حالم خراب بود اصن دست خودم نبود که دارم چیکار میکنم. توی خیابونا قدم میزدم از کوچه پس کوچه ها میگذشتم نمی دونستم اصن کجام ؛ اینجا کجاس ، سرم بلند کردم دیدم روبروی حرم حضرت معصومم ... رفتم پیش حضرت معصومه گریه کردم. گفتم خانوم جان داداشتون امروز سه بار منو طلیبده اما هر دفعه یه اتفاقی افتاده. رفتم کنار ضریح پشیمون شدم از حرفم گفتم شاید صلاح نبود. اون لحظه از ته ته ته دلم گفتم هر چی صلاح و قسمت ِ ... روز بعدش اقا طلبید و رفتم مشھد. رفتم جلو پنجره فولاد اقام ؛ گفتم راسته که کربلای خیلیا رو شما جور کردید؟! میشه کربلای منم شما جور کنید:))* الان اومدم بگم اقا دمت گرم ؛ خیلی خوش قولی ؛ اصن معرکه ای ... کربلام جور شد‌‌‌♥* #پی‌نوشت