آمده بودیم به دنیا که اهل قرائت به اسم رب باشیم... آمده بودیم به دنیا که مخلوق باشیم و خالق را ببینیم که ما را رها نمی‌کند... که ما را می‌بیند... هرلحظه، هرجا در هرحال... آمده بودیم به دنیا که فقط دیدن و رؤیت او برایمان مهم باشد... تا برسیم به درجه مخلصین... اما چرا یادمان شد؟ چرا نگاه و رؤیت خدا را فراموش کردیم... آنوقت چون نیاز به دیده شدن داشتیم چسبیدیم به نگاه دیگران... هی چکار کنم چکار کنم هایمان زیاد شد که چه کنیم دیگران ما را ببینند... و سرازیر شدیم در این چاه غفلت و غی... به جای رؤیت خدا، رؤیت دیگران که آمد جای قرب و اخلاص و قرائت به اسم رب را ، کبر و ریا و خودنمایی و خودخواهی و صد کوفت و زهرمار دیگر گرفت... وقتی فراموش کردیم که مخلوقیم... و آفریده شده از علق در اوج اوج نیاز... وقتی فراموش کردیم که بان الله یری وقتی فراموش کردیم ان الی ربک الرجعی... راه استغنا و طغیان پیش گرفتیم و از برنامه همه خوبان عالم خارج شدیم...😔 خدا کند تا دیر نشده برگردیم... #سوره_علق #با_قرآن @MFT_reyhanatonnabi💚

این متن را دیدم خیلی جالب بود از این نظر که من را به شدت به یاد سوره مبارکه علق می‌اندازد... سوره مبارکه علق با کلمه باشکوه اقرأ آغاز می‌شود... کلمه‌ای که پر از فهم و شعور و حرکت و شدن است... کلمه‌ای که عشق من را به آیینم و به پیامبر عزیزم که سردمدار آیین فهم و شعور و قرائت است زیادتر می‌کند... خلاصه سوره مبارکه علق هم از تعلق و شناخت و عمل صحبت می‌کند... خَلَقَ الإنْسَانَ مِنْ عَلَقٍ ﴿٢﴾ اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذِی خَلَقَ ﴿۱﴾ کَلا لا تُطِعْهُ وَاسْجُدْ وَاقْتَرِبْ ﴿١٩﴾ حالا این متن را بخوانید👇👇👇👇 #سوره_علق