اگر بعد از سجده اول به خاطر عرق کردن یا خیس بودن مهر نماز به پیشانی بچسبد، حکم نمازمان چگونه است؟ https://eitaa.com/Mahd14m

✍#موانع_قبولی_نماز ⛔️انجام نماز براى خودنمايى قال رسول الله - صلى الله عليه وآله -:من صلى صلوة يرائى بها فقد اشرك ؛ كسى كه براى خودنمايى نماز بخواند، مشرك است . (تفسير قرطبى ، ج 10، ص 71) ⛔️مال حرام مانع قبولى نماز عن النبى - عليه السلام -:ان الله ملكا ينادى على بيت المقدس كل ليلة : من اكل حراما ما لم يقبل الله منه صرفا و لاعدلا و الصرف ، النافلة و العدل ، الفريضة. همانا براى خداوند (از جانب ايشان ) فرشته اى كه هر شب بر بيت المقدس پيام مى دهد، آن كسى كه حرامى (اندك مال حرامى ) بخورد، خداوند از او نه صرفى و نه عدلى را قبول خواهد كرد.صرف نماز نافله است و عدل ، نماز واجب. 📚بحارالانوار، ج 103، ص۱۶ 🆔 لینک کانال 👇 https://eitaa.com/Mahd14m

📱 ویژه #استوری ؛ #تصویری 📝 هر چقدم گریه کنم سیر نمیشم... #امام_حسین علیه‌السلام #محرم ۱۴۰۲ https://eitaa.com/Mahd14m

نکند اسممان جزء قاتلین حسین باشد ... برشی از بیان #امین_بسطامی حواستان باشد بدبخت نشوید ...!!! نکات مهم زیارت عاشورا ...

#امام_حسین علیه‌السلام #محرم ۱۴۰۲ https://eitaa.com/Mahd14m

در روز سیزدهم محرم سال ۶۱ هجری برای کاروان امام حسین (ع) اتفاقات مهم و غم انگیزی اتفاق افتاد.👇👇😭🏴

شهر کوفه در روز سیزدهم محرم سال ۶۱ هجری شاهد رویدادهای جانسوز و مهمی در دارالاماره عبیدالله بن زیاد بود. آن روز حضرت زینب (س) چهره واقعی ابن زیاد را به همه مردم نشان داد و حقایق مهمی را درباره واقعه عاشورا در جمع مردم عنوان کرد. سپس کاروان آن حضرت در زندان کوفه به اسارت گرفتار شدند؛ اما یاران حقیقی حضرت سیدالشهدا علیه السلام در آن شرایط ساکت ننشستند. از جمله عبدالله بن عفیف که سال‌ها قبل در جریان جنگ صفین نابینا شده و توفیق همراهی با امام حسین علیه السلام در عاشورا را از دست داده بود؛ او در برابر ابن زیاد ایستاد و او را با بدترین لقبش یعنی «پسر مرجانه» خطاب کرد تا اینکه توسط آن ملعون به شهادت رسید و به این ترتیب توانست نام خود را در زمره شهیدان راه امام حسین علیه السلام ثبت کند. در کتاب بحار الانوار از علامه مجلسی (رحمه الله) در خصوص روز سیزدهم محرم چنین آمده است: در این روز زنان بنی اسد برای برداشتن آب راهی نهر فرات شده در کنار نهر فرات با پیکرهای بی جان کشته‌هایی مواجه شدند که گویی همین امروز جان باخته اند. زنان شیون کنان و گریان به عشیره خود بازگشته خطاب به مردان عشیره گفتند شما را چه می‌شود که نشسته اید و پیکر بی جان امام حسین (ع) و اهل بیت و یارانش پاره پاره روی ریگ‌های بیابان افتاده اند؟ شما در روز قیامت هنگام روبرو شدن با پیامبر، حضرت زهرا و امیرمومنان علی بن ابیطالب (صلوات الله علیهم اجمعین) چه پاسخ خواهید داد و چگونه عذر تقصیر خواهید آورد؟ اگر شما اقدامی ننمائید ما خود اقدام به تدفین ایشان خواهیم نمود. مردان عشیره بنی اسد برای تدفین پیکر شهدای کربلا به پا خواسته و عزم خویش را جزم نمودند، اما پیکر شهدا همگی ناشناس بر زمین افتاده بود. در این هنگام سواری از راه دور در حالی که اشک دیدگان صورتش را فرا گرفته بود، به ایشان نزدیک شد. سوار خطاب به مردان بنی اسد چنین گفت:‌ ای مردان بنی اسد من نام صاحب این پیکرها را می‌دانم. پس در کنار پیکر مطهر پدر بزرگوارش امام حسین (ع) قرار گرفته، آن بدن مطهر را در آغوش گرفته، به بوئیدن و بوسیدن آن بدن پاک مشغول شد و با پدر خویش به سخن گفتن پرداخت. سپس پیکر پدرش را به محل قبر منتقل و با کمی کنار زدن خاک، قبری آماده برای امام حسین (ع) پدیدار گشت. سپس وی بدن پدرش را به تنهایی و بدون کمک دیگران در مضجع شریفش قرار داد و خطاب به حاضران گفت: مرا در تدفین پدرم، کسی یاری می‌رساند. هنگامی که پدر را در قبر قرار داد، گونه‌های خویش را بر رگ‌های بریده پدر قرار داده و گفت: خوشا به زمینی که بدن پاک تو را در بر گرفته است. دنیا بعد از تو تاریک و آخرت به نور وجودت روشن خواهد شد. شب بعد از تو طولانی و اندوه بی پایان خواهد بود. سپس بر روی مضجع شریفش چنین نوشت: این قبر حسین بن علی ابیطالب (ع) است که او را تشنه و غریب کشتند!