شهید مصطفی کاظم زاده و حمید، با هم در لبنان جمعه ۱۸ آذر ۱۴۰۱ لبنان - جنوب بیروت - منطقه بئرالعبد رونمایی از نسخه عربی کتاب دیدم که جانم میرود عصر امروز در کتابفروشی "فارسی یار" مهمان عزیزان جوانی بودم که مشتاقانه برای شنیدن خاطرات شهید مصطفی کاظم زاده آمده بودند. من‌که واقعا شوکه شدم. ۴۰ سال پیش، چند روز قبل از شهادتش، مصطفی گفت: - حمید، اگر زنده بودیم حتما باید برویم لبنان! امروز بعد ۴۰ سال، من و مصطفی با هم رفتیم لبنان! دقیقا همان‌چیزی که مثطفی می خواست! او در جایگاه شهید و من در جایگاه راوی! الحمدلله آنقدر ذوق زده شدم که همان لحظات اول نتوانستم خودم را کنترل کنم و اشکم جاری شد! باورم نمی شد من و مصطفی کنار هم به لبنانی آمده ایم که نوجوانان ‌و‌جوانانی که شاید ۲۰ سال بعد شهادت مصطفی به دنیا آمده اند، ولی در بیروت، با فارسی و عربی قاطی ولی لهجه زیبای لبنانی، از من‌ می خواهند که برایشان از اخلاق و رفتار مصطفی بگویم! از دوستی و رفاقتمان! خدایا شکرت که بهم عمر باعزت دادی تا چنین روز زیبا و فراموش ناشدنی را ببینم ‌و درک کنم. قطعا تا ابد این روز خدایی را فراموش نخواهم‌ کرد و مصطفی هم!

ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی دل بی تو به جان آمد وقت است که باز آیی

مهربانی مهمترین اصل "انسانیت" است اگر کسی از من کمکی بخواهد یعنی من هنوز روی زمین ارزش دارم

💓✨دوشنبـه تون عـالی 🌸✨امـروز از خـدا 💓✨برای تک تکون اینگونه 🌸✨آرزو کـردم.. 💓 ✨الهـی 🌸✨همـه چیزتون عالی باشه 💓✨حالتـون عـالی 🌸✨روزتـون عـالی 💓✨لحظه هاتون عـالی 🌸✨حس تون عـالی 🌸✨واز همـه مهمتر زندگیتـون عـالی باشـه💓💐