#خطر_اشرافیگری
از جمله چیزهایى که روند حرکت به سمت عدالت را در جامعه کُند میکند، نموداشرافیگرى در مسئولان بالاى کشور است؛ از این اجتناب کنید. اشرافیگرى #دو_عیب دارد؛ عیب دومش از عیب اوّلش بزرگتر است. عیب اوّلِ اشرافیگرى، #اسراف است ،اشرافیگرىِ حلال را میگوییم؛ یعنى آن چیزى که پولش از راه حلال و بحق به دست آمده است.
اما #عیب دوم بدتر است و آن این است که #فرهنگسازى میکند؛ یعنى چیزى براى #مسابقه دادن همه درست میکند. البته در این زمینه #مسئولان_درجهى_یک بسیار
#نقش دارند؛ تلویزیون بسیار نقش دارد؛ #منش من و شما هم بسیار نقش دارد.
سالهاست که بنده در بارهى زندگى تشریفاتى مکرّر تذکّر میدهم. این دو #جنبه دارد: یک جنبه از لحاظ اصل پایبندى به تجمّلات و تشریفات است که این بد و دون شأن انسان والاست؛ یعنى یکوقت انسان به یک چیزِ غیر لازم پایبند میشود که دون شأن انسان
است؛ بعلاوه، مسرفانه است؛ #تضییع #سرمایهها، تضییع #اموال و تضییع #موجودیها در آن هست.
این یک #بعد قضیه است که اصل اسراف بد است؛ اصل تجمّل همراه با اسراف و همراه با زیادهروى است و بد است؛ لیکن جنبهى دومى دارد که اهمیتش کمتر از
جنبهى اوّل نیست و آن #انعکاس_تجمّل_شما در زندگى مردم است
📚عدالت اجتماعی ،ص ۴۶
@Maaref_Enghelab_Eslami