📿 #استغفار_امیرالمومنین صلوات الله علیه ─┅•═༅ بند بیست و ششم ༅═•┅─ 🤲 اللَّهُمَّ وَ أَسْتَغْفِرُکَ لِکُلِّ ذَنْبٍ یُورِثُ الْأَسْقَامَ وَ الْفَنَاءَ وَ یُوجِبُ النِّقَمَ وَ الْبَلَاءَ وَ یَکُونُ فِی الْقِیَامَةِ حَسْرَةً وَ نَدَامَةً فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْهُ لِی یَا خَیْرَ الْغَافِرِینَ ┅───────────────┅ ↲ «بار خدایا از تو آمرزش می‌طلبم از هر گناهی که موجب بیماری و نابودی و باعث گرفتاری‌ها و بلاها می‌شود و در #قیامت حسرت و ندامت در پی خواهد داشت؛ پس بر محمد و آل محمد درود فرست و آن را بر من بیامرز، ای بهترین آمرزندگان» @ostadelahi

📖 اين گفتار حكيمانه هرچند با حكمت پيشين در يك عبارت ذكر نشده؛ ولى در واقع مكمّل آن است. نخست مى‌فرمايد: «هرچيز كه شمرده مى‌شود سرانجام پايان مى‌گيرد»؛ (كُلُّ‌ مَعْدُودٍ مُنْقَضٍ‌). 👈 اين اشاره به قانون كلى فلسفى است كه هرچيز تحت عدد در آيد محدود است و هرچه محدود است، پايان پذير است و از آنجا كه #عمر انسان‌ها تحت عدد قرار مى‌گيرند؛ مثلا مى‌گوييم: عمر شصت ساله، يا هشتاد ساله، مفهومش اين است كه هر ساعتى كه بر انسان مى‌گذرد تدريجا از آن كاسته مى‌شود و اين سرمايه به سرعت رو به فنا مى‌رود و مهم اين است كه گذشتن و كاستن آن در اختيار ما نيست چه بخواهيم، چه نخواهيم به سرعت در حال عبور است. آن‌گاه در ادامه مى‌فرمايد: «و آنچه مورد انتظار است سرانجام فرا مى‌رسد»؛ (وَ كُلُّ‌ مُتَوَقَّعٍ‌ آتٍ‌) . منظور از «متوقَّع» امورى است كه به طور قطع مى‌دانيم در آينده رخ مى‌دهد؛ مانند مرگ و پايان زندگى و قيام #قيامت. اشاره به اين‌كه كسى كه به اين امور آگاه است بايد توجه داشته باشد كه روزى مرگ، دامان او را مى‌گيرد و روزى در دادگاه عدل الهى حضور مى‌يابد. به همين دليل در تفسير آيۀ شريفۀ «وَ اُعْبُدْ رَبَّكَ‌ حَتّٰى يَأْتِيَكَ‌ اَلْيَقِينُ‌» يقين را به مرگ تفسير كرده‌اند. آنچه امام در دو جملۀ بالا بيان فرموده در واقع اشاره به دنياى فانى و گذاران است؛ دنيايى كه عمرش در برابر جهان آخرت بسيار ناچيز است، همان‌گونه كه در حديثى از #پيغمبر_أكرم صلى الله عليه و آله مى‌خوانيم: «مَا الدُّنْيَا فِي الْآخِرَةِ‌ إِلَّا مِثْلُ‌ مَا يَجْعَلُ‌ أَحَدُكُمْ‌ إِصْبَعَهُ‌ فِي الْيَمِّ‌ فَلْيَنْظُرْ بِمَ‌ يَرْجِعُ‌؛ عمر دنيا در برابر آخرت مانند اين است كه يكى از شما انگشت خود را در دريايى فرو كند (و سپس بيرون آورد) در اين حال نگاه كند ببيند چه اندازه از آب دريا بر انگشت او باقى مانده». اين هشدارى است به همۀ دنيا طلبان و آنها كه به آخرت و زندگى جاويدان پشت كرده‌اند تا بدانند چه چيز به دست مى‌آوردند و چه چيز را از دست مى‌دهند.

─┅•═༅𖣔✾✾𖣔༅═•┅─ ♻️ ترجمه فیض‌الاسلام: از خبر ضرار ابن ضمرۀ ضبابىّ‌ (كه از خواصّ‌ و نيكان اصحاب امام عليه السّلام) است هنگامى كه نزد معاويه آمد و معاويه از #اميرالمؤمنين عليه السّلام از او پرسيد، گفت: گواهى مى‌دهم كه در بعضى از جاهايى كه عبادت ميكرد ديدم او را هنگاميكه شب پرده‌هاى تاريكى گسترده و آن حضرت در محراب عبادت ايستاده، ريش خويشتن در دست گرفته، مى‌پيچيد مانند پيچيدن مار گزيده و گريه ميكرد مانند گريه كردن اندوه رسيده و (دربارۀ دنيا) مى‌فرمود: اى دنيا اى دنيا از من بگذر، آيا (براى فريب) خود را بمن عرضه ميكنى و مى‌نمايى‌؟ يا بمن شوق داشته مرا خواهانى‌؟ نزديك مباد هنگام (فريب) تو، و چه دور است آرزوى تو! ديگرى را بفريب كه مرا بتو نيازى نيست و ترا سه بار طلاق گفته‌ام (از تو چشم پوشيده‌ام) كه در آن بازگشت نيست؛ پس زندگانى تو كوتاه و اهميّت تو اندك و آرزوى تو پست است. آه از كمى توشه (عبادت و بندگى) و درازى راه و دورى سفر (آخرت) و سختى ورودگاه (قبر و #برزخ و #قيامت) پس از اين معاويه گريست و گفت: خدا اباالحسن را رحمت كند چنين بود، اى ضرار اندوه تو بر آن حضرت چگونه است‌؟ گفت مانند اندوه زنى كه فرزندش را كنارش سر ببُرّند.

آنچه در اين كلام گهربار آمده است شبيه چيزى است كه در كلام قبل آمد؛ اما به تعبير و به شكل ديگر. امام عليه السلام براى اين‌كه نامحدود بودن منبع علم را روشن سازد تشبيه زيبايى كرده مى‌فرمايد: «علم و دانش گمشدۀ مؤمن است، بنابراين دانش را بگير، هرچند از اهل #نفاق باشد»؛ (الْحِكْمَةُ‌ ضَالَّةُ‌ الْمُؤْمِنِ‌، فَخُذِ الْحِكْمَةَ‌ وَ لَوْ مِنْ‌ أَهْلِ‌ النِّفَاقِ‌). روشن است هر گاه انسان گمشدۀ پرارزشى داشته باشد دائماً به دنبال آن مى‌گردد و آن را نزد هركس ببيند از او مى‌گيرد؛ خواه آن شخص مؤمن باشد يا كافر، منافق باشد يا مشرك، نيكوكار باشد يا بدكار. اين سخن در واقع نشان مى‌دهد كه صاحبان اصلى علم و دانش، افراد باايمان اند و منافقان و فاسدان، غاصبانه از آن استفاده مى‌كنند و چه بسا آن را وسيله‌اى براى رسيدن به اهداف سوء خود قرار مى‌دهند؛ بنابراين، صاحب حقيقى آن كه مؤمنان اند هر جا كه آن را بيابند به آن سزاوارترند. شبيه چيزى كه به صورت گسترده‌تر در قرآن مجيد آمده است؛ در سورۀ «اعراف»، آيۀ 32 مى‌خوانيم: ««قُلْ‌ مَنْ‌ حَرَّمَ‌ زِينَةَ‌ اَللّٰهِ‌ اَلَّتِي أَخْرَجَ‌ لِعِبٰادِهِ‌ وَ اَلطَّيِّبٰاتِ‌ مِنَ‌ اَلرِّزْقِ‌ قُلْ‌ هِيَ‌ لِلَّذِينَ‌ آمَنُوا فِي اَلْحَيٰاةِ‌ اَلدُّنْيٰا خٰالِصَةً‌ يَوْمَ‌ اَلْقِيٰامَةِ‌ كَذٰلِكَ‌ نُفَصِّلُ‌ اَلْآيٰاتِ‌ لِقَوْمٍ‌ يَعْلَمُونَ‌»؛ بگو چه كسى زينت‌هاى الهى را كه براى بندگان خود آفريده و (همچنين) روزى‌هاى پاكيزه را، حرام كرده است. بگو اينها در زندگى دنيا از آن كسانى است كه ايمان آورده‌اند (هرچند ديگران نيز از آن استفاده مى‌كنند ولى) در #قيامت خالص براى مؤمنان خواهد بود. اين‌گونه آيات خود را براى كسانى كه آگاهند شرح مى‌دهيم». گرچه آيه ناظر به مواهب مادى است؛ ولى مواهب معنوى را به طور مسلم شامل مى‌شود. در شرح نهج البلاغۀ ابن ابى الحديد آمده است كه روزى «حجاج» خطبه خواند و در ضمن آن گفت: «إنَّ‌ اللّٰهَ‌ أمَرَنٰا بِطَلَبِ‌ الْآخِرَةِ‌ وَ كَفٰانٰا مَؤنَةَ‌ الدُّنْيٰا فَلْيَتَنٰاكُفيٖنٰا مَؤنَةُ‌ الْآخِرَةِ‌ وَ أُمرْنٰا بِطَلَبِ‌ الدُّنْيٰا؛ خداوند ما را به طلب آخرت دستور داده و روزى دنيوى ما را ضمانت كرده...

استاد #رحیم_پور #ازغدی: 🔴 #فضای_مجازی فوایدی دارد؛ اما چون #مدیریت و کنترل نشد مسئولین کشور در #قیامت باید جواب پس دهند. ◾️میلیون‌ها کودک و نوجوان به دلیل عدم مدیریت درست فضای مجازی به فساد افتادند و خانواده‌هایی متلاشی شدند. ◾️افرادی در حوزه فضای مجازی فکری برای #اینترنت_ملی نکردند؛ بر همین اساس در این سال‌ها خیانت‌های جنسی و انحرافات زیادی اتفاق افتاد؛ این‌ها را در قیامت رها نمی‌کنند. ◾️یک‌عده از مسئولان برای تریپ روشنفکری، فضای‌مجازی را به حال خود رها کردند. ◾️جلوی انتقاد و آزادی بیان را نباید گرفت! جلوی انحرافات را باید گرفت. #زارع_پور #وزیر_ارتباطات

#امام_رضا علیه السلام ❤️هر كَس اندوه مؤمنى را بزدايد، خداوند در روز #قيامت ،غم از دلش مى زدايد. 🍃من فَرَّجَ مِن مُؤمِنٍ فَرَّجَ اللّهُ عَن قَلبِهِ يَومَ القِيامَةِ 📙 الكافى ، ج ۲ ، ص ۲۰۰ ┅─────────── 🤲 #اللّٰهم_عجّل_لولیّک_الفرج ‌ ‌ ╭═══════๛- - - ┅╮ │📱 @Mabaheeth │✨ @Nafaahat │📖 @feqh_ahkam │📚 @ghararemotalee ╰๛- - - -

#نهج_البلاغه | #حکمت ۹۹ 🏷️ تفسير «إنّا للّه و إنّا إليه راجعون‏» ┄┅═✧ا﷽ا✧═┅┄ ❁• وَ سَمِعَ رَجُلاً يَقُولُ إِنّٰا لِلّٰهِ وَ إِنّٰا إِلَيْهِ رٰاجِعُونَ فَقَالَ إِنَّ قَوْلَنَا إِنّٰا لِلّٰهِ إِقْرَارٌ عَلَى أَنْفُسِنَا بِالْمُلْكِ وَ قَوْلَنَا وَ إِنّٰا إِلَيْهِ رٰاجِعُونَ إِقْرَارٌ عَلَى أَنْفُسِنَا بِالْهُلْكِ ┅───────────────┅ ☜ و درود خدا بر او، فرمود: (شنيد كه شخصى گفت « إِنّٰا لِلّٰهِ‌ وَ إِنّٰا إِلَيْهِ‌ رٰاجِعُونَ‌» ») اين سخن ما كه مى‌گوييم «ما همه از آن خداييم» اقرارى است به بندگى، و اينكه مى‌گوييم «بازگشت ما به سوى او است» اعترافى است به نابودى خويش. ─┅•═༅𖣔✾✾𖣔༅═•┅─ ♻️ ترجمه فیض‌الاسلام: امام عليه السّلام شنيد مردى را كه مى‌گفت: «إِنّٰا لِلّٰهِ‌ وَ إِنّٰا إِلَيْهِ‌ رٰاجِعُونَ‌» (قرآن كريم س ۲ ى ۱۵۶ يعنى ما به فرمان خدا آمده و بسوى او باز مى‌گرديم) آن حضرت (در تفسير آن) فرمود: گفتار «إِنّٰا لِلّٰهِ‌» اعتراف ما است به پادشاهى خدا (و اينكه ما مملوك و بندۀ او هستيم) و گفتار «وَ إِنّٰا إِلَيْهِ‌ رٰاجِعُونَ‌» اعتراف ما است به تباه شدن (و مُردن خودمان و حاضر شدن در #قيامت و روز رستخيز). 🇯‌ 🇴‌ 🇮‌ 🇳

👈 این داستان به ما دو چیز می فهماند یکی اهمیت حج و بزرگی گناه ترک و مسامحه در ادای آن چنانچه محقق در شرایع فرموده : ( وَ فی تَإخیرِهِ کَبَیرهٌ مُوبِقَهٌ ) یعنی حج با اجتماع شرایط آن، واجب فوری است و مسامحه کردن و تأخیر انداختن ادای آن، گناه کبیره و هلاک کننده است. چه هلاکتی بدتر از محشور شدن با یهود است. چنانچه در جلد یک سفینه البحار از #حضرت_صادق علیه السلام است : ( کسی که حج واجب را به جا نیاورد و بمیرد در حالی که گرفتاری سختی که حج رفتن سبب مشقت او شود نداشته باشد و به مرضی که نتواند به واسطه آن حج کند، مبتلا نبوده و حکومت وقت هم مانع رفتنش نگردیده پس باید بمیرد در حالی که اگر بخواهد یهودی و اگر نخواهد نصرانی باشد )¹ خلاصه کسی که بدون عذر شرعی حج را ترک کند پس از مردنش با یهود و نصاری خواهد بود. و نیز در معنای آیه شریفه : هرکس در دنیا کور شد در آخرت هم کور است فرمود : این آیه درباره کسی است که حج را از سالی به سال دیگر تأخیر می اندازد ؛ یعنی هر ساله می گوید سال دیگر بجا می آورم تا اینکه حج نکرده می میرد پس، از واجبی از واجبات الهی کور شده و خداوند او را در #قیامت از دیدن راه بهشت کور می فرماید.² مطلب دیگر که از این داستان فهمیده می شود آن است که حضرت سیدالشهداء علیه السلام کشتی نجات و رحمت واسعه الهی است و #توسل به آن حضرت شخص را موفق به #توبه از هر گناهی می کند و #عاقبت_به_خیر و پاک از دنیا خواهد رفت و همچنین توسل به او موجب امن از هر خطر و آفتی است و یقیناً اگر کسی از روی #اخلاص و صدق متمسک به ایشان گردد اهل نجات و سعادت است.³ -------------------------------------------- 1- وَ مَنْ ماتَ وَ لَمْ یحِجَّ حَجَّهَ اْلاِسْلامِ وَ لَمْ یَمْنَعْهُ ذلِکَ حاجَهٌ تَجْحَفُ بِهِ اَوْ مَرَضٌ لا یُطیقُ الْحَجَّ مِنْ اَجْلِهِ اَوْ سُلْطانٌ یَمْنَعَهُ فَلیَمُتْ اِن شاءَ یَهُودِیّاً وَ اِنْ شاءَ نَصْرانِیا) 2- فی قَوْلِهِ تَعالی :( مَنْ کانَ فی هذِهِ اَعْمی فَهُو فیِ اْلاخِرَهِ اَعْمی قالَ (علیه السلام) نَزَلَتْ فیمَنْ یُسَوّفُ الْحَجّ حَتّی مات وَ لَا یحجّ فَعَمی عَنْ فَریضَهٍ مِنْ فَرائض اللّه ...). (سوره اسراء، آیه 72). 3- (ما خابَ مَنْ تَمَسَّکَ بِکَ و َاَمِنَ مَنْ لَجَأ اِلَیْکَ)

─┅•═༅𖣔✾✾𖣔༅═•┅─ ♻️ ترجمه فیض‌الاسلام: امام عليه السّلام (در نكوهش خوهاى زشت و كردارهاى ناشايسته) فرموده است: (۱) شگفت دارم براى مرد بخيل و زفتى كه مى‌شتابد بفقر و تنگدستى كه از آن گريزانست (زيرا از آنچه دارد سود نمى‌برد پس با تهى دستان يكسان است) و توانگرى را كه مى‌جويد از دست مى‌دهد (زيرا از مال و دارائيش بهره‌اى نمى‌برد) پس در دنيا مانند تنگدستان زندگى مى‌نمايد و در آخرت مانند توانگران به حسابش مى‌رسند (چون حساب اندوخته را بايد پس بدهد) (۲) و شگفت دارم براى گردنكشى كه ديروز نطفه بود و فردا مردار مى‌باشد (كه اگر خاك از روى جسدش بردارند مردم از گندش گريزانند) (۳) و شگفت دارم براى كسيكه در خدا دو دل باشد در حاليكه آفريده شدۀ خدا را مى‌بيند (چون نمى‌شود بى آفريننده‌اى آفريده شده‌اى باشد) (۴) و شگفت دارم براى كسيكه #مرگ را فراموش ميكند در حاليكه مى‌بيند كسى را كه مى‌ميرد. (۵) و شگفت دارم براى كسيكه زير بار پيدايش معاد و بازگشت در #قيامت نمى‌رود و حال آنكه پيدايشِ از نطفه را مى‌بيند. (۶) و شگفت دارم براى كسيكه خانۀ نيستى را آباد ميكند (براى دنيا تلاش مى‌نمايد) و خانۀ هستى (آخرت) را رها مى‌سازد (در فكر آماده ساختن توشه‌اى براى آن نيست).

«سپس امام عليه السلام رو به سوى اصحاب و ياران كرد و فرمود: آگاه باشيد اگر به آنها اجازۀ سخن گفتن داده مى‌شد به شما خبر مى‌دادند كه بهترين زاد و توشه (براى سفر آخرت) #تقوا و پرهيزگارى است»؛ (ثُمَّ‌ الْتَفَتَ‌ إِلَى أَصْحَابِهِ‌ فَقَالَ‌: أَمَا لَوْ أُذِنَ‌ لَهُمْ‌ فِي الْكَلَامِ‌ لَأَخْبَرُوكُمْ‌ «أَنَّ‌ خَيْرَ الزَّادِ التَّقْوَىٰ‌») در واقع امام عليه السلام انگشت روى مهم‌ترين مسائل زندگى انسان‌ها گذاشته كه براى بدست آوردن آن تلاش مى‌كنند؛ ✓ خانه‌هاى مرفّه ✓ همسران خوب ✓ و اموال فراوان. همان چيزى كه در آيۀ 14 سورۀ آل عمران آمده است كه مى‌فرمايد: «زُيِّنَ‌ لِلنّٰاسِ‌ حُبُّ‌ اَلشَّهَوٰاتِ‌ مِنَ‌ اَلنِّسٰاءِ‌ وَ اَلْبَنِينَ‌ وَ اَلْقَنٰاطِيرِ اَلْمُقَنْطَرَةِ‌ مِنَ‌ اَلذَّهَبِ‌ وَ اَلْفِضَّةِ‌ وَ اَلْخَيْلِ‌ اَلْمُسَوَّمَةِ‌ وَ اَلْأَنْعٰامِ‌ وَ اَلْحَرْثِ‌ ذٰلِكَ‌ مَتٰاعُ‌ اَلْحَيٰاةِ‌ اَلدُّنْيٰا وَ اَللّٰهُ‌ عِنْدَهُ‌ حُسْنُ‌ اَلْمَآبِ‌» ؛ محبّت امور مادى، از (قبيل) زنان و فرزندان و اموال فراوان از طلا و نقره و اسب‌هاى ممتاز و چهارپايان و زراعت، در نظر مردم جلوه داده شده است؛ (تا در پرتو آن، آزمايش و #تربيت شوند؛ ولى) اينها وسايل گذران زندگى دنياست (و هدف نهايى نمى‌باشد)، سرانجامِ‌ نيك (و زندگى والا و جاويدان) نزد خداست». گاه مى‌شود فردى در همۀ عمرش تلاش مى‌كند و سرانجام رنج وى در خانه‌اى مجلّل خلاصه مى‌شود و چقدر براى او دردناك است كه آن را رها كند و كسانى كه هيچ زحمتى براى آن نكشيدند در آن ساكن شوند و گاه محصول همه عمرش در مقدارى از مال و ثروت خلاصه مى‌شود و بعضى نيز سال‌ها تلاش مى‌كنند #همسر زيبايى پيدا كنند؛ ولى چيزى نمى‌گذرد بايد همه را رها كرده و راهى ديار اموات شوند و طومار زندگى آنها در هم پيچيده خواهد شد. جالب اين‌كه امام عليه السلام مى‌فرمايد: اگر آنها اجازۀ سخن گفتن را پيدا كنند فقط يك خبر به شما مى‌دهند؛ خبرى كه همه چيز در آن جمع است و آن خبر مربوط به زاد و توشۀ تقواست كه در #برزخ و مواقف #قيامت، انسان را يارى مى‌دهد.

💌 #درس #قیامت #محرم

🔻 یک شخص ماندگار نمی‌شود مگر اینکه در طول زمان اسبابی برای ماندگاری او مهیا بشود. 🔸 ما در دنیا به همدیگر می‌گوییم فلانی چند سال #عمر کرد؟ و در جواب می‌شنویم: شصت سال یا هفتاد سال؛ ولی در برزخ اصلاً این قاعده نیست. 🔹 بعضی از افراد وقتی وارد #برزخ می‌شوند هیچ خیری در آن‌ها نیست؛ مانند بچه‌ای هستند که در جنین مرده باشد. اصلاً حیات برزخی ندارند هرچند در برزخ وجود دارند؛ اما در آن فضاهای لطیف راهشان نمی‌دهند. آن‌ها حیات برزخی ندارند. 🔸 بعضی‌ها هستند که آدم خوبی بودند و یک سال هم بعد از فوتش، خیراتی از او مانده است. این شخص در آنجا عمرش یک سال است ولو در دنیا هشتاد سال عمر کرده است ولی در برزخ او را یک ساله می‌شناسند، مثل بچه یک‌ساله. 🔹 نفر دیگری خیراتی که از او در دنیا مانده پنجاه ساله است، او را پنجاه ساله می‌شناسند. آن یکی دویست سال است... سیصد سال است... پانصد سال است و... 🔸 بعضی‌ها هستند حیات برزخی‌شان حیات طولانی و ماندگار است. آن‌ها هم قواعد دارند. اصلاً قواعد، در برزخ عوض می‌شود و ما اصلاً از لسان و ادبیات برزخ سر در نمی‌آوریم و همین‌جوری داریم با خیالات خودمان یک چیزهایی سر هم می‌کنیم. 🔹 ادبیات برزخ، ادبیات دیگری است تا حشر و نشر و بعد هم #قیامت و #بهشت و #جهنم و رضوان خدا و خلود و... . تمام این مطالب، آن چیزی نیست که ما خیال می‌کنیم. 🔸 اگر اینجا هم روشن نشویم، همینجور آرام آرام از این دنیا خواهیم رفت. خیلی‌ها هستند که در برزخ حتی برای رسیدن به یک مطلب، ممکن است صدهزار سال معطل باشند. خیلی‌ها هم هستند که زودتر می‌فهمند. 🔹 سختی‌هایی که در دنیا کشیده می‌شود، صبوری‌هایی که می‌شود، اگر از انتخاب غلط نباشد و در طول تحمل آن‌ها ارتباط با حق تعالی و ارتباط با اهل‌بیت (علیهم السلام) برقرار باشد، راه برزخی انسان را خیلی نزدیک می‌کند. 🔸 چه بسا یک فرد بی‌سواد که از خانه بیرون نیامده و در طول زندگی صدمه دیده و همیشه سختی کشیده، چه از جهت خوراک چه از جهت پوشاک؛ اما ارتباطش را با خدا و اهل بیت (علیهم السلام) نگه داشته است و حالا در جوانی فوت کرده است؛ آن طرف حرف‌هایی می‌زند که قطعاً بعضی‌ از آن مطالب را اگر آقایانِ علمای فعلی، علومشان را روی هم جمع کنند باز هم نمی‌توانند بیان کنند. 🔹 انسان نمی‌تواند خیلی وارد این قضایا بشود. چرا؟ چون که شیطان از وقتی که آمد، از همۀ ابعاد شروع به اغوا کردن و #فریب دادن کرد؛ از جمله موضوع علوم و تعریف علوم را از پایه و اساس بر هم زد و نفوس را به انواع گرفتاری‌ها مبتلا کرد. ┄┅═✧❁ااا❁✧═┅┄ @nasery_ir