eitaa logo
تشرف یافتگان به محضر امام زمان (عج)
565 دنبال‌کننده
888 عکس
449 ویدیو
2 فایل
کانال امام زمان(عج) داستانهای تشرف یافتگان به محضر امام زمان(عج) و چگونگی آن... التماس دعای فرج و سلامتی صاحب الزمان(عج)
مشاهده در ایتا
دانلود
۶۳ در طلب زیارت وَ رَوَى مُحَمَّدُ بْنُ يَعْقُوبَ رَفَعَهُ عَنِ الزهري [اَلزَّهْرَانِيِّ] قَالَ: طَلَبْتُ هَذَا اَلْأَمْرَ طَلَباً شَاقّاً حَتَّى ذَهَبَ لِي فِيهِ مَالٌ صَالِحٌ فَوَقَعْتُ إِلَى اَلْعَمْرِيِّ وَ خَدَمْتُهُ وَ لَزِمْتُهُ وَ سَأَلْتُهُ بَعْدَ ذَلِكَ عَنْ صَاحِبِ اَلزَّمَانِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ فَقَالَ لِي لَيْسَ إِلَى ذَلِكَ وُصُولٌ فَخَضَعْتُ فَقَالَ لِي بَكِّرْ بِالْغَدَاةِ فَوَافَيْتُ فَاسْتَقْبَلَنِي وَ مَعَهُ شَابٌّ مِنْ أَحْسَنِ اَلنَّاسِ وَجْهاً وَ أَطْيَبِهِمْ رَائِحَةً بِهَيْئَةِ اَلتُّجَّارِ وَ فِي كُمِّهِ شَيْءٌ كَهَيْئَةِ اَلتُّجَّارِ فَلَمَّا نَظَرْتُ إِلَيْهِ دَنَوْتُ مِنَ اَلْعَمْرِيِّ فَأَوْمَأَ إِلَيَّ فَعَدَلْتُ إِلَيْهِ وَ سَأَلْتُهُ فَأَجَابَنِي عَنْ كُلِّ مَا أَرَدْتُ ثُمَّ مَرَّ لِيَدْخُلَ اَلدَّارَ وَ كَانَتْ مِنَ اَلدُّورِ اَلَّتِي لاَ يُكْتَرَثُ لَهَا فَقَالَ اَلْعَمْرِيُّ إِنْ أَرَدْتَ أَنْ تَسْأَلَ سَلْ فَإِنَّكَ لاَ تَرَاهُ بَعْدَ ذَا فَذَهَبْتُ لِأَسْأَلَ فَلَمْ يَسْمَعْ وَ دَخَلَ اَلدَّارَ وَ مَا كَلَّمَنِي بِأَكْثَرَ مِنْ أَنْ قَالَ مَلْعُونٌ مَلْعُونٌ مَنْ أَخَّرَ اَلْعِشَاءَ إِلَى أَنْ تَشْتَبِكَ اَلنُّجُومُ مَلْعُونٌ مَلْعُونٌ مَنْ أَخَّرَ اَلْغَدَاةَ إِلَى أَنْ تَنْقَضِيَ اَلنُّجُومُ وَ دَخَلَ اَلدَّارَ. محمد بن یعقوب مرفوعاً از زهری نقل كرده كه گفت: در طلب زيارت حضرت صاحب سلام الله علیه و عجل الله تعالی فرجه الشریف خيلى مشقّت و سختى كشيدم، تا جايى كه در اين راه مال بسيار زيادى خرج كردم، تا اين‌كه به عمرىّ‌ قدس سره() رسيدم و به او خدمت كرده و ملازمش شدم. بعد از مدّتى از ايشان درباره امام زمان عليه السّلام سؤال كردم، او به من گفت: نمى‌توان به محضر حضرت رسيد. بار دوم تواضع و التماس كردم؛ عمرى گفت: فردا صبح بيا. فردا صبح رفتم، به استقبال آمد و همراه او جوانى بود كه چهره بسيار زيبا و رايحه و بوى خوشى داشت كه از همه خوشبوتر بود، و هيئت و ظاهر تجار را داشت و مثل تجار چيزى در آستينش بود. وقتى كه او را ديدم به سمت عمرىّ‌ رفتم، امّا او با اشاره به من فهماند كه به سمت جوان بروم، به طرف جوان برگشتم و هرچه خواستم پرسيديم، او هم جوابم را داد. بعد حركت كرد تا اين‌كه داخل خانه‌اى شود، و آن خانه از جمله خانه‌هايى بود كه به آن‌ها اعتنا نمى‌شد. عمرى به من گفت: بعد از اين ايشان را نخواهى ديد. هرچه كه مى‌خواهى از ايشان بپرس. رفتم كه از ايشان امورى را بپرسم امّا حضرت اعتنا نكرد و داخل خانه شد، فقط‍‌ اين را فرمودند: ملعون است ملعون است هركس نماز عشاء را تأخير بيندازد تا ستارگان آسمان مثل شبكه به‌هم بگذرند، ملعون است ملعون است كسى كه نماز صبح را تأخير بيندازد تا اين‌كه ستارگان آسمان ناپديد شوند. حضرت پس از گفتن اين كلمات وارد خانه شدند. الغيبة (للطوسی) ج ۱، ص ۲۷۱ https://eitaa.com/Mahdiyar0Mahziyar
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
مرحوم حاج قدرت الله لطیفی نسب رضوان الله علیه ، صاحب سر حضرت بقیه الله ارواحنا فداه: امام زمان سلام الله علیه فرمودند به مردم بگویید که برای من مثل یک زندانی و یک مریض لا اقل دعا کنند https://eitaa.com/Mahdiyar0Mahziyar
قسمت سوم ﺧﺎﻧﻪ ﺁﺑﺎﺩ ﻛﺠﺎﺳﺖ؟ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﻣﻜّﻪ ﺍﺳﺖ، ﺷﺐ ﻧﻬﻢ «ﻣﺤﺮّﻡ»، ﺷﺐ ﺗﺎﺳﻮﻋﺎ. ﺟﻬﺎﻥ ﺗﺸﻴّﻊ ﻋﺰﺍﺩﺍﺭ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻴﻦ(ﻉ) ﻭ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺑﺎ ﻭﻓﺎﻳﺶ ﻋﺒﺎﺱ ﺍﺳﺖ. ﻗﺮﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻇﻬﻮﺭ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﻮﺩ؛ ﺍﻣّﺎ ﺍﻳﻦ ﻛﺎﺭ ﺑﺎ ﺗﺸﺮﻳﻔﺎﺕ ﺧﺎﺻّﻰ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﻰ ﮔﻴﺮﺩ. ﺑﺎ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻇﻬﻮﺭ ﺩﻳﮕﺮ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺳﻴﺎﻫﻰ ﻫﺎ ﻏﺮﻭﺏ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﻭ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻃﻠﻮﻉ ﺭﻭﺷﻨﺎﻳﻰ ﺍﺳﺖ. ﺍﻣﺸﺐ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﻰ ﺁﻳﺪ ﻭ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﻇﻬﻮﺭ ﺭﺍ ﺻﺎﺩﺭ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ. ﺍﮔﺮ ﭼﻪ ﻣﺎ ﻫﻢ ﺍﻛﻨﻮﻥ ﺩﺭ ﻣﻜّﻪ ﻭ ﻛﻨﺎﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﺧﺪﺍ ﻫﺴﺘﻴﻢ؛ ﺍﻣّﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﻣﺸﺐ ﺳﻔﺮﻯ ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﭼﻬﺎﺭﻡ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ. ﻣﮕﺮ ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﭼﻬﺎﺭﻡ ﭼﻪ ﺧﺒﺮ ﺍﺳﺖ؟ ﺻﺒﺮ ﻛﻦ،ﺑﺮﺍﻳﺖ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﻢ.ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻛﻨﺎﺭ «ﺑﻴﺖُ ﺍﻟﻤَﻌﻤُﻮﺭ» ﺑﺮﻭﻳﻢ. ﺣﺘﻤﺎ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﻰ: «ﺑﻴﺖُ ﺍﻟﻤَﻌﻤُﻮﺭ» ﺩﻳﮕﺮ ﻛﺠﺎﺳﺖ؟ ﻫﻤﺎﻥ ﻃﻮﺭ ﻛﻪ ﻣﺎ ﻛﻌﺒﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺧﺎﻧﻪ ﺧﺪﺍ ﻣﻰ ﺷﻨﺎﺳﻴﻢ ﻭ ﮔﺮﺩ ﺁﻥ ﻃﻮﺍﻑ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﻢ، ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺎﻟﺎﻯ ﺍﻳﻦ ﻛﻌﺒﻪ،ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﭼﻬﺎﺭﻡ،ﺧﺎﻧﻪ ﺍﻯ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺗﺎ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥ ﮔﺮﺩ ﺁﻥ ﻃﻮﺍﻑ ﻛﻨﻨﺪ. «ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻤﻌﻤﻮﺭ» ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﻯ «ﺧﺎﻧﻪ ﺁﺑﺎﺩ» ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻇﻬﻮﺭ ﺍﻣﺎﻡ ﺯﻣﺎﻥ ﻛﻨﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﺧﺎﻧﻪ ﺻﺎﺩﺭ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ﻭ ﻫﻤﻪ ﺩﻧﻴﺎ ﺁﺑﺎﺩ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ.ﺁﺭﻯ،ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﻏﻴﺒﺖ،ﺩﻧﻴﺎ ﺧﺮﺍﺏ ﻭ ﻭﻳﺮﺍﻥ ﺍﺳﺖ.ﻭﻗﺘﻰ ﻛﻪ ﻇﻬﻮﺭ ﺍﻣﺎﻡ ﻓﺮﺍ ﺑﺮﺳﺪ ﺩﻧﻴﺎ ﺁﺑﺎﺩ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ،ﺑﺮﺍﻯ ﻫﻤﻴﻦ، ﺁﺑﺎﺩﻯِ ﺩﻧﻴﺎ ﺍﺯ ﻛﻨﺎﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﺁﺑﺎﺩ (ﺑﻴﺖُ ﺍﻟﻤَﻌﻤُﻮﺭ) ﺁﻏﺎﺯ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ.ﺑﺎﻳﺪ ﺍﻣﺸﺐ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﭼﻬﺎﺭﻡ ﺑﻴﺎﻳﻰ. ﺣﺘﻤﺎً ﻣﻰ ﺩﺍﻧﻰ ﻛﻪ ﻗﺮﺁﻥ ﺍﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻫﺎﻯ ﻫﻔﺖ ﮔﺎﻧﻪ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﺳﺖ.ﻣﺎ ﺍﻛﻨﻮﻥ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻫﻴﻢ ﺑﻪ ﻃﺒﻘﻪ ﭼﻬﺎﺭﻡ ﺁﻥ ﺑﺮﻭﻳﻢ. ﺧﻮﺏ ﻧﮕﺎﻩ ﻛﻦ! ﭼﻪ ﻣﻰ ﺑﻴﻨﻰ؟ ﺗﻤﺎﻡ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺍﻥ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ. ﺍﻳﻨﺠﺎ ﻣﻰ ﺗﻮﺍﻧﻰ ﺁﺩﻡ ﻭ ﻧﻮﺡ ﻭ ﻋﻴﺴﻰ ﻭ ﻣﻮﺳﻰ ﻭ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ(ﻉ) ﺭﺍ ﺑﺒﻴﻨﻰ.ﮔﺮﻭﻫﻰ ﺍﺯ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ. هﻤﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮﻧﺪ ﻭ ﻧﮕﺎﻫﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﺳﻮﻳﻰ ﺧﻴﺮﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺁﻥ ﻃﺮﻑ ﺭﺍ ﻧﮕﺎﻩ ﻛﻦ،ﭼﻪ ﻣﻰ ﺑﻴﻨﻰ؟ ﻓﺮﺷﺘﮕ ادامه👇
ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﭼﻨﺪ ﻣﻨﺒﺮ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ «ﺑﻴﺖُ ﺍﻟﻤَﻌﻤُﻮﺭ» ﻣﻰ ﺁﻭﺭﻧﺪ. ﺧﻮﺏ ﺩﻗّﺖ ﻛﻦ،ﺁﻳﺎ ﻣﻰ ﺗﻮﺍﻧﻰ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺁﻥ ﻣﻨﺒﺮﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺸﻤﺎﺭﻯ؟ ﺩﺭﺳﺖ ﺍﺳﺖ،ﭼﻬﺎﺭ ﻣﻨﺒﺮ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ! ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﻭ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﻠﻰ ﻭ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻦ ﻭ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻴﻦ(ﻉ) ﺭﺍ ﻧﮕﺎﻩ ﻛﻦ ﻛﻪ ﺑﺎ ﭼﻪ ﺷﻜﻮﻫﻰ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﺍﻳﻦ ﻣﻨﺒﺮﻫﺎ ﻣﻰ ﺭﻭﻧﺪ ﻭ ﺑﺎﻟﺎﻯ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻰ ﻧﺸﻴﻨﻨﺪ. ﭼﻪ ﺷﻮﺭﻯ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥ ﻭ ﺍﻧﺒﻴﺎﺀ ﻭ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﺑﺮﭘﺎ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ…ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻫﻨﮕﺎﻡ،ﻫﻤﻪ ﺩﺭﻫﺎﻯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺑﺎﺯ ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ. ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﻋﺎ ﻛﻨﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺧﺪﺍﻯ ﺧﻮﻳﺶ ﻧﺠﻮﺍ ﻛﻨﺪ.ﻫﻤﻪ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥ ﻭ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺍﻥ ﻧﻴﺰ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺍﺳﻠﺎﻡ ﻫﻤﻨﻮﺍ ﺷﻮﻧﺪ.ﮔﻮﺵ ﻓﺮﺍ ﺑﺪﻩ ﺗﺎ ﺗﻮ ﻫﻢ ﺳﺨﻦ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺭﺍ ﺑﺸﻨﻮﻯ! ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﻋﺮﺿﻪ ﻣﻰ ﺩﺍﺭﺩ:«ﺑﺎﺭ ﺧﺪﺍﻳﺎ! ﺗﻮ ﻭﻋﺪﻩ ﺩﺍﺩﻯ ﻛﻪ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﺧﻮﺑﺖ ﺭﺍ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﻯ ﺯﻣﻴﻦ ﮔﺮﺩﺍﻧﻰ.ﻟﺤﻈﻪ ﻋﻤﻞ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻭﻋﺪﻩ ﻓﺮﺍ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﺍﺳﺖ». ﻫﻤﻪ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥ ﻭ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺍﻥ ﻧﻴﺰ ﻫﻤﻴﻦ ﺳﺨﻦ ﺭﺍ ﺯﻣﺰﻣﻪ ﻣﻰ ﻛﻨﻨﺪ.ﻧﮕﺎﻩ ﻛﻦ! ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﻭ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﻠﻰ ﻭ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻦ ﻭ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻴﻦ(ﻉ) ﺩﺭ ﺑﺎﻟﺎﻯ ﺁﻥ ﻣﻨﺒﺮﻫﺎ ﺑﻪ ﺳﺠﺪﻩ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ. ﺁﻧﺎﻥ ﺩﺭ ﺳﺠﺪﻩ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﻨﺪ:«ﺑﺎﺭ ﺧﺪﺍﻳﺎ ! ﺑﺮ ﺳﺘﻤﻜﺎﺭﺍﻥ ﺧﺸﻢ ﮔﻴﺮ؛ ﺯﻳﺮﺍ ﺣﺮﻳﻢ ﺗﻮ ﺷﻜﺴﺘﻪ ﺷﺪ. ﺩﻭﺳﺘﺎﻧﺖ ﻛﺸﺘﻪ ﻭ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﺧﻮﺑﺖ ﺫﻟﻴﻞ ﺷﺪﻧﺪ». ﻫﻤﺴﻔﺮ ﺧﻮﺑﻢ! ﺗﻮ ﺧﻮﺏ ﻣﻰ ﺩﺍﻧﻰ ﻛﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎﻥ ﭼﻴﺴﺖ. ﻭﻗﺘﻰ ﻛﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﻭﺣﻰ ﺑﻪ ﺁﺗﺶ ﻛﺸﻴﺪﻩ ﺷﺪ ﻭ ﺩُﺭّ ﻳﮕﺎﻧﻪ ﻋﺼﻤﺖ،ﻓﺎﻃﻤﻪ(ﺱ) ﺷﻬﻴﺪ ﺷﺪ، ﻫﻤﺎﻥ ﺭﻭﺯ، ﺣﺮﻳﻢ ﺧﺪﺍ ﺷﻜﺴﺘﻪ ﺷﺪ!ﺁﻥ ﺭﻭﺯﻯ ﻛﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻴﻦ(ﻉ) ﺑﺎ ﻟﺐ ﺗﺸﻨﻪ ﺷﻬﻴﺪ ﺷﺪ، ﺫﻟّﺖ ﺍﻫﻞ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺷﺮﻭﻉ ﺷﺪ.ﻭ ﺑﻪ ﺭﺍﺳﺘﻰ، ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺧﻮﺏ ﻣﻰ ﺩﺍﻧﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺍﺯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﺫﻥ ﻇﻬﻮﺭ ﺭﺍ ﺑﮕﻴﺮﺩ.ﺟﺎﻟﺐ ﺍﺳﺖ ﺑﺪﺍﻧﻰ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺑﺎﻟﺎﻯ ﻣﻨﺒﺮ ﺑﺮﻭﺩ، ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺍﻯ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺩﻧﻴﺎ ﻣﻰ ﻓﺮﺳﺘﺪ. ﻣﻦ ﻣﺪّﺕ ﺯﻳﺎﺩﻯ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻓﻜﺮ ﺑﻮﺩﻡ ﺗﺎ ﻋﻠّﺖ ﺍﻳﻦ ﻛﺎﺭ ﺭﺍ ﺑﻔﻬﻤﻢ. ﺁﺭﻯ، ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻣﻨﺒﺮ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﻧﻤﻰ ﺁﻳﺪ ﺗﺎ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻇﻬﻮﺭ ﺍﻣﺎﻡ ﺯﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﮕﻴﺮﺩ ﻭﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺮﺍﻯ ﺷﺎﺩﻯ ﺩﻝ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ،ﺍﻳﻦ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺭﺍ ﻗﺒﻠﺎً ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺩﻧﻴﺎ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺗﺎ ﻭﻗﺘﻰ ﺩﻋﺎﻯ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﺪ، ﺍﻳﻦ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺳﺮﻳﻊ ﺗﺮ ﺣﻜﻢ ﻇﻬﻮﺭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﺳﺘﺎﻥ ﻣﺒﺎﺭﻙ ﺍﻣﺎﻡ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﺪ. ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺳﺠﺪﻩ، ﭼﻨﺎﻥ ﺑﺎ ﺧﺪﺍ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺳﻮﺯ ﺩﻝ ﺧﻮﺩ ﭘﺮﺩﻩ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ ﻛﻪ ﺍﻛﻨﻮﻥ ﺩﻳﮕﺮ ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﺗﺄﺧﻴﺮ ﺩﺭ ﺍﻣﺮ ﻇﻬﻮﺭ ﺍﻣﺎﻡ،ﻣﻘﺒﻮﻝ ﺩﺭﮔﺎﻩ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻧﻴﺴﺖ. پایان قسمت سوم التماس دعا https://eitaa.com/Mahdiyar0Mahziyar
4_5868550666514858175.mp3
7.81M
۶۶ چرا امام عصر سلام الله علیه ظهور نمی کنند؟! مگر فقط 313 یاور نمی خواهند..؟! شنیدنیِ زاهدترین مرد نجف خدمت آن حضرت... https://eitaa.com/Mahdiyar0Mahziyar
4_6032843662486929444.mp3
9.16M
۶۷ مردم شهر میگفتند طی الارض دارد، رفت تا از خودش بپرسد، اینگونه شنید... بسیار زیبا و شنیدنی https://eitaa.com/Mahdiyar0Mahziyar
# قسمت چهارم ﺳﻴﺼﺪ ﻭ ﺳﻴﺰﺩﻩ ﻧﻔﺮ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﻣﻰ ﺭﺳﻨﺪ! ﺍﮔﺮ ﺩﻗّﺖ ﻛﻨﻰ ﻣﻰ ﺑﻴﻨﻰ ﻛﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﻜّﻪ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻣﻄﻠﺐ ﻣﻬﻤّﻰ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺳﺨﻦ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﻨﺪ. ﺁﻳﺎ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻫﻰ ﺗﻮ ﻫﻢ ﺍﺯ ﺳﺨﻦ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎﺧﺒﺮ ﺷﻮﻯ؟ ﺩﻳﺸﺐ، ﺳﻴﺼﺪﻭﺳﻴﺰﺩﻩ ﺟﻮﺍﻧﻤﺮﺩ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﻬﺮ ﻣﻜّﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺗﺎ ﺻﺒﺢ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ. ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺭ ﻣﺴﺠﺪ ﺍﻟﺤﺮﺍﻡ ﮔﺮﺩ ﻫﻢ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﻧﺪ،ﻭﻫﻤﻪ ﻧﮕﺎﻩ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻣﺘﻮﺟّﻪ ﺧﻮﺩ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ. ﻣﺮﺩﻡ ﻣﻜّﻪ ﺗﻌﺠّﺐ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ. ﺁﻥ ﻫﺎ ﻧﻤﻰ ﺩﺍﻧﻨﺪ ﺍﻳﻦ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﺍﺯ ﻛﺠﺎ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﭼﻄﻮﺭ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻜّﻪ ﺑﺮﺳﺎﻧﻨﺪ؛ﺯﻳﺮﺍ ﺷﻬﺮ ﻣﻜّﻪ ﺩﺭ ﻣﺤﺎﺻﺮﻩ ﺳﭙﺎﻩ ﺳﻔﻴﺎﻧﻰ ﺍﺳﺖ. ﻋﺠﻴﺐ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻟﺒﺎﺱ ﻫﻤﻪ ﺍﻳﻦ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﻳﻚ ﺷﻜﻞ ﺍﺳﺖ. ﻫﻤﻪ،ﻫﻢ ﻗﺪ ﻭ ﻫﻢ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ،ﻣﺜﻞ ﻳﻚ ﺩﺳﺘﻪ ﻧﻈﺎﻣﻰ،ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻣﺮﺗّﺐ ﻫﺴﺘﻨﺪ؛ﻫﺮ ﻛﺲ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﺒﻴﻨﺪ،ﻣﺒﻬﻮﺕ ﺁﻧﺎﻥ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ. ﺁﻣﺪﻥ ﺍﻳﻦ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﻣﻜّﻪ، ﻳﻚ ﺭﺍﺯ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻛﺴﻰ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺧﺒﺮ ﻧﺪﺍﺭﺩ. ﻫﺮ ﻛﺪﺍﻡ ﺍﺯ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﺩﺭ ﮔﻮﺷﻪ ﺍﻯ ﺍﺯ ﺩﻧﻴﺎ ﺑﻮﺩﻧﺪ. ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺭ ﻳﻚ ﻟﺤﻈﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻜّﻪ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ؟ ﻃَﻰّ ﺍﻟﺎﺭﺽ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺍﻣﺮ ﺧﺪﺍ ﺑﺎ «ﻃَﻰّ ﺍﻟﺎﺭﺽ» ﺑﻪ ﻣﻜّﻪ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﻧﺪ.ﺷﺎﻳﺪ ﺑﭙﺮﺳﻰ ﻛﻪ «ﻃَﻰّ ﺍﻟﺎﺭﺽ» ﻳﻌﻨﻰ ﭼﻪ. ﺍﮔﺮ ﺑﺘﻮﺍﻧﻰ ﺩﺭ ﻳﻚ ﻟﺤﻈﻪ،ﺑﺪﻭﻥ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻫﻴﭻ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﻧﻘﻠﻴّﻪ ﺍﻯ، ﻛﻴﻠﻮﻣﺘﺮﻫﺎ ﺭﺍﻩ ﺭﺍ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﺑﮕﺬﺍﺭﻯ ﻭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻜّﻪ ﻳﺎ ﻫﺮ ﺟﺎﻯ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﺮﺳﺎﻧﻰ،ﺗﻮ «ﻃَﻰّ ﺍﻟﺎﺭﺽ» ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﻯ. ﺁﺭﻯ، ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺍﻣﺎﻡ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﻭﺍﺭ ﻭ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺷﮕﻔﺖ ﺍﻧﮕﻴﺰ ﻛﻨﺎﺭ ﻛﻌﺒﻪ ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ. ﺁﺭﻯ ﻇﻬﻮﺭ ﺍﻣﺎﻡ ﺯﻣﺎﻥ ﻭﺍﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺣﻀﻮﺭ ﺍﻳﻦ ﺳﻴﺼﺪ ﻭ ﺳﻴﺰﺩﻩ ﻧﻔﺮ ﺍﺳﺖ،ﺍﺭﺍﺩﻩ ﺧﺪﺍ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻳﻚ ﻟﺤﻈﻪ ﺩﺭ ﻣﻜّﻪ ﺟﻤﻊ ﻛﻨﺪ. ادامه دارد... https://eitaa.com/Mahdiyar0Mahziyar
تشرف یافتگان به محضر امام زمان (عج)
#داستان_ظهور# قسمت چهارم ﺳﻴﺼﺪ ﻭ ﺳﻴﺰﺩﻩ ﻧﻔﺮ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﻣﻰ ﺭﺳﻨﺪ! ﺍﮔﺮ ﺩﻗّﺖ ﻛﻨﻰ ﻣﻰ ﺑﻴﻨﻰ ﻛﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﻜّﻪ ﺩﺭ
ﻫﺮ ﻛﺲ ﺍﺳﻢ ﺑﺰﺭﮒ ﻳﺎ ﻫﻤﺎﻥ ﺍﺳﻢ ﺍﻋﻈﻢ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺑﺪﺍﻧﺪ، ﺩﻋﺎﻳﺶ ﻣﺴﺘﺠﺎﺏ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ.ﻭﻗﺘﻰ ﺍﻣﺎﻡ ﺯﻣﺎﻥ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺍﺳﻢ ﻗﺴﻢ ﻣﻰ ﺩﻫﺪ، ﺳﻴﺼﺪ ﻭ ﺳﻴﺰﺩﻩ ﻳﺎﺭ ﺍﻭ، ﺩﺭ ﻳﻚ ﭼﺸﻢ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺯﺩﻥ، ﺩﺭ ﻣﻜّﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ. ﺍﻛﻨﻮﻥ ﺗﻮ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺭﺍﺯ ﺁﮔﺎﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﻯ؛ ﺍﻣّﺎ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﻜّﻪ، ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﺩﺭ ﺗﻌﺠّﺐ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﺁﻧﺎﻥ ﺩﺭﻣﺴﺠﺪاﻟﺤﺮﺍﻡ ﺩﻭﺭ ﻫﻢ ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺍﻳﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺳﺨﻦ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﻨﺪ: ﺑﻪ ﺭﺍﺳﺘﻰ ﺍﻳﻦ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻭﺍﺭﺩ ﻣﻜّﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ؟ ﺁﻥ ﻃﺮﻑ ﺭﺍ ﻧﮕﺎﻩ ﻛﻦ! ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ﺭﺍ ﻣﻰ ﺑﻴﻨﻰ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺑﺰﺭﮔﺎﻥ ﻣﻜّﻪ ﻣﻰ ﺭﻭﺩ. ﺍﻭ ﻛﻴﺴﺖ ﻭ ﭼﺮﺍ ﭼﻨﻴﻦ ﺳﺮﺍﺳﻴﻤﻪ ﻭ ﻣﻀﻄﺮﺏ، ﺟﻤﻌﻴّﺖ ﺭﺍ ﻣﻰ ﺷﻜﺎﻓﺪ؟ ﺍﻭ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﻧﺰﺩ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﺍﺭ ﻣﻜّﻪ ﻣﻰ ﺭﻭﺩ. ﺳﻠﺎﻡ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﻭ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ: «ﺩﻳﺸﺐ ﺧﻮﺍﺏ ﻋﺠﻴﺒﻰ ﺩﻳﺪﻡ ﻭ ﺑﺮﺍﻯ ﻫﻤﻴﻦ ﺧﻴﻠﻰ ﺗﺮﺳﻴﺪﻩ ﺍﻡ». ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﺍﺭ ﻣﻜّﻪ ﻧﮕﺎﻫﻰ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ: «ﺧﻮﺍﺑﺖ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻳﻢ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻛﻦ». ﻭ ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ:«ﺧﻮﺍﺏ ﺩﻳﺪﻡ ﻛﻪ ﺍﺑﺮﻯ ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪ ﻭ ﺁﺭﺍﻡ ﺁﺭﺍﻡ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺯﻣﻴﻦ ﺁﻣﺪ ﺗﺎ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺑﻪ ﻛﻌﺒﻪ ﺭﺳﻴﺪ. ﺩﺭ ﺁﻥ ﺍﺑﺮ، ﻣﻠﺦ ﻫﺎﻳﻰ ﺩﻳﺪﻡ ﻛﻪ ﺑﺎﻝ ﻫﺎﻯ ﺳﺒﺰﻯ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﻣﺪّﺕ ﺯﻳﺎﺩﻯ ﺩﻭﺭ ﻛﻌﺒﻪ ﻃﻮﺍﻑ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﺷﺮﻕ ﻭ ﻏﺮﺏ ﻋﺎﻟﻢ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﻛﺮﺩﻧﺪ» هر ﻛﺲ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﺳﺨﻦ ﺭﺍ ﻣﻰ ﺷﻨﻮﺩ ﺑﻪ ﻓﻜﺮ ﻓﺮﻭ ﻣﻰ ﺭﻭﺩ. ﺁﻳﺎ ﺑﻴﻦِ ﺍﻳﻦ ﺧﻮﺍﺏ ﻭ ﺁﻥ ﮔﺮﻭﻩ ﺳﻴﺼﺪ ﻭﺳﻴﺰﺩﻩ ﻧﻔﺮﻯ، ﺍﺭﺗﺒﺎﻃﻰ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ؟ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﻣﻜّﻪ ﺷﺨﺼﻰ ﻫﺴﺖ ﻛﻪ ﺧﻮﺍﺏ ﺭﺍ ﺧﻴﻠﻰ ﺧﻮﺏ ﺗﻌﺒﻴﺮ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ. ﺍﺯ ﺍﻭ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺗﺎ ﺍﻳﻦ ﺧﻮﺍﺏ ﺭﺍ ﺗﻌﺒﻴﺮ ﻛﻨﺪ. ﺍﻭ ﻗﺪﺭﻯ ﻓﻜﺮ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﻭ ﺳﭙﺲ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ: «ﻟﺸﻜﺮﻯ ﺍﺯ ﻟﺸﻜﺮﻳﺎﻥ ﺧﺪﺍ ﻭﺍﺭﺩ ﺍﻳﻦ ﺷﻬﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺷﻤﺎ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﻤﻰ ﺗﻮﺍﻧﻴﺪ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺁﻥ ﻣﻘﺎﻭﻣﺖ ﻛﻨﻴﺪ». ﻫﻤﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﻜّﻪ ﺑﻪ ﻓﻜﺮ ﻓﺮﻭ ﻣﻰ ﺭﻭﻧﺪ. ﺁﺭﻯ، ﺁﻥ ﻟﺸﻜﺮ، ﻫﻤﺎﻥ ﺟﻮﺍﻥ ﻫﺎﻳﻰ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺩﻳﺸﺐ ﻭﺍﺭﺩ ﻣﻜّﻪ ﺷﺪﻧﺪ. ﻃﺒﻴﻌﻰ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﻜّﻪ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺍﻳﻦ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﻋﺼﺒﺎﻧﻰ ﺑﺎﺷﻨﺪ؛ ﺯﻳﺮﺍ ﺍﻳﻨﺎﻥ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺍﻫﻞ ﺑﻴﺖ(ﻉ) ﻭ ﺷﻴﻌﻴﺎﻧﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻫﻤﻪ ﺩﻧﻴﺎ ﻋﺰﻳﺰ ﻛﻨﻨﺪ. ﺷﻤﺎ ﻓﻜﺮ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﺪ ﺍﻭّﻟﻴﻦ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﻜّﻪ ﭼﻪ ﻣﻰ ﺑﺎﺷﺪ؟ ﺩﺭﺳﺖ ﺣﺪﺱ ﺯﺩﻩ ﺍﻳﺪ، ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺍﻳﻦ ﺳﻴﺼﺪ ﻭ ﺳﻴﺰﺩﻩ ﻧﻔﺮ ﺭﺍ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮ ﻛﻨﻨﺪ؛ ﺍﻣّﺎ ﺧﺪﺍ ﺗﺮﺳﻰ ﺑﺰﺭﮒ ﺑﺮ ﺩﻝ ﺁﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﻰ ﺍﻧﺪﺍﺯﺩ. ﻣﻦ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺩﻡ ﺳﺎﺩﻩ ﻟﻮﺡ ﻣﻰ ﺧﻨﺪﻡ، ﻣﺮﺩﻣﻰ ﻛﻪ ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﺩﺭ ﻓﻜﺮ ﺩﺷﻤﻨﻰ ﺑﺎ ﺷﻴﻌﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻤﻰ ﺩﺍﻧﻨﺪ ﻛﻪ ﺩﻳﮕﺮ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﻏﺮﺑﺖ ﺷﻴﻌﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﺑﺰﺭﮔﺎﻥ ﻣﻜّﻪ ﻛﻪ ﻣﻰ ﺑﻴﻨﺪ ﻫﻤﻪ ﺩﺭ ﺗﺮﺱ ﻭ ﺍﺿﻄﺮﺍﺏ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ: ﺍﻳﻦ ﺟﻮﺍﻧﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﻣﻦ ﺩﻳﺪﻩ ﺍﻡ، ﭼﻬﺮﻩ ﻫﺎﻳﻰ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺍﻫﻞ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﺁﻧﻬﺎ ﻛﻪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﻛﺎﺭ ﺧﻠﺎﻓﻰ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻧﺪﺍﺩﻩ ﺍﻧﺪ، ﭼﺮﺍ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻰ ﺗﺮﺳﻴﺪ؟ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﻜّﻪ ﺗﺎ ﻏﺮﻭﺏ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﻳﻦ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﺳﺨﻦ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﻭ ﺁﻥ ﭼﻨﺎﻥ ﺗﺮﺱ ﻭ ﻭﺣﺸﺘﻰ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻛﻪ ﻧﻤﻰ ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﻫﻴﭻ ﻛﺎﺭﻯ ﺑﻜﻨﻨﺪ. ﺷﺐ ﻓﺮﺍ ﻣﻰ ﺭﺳﺪ ﻭ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎﻯ ﺧﻮﺩ ﺑﺎﺯ ﻣﻰ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﺏ ﺳﻨﮕﻴﻨﻰ ﻓﺮﻭ ﻣﻰ ﺭﻭﻧﺪ. پایان قسمت چهارم التماس دعا https://eitaa.com/Mahdiyar0Mahziyar
۶۸ مرحوم حاج شیخ مصطفی خبازیان رضوان الله آقاي حاج حسن بهاري يكي از دوستان نزديك مرحوم خبازيان نقل مي كند: "حدود يك ماه قبل از فوت مرحوم خبازيان بود كه شبي مرحوم به من زنگ زد كه يك تاكسي بگير بيا با هم حرم حضرت رضا سلام الله علیه مشرف شويم و دقيقا خاطرم هست كه در مكالمه تلفني كه داشتيم گفت به شرط اين كه پول تاكسي را من حساب كنم بنده يك تاكسي گرفتم و دنبال ايشان رفتم . وقتي مرحوم خبازيان داخل ماشين كنار من نشستند فرمودند كه مطلبي به شما ميگويم تا زنده هستم به كسي نقل نكني گفتم: چشم. فرمودند: ذكري جهت تشرف به محضر حضرت بقيت الله الاعظم سلام الله علیه از آيت الله سيد محمود مجتهد سيستاني گرفتم كه البته ايشان استخاره كردند كه ذكر را بدهند و خوب آمد چهل روز با آدابي كه فرمودند ذكر را در منزلم واقع در كوي فرهنگ خواندم و ديروز روز چهلم بود . روز چهلم در منزل كسي نبود و من در سرداب مشغول ذكر بودم. درب ورودي را بسته و اتفاقا قفل كرده بودم كه ناگهان ديدم دونفر ، يك پيرمرد نوراني و يك جوان عرب وارد شده و سلام كردند . به محض ورود اول تمام اعضاء و جوارحم خشك شد و از كار افتاد و سپس با خود گفتم درب كه قفل است اين بزرگواران از كجا وارد شدند و تازه متوجه شدم زبانم از كار افتاده است حتي جهت احترام نتوانستم از جاي خود برخيزم و به همان حالت كه بر روي سجاده رو به قبله مشغول ذكر بودم خشكم زده بود پيرمرد گفت آقا بقيه الله مي باشند جواب سلام را بده و من كه زبانم از كار افتاده بود مانند يك انسان گنگ و با اشاره سر به زحمت جواب دادم و از گوشه چشم جلالت و عظمت حضرتش را نظاره گر بودم نور از گريبان مباركش تمام صورت را گرفته بود پيرمرد فرمود آقا امام زمان مي فرمايند: تو_اسود_ما_هستي خدا رحمتت كند و بعد از لحظه اي بلند شده و تشريف بردند تا به خودم آمدم و به درب خروجي مراجعه كردم ديدم درب منزل قفل ميباشد تا اذان مغرب گريه كردم تا آنجا كه مهر نمازم به گل مبدل شد و با مهري ديگر نماز مغرب را خوانده با همان حال به منزل استادم آيت الله العظمي سيد محمود مجتهد سيستاني رفتم .داستان را برايشان نقل كردم و از ايشان پرسيدم اسود لقب كدام بزرگوار بوده است ايشان فرمودند: اسود_لقب_مقداد_است و شما نمره_بيست_از_آقا_امام_زمان گرفته ايد آقا فرمودند امام زمان سلام الله علیه ديگر چيزي نفرمودند گفتم چرا پيرمرد گفت كه آقا مي فرمايند خدا رحمتت كند تا اين جمله را گفتم آقا با دست محكم بر پاي خود زدند وديگر چيزي نفرمودند." https://eitaa.com/Mahdiyar0Mahziyar
AUD-20220212-WA0021.mp3
9.15M
۶۹ آیت الله موحّد ابطحی به محضر امام زمان عجّل الله فرجه، در حرم امام رئوف سلام الله علیه خوشا دردی که درمانش تو باشی! https://eitaa.com/Mahdiyar0Mahziyar
4_5771592917973991962.mp3
4.29M
۷۱ آیت الله بهبهانی در حرم مطهّر امام حسین سلام الله علیه... کاش اشتیاقمان به ظهور در رنگ دعاهایمان اثر داشت... https://eitaa.com/Mahdiyar0Mahziyar
۷۲ جناب شیخ علی حلاوی در شهر حله شیخ علی حلاوی، مردی عابد و زاهد بود که همواره منتظر بوده است. آن جناب در مناجات هایش به مولایمان می گفت: «مولا جان، دیگر دوران غیبت تو به سر آمده و هنگامه ظهور فرار رسیده است. یاوران مخلص تو به تعداد برگ درختان و قطره های باران در گوشه و کنار جهان پراکنده اند. اینک بیا و بنگر که در همین شهر کوچک حله یاوران پا به رکاب تو بیش از هزار نفرند. آقا جان، پس چرا ظهور نمی کنی تا دنیا را لبریز از عدل و داد نمایی؟» شیخ علی حلاوی، عاقبت روزی از رنج فراق سر به بیابان می گذارد و ناله کنان به امام زمان (عج) می گوید: «غیبت تو دیگر ضرورتی ندارد. همه آماده ظهورند. پس چرا نمی ایی؟» در این هنگام، مردی بیابان گرد را می بیند که از او می پرسد: «جناب شیخ، روی عتاب و خطابت با کیست؟» او پاسخ می دهد: «روی سخنم با امام زمان(عج) حجت وقت است که با این همه یار و یاور که بیش از هزار نفر آنان در حله زندگی می کنند و با وجود این همه ظلم که عالم را فراگرفته است، ظهور نمی کند.» مرد می گوید: «ای شیخ، منم صاحب الزمان(عج)! با من این همه عتاب مکن! حقیقت چنین نیست که تو می پنداری. اگر در جهان 313 نفر از یاران مخلص من پا به عرصه گذارند، ظهور می کنم، اما در شهر حله که می پنداری بیش از هزار نفر از یاوران من حاضرند، جز تو و مرد قصاب، احدی در ادعای محبت و معرفت ما صادق نیست. اگر می خواهی حقیقت بر تو آشکار شود، به حله بازگرد و خالص ترین مردانی را که می شناسی، به همراه همان مرد قصاب، در شب جمعه به منزلت دعوت و برای ایشان در حیاط خانه خویش مجلسی آماده کن. پیش از ورود مهمانان، دو بزغاله به بالای بام خانه ات ببر و آن گاه منتظر ورود من باش تا حقیقت را دریابی!» شیخ علی حلاوی، با شادی و سرور فراوان، بلافاصله به حله باز می گردد و یک راست به خانه مرد قصاب می رود و ماجرای تشرفش را می گوید. این دو نفر، پس از بحث و بررسی فراوان، از میان بیش از هزار نفر که همه از عاشقان و منتظران حقیقی مهدی موعود (عج) بودند، چهل نفر را انتخاب و برای شب جمعه به منزل شیخ دعوت می کنند تا به فیض دیدار مولایشان نایل شوند. شب موعود فرا رسید و چهل مرد برگزیده پس از وضو و غسل زیارت، در صحن خانه شیخ جمع شدند و ذکر و صلوات فرستادند و دعا برای تعجیل فرج خواندند، چون شب از نیمه گذشت، به یک باره تمام حاضران نوری درخشان دیدند که بر پشت بام خانه شیخ فرود آمد. قدری نگذشت که صدایی از پشت بام بلند شد. حضرت مرد قصاب را به بالا بام فرا خواند. مرد قصاب بلافاصله به پشت بام رفت و به دیدار مولای خویش نایل گشت. پس از دقایقی امام زمان(عج) به مرد قصاب دستور داد که یکی از آن دو بزغاله روی بام را در نزدیکی ناودان سر ببرد، به گونه ای که خون آن در میان صحن جاری شود. وقتی آن چهل نفر خون جاری شده از ناودان را دیدند، گمان کردند حضرت سر قصاب را از بدن جدا کرده است. در همان هنگام، حضرت جناب شیخ را فرا خواند. جناب شیخ بلافاصله به سوی بام شتافت و ضمن دیدار مولایش، دریافت خونی که از ناودان سرازیر شده، خون بزغاله بوده است، نه خون قصاب. امام زمان (عج) بار دیگر به مرد قصاب امر فرمود تا بزغاله دوم را در حضور شیخ ذبح کند. قصاب نیز طبق دستور بزغاله دوم را نزدیک ناودان ذبح کرد. هنگامی که خون بزغاله دوم از ناودان به داخل حیاط خانه سرازیر شد، چهل نفری که در صحن حیاط حاضر بودند، دریافتند که حضرت گردن جناب شیخ علی را زده و قرار است گردن تک تک آن ها را بزند. با این پندار، همه از خانه شیخ بیرون آمدند و به سوی خانه هایشان شتافتند. در آن حال، امام زمان (عج) به شیخ علی حلاوی گفت: «اینک به صحن خانه برو و به این جماعت بگو تا بالا بیایند و امام زمانشان را زیارت کنند!» جناب شیخ، غرق شادی و سرور، برای دعوت حاضران پایین آمد، ولی اثری از آن چهل نفر نبود. پس با ناامیدی و شرمندگی نزد امام بازگشت و فرار آن جماعت را به عرض آن حضرت رساند. امام زمان(عج) فرمود: «جناب شیخ، این شهر حله بود که می پنداشتی بیش از هزار نفر از یاوران مخلص ما در آن هستند. چه شد که تنها تو و این مرد قصاب ماندند؟ پس شهرها و سرزمین های دیگر را نیز به همین سان قیاس کن.» حضرت این جمله را فرمود و ناپدید شد. اینک در خانه جناب شیخ علی حلاوی، بقعه ای موسوم به مقام صاحب الزمان (عج) ساخته شده که روی سر در ورودی آن، زیارت مختصری از امام زمان(عج) نگاشته شده است. مردمان آن سامان، از دور و نزدیک برای دعا و تضرع به بارگاه الهی به سوی این مکان می شتابند. منابع: نهاوندی، شیخ علی اکبر، العبقری الحسان فی احوال مولانا صاحب الزمان علیه السلام، ج 2، ص 77-78. ┏━⊰✾✿✾⊱━━━━━━ https://eitaa.com/Mahdiyar0Mahziyar ┗━━━━━━━─━━⊰✾✿