✡️ مغضوبین ارض [۵٠] 💥 مَسخ، پاداش انهماک در معاصی 💥3 - وَ جَعَلَ مِنْهُمُ الْقِرَدَةَ وَ الْخَنازِیرَ [مائده : ۶٠] ؛ و از آنان گروهی را به میمون و خوک مسخ نمود. 1️⃣ و زمانی‌که خدای متعال ماجرایِ #مسخ جمعی از هم‌کیشان شما را به پیشینیان‌تان خبر داد و از آن زمان مسلمانان شما را، اِخوانُ القِرَدَة و الخَنازیر، برادرهای میمون و خوک خواندند، تنها نخواست اسباب رسوایی و بی‌آبرویی شما را مهیّا سازد؛ و تنها نخواست بگوید: از آنان، میمون‌ها در تلوّن اخلاقی، و خوکان در بی‌غیرتی و شهوت‌رانی، قرار داده است. 2️⃣ خوب است بدانید که مَسخ به میمون و خوک، #مسخ_جسمانی بود که از سیرتِ حیوانی آنان حکایت می‌کرد. شما #یهودیان به آنانی که مَسخ را تنها مَسخ معنوی و روحانی می‌دانند، توجّهی نداشته باشید. 3️⃣ از این آیات قرار است عبرت منتشر شود. و پُر واضح است که بدون مَسخ جسمانی علاوه بر این‌که قدرت خدای بزرگ نادیده گرفته می‌شود و با ظاهر آیه سازگاری ندارد، عبرتی برای آیندگان وجود نخواهد داشت. 4️⃣ خدای قادر متعال یهودیان را به‌واسطهٔ مَسخ درونی و دگرگونی اخلاقی که حاصل استمرار در کُفر است به مَسخ عینی، جسمی و ظاهری مجازات می‌کند. مَسخ خُلقی برخاسته از نفْسِ پلیدِ بنی‌اسرائیل، منشأ داخلی دارد و از صفات پلشت و اخلاق پلید یهودیان سخن می‌گوید. برخلاف مَسخ خَلْقی و تبدیل شدن به میمون و خوک که منشأ خارجی و از جانب خدای حکیم به‌عنوان مجازات، عارض بر تن و جسم یهودیان گردیده است. 5️⃣ صدرالمتألهین شیرازی در تبیین چگونگی تحقّق و تحوّل صورت انسانی به صورت حیوانی و علت امکان آن می‌نویسد: ✍️ بدن‌ها تابع نُفوس‌اند و شکل‌ها و صورت‌ها از مبدأ به‌واسطهٔ نُفوس بر بدن‌ها متجلّی می‌شوند. به همین جهت زمانی‌که نفس به‌واسطهٔ شهوت، غضب، ترس، شادی و مانند آن تغییر کند، بدن تغییر می‌کند؛ بنابراین بعید نیست که بعضی نفوس به درجه‌ای از پَستی و اصرار بر آن برسند که بدن را تحت تأثیر خود قرار دهند؛ به‌گونه‌ای که بدن هم‌شکل و متناسب با آن خُلق درآید. در نتیجه ظاهر نیز به تَبَعِ باطن به نحو اتصال دچار مسخ شود. [تفسیر القرآن الکریم، ج٣، ص۴٧٣] 6️⃣ و نیز می دانید که مَسخِ یهودیان به میمون و خوک به هدفِ آفرینشِ میمون و خوک نبود، خدای حکیم قرار است یهودیان را مجازات کند، نه این‌که با استفاده از بدن آن‌ها میمون و خوک را بیافریند. یعنی این‌که یهودیان بعد از مَسخ هم‌چنان می‌فهمند، می‌شناسند و درک می‌کنند که دچار دگرگونیِ جسمانی شده‌اند. اشک می‌ریزند و لال هستند، اما با حرکت سر اسم‌شان و این‌که فرزند چه کسی هستند را تأیید می‌کنند. شدّت تنزّل روح و روان گرچه باعث مَسخ جسمی و ظاهری در یهودیان شده است، اما روح هم‌چنان باقی است و در کار و فعالیت است. 7️⃣ علامه مجلسی در جمع‌بندی روایات، با طرح ابتداییِ این مسأله که وجه امتیاز انسان از حیوانات را چه می‌دانیم، می‌نویسد: ✍️ اگر امتیاز نوعِ انسان را به هیکل و شکل و هیئت او بدانیم و معتقد شویم مَسخ جسمانی محقّق شده است، انسانِ مَسخ‌شده پس از مَسخ دیگر انسان نخواهد بود، بلکه میمون و خوک است؛ اما در صورتی‌که امتیاز انسان از سایر حیوانات را به روح مجرد یا ساری در بدن او بدانیم (که علامه همین دیدگاه را صحیح می‌داند) در این فرض، انسانیّتِ مَسخ‌شدگان با مَسخ باقی خواهد ماند و از بین نمی‌رود. 8️⃣ ایشان مستند این تفسیر را دو روایت می‌داند که در روایت اول می‌خوانیم: 👈 از امام باقر علیه‌السلام روایت شده است: «گروهی از اهل #یهود که از آن‌ها جدا شده بودند، هنگامی که پس از مَسخ وارد منطقهٔ خود شدند، مَسخ‌شدگانْ نزدیکانِ خویش را که انسان بودند، شناختند، اما انسان‌ها اقوام خود را که به میمون تبدیل شده بودند، نمی‌شناختند. پس به قوم خود گفتند: آیا شما را نهی نکردیم». 9️⃣ چنان‌که گذشت، علامه مجلسی بر این باور است که این دو خبر دلالت می‌کنند بر این‌که گروهِ مَسخ‌شده از بنی‌اسرائیل، انسانیّتِ خویش را - که عقل و شعور نشانهٔ آن است - از دست ندادند، گرچه قادر بر تکلّم هم نبودند. [بحار الانوار، ج۵٨، ص١١٣و١١۴] ✍️ علی خلیل اسماعیل ✅ اندیشکدهٔ مطالعات یهود: 🇮🇷👉 @jscenter