هدایت شده از ویکی فقه؛ دانشنامه علوم اسلامی
🔘 #ورود_شمر_بن_ذیالجوشن_به_کربلا
🔻ابو سابغه شمر بن ذیالجوشن، از تابعین و روسای قبیله هوازن و از فرماندهان سپاه کوفه در واقعه کربلا بود.او زشت روی و زشت کردار بود.
▪️شمر در جنگ صفّین، همراه امام علی (علیهالسّلام) با امویان جنگید و حتّی مجروح گشت؛ امّا پس از آن، دچار سوء عاقبت شد و به هواداران آنان پیوست.
▪️او همچنین در پراکندن کوفیان از اطراف مسلم، نقشی مؤثّر داشت و در واقعه کربلا موجب شد که ابن زیاد، پیشنهاد عمر بن سعد را نپذیرد و خود، ماموریت ابلاغ پیام تهدیدآمیز عبیداللّه به عمر بن سعد را که دستور یورش همه جانبه به امام حسین (علیهالسّلام) و یارانش، یا واگذاری فرماندهی به شمر بود، به عهده گرفت. البتّه پس از آن که عمر بن سعد، خود، فرماندهیِ جنگ با امام (علیهالسّلام) را پذیرفت، شمر، فرمانده جناح چپ سپاه شد.
▪️شمر، هنگامی که جنگ تن به تن امام حسین (علیهالسّلام) را در اوج تنهایی و بی یاوری دید و متوجّه شد که نمیتوان امام را در جنگِ تن به تن از پای در آورد، فرمان داد که پیادگان و تیراندازان و سوارکاران، به یکباره بر ایشان یورش برند. نیز پس از آن که امام بر زمین افتاد و خولی از بریدن سر ایشان هراسید، بنا بر برخی از گزارشها شمر بود که از اسب به پایین آمد و سر مبارک سید الشهدا (علیهالسّلام) را از پیکر، جدا کرد.
▪️وی در جریان قیام مختار، مجبور به فرار شد؛ امّا در میان راه و در صحرای سوزان میان کوفه و بصره، گرفتار شد و در زد و خوردی کوتاه، زخمی گردید و بر طبق گزارشهایی، در همان جا به قتل رسید.
مطالعه کامل مقاله👇👇👇
📥 wikifeqh.ir/شمر_بن_ذیالجوشن
🆔 @wikifeqh