🔴 پایان مردی که به #شیطان_بزرگ اعتماد کرد 🔸 دکتر محمد مرسی اولین رییس جمهور منتخب مردمی مصر امروز در حین برگزاری جلسه محاکمه‌اش درگذشت. این پایان زندگی دردناک و غم‌انگیز رهبری اخوانی و مبارز بود که با #بی‌بصیرتی، سرنوشت خود و ملتش را تغییر داد و ملتی بزرگ و انقلابی را از اوج عزت به ذلتی بی‌پایان کشاند. در این زمینه نکاتی گفتنی است: 🔻۱. پس از بیداری اسلامی و پیروزی انقلاب مردمی مصر، مرسی و همراهانش در اخوان المسلمین، بر این باور بودند که برای عبور از بحران‌های اقتصادی و سیاسی و... پساانقلاب در مصر، #تنها گزینه، #اعتماد به آمریکا و سعودی است، تا ضمن عبور از بحران، امکان خنثی‌سازی کودتاها را نیز داشته باشند. غافل از آن که فقط در کمتر از یکسال و نیم با کودتای آمریکایی _ سعودی، او و رهبران انقلاب دستگیر شدند و قیام مردم نیز با مشت آهنین ارتش سرکوب شد. 🔻۲. بزرگ‌ترین و فاحش‌ترین اشتباه مرسی و تیم او، #اعتماد به وعده‌های آمریکایی _سعودی و پشت کردن به مردم و آرمان‌های انقلاب مصر و بیداری اسلامی بود. مرسی که تحصیلکرده آمریکا بود باور نمی‌کرد که آمریکا، سعودی و رژیم صهیونیستی دشمنان قسم خورده ملت‌ها و انقلاب‌های آزادی‌بخش هستند و هرگز به‌دنبال کمک به مردم مصر نیستند. 🔻۳. جالب‌تر اینکه کودتا علیه مرسی دقیقا توسط فردی به نام ژنرال عبدالفتاح السیسی صورت گرفت که توسط مرسی به فرماندهی ارتش مصر منصوب شده بود. مرسی هرگز نتوانست بفهمد که یک انقلاب بدون پشتوانه و همراهی مردمی، یک شبه ساقط خواهد شد. 🔻۴. نکته بسیار برجسته و عبرت‌آموز، اما، سرنوشت انقلاب اسلامی ایران است که وارد دهه پنجم خود شده است. این استمرار و پیشرفت انقلاب اسلامی مرهون رهبری بی‌نظیر و الهی امام خمینی (ره) و رهبریِ حکیم و فرزانه پس از اوست که با همراهی کامل مردم و با اعتماد به وعده‌های الهی، بصیرت و پایداری از آرمان‌های اصلی انقلاب دفاع کردند. #بی‌اعتمادی کامل به #شیطان_بزرگ اصل ثابت امام و رهبری و مردم بوده است. این اصل اساسی در سیره سیاسی امام و رهبری مبانی عمیق دینی دارد و یکی از مهم ترین دلایل پیشرفت‌های سیاسی، منطقه‌ای و حتی علمی و اقتصادی جمهوری اسلامی در چهار دهه گذشته؛ همین اصل مترقی است. ✅ کانال تبیین

«حاج‌قاسم» مثل کوه #تنها بود #حق احمد جمارانی: گاهی زخم‌های جان‌سوز، آدمی را با عمیق‌ترین لایه‌های وجودی‌اش رو به رو می کند. مثلا روزی که مادربزرگم را از دست دادم فهمیدم که «مادر» چه جایگاه تعیین‌کننده‌ای در روانم و چه رنگ غلیظی در سیرتم دارد. وقتی در آن گرمای داغ مردادِ اهواز صورتِ گُر گرفته‌ام پر از اشک شده بود و در داخل قبر تا آخرین عبارت تلقین از او جدا نشدم، به چشم خویشتن دیدم که گوشه‌ای از جانم دفن شد و همان جا ماند برای همیشه و هیچ‌گاه جایش پر نشد... و آن صبح لعنتی که با شنیدن خبر رفتن «حاج‌قاسم» شروع شد، برای دومین‌بار تکه‌ای از وجودم را دیدم که ناجوانمردانه از کفم رفت. از آن روز تا الان، «اشک» با وفاترین هم‌دم روز و شبم شد. اشک‌هایی که قطره‌قطره‌اش برای من چون الماسی بود که از چشمم می‌ریخت؛ گویی آب زلالی بود که از عمیق‌ترین و دورترین گوشه‌های جانم به چشم رسیده. اشک‌ها حتی خودم را شوک‌زده کردند! مرا بردند به سوی ناب‌ترین احساسات و عارفانه‌ترین حالات که همیشه در لحظاتی کوتاه از آنان گذر کرده بودم. اما #قاسم این بار دستم را گرفت؛ در دست این احساسات ناب گذاشت و خودش رفت! هر چه تنگ‌نظری‌ها و جفاها به او را بیشتر دیدم و هر چه وقایع تلخ بعدی آمد، در تجربیات حسی‌ام بیشتر تنهایی را چشیدم... و راستش شکوه تنهایی او را هم بیشتر ستایش کردم. قبلا وقتی به او می‌نگریستم نیک می‌دانستم که «قاسم، قاسم است». صفات دیگر مثل پاسدار بودن یا فرمانده‌ی فلان‌جا بودن ذیل او تعریف می‌شود، نه بر صدر شخصیت او. همیشه می‌دانستم که قاسم با «تنهایی» بود که سنگر به سنگر رفت و بعد از فتح قله‌های انسانیت و دریافت بالاترین مدارج «اخلاص» تبدیل به یک فرمانده‌ی بزرگ شد. حتما در فنون نظامی، فرماندهان بهتر از او هستند، اما هنر اصلی قاسم در نگاه بلند، فکر عمیق، آینده‌نگری و ترکیب اخلاق و عرفان و جنگ‌آوری و دیپلماسی به مثابه‌ی یک زیست منحصر به خودش بود. حتما در بعضی از این شئون می‌توان به او نقد کرد، اما کدام چهره را می‌شناسیم که تمام ابعاد یاد شده را کنار یکدیگر جمع کند و به خوبی بداند که #حکومت باید برای #مردم «پدری» کند؟! بله! قاسم را فقط باید با خودش سنجید، نه با معیارهای عام. دقیقا همین ماهیت پیچیده، چند لایه و چند بعدی(به سان مردم کویر) بود که آن جمعیت‌ عظیم و رنگارنگ را چون کودکی پدر از دست داده به سوی خود کشید و رخدادی بی‌نظیر را خلق کرد. او چون «کوه» تنها بود و تنهایی‌اش بزرگترین تلنگر عمرم را به من زد... دلگرمم کرد! دلگرمم کرد که از تنهایی نترسم، از متفاوت بودن نترسم، از کوشش نترسم... روحت شاد مرد بزرگ! یاد تو تا آخرین نفسی که می‌کشم با من است... @haghdaily

🔵 آمریکا:مصباح بزرگترین دشمن ماست❗️ 🔹صحبت های عجیب مأمور سابق CIA در مورد آیت الله مصباح یزدی 🔹مارک گرشت (مأمور #سابقCIA در غرب آسیا) : 🔹بگذارید راحتتان کنم، #تنها مانع ما برای ایجاد دموکراسی، (آمریکایی سازی) ایران ، #آیت_الله_مصباح_یزدی ست، فقط آیت الله مصباح یزدی. 🔹او #تنها_کسی است که #دموکراسی را به چالش می کشد." 🗓چهارشنبه: ۲۷ فروردین ۱۳۹۹ ۲۱ شعبان ۱۴۴۱ ۱۵ آوریل ۲۰۲۰ 🔻نشانی ما در پیام‌رسان‌های سروش، آی‌گپ، ایتا، گپ و بله 🇮🇷 @MAHOUR24

تمسخر دستجات عزاداری توسط سلطنت‌طلب‌ها 😳 امروز، در فضای مجازی عده ای با گرایشات #سلطنت_طلب با انتشار وسیع پیامهایی، عزاداری برای اباعبدالله را مورد تمسخر و هجمه قرار میدهند. اما این جماعت که مدام از #رضا_شاه_کبیر دم میزنند، یادشان رفته است که رضاخان برای به سلطنت رسیدن گِل بر سر و شانه میزد و ابتدای دسته های عزاداری شرکت میکرد و به سمت خانه علما میرفت. آن زمان رضاخان که فرمانده #قزاقها بود شعار معروفی در مورد #حادثه_کربلا داشتند آنها در عزاداری ها این شعر را میخواندند: اگر در كربلا #قزاق بودی حسین بی یاور و #تنها نبودی آنها میگفتند اگر ما در کربلا بودیم، امام حسین بی یار و یاور نبود. اما رضاخان پس از کسب قدرت تغییر موضع داد و همه عزاداری ها را ممنوع اعلام کرد. . امروز عده ای بی اطلاع حتی نسبت به تاریخ خود شاهان پهلوی اقامه عزا را به استهزا می گیرند. هرچند بعدتر رضاشاه عزاداری را محدود و ممنوع ساخت اما پسر جوان که جانشین پدر شد، برای اینکه ثابت کند به اندازه پدر مستبد نیست، خود در کاخ هیات برگزار می کرد. #علیرضا_زادبر 🌹🌹🌹صلی الله علیک یا اباعبدالله 🗓 #تقویم| جمعه ۳۰ تیر ۱۴۰۲ 🟩🟢💚🟢🟩🏴🟩🟢💚🟢🟩 @MAHOUR24🌍🌎🌏