دشوارتر این است که انسان نگهبانی عمل را بکند که عمل برای خدا باشد و از دست نرود؛ اگر عمل برای خدا انجام داده است، بعدش ریا نیاید. 👤 📚 از کتاب 📖 صفحات ۱۱۵ و ۱۱۶ #⃣ ..... .....