اقا کلی با خودم کلنجار رفتم که چی بنویسم هر چی فکر کردم دیدم ... ولش کن ما لیاقت نداریم:)))♥️😔 #حضرت‌صدُ‌بیستُ‌هشت

من که بجز تو بغلت گریه نکردم ؛ آقا #بابا‌حسین‌؏:)))♥

*

چشمانم را می‌بندم،جاذبہ‌ای مرا بہ‌سمت خود میکشاند نہ تنها جسمم را بلکہ روح و قلبم رااز جاده های خاڪی که عبور میکنم بہ بالای سرم نگاه میکنم، نخل هارامیبینم‌که در آسمان بال گشوده‌اند هوا بسیارگرم است و آفتاب داغ وسوازان سنگ ریزه‌های کف‌جاده پاهایم را آزار میدهد. خوب میدانم، تمام کسانی که قدم در این راه گذاشتہ‌اند،غربتی را احساس میکنند. اماحرارت و عطش قلبمان نمی گذارد این دوری و سختی راه را احساس کنیم. هر قدمی کہ بر میدارم اشک از چشمانم جاری می شود به راهم ادامہ میدهم،بہ امید رسیدن بہ مقصد... نام مقصدم را میپرسی؟ از این جاده های خاڪی، با پاهای تاول زده ، و رنج زیاد بہ کجا میروم‌‌؟! معلوم است بہ زیارت مولایم حُسینِ اِبۡنِ علی؏ و یاران و فرزندانشان... چہ زیباست راهی کہ‌هرسالہ ميليون ها مسافر با پای پیاده همہ یک مسیر و برای یک هدف می رفتند.. اما امسال خاطرات چہ غریبانه مثل خار درچشم است... امسال چه بی یاور است قدم های جابر چه تنهاست راه وصال عُشّاق، وچہ‌ساکت از هیاهوی جاده،چہ دل را می‌زند جای خالی موکب های راه، نبود تاول های پا، نبود دستان یاری‌گر،بعداز تو دیگر هیچ عطری بوی تورا ندارد حسین‌جان همان عطر هایی کہ کودکان بر لباس خاکیمان میزدند چه تلخ است انتظار این جاده وچه دلتنگ است زمین برای قدم های زوار شهید کربلا... حرارت گرما از جاده های غریب و تنهای کربلا.. از فاصله دور هم مشخص است. جاده ای که رنج و سختی فراوانی را دیده ودر تنهایی خود خون گریه کرده است.. نمیدانم این جاده های خالی از سیل جمعیت،این همه چشم انتظاری، تقاص کدامین یک از گناهانمان است..؟! آه از غربت جاده ها و آه از دوری‌وچشمان منتظر و دوخته به راه.. امسال اربعین حال و هوای همیشگی را ندارد.. اما دل عاشقان همیشه به او گرم است امسال من هستم و یک کوله دلتنگی؛ امسال باید در جاده تنهایی، عمودهای بی لیاقتی ام را بشمارم؛ امسال باید به جای چای عراقی، در موکب جامانده ها، شوکران حسرت را سر بکشم؛ میدانم حسرت حرارت این عشق هرگز خاموش نمیشود.. نشُـدکـه‌زائـر‌کربــــ وبلا شـوم؛ بـاشد دلـم‌خوش‌استــ میان‌دِلـم‌حرم دارم

بیوتون زیادی قشنگ ِ :)))♥

خواب و خیالم این شده ضریحو ڪے بغل میگیرم باورشم سخته برام امسال زیارتش نمیرم

قدِمتُ لأ ُحرِمَ فی رَحْبَتیْک سلامٌ لِمَثواکَ من مَحرَم:)))🖤

میشه به عنوان دردناک ترین لحظه های زندگی هر آدم ازش یاد کرد؛ لحظه وداع با ابا عبدلله رو به روی گنبد طلاییش

اعتراف میکنم یکی از فانتزی‌های بچگیم این بود ای کاش یه کربلا و یه مشهد هم تو شهر ما هم بسازن که دیگه واسه رفت و آمد راحت باشیم :)

آخرش قشنگه ؛ آخرش که میرسی به محضرش قشنگہ:)))♥ #حضرت‌صدُ‌بیست‌ُ‌هشت

*

خُرده‌فروش‌نیستم‌وعُمده‌می‌دَهم ؛ . . یک‌جاجوانی‌ام‌همہ‌اش‌نذرِتوحسين:))) #حضرت‌صدُ‌بیستُ‌هشت‌‌♥

در حیرتم که چه سرّی‌است بین تو و خدایت که از هرچه بگذریم باز به شما می‌رسیم چقدر از عاشقانت وعده‌ی #اربعین به دلشان مانده کسی چه می‌داند حکمت این پشت در ماندن را حکایت غریبی‌ست حکایتِ دلِ تنگ در اوج دلتنگی خوش به حال زائرانی که در جاده عاشقی قدم می‌زنند خوش به حال زائرانی که قدم‌هایشان را نذر ظهور فرزندت می‌کنند

یک سری دارم و یک دل، دو برادر بردند داده‌ام دل به حسن، سر به اباعبدالله

‌چیزی نمی خوام غیر از این ؛ پای پیادھ اربعین:))) #حضرت‌صدُ‌بیستُ‌هشت♥

اوگذشت‌ازسهمِ‌خودتاذکرمااین‌گونه‌شد ... یاحسین و یاحسین و یاحسین و یاحسن

*

گفت : بابا ! آن شب کہ من از ناقه افتادم و غــش کردم بابا تو کــــجا بودی ؟ از ما تو جدا بـــودی ...

جواب داد و گفت : دخترم :) ! آن شب کہ تو از ناقه افتادی و غش کـردی من بر سرِ نی بـــودم کی از تو جدا بـودم؟

بخدا به خودتون ظلم کردید اگر به سفر خارج از کشور فکر میکنید و عراق جزو برنامه‌هاتون نیست :)

[ پشت لبخند من آیا و چرایی نرسید... پشت دلتنگی‌ام اما و اگر بسیار است! ]

اشک، آبادی چشم است، بر آن شاكر باش هركجا جوی روانی است كَپَر بسیار است..

من اشک را با گریه‌هایم خسته کردم شاید شبی در راه کنعانم بیافتی

شد شد ؛ نشد میرم نجف پیش بابام :))))💚 #حضرت‌صدُ‌ده

*