شهادت امام رضا علیه السلام به قدر یک غزل عاشقانه دلتنگم چقدر دورم و از این زمانه دلتنگم و باز هم منم و واژه‌های دلتنگی که قدر آمدن یک ترانه دلتنگم شب شهادت و مشهد شلوغ، امّا من میان خلوت خود کنج خانه دلتنگم کبوترانه کمی فکر کردم و دیدم برای خوردن از آن آب و دانه دلتنگم حرم کجاست که این‌قدر دوستش دارم! چرا همیشه و با هر بهانه دلتنگم! شبانه روزِ حرم غرقِ عشق و زیبایی ست برای دیدن روزش شبانه دلتنگم به من که عاشق چایم همیشه حق بدهید اگر برای صفِ چایخانه دلتنگم #مريم_کرباسی_نجف_آبادی ۱۴۰۳/۶/۱۳ https://eitaa.com/Maddahankhomein

چهارشنبه های امام رضاجان غزلی تازه برای امام رضای مهربانم او که بیرون از حرم دل‌تنگ و کمتر شاد بود آمد و در صحن مانند کبوتر شاد بود زائرت این بار با چادرسفیدِ تازه ای... زائرت این‌بار با یک حس دیگر شاد بود لحظه‌ای خود را به‌جای مادر و خواهر گذاشت جای مادر غصّه خورد و جای خواهر شاد بود غم کجا و حال خوبِ صحن آزادی کجا در حرم تنها اگر می‌زد به هر در شاد بود راستی غیر از حرم در هیچ جای دیگری می‌شود این‌قدر بی‌حدّ و مکرر شاد بود؟ از میان خاطرات کودکی تا این زمان بهترینش خاطرات صحن گوهرشاد بود #مريم_کرباسی_نجف_آبادی https://eitaa.com/Maddahankhomein