┄━═━━⊰❀﷽❀⊱━━═━┄ ✍ نکته تفسیری صفحه ۲۶ تقلید کورکورانه: «آداب و رسوم» ملّت­‌ها، یکی از مباحث بسیار جذاب و خواندنی​ است؛ تا آنجا که دانش بسیار گسترده­‌ای در این­ باره به نام «مردم­ شناسی» به ­وجود آمده است. در هر کشوری، صدها قوم و طایفه وجود دارند و هر یک از آنان، بر اساس آداب و رسوم خاص خود زندگی می­کنند. از یک نگاه می­ توان این رسوم و عادات را به دو گروه تقسیم کرد: یکم، آداب و رسومی که به نفع مردم است و آن​ها را در زندگی دنیا و آخرتشان یاری می­کند؛ و  دین نیز آن­ها را تأیید کرده است. برای نمونه، در روایتی آمده است که برای امیر مؤمنان علی علیه السلام قدری شیرینی آوردند. ایشان، علّت آن را پرسید. به ایشان عرض کردند به سبب نوروز است که رسم دیرینه­‌ی ایرانیان است. امام فرمود: «اگر می­توانید هر روز را برای ما نوروز بدارید، چنین کنید (یعنی به یکدیگر هدیه بدهید و به خاطر خشنودی خدا با یکدیگر رفت و آمد داشته باشید).» [1] دسته­ ی دوم، آداب و رسوم جاهلانه است که مانع پیشرفت مادّی و معنوی  انسان­ها می­شود، و بسا مردم یک جامعه که نسل اندر نسل به آن­ها عمل می​‌کنند و اگر از انگیزه­‌ی آنان بپرسیم، یک پاسخ می­‌شنویم: «این​ها آداب و رسوم آباء و اجداد ماست و ما نیز باید مانند آن​ها عمل کنیم.» تاریخ، حکایت‌گر فجایع و جنایاتی­ است که برخی ملل به بهانه­‌ی عمل به آداب و رسوم کهن­شان مرتکب می­شدند. غرق کردن دختران جوان برای اهدای قربانی به الهه­‌ی نیل، سر بریدن نوزادان در مقابل بت­ها و زنده به گور کردن دختران، نمونه­‌هایی از تقلید­های کورکورانه­ ی ملّت­ های گذشته از آداب و رسوم پدرانشان است. یکی از بزرگ­ترین مشکلات پیامبران نیز همین رفتار بوده است. آنان با مردم صحبت می­کردند، برایشان دلیل می­‌آورند، به آن​ها معجزه نشان می­دادند و از آن​ها می­خواستند عقل خود را قاضی کنند و پیرو حق و حقیقت باشند؛ ولی بسیاری از مردم، پاسخی در برابر آنان نداشتند و فقط از روی تعصّب بر آداب و رسوم گذشتگانشان، با پیامبران لجاجت می­کردند. قرآن بارها و بارها از مردمی گله می­کند که تنها دلیلشان برای شرک و بت­ پرستی و کارهای بد، رفتار نیاکانشان بوده است. ما نیز اگر بی­ طرفانه به اطراف خود نگاه کنیم، شاید متوجه رسوم و عادات نادرستی شویم که با دستورهای خدا سازگار نیست. برخی از رسومی که در مجالس عروسی و میهمانی­‌ها برگزار می­شود، نمونه­‌های روشنی از این امور است. اگر تصمیم داریم آداب و رسوم گذشتگانمان را حفظ کنیم، سخن پیشوای نخست­‌مان علی علیه السلام را به یاد داشته باشیم که فرمود: «اگر می­خواهید بر آداب گذشتگانتان تعصب ورزید، بر اخلاق خوب و رفتار شایسته­‌ی آنان تعصّب داشته باشید؛ همان اخلاق و رفتاری که افراد با شخصیت و بزرگان شما داشته­‌اند.» [2]  [1] . دعائم الاسلام ، ج2 ، ص 326 [2] . نهج البلاغه ، خطبه192 (معروف به قاصعه) #تفسیر .

0026 ❣️ مهدی شناسی ما معتقدیم تمام مقام‌هاى رسول‌الله(صلى الله علیه وآله) براى امام زمان ارواحنا له الفداء و دیگر امامان دوازده‌گانه(علیهم السلام) ثابت است و فقط یك استثناء دارد و آن هم مقام نبّوت و رسالت است؛ چرا كه اراده‌ی حتمى الاهى بر این قرار گرفته بود كه سلسله‌ی جلیله‌ی انبیاء صلوات اللّه علیهم اجمعین به وجود مقدّس رسول‌الله(صلى الله علیه وآله) پایان پذیرد. شاید این پرسش مطرح شود كه مگر پیامبر اكرم(صلى الله علیه وآله) غیر از مقام نبوّت و رسالت چه مقامى داشته است كه امامان در آن شریكند؟ علاّمه بزرگوار، آیت‌الله طباطبایى(رضوان الله تعالى علیه) در تفسیر المیزان در موارد متعدّدى در این زمینه بحث كرده است. نخستین مقامى كه خداوند متعالى به پیامبر اكرم(صلى الله علیه وآله) عطا فرموده، این است كه بیان پیامبر درباره‌ی تفسیر و تفصیلِ مجملات قرآن حجّت، و هرچه بفرماید، مطابق واقع است و مردم موظّفند بپذیرند. قرآن كریم در این زمینه مى‌فرماید: وَ أَنْزَلْنا إِلَیْكَ الذِّكْرَ لِتُبَیِّنَ لِلنّاسِ ما نُزِّلَ إِلَیْهِمْ. ما قرآن را بر تو فرود آوردیم تا آن را براى مردم بیان كنى. این مقام، براى اهل بیت(علیهم السلام) نیز ثابت است؛ زیرا پیامبر اكرم(صلى الله علیه وآله) فرمود: إِنّى تارِكٌ فِیكُمُ الثَّقَلَینِ: كِتابَ اللَّهِ وَ عِتْرَتِی أَهلَ بَیْتِى. من میان شما دو میراث گرانبها به ودیعت مى‌نهم: كتاب خدا و عترتم (اهل بیتم.) در این حدیث شریف، عترت، عِدل و همسنگِ جداناپذیر قرآن معرّفى شده است. خود پیامبر اكرم(صلى الله علیه وآله) درباره‌ی این مطلب تأكید فرمود: لَنْ یَفتَرقا حتّى یَردا عَلَىَّ الحوض. قرآن و عترت، هیچ گاه از هم جدا نمى‌شوند تا آن هنگام كه در جوار كوثر بر من وارد شوند. این اتّحاد و جداناپذیرى بین قرآن و عترت، خود نشانه‌ی عصمت اهل‌بیت(علیهم السلام) در تفسیر و تفصیل قرآن است. ادامه دارد #ولایت

🔴 ارائه مستندات جاسوس بودن ظریف توسط نماینده مجلس. 🔹آقای غضنفری نتیجه تحقیقات خود در خصوص همکاری ظریف با سازمان جاسوسی سیا را عیان کرد. .

💥حکومت از حجاب چه سودی می‌برد؟ 💥افشای نامه محرمانه شاه ایران به پادشاه عربستان درباره مدرن شدن ایران⁉️ .

✍سخنرانی استاد قرائتی موضوع: چرا باید نماز بخوانیم؟ اگر نخوانیم چه میشود. .

🎥 حالا که قراره آقای عراقچی جانشین شهید بزرگوار امیر عبداللهیان بشه این ۵دقیقه از آقای نبویان را در مورد آقای عراقچی ببینید! .

🔴🔻من ثابت میکنم یا هیچی از مسائل مالی نمی دونی، یا میدونی و خیلی شیادی 🔹بمناسبت معرفی همتی بعنوان وزیرپیشنهادی  اقتصاد دولت #پزشکیان .

قرآن کریم صفحه‌ ⇔027 #قرآن

🔸ترتیل صفحه 027 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده 🔸مقام‌ : بیات 🛑 فایل بدون ترجمه ☘️☘️☘️☘️

🔸ترتیل صفحه 027 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام بیات 🛑 به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه ☘️☘️☘️☘️

         ┄━═━━⊰❀﷽❀⊱━━═━┄ ✍ نکته تفسیری صفحه ۲۷ نیکی چیست و نیکوکار کیست؟ پس از آن​که خدا قبله­‌ی مسلمانان را از بیت­ المقدّس به سوی کعبه تغییر داد، اهل کتاب، یعنی یهودیان و مسیحیانی که پیش از مسلمانان کتاب آسمانی داشتند و حاضر نبودند حق را بپذیرند، شروع به جار و جنجال کردند تا از آب گل­ آلود ماهی بگیرند! یهودیان گفتند که نیکوکاری، راه و روش ماست که به سمت مغرب عبادت می­‌کنیم، و مسیحیان ادعا کردند که نیکوکاران واقعی ما هستیم که قبله­‌ی ما به سمت مشرق است. خداوند دانا، این سخنان کودکانه را رد کرد و توضیح داد که جهت قبله را خود تعیین می­کند. او برای هر امّتی، بنا بر مصلحتشان، قبله­‌ای قرار داده است، و پرداختن به این امور ظاهری و کنار گذاشتن موضوعات اصلی، نشانه­‌ی ایمان و نیکوکاری نیست. به راستی انسانیت یک انسان به چیست؟ و خوبی و بدی یک فرد را چگونه می­توان تشخیص داد؟ با چه معیاری افراد نیکوکار را بشناسیم و چگونه بفهمیم که خود ما از آن​ها هستیم یا نه؟ این آیه به این پرسش­ها پاسخ می­دهد. خداوند، در این آیه، نشانه­‌های اصلی ایمان را توضیح داده تا مردم بدانند نیکی چیست؟ و نیکوکار واقعی کیست؟ از نظر قرآن، نیکوکاران واقعی، این ویژگی­‌ها را دارند: 1ـ به خدای یگانه ایمان دارند و تنها او را می­‌پرستند. 2ـ باور دارند که خدا بندگانش را پس از مرگ زنده کرده، در دادگاه قیامت به اعمالشان رسیدگی می­کند. 3ـ قبول دارند که در جهان، مخلوقاتی به نام فرشتگان وجود دارند و خدا به وسیله­‌ی آنان، امور جهان را اداره می­کند. 4ـ به کتاب­های آسمانی که بر پیامبران نازل شده، ایمان دارند و به همه­‌ی آن​ها احترام می­گزارند. 5ـ دعوت پیامبران خدا را می­پذیرند و در برابر آنان تسلیم می­شوند. 6ـ نسبت به خویشاوندان فقیرشان بی­‌تفاوت نیستند و به آنان کمک مالی می­‌کنند. 7ـ به امور کودکان یتیم و بی­‌سرپرست رسیدگی می­‌کنند. 8ـ به افرادی که از آن​ها صدقه می­‌خواهند، انفاق می­‌کنند. 9ـ برای آزاد کردن بردگان، از مال خود خرج می­‌کنند. 10ـ در برابر خدای بزرگ و نعمت­ بخش سر خم می­‌کنند و به نماز می­‌ایستند. 11ـ حقوق واجب مالی خود را ادا می­‌کنند. 12ـ به عهد و پیمانشان با خدا و خلق خدا وفا دارند. 13ـ بر فقر و تنگ­دستی صبر می­کنند. 14ـ بر بیماری و رنج شکیبایی می­‌ورزند. 15ـ در جنگ با دشمنان خدا استقامت دارند. آری، ایمان به خدا، مشتی خرافات و خیالات باطل نیست؛ بلکه مجموعه­‌ای از اعتقادات راست است؛ عقایدی که بر اساس حقایق جهان هستی، در جان و دل می­‌نشیند و انسان را به موجودی دانا تبدیل می­‌کند. این باورهای درست، باعث می­‌شود که ما با آفریدگارمان ارتباط درستی برقرار کنیم، بندگان او را دوست داشته باشیم و در برابر سختی­‌های روزگار تسلیم نشویم. اگر اندکی در باره­‌ی اعتقادات باطل و آداب و رسوم خرافی مردم غیر مسلمان مطالعه کنیم، متوجّه می‌شویم که قرآن چه حق بزرگی بر گردن ما دارد. قرآن، جهان را چنان که هست، به انسان­ها نشان داده و به آنان آموخته است که چگونه زندگی کنند تا نام انسان، برازنده­‌ی آنان باشد. بار دیگر این آیه را بخوانیم و به یاد داشته باشیم که پیامبر گرامی ما درباره­‌ی آن فرمود: «هر کس به این آیه عمل کند، ایمان خود را کامل کرده است.» [1] [1] . المیزان فی تفسیر القرآن ، ج1 ، ص431    #تفسیر .

0027 ❣️ مهدی شناسی یكى دیگر از مقام‌هایى كه خداوند بزرگ به پیامبر اكرم(صلى الله علیه وآله) عطا فرموده، مقام ولایت و حاكمیت بر امّت است: إِنَّما وَلِیُّكُمُ اللّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِینَ آمَنُوا الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلاةَ وَ یُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ هُمْ راكِعُونَ وَ مَنْ یَتَوَلَّ اللّهَ وَ رَسُولَهُ وَ الَّذِینَ آمَنُوا فَإِنَّ حِزْبَ اللّهِ هُمُ الْغالِبُونَ. ولىّ امر شما فقط خدا و رسول و مؤمنانى هستند كه نماز را به پا مى‌دارند و به فقیران در حال ركوع زكات مى‌دهند، و كسانى كه ولایت و فرمانروایى خدا و رسول و اهل ایمان را بپذیرند، [پیروزند؛ چرا كه] لشكر و حزب خدا، همواره پیروز و غالب خواهند بود. این ولایت، ولایت در اطاعتِ امر و نهى است؛ از همین‌رو در آیه دیگرى مى‌فرماید: أَطِیعُوا اللّهَ وَ أَطِیعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِى الْأَمْرِ مِنْكُمْ. از خدا اطاعت كنید و از رسول و اولوالامر خودتان نیز پیروى كنید. «الَّذین آمنوا» كه در دو آیه‌ی پیشین بدان اشاره شد، همین «اولى الامر» است كه در این آیه ذكر شده و طبق روایاتى كه شیعه و سنّى نقل كرده‌اند، منظور از اولى الامر، امامان دوازده گانه(علیهم السلام) هستند. درباره‌ی «الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلاةَ» غالب روایات درباره‌ی شخص امیرمؤمنان(علیه السلام) است و در بعضى روایات نیز اشاره شده كه امامان دیگر نیز در این جهت شریك هستند. خلاصه این كه مقام ولایت و وجوبِ اطاعتِ امرى كه خدا به پیامبر اكرم(صلى الله علیه وآله) عنایت فرمود، براى اهل بیت(علیهم السلام) نیز ثابت است. ممكن است كسى بگوید كه این مقام، لازمه‌ی مقام نبوّت است. وقتى پیامبر پیامى را از طرف خدا مى‌آورد، باید پذیرفت و اطاعت كرد؛ چرا كه این پیام، امر او نیست؛ اطاعتش هم اطاعت امر او نیست؛ بلكه اطاعت خدا است. در این جا باید توجّه داشت كه آیه مى‌فرماید: أَطِیعُوا اللّهَ وَ أَطِیعُوا الرَّسُولَ پیامى كه پیامبر(صلى الله علیه وآله) از طرف خدا آورده است و ما اطاعت مى‌كنیم، همان اطاعتِ خدا است؛ امّا «وَ أَطِیعُوا الرَّسُولَ» كه با یك «أَطِیعُوا» جدا شده، غیر از اطاعت از نصّ وحیى است كه بر پیامبر فرود آمده است. نقش پیامبر در وحى، پیام آورى است؛ امّا «أَطِیعُوا الرَّسُولَ» چیزى زاید بر «أَطیعُوا اللَّه» است. این همان ولایتى است كه مردم در امور اجتماعى موظّفند از پیامبر اكرم(صلى الله علیه وآله) اطاعت كنند. همه مى‌دانیم كه هیچ زندگى اجتماعى بدون وجودِ مركز فرماندهى كه در موارد اختلاف، سخن او فصل‌الخطاب باشد، پا نمى‌گیرد و خواه ناخواه بر اثر اختلاف‌هایى كه در جامعه پدید مى‌آید، متلاشى مى‌شود. باید مقام، منصب یا گروهى این قدرت را داشته باشند كه حرف آخر را بزنند. در جایى كه اختلاف‌هایى بین مردم پدید مى‌آید و راه حلّى براى توافق نیست، كسى باید باشد كه حرف آخر را بزند؛ وگرنه این زندگىِ اجتماعى سر نمى گیرد و عاقبت، مردم از بركات زندگى اجتماعى محروم مى‌شوند و كار به درگیرى و برادركشى مى‌كشد. جامعه‌ی اسلامى هم براى استوارى خویش به پیشوایى نیاز دارد كه فرمان آخر را صادر كند و در موارد اختلاف، حرف آخر را بزند و اطاعت او بر همه واجب باشد. اگر چنین چیزى بود مى‌توانیم جامعه‌اى استوار و پایدار داشته باشیم؛ امّا اگر نبود، امیدى به بقاى چنین جامعه‌ی اسلامى نخواهد بود. این است كه امر ولایت از بزرگ‌ترین واجبات است. ادامه دارد #ولایت