سلام علیکم رفقا،عزاداری هاتون قبول درگاه حق ان شاءالله 🖤🌱
خادمین کانال رو از دعای خیرتون بینصیب نزارید:)
#فاطمیه
▪️ساعت ۱۵:۰۰ ان شاءالله شهید شناسی داریم منتظرتونم:)))
#شهیدشناسی
┅═┄⊰@MajaninalHossein༺⊱┄═
شهید مدافع امنیت دانیال رضازاده متولد ۱۳۷۶ بود. یک دهه هفتادی که با دوستش شهید حسین زینالزاده از بسیجیان ناحیه ۳ ابوذر مشهد، عصر روز پنجشنبه ۲۶ آبان ۱۴۰۱ در جریان اغتشاشات به شهادت رسیدند. فیلم حمله قاتل این شهیدان در خیابان حر عاملی ۳۲ مشهد به شکل گستردهای در فضای مجازی منتشر شد. در این فیلم، قاتل که اکنون اعدام شده است، با ضربات چاقو دانیال را به شهادت میرساند. (گویا در صحنه دیگری حسین را هم به شهادت رسانده بود که فیلمش موجود نیست.) بعد از کمی جستوجو توانستیم با زهره محمدیان مادر شهید دانیال رضازاده و فاطمه سادات فدایی همسر شهید که دختری دهه هشتادی است گفتوگویی انجام دهیم. شهیدی که مظلومیتش در قاب دوربینهای مداربسته محل شهادتش ثبت شد و در همیشه تاریخ ماندگار ماند.
دانیال رضازاده سال ۱۴۰۰ ازدواج کرده بود. بعد از فوت پدرش سرپرست خانواده و تکیهگاه مادر و برادر ۱۴ سالهاش بوده است.
شهید رضازاده سال ۱۴۰۰ بر سر سفره عقد نشست و خطبه عقدش نیز در حرم امام رضا علیه السلام خوانده شد. او در حادثه سیل لرستان در جریان خدمت جهادی به مردم بهعنوان جهادگر نمونه شناختهشده بود و در موارد دیگری از جمله خدمت به مردم زلزلهزده نیز حضور داشته است،
مادر شهید رضازاده در برنامه بدون تعارف گفته، دانیال از کلاس چهارم یا پنج ابتدایی در پایگاه بسیج حضور داشت و واقعاً یک بسیجی مخلص بود و در اردوهای جهادی و راهیان نور بسیار فعالیت میکرد و میگفت که دوست دارم جانم را در این راه فدا کنم.
وی افزود: وقتی به او میگفتم که تو یک فرزند بیشتر نیستی و اگر میشود کمتر به مأموریت برو، میگفت آنقدر نگو یکدانه هستی، من باید بروم، مادرهای دیگری هم هستند که یک فرزند دارند؛ اگر من نروم، چهکسی باید از شماها دفاع کند، چه کسی مواظب شماها باشد، شماها ناموس ما هستید.
وی با بیان اینکه «دانیال» خیلی عاشق شهادت بود و این عاشقی او خیلی برای من ارزش داشت، تأکید کرد: او همیشه میگفت که برای شهادت من دعا کن و من میگفتم که «یا امام حسین (ع)، دانیال من خیلی سختی کشیده است، او را به آرزویش برسان!». واقعا برای شهادت او دعا کردم. من اگر فرزند دیگر هم داشتم، باز هم آنها را در راه رهبرم و به عشق رهبرم فدا میکردم.