#جای_تقیه_نیست_پیمبر_شهید_شد مرده مخوان کسی که مکرّر شهیدشد در راه عشق حضرت داور شهید شد تا کی  بگو مگوی برادر شهید شد جای تقیه نیست پیمبر شهید شد دراصل ازجفای دوهمسر شهید شد لعن خدا برآن دو لعینه برآن دوزن دو قاتل نبی ِ خداوند ذوالمنن با طعنه گفته شاعر این شعر، این سخن نام خدیجه روی لبش بود دائما حتما به جرم عشق به مادر شهیدشد با زهر کینه تلخ نمودند کام خلق اعلام میکنم به همه بر تمام خلق کشته شده است حضرت خیرالانام خلق بعداز غدیرخم که علی شد امام خلق احیا گر ولایت حیدر شهید شد قلب رسول، زخمی زخم زبانشان طعنه براو شده همه دم آب ونانشان آتش زنم به منبر طاها به جانشان ازاولی ودومی و دخترانشان بغضی رسید و صاحب منبر شهیدشد گریه کنید داغ دمادم شده شروع طاها که رفت غصه و ماتم شده شروع رخ داده آن چه ماه محرم شده شروع بعداز صفر مصیبت اعظم شده شروع محسن به دست امت کافر شهید شد داغ تو یارسول به دل، غصه دوخته خصم تو کین خرید و وفا را فروخته قافیه ها، زهر جفاگشته سوخته زد دومی لگد به در ِ نیمه سوخته یک سوم سلاله ی کوثرشهیدشد اجر رسالت تو چه خوش می شود ادا یامصطفی چگونه بگویم ز کوچه ها درپیش چشم ِخون شده ی شاه اولیا قنفذ مغیره، ثانی و چل مرد بی حیا جوری زدند حضرت مادر شهید شد آن روز قلب شیعه به غم مبتلا شدو دلها اسیر غصه ودردو بلا شد و این داغ ،ذکر نوحه کربوبلا شد و تیرسقیفه روز دوشنبه رها شد و با شعبه های آن علی اصغرشهید شد مانند( عبدمحسن )زهرا به روضه هات ای (روضه خوان) بگو غم این قلب مبتلات فریاد زن ز سینه که زهرا کند دعات شیعه نکن جفا به پیمبر مگو "وفات" جای تقیه نیست پیمبر شهید شد... ✍حاج علی پاکدامن *تضمین از شعر علی مهدوی نسب(عبدالمحسن) https://eitaa.com/Maddahankhomein