#فراز_های_منتخب_ابوحمزه ثمالی 💠 ادامه شرح فراز قبلی 👇 🌹🍃 أَدْعُوكَ‏ یا رَبِ‏ّ رَاهِباً رَاغِباً رَاجِیاً خَائِفا «پروردگارا! ترسان، مشتاق، امیدوار و نگران تو را می‌خوانم.»‌ 🌀 أَدْعُوكَ یا ربّ = در فرازهای قبل خداوند رو با عناوین رب، مولی و سید مخاطب قرار دادیم؛ 💙 وقتی به این عبارت می‌رسیم نمی‌گوییم «ادعوك راهبا …» ، بلكه با «أَدْعُوكَ یا ربّ» ، مجدداً‌ نام محبوب را به زبان می‌آوریم و او را مورد خطاب قرار می‌دهیم، 🌀 تكرار ذكر نام‌های خداوند، بیانگر توجه تام و كامل ما به اوست. 💢 راهباً = بیمناک بودن «راهباً»‌: بنده وقتی به وضعیت خودش توجه می‌كنه از اینكه حق او را نپذیرد،‌ مورد لطف خدا قرار نگیرد و از حریم قدس الهی رانده شود، بیمناك و ترسان است 💢 راغباً = اشتیاق 💛 عزیزان، دعا اقتضا می‌كنه كه انسان در محضر حق اعلام تقصیر كنه و متوجه نواقص خودش باشه، 💚 امّا نباید در این حالت متوقف بشه ، زیرا او را ناامید و افسرده می‌كنه، بلکه باید بلافاصله به خدا توجه كنه، 🧡 یعنی به فیاضی كه می‌خواهد دائماً‌ رحمتش را ببارد و كاملی كه می‌خواهد كمالاتش جلوه‌گر شود.  🔵 «راغباً»: باید در محضر حق، میل و رغبت خود به كمال را اعلام كنیم. 🟡 مرحوم شهید مطهری در تعبیر زیبایی كه از قرب دارد می‌گوید:‌ «قرب به خدا، یعنی اتصاف به صفات الهی.» زمانی كه انسان به خدا نزدیك است، در واقع به صفات رحیم، قدیر، علیم، حكیم و … اتصاف بیشتری دارد. 🟢 «راغباً»: یادتون باشه ،  رغبت به نعمت در كفار هم هست، ولی ما وقتی در محضر حق قرار می‌گیریم به مُنعِم و صفات او رغبت داریم. 💫 می‌گوییم خدایا!‌ تو علیم هستی ما هم می‌خواهیم عالم شویم، 💫 تو رئوفی ما هم مایلیم تا نسبت به خلق تو رأفت داشته باشیم، 💫 تو مُهیمِنی ما هم می‌خواهیم به نفس خود مسلط باشیم. 💢 «راغباً»: پس بنایمان بر این است كه وقتی در محضر حق قرار می‌گیریم، مشتاق كمال باشیم، هنگام دعا، از خدا درخواست می‌كنیم ما رو به صفات الهی مُتصف كنه، و مشتاقانه از او حُسنِ فعل، 🔅حُسن قول،🔅 حُسن خُلق 🔅و حُسن نیت رو طلب می‌كنیم، مایلیم به كمك و یاری خدای سبحان از نواقص خود جدا شویم و به سوی كامل شدن پیش برویم. 💢 «راغباً»، نِماد شوقِ ماست و تفاوت بین انسان و مَلك در همین امر است. ❤️ چون مَلك تنها دارای عشق است، به همین خاطر هیچ سیر كمالی نداره، جبرئیل از ابتدا همین جایگاه و مقام رو داشته، و با انجام مأموریت‌هایش ارتقائی نصیبش نمی‌شود، 💙 ولی انسان چون در سِرشتش علاوه بر عشق دارای شوق هم هست، قابلیت ارتقاء و كمال را داراست. 💜 زمانی كه پسر سید بن طاووس به سن بلوغ رسید، او برای فرزندش چند روز جشن گرفت و مردم را اطعام كرد، مبلغ زیادی صدقه داد و به عنوان هدیه، برای پسرش كتابی نوشت، در آن كتاب خطاب به فرزندش می‌نویسد: 🌟 تا زمانی كه تكلیفی بر عهده‌ات نبود در شمار بهائم (چارپایان)بودی، 🌟 و حال با این شرافتی كه نصیبت شده از زمره بهائم خارج شدی، و من به شكرانه این امر برایت صدقه می‌دهم، انجام طاعات نباید برایت تكلّف داشته باشد، بلكه باید ذوق این امر را داشته باشی 🔶 آری، باید راغباً بندگی كنیم، نه مكلّفا. و هر چقدر احساس نیازمان به خداوند بیشتر باشد، شوق و رغبتمان هم به مبدأ هستی بیشتر می‌شود 💢 راجیاً = امیدوار بودن 💚 «راجیاً»: آشیخ میرزا جواد آقا ملكی فرد امیدوار رو به كشاورزی تشبیه می‌كنه كه زمین رو شخم می‌زنه و آماده می‌كنه، بذر مناسب تهیه می‌نماید، به زمین كود می‌دهد و همه تمهیدات را فراهم می‌كند تا محصول خوبی به دست آورد، 🧡 و در آخر چشم به راه باران می‌ماند و به رحمت خداوند امید می‌بندد. 🔷 امّا كسی كه بدون آماده كردن زمین و بذر پاشی امیدوار است محصولی خوب برداشت كند، امیدی واهی دارد. 🔶 باید برای رسیدن به هر مقصودی، ابتدا مقتضیات لازم را فراهم كنیم، موانع را رفع نماییم و بعد به رحمت حق امیدوار باشیم و بركات را طلب كنیم. 💢 خائفاً = نگران بودن 🌀 «خائفاً»‌: در آخر این فراز نگران هستیم كه وقتی خداوند ما را پذیرفت، ظرفیت لازم را نداشته باشیم و ادب حضور را رعایت نكنیم، 💙 یا زمانی كه خداوند نِعمات خاص نصیمان كرد، شكر لازم را به جا نیاوردیم. 🟡 ادب اقتضا می‌كنه انسان در پیشگاه خداوند، هیچ وقت نسبت به خود خاطرجمع نباشد، چه فردی كه در وادی سلوك مبتدی است، و چه كسی كه سابقه‌‌دار است @MaeMaein2 التماس دعای فرج 🤲

#فراز_های_منتخب_ابوحمزه ثمالی 🌹🍃 اَللّهُمَّ اِنّى كُلَّما قُلْتُ قَدْ تَهَیَّأْتُ وَ تَعَبَّأتُ وَ قُمْتُ لِلصَّلواةِ بَیْنَ یَدَیْكَ وَ ناجَیْتُكَ اَلْقَیْتَ عَلَىَّ نُعاساً اِذا اَنَا صَلَّیْتُ وَ سَلَبْتَنى مُناجاتَكَ اِذا اَنَا ناجَیْتُ، مالى كُلَّما قُلْتُ قَدْ صَلُحَتْ سَریرَتى وَ قَرُبَ مِنْ مَجالِسِ التَّوابینَ مَجْلِسى عَرَضَتْ لى بَلیَّةٌ اَزالَتْ قَدَمى وَ حالَتْ بَیْنى وَ بَیْنَ خِدْمَتِكَ، سَیِّدى لَعَلَّكَ عَنْ بابِكَ طَرَدْتَنى وَ عَنْ خِدْمَتِكَ نَحَّیْتَنى... 💠 اى خدا، من چندانكه هربار با عزم و جزم با خود گفتم و خودم را مهیا و آماده اطاعتت ساختم و در پیشگاه تو به نماز ایستادم، 💠 در آن هنگام مرا به خواب انداختى و به گاه مناجات ، حال راز و نیاز از من باز گرفتى! 💠 اى خدا، چه شده كه هر چه با خود عهد كردم كه باطنم را نیكو گردانم و به محافل اهل توبه و مقام توّابین نزدیك شوم، حادثه و بلایى پیش آمد كه به عهد خود ثابت قدم نماندم و آن حادثه بین من و خدمتت حایل گردید؟ 💠 اى آقاى من شاید (نكند) مرا از درگاه لطفت رانده اى و از خدمت بندگى ات دورم ساخته اى! 🔆🌀🔆🌀🔆🌀🔆🌀 ♦️عزیزان، بارگاه ربوبى، بلند مرتبه تر از عبادت بندگان است 💚 اشتغالات انسان در دنیا به گونه اى هست كه موجب غفلت او از خداى متعال و عوالم غیب میشه، ❤️ هنگامى كه انسان مى‌خواهد از عالم خاكى پا برون بگذارد و به عالم قدس توجّه كند افكار و اشتغالات دنیوى آنچنان او را به خود مشغول مى‌كند كه حال دعا و مناجات از او سلب مى‌شود. 💛 اما در بین اوقات بسیارى كه از انسان تلف مى‌شود، لحظاتى پیش مى‌آید كه انسان به دعا و مناجات و نماز با حضور قلب موفق مى‌شود. 💫 این لحظات براى انسان بسیار مغتنم است. 🔷 گاهى انسان با ملاحظه كمى توفیقات خود و دیگران و توجه به جوامع بشرى و میلیاردها انسانى كه به فكر همه چیز و به یاد همه چیز هستند غیر از یاد خدا، 🔶 به این فكر مى‌افتد كه دستگاه الهى چقدر غریب است! گذشته از سایر اقوام و ملل، 🔅 حتى بیشتر مسلمانان نیز از خدا و جهان آخرت غافلند، چه رسد به كسانى كه یا اصلا به خدا معتقد نیستند و یا از ادیان منحرف پیروى مى‌كنند. 🌟 شاید شنیدید، 👇 مشهور است كه یكى از عرفا هنگامى كه براى تهجّد و شب زنده دارى بیدار شده بود، با ملاحظه مردمى كه در آن هنگام، غافلانه در خواب بودند، این فكر براى او پیدا شد كه دستگاه الهى چقدر خلوت است! 🌟 اما بعدها از طریق الهام دریافت كه دستگاه الهى چنان بلند مرتبه است كه همه موفق به راهیابى به آنجا نمى‌شوند. 💫 بنابر این، یادتون باشه ، با وجود گرفتاریها و مشكلات فراوان، اگر گاهى خداوند توفیقى به انسان عطا مى‌كنه كه به دعا و مناجات بپردازد، باید بسیار شاكر باشه. 💫 در عین حال، انسانى كه از این توفیقات برخوردار است نباید با این تصوّر، كه ما در پیشگاه الهى از اهمیت بالایى برخورداریم، گرفتار غرور شود . 🟣 بزرگواران، پس از مطالعه و دقت در این فراز درمى یابیم كه آن گونه نیست كه هر وقت بخواهیم حال دعا و مناجات و عبادت خدا براى ما میسّر باشد. 🟢 تجربه نیز ثابت كرده است كه این حالات بطور كامل، در اختیار انسان نیست. 🔵 بسیارى از اوقات، با اینكه انسان مى‌خواهد دعا و نماز باحالى داشته باشه، اما وقتى به خود میاد ، متوجه میشه كه در حال دیگرى بوده است، و فراموش مى‌كنه كه در حال نماز یا دعاست. 🟡 از این فقرات استفاده مى‌شود كه اعمال گذشته ما موجب بروز این حالات و سلب توفیقات مى‌شود. 💢🟢💢🟢💢🟢💢🟢💢 🌼🍃 بنابراین، اگر انسان بخواهد به دعاى باحال، نماز با حضور قلب و تلاوت قرآن توفیق یابد باید از پیش، مقدمات آن را فراهم كند. 🌼🍃 اگر زمینه سازى قبلى نباشد، هنگام خواندن نماز و دعا نمى‌توان حال مناسب پیدا كرد. @MaeMaein2 التماس دعای فرج 🤲

#فراز_های_منتخب_ابوحمزه ثمالی 🌹🍃 یا مَوْلاى بِذِكْرِكَ عاشَ قَلبى وَ بِمُناجاتِكَ بَرَّدْتُ اَلَمَ الْخَوْفِ عَنّى؛ 💠 اى مولاى من، تنها به «یاد» تو دلم «زنده» است و با مناجات تو، درد ترس (فراق) را در خود تسكین مى‌دهم. 🔶 از خصوصیات قلب پاك و سالم اینه كه مى‌تواند آیینه تمام نماى حقایق باشد؛ 🔷 چنانچه دل آدمى به حالت فطرى و طبیعى خود باشد و در اثر گناه و توجّه شدید به دنیا زنگار نگرفته باشه حقایق رو در خود منعكس مى‌كنه، 🔶 ولى اگر از حالت فطرى خود خارج بشه دیگه نمى‌تواند حقایق را چنانكه باید درك كند، 🔷 و لذا جلادهنده چنین دلى «ذكر خدا»ست 🌀 جلا» در موردى بكار مى‌رود كه چیزى كدر شده، و زنگ زده باشه، و زنگار و آلودگى آن را بر طرف كنند، 💠 و در نتیجه حالت صیقلى پیدا كنه، مانند فلزى كه در مجاورت هوا زنگ مى‌زنه، وقتى زنگ آن رو بر طرف كنند صیقلى و برّاق مى‌شود. 💙 دل آدمى نیز بر اثر عواملى زنگ مى‌زند، 🟣 در عبارت فوق حضرت على(علیه السلام) مى‌فرماید: دل، چشم و گوش داره و در اثر عواملى كر و كور مى‌شود و حقایق را به درستى درك نمى‌كند: آیینه دل كدر مى‌شود و حقایق را منعكس نمى‌كند، 🟡 حضرت علاج اینها را یاد خدا معرفى مى‌كند و مى‌فرماید: در اثر ذكر، چشم دل بینا و گوش دل شنوا مى‌شود آنگاه حقایقى را مى‌بیند كه قبلاً از درك آنها عاجز بود 👈 همچنان كه اگر اكسیژن به انسان نرسد، در فاصله كوتاهى از بین مى‌رود، 💫 قلب مؤمن نیز به گونه اى هست كه اگر از یاد خدا غافل شود و متوغّل در مادیات گردد حیات خویش را از دست مى‌دهد. 🌟🔷🌟🔷🌟🔷🌟 🔆 قبلا گفتیم دل آدمى بسان دریایى ست كه ذكر در آن تأثیر مى‌گذارد. گاهى ذكر همچون سنگریزه اى است كه با افتادن در دریا موجى سطحى و گذرا ایجاد مى‌كند و به زودى محو مى‌شود، 🔆 مانند بسیارى از اذكار و عباداتى كه ما انجام مى‌دهیم، موجى سطحى است و عمق دلمان در جاى دیگرى است، 🔆 الفاظ بر زبانمان جارى است ولى هزاران جاى دیگر فكر مى‌كنیم و وقتى به خود مى‌آییم كه عبادتمان به پایان رسیده است 🔆 ولى گاهى ذكر و توجّه به خدا چون طوفانى سهمگین عمق دل را زیر و رو مى‌كند و اثرى پایدار مى‌گذارد. از این رو ذكر و توجّه همه مردم یكسان نیست. @MaeMaein2 التماس دعای فرج 🤲