به نام خدا
#رمان_راض_بابا
#پارت_دوم
#شما_دختر_من_رو_ندید
_ خوب نپرسیدی چش شده؟؟
_ اینقدر سر و صدا آمد و هول شده بودم که حواسم نبود چیزی بپرسم
دلشوره چند ماهه ام آخر نقاب از چهره برداشته بود وقتی از خانه پدرم بر می گشتیم به خاطره اول و بلای دلم به همه شان التماس دعا گفتم وقتی هم سوار ماشین شدیم مدام آیت الکرسی می خواندم و بر می گشتم بچه ها مخصوصا راضیه فوت میکردم در نگاه زیباتر از همیشه شده بود با هر نگاه صلوات می فرستادم تا چشمش نزنند وقتی به خانه رسیدیم توانستم نفس راحتی بکشم و قبل از هر کاری پولی برای صدقه کنار گذاشتم اما این اضطراب قصد داشته است از سرم بردارد ساعت مچی که نه و نیم را نشانه گرفته بود نگاهی گذرا انداختم دیگر راهی نمانده بود اما هر چه نزدیک تر می شدیم حرکت کند تر میشد تمام عرض خیابان را ماشین پوشانده بود صدای آمبولانس که با فاصله های کم از دور و نزدیک شنیده می شد دلشوره دلم را هم میزد خیابان شهید آقایی رسیدیم کمی که جلوتر رفتیم چند نفر مقابل ماشین ها ایستاده بودند و اجازه عبور نمی دادند ماشینش را رها می کرد و می دوید تیمور دکمه شیشه را فشرد و سرش را بیرون برد
_یا امام زمان چه خاکی به سرمون شده؟ راضیه کجاس؟
ما با خبر بد حالی راضیه از خانه بیرون زده بودیم اما حادثه بزرگتری همه را به این جا کشانده بود
ادامه دارد...
❌ کپی به شرط فوروارد غیر از این حرام است🚫
