eitaa logo
💜 💚مرکز فرهنگی💚💜 خانواده آذربایجانشرقی
1.5هزار دنبال‌کننده
11.6هزار عکس
4.4هزار ویدیو
106 فایل
💙همراهیتان موجب افتخار ماست 💙 💑خانوادگی عضو کانال مرکز فرهنگی شوید #قرآن_احکام #کلام_بزرگان_مسائل_روز #همسرداری #تربیت_فرزند #سبک_زندگی #با_شهدا🌹 #ترفند_خانه_داری #پویش_ها ادمین 👇💚 @admin1_Markaz لینک کانال 💚 @MF_khanevadeh
مشاهده در ایتا
دانلود
✨💫✨💫✨ ✅فصل اول ✨ادخلوها بِسلامِ آمنین ☀️خانم فاطمه ،خواهر بزرگ ترم ،بعدش من،اشرف سادات ،بعدتر هم،دو پسر و چهار دختر ؛هشت تا خواهر و برادریم.خانه مان قم،خیابان چهار مردان بود.خانه ی خودمان که نه ،مستاجر دایی مادرم بودیم. انتهای حیاط بزرگش به باغ کوچکی میرسید .شاخه های درخت انار از باغ سرک می کشیدند به حیاطی که درست وسطش ،یک درخت توت جا خوش کرده بود؛ما بهشان می گفتیم انار بوته ،توت بوته.از تنه ی قهوه ای زمخت و پهن ،برگ های زبر و شاخه های تودرتویش ،معلوم بود عمر زیادی کرده است.آقاجان چند تا میخ سر کج زده بود روی تنه ی درخت و فصلش که می رسید و توت ها آبدار می شدند ،پایش را می گذاشت روی میخ ها،دستش را به گره های درخت بند می کرد و بالا می رفت. ما چادر می گرفتیم زیر شاخه ها و آقا جان از آن بالا داد می زد :"بتکونم؟حاضرید؟"و ما طوری با هیجان جیغ می زدیم اره .که ته گلویمان می سوخت. آقا جان تا جایی که دستش می رسید،شاخه ها را تکان می داد .گاهی هم با چوب دستی می زد به شاخه های بالایی و توی گودی چادری که یک گوشه اش را من گرفته بودم ،یک گوشه اش را فاطمه ،به جز توت،کلی برگ و چوب ریز و چندتایی هم جک و جانور می ریخت. با احتیاط چهار طرف چادر را جمع می کردیم .عزیز خیلی سفارش می کرد که :"توت ها له نشن"میوه ی نوبر فصلمان جور می شد .آن موقع ها که این طور نبود هر خانواده بتواند جعبه جعبه میوه بخرد زندگی به سختی می گذشت ،ولی با خوشی. خانه ی ما دو اتاق داشت.یکی که بزرگ تر بود و جادار ،در حکم مهمان خانه بود ،همیشه تمیز و مرتب .از پله های کنار حیاط بالا می رفتی و به یک اتاق معمولی می رسیدی که با چند تا گلیم،فرش شده بود.ساده ی ساده ،حتی بدون پنجره ؛فقط دو لنگه در جفتی داشت که کنار هم قفل می شدند. زیر ایوان جلوی اتاق هم یک حوض بزرگ بود که هر وقت نوبتمان می شد ،آب تویش می انداختند و پرش می کردند.آن آب،هم برای خوردن بود،هم غذا درست کردن و هم شست و شو. یک گوشه ی حیاط هم اتاقکی گلی برای پخت و پز داشتیم؛بهش می گفتیم مطبخ.مادرم باید با هیزم و چوب های ریز،اجاق روشن می کرد تا غذا بپزد ؛اغلب،غذایی خیلی ساده و دم دستی که شکم سیر کن باشد و خرج زیادی نداشته باشد. طرف دیگر حیاط اتاق کوچک تری بود مثل اتاق مهمان خانه ؛تنها فرقشان ،وجود یک دار قالی بود که من و فاطمه را سرگرم می کرد. با فاطمه ،صبح تا شب پشت دار می نشستیم و رج می زدیم .کمک خرج خانواده بودیم .دار برای خودمان نبود و مثل خیلی از مردم توان مالی ضعیفی داشتیم،حتی قبل از خانه ی همسایه قالی می بافتیم و بابتش روزانه مزد می گرفتیم. ❣️ ادامه دارد... 💫 💠 مرکز فرهنگی خانواده《 آ_ش》 💞@MF_khanevadeh