📌 پروندۀ ویژه ✅ گفت‌و‌گو با #سیده_عذرا_موسوی 🔻تعادل زندگی و نویسندگی 🔹شاید واژۀ‌ «الهام» را بتوان دربارۀ شعر راحت‌تر به کار برد و دربارۀ داستان، تشبیه نویسنده به یک کارآگاه، پُربی‌راه نیست. نویسنده انسان دقیقی است که ساده از کنار هر چیزی نمی‌گذرد و فرد خیال‌پردازی است که با خواندن تیتر یک خبر، تمام ماجرا را در ذهن تداعی می‌کند. 🔹سوژه‌ها در اطراف نویسنده شناورند و فقط کافی است که او با هوشیاری، آن‌ها را شکار کند. با این حال، خلاقیت همیشه حرف اول را در زایش یک اثر ادبی و در کل، یک اثر هنری می‌زند. بدون خلاقیت، هنرمند به ورطۀ تکرار و کلیشه می‌افتد. 🔹نویسندگان جوان، محافظه‌کاری برخی نویسندگان پیش‌کسوت را ندارند و گاهی بی‌پروا حقایق و مشکلات جامعه را بیان می‌کنند. همین موضوع، امتیازی برای مخاطبان و مسئولان است تا در جریان موضوعاتی قرار بگیرند که زیر پوست جامعه اتفاق می‌افتد، یا دغدغه‌هایی که جوانان با آن‌ها دست‌وپنجه نرم می‌کنند. 🟢مشروح متن را در سایت مجمع ناشران به آدرس http://mananashr.ir/news/34606/بخوانید. #پروندۀ_ویژه #شیرازه_کتاب #مجلۀ_شیرازۀ_کتاب #مجله_شیرازه_کتاب eitaa.com/MajmaNasheran Ble.im/MajmaNasheran instagram.com/mananashrا

📌 پروندۀ ویژه ✅ گفت‌و‌گو با #زینب_مولایی 🔻دست خالی نمی‌شود به دیدار رفت 🔹در دوران دانشجویی، بچه‌ها اصرار زیادی می‌کردند که به دیدار رهبری بروند. من هم در دهۀ فاطمیه و... به حسینیه رفته بودم. وقتی بچه‌ها اصرار می‌کردند، به خودم می‌گفتم دست خالی که نمی‌شود پیش رهبری رفت. 🔹سعی داشتیم کتاب را به دفتر رهبری برسانیم. در این بین، همسر شهید توانست این کار را به انجام برساند. یک روز از دفتر آقا تماس گرفتند و ما را دعوت کردند. آنجا حضرت آقا هم از من و هم از همسر شهید برای تدوین کتاب تشکر کردند و همین برای من کافی است. 🔹خیلی‌ها معتقد بودند که چون کتاب اولم است، در این مسیر موفق نخواهم شد و نباید توقع زیادی داشته باشم. برخی وقتی مطالب را می‌خواندند، می‌گفتند کشش ندارد، جذاب نیست، عاشقانه نیست و... ؛ ‌اما بعد از چاپ کتاب، به لطف الهی ثابت شد که مخاطب کتاب را پسندیده است. 🔹فکر می‌کنم در این بین همسر شهید برد کرده است. من وقتی سال‌ها پیش کتاب‌های «نیمۀ پنهان ماه» را می‌خواندم، به خودم می‌گفتم حیف که ما آن زمان نبودیم. حالا زمان تکرار شده است و قائلۀ سوریه بهترین فرصت برای من و امثال من است. 🟢مشروح متن را در سایت مجمع ناشران به آدرس http://mananashr.ir/news/34611/ بخوانید. #پروندۀ_ویژه #شیرازه_کتاب #مجلۀ_شیرازۀ_کتاب #مجله_شیرازه_کتاب eitaa.com/MajmaNasheran Ble.im/MajmaNasheran instagram.com/mananashrا

📌 پروندۀ ویژه ✅ گفت‌و‌گو با #فاطمه_نفری 🔻ایده‌یابی ذهن پر می‌خواهد 🔹فیلم خوب هم یک داستان خوب است. مسلماً فیلم‌‌نامه‌‌نویس خوب بوده است که توانسته اثری ماندگار در عرصۀ فیلم خلق کند. در کنار آن، باید مطالعه شود. همچنین زندگی و جامعۀ اطراف ما هم می‌‌تواند سوژه‌‌های خوبی به ما معرفی کند. 🔹بگویم فکر می‌‌کنم الهامی وجود ندارد. نویسندۀ مطرح و واقعی می‌‌داند که نوشتن یک فرایند رنج‌‌آور است؛ پر از سختی، تلاش، نوشتن مستمر و دائم، نظم‌داشتن و... . خواندن و نوشتن مهم‌‌ترین اصل این قضیه است. 🔹خیلی‌‌ها هستند که فکر می‌‌کنند بدون آموزش می‌‌توانند نویسنده شوند؛ اما از بین هر صد نفر، یک نفر چنین استعدادی دارد. 🔹نوشتن نیز مانند هر هنری نیاز به آموزش دارد. باید اصول آن را یاد گرفت و در مرحلۀ بعد، با استفاده از خلاقیت کار را مدیریت کرد و دست‌‌به‌‌قلم شد. 🔹فضای مجازی صددرصد تأثیرگذار است یا نه. معتقدم این موضوعی نسبی بوده و به نگاه و نوع استفادۀ ما بستگی دارد. با وجود این، نمی‌‌شود آن را نادیده گرفت؛ چراکه نگاه اکثریت به این فضاها است. 🟢مشروح متن را در سایت مجمع ناشران به آدرس http://mananashr.ir/news/34616//بخوانید. #پروندۀ_ویژه #شیرازه_کتاب #مجلۀ_شیرازۀ_کتاب #مجله_شیرازه_کتاب eitaa.com/MajmaNasheran Ble.im/MajmaNasheran instagram.com/mananashrا

‍ ‍ 📕بازنشری از مجلۀ شیرازه کتاب با عنوان «کتاب در قاب رسانه»: #پروندۀ_ویژه 📌گفت‌وگوی مجله شیرازه کتاب با مصطفی وثوق‌کیا، خبرنگار و فعال حوزه رسانه 🔻ناشر باید راه درست ترویج را بداند 🔹مصطفی وثوق‌کیا در مصاحبه با مجله شیرازه کتاب بیان کرد: واقعیت این است که در عصر رسانه قرار داریم. در این عصر می‌شود بدترین جنس را هم در همین رسانه تبلیغ و معرفی کرد و فروخت. خیلی‌ها همین کار را می‌کنند. رسانه در همه‌چیز مؤثر است؛ در حوزۀ اقتصاد، فرهنگ، امنیت ملی و روانی و اجتماعی. رسانه جوری شده است که نمی‌توان از زندگی عادی جدایش کرد. ده‌پانزده سال قبل، به این شکل نبود که همۀ مردم سرشان در گوشی‌هایشان باشد و هر نفر یک رسانۀ شخصی داشته باشد. کتاب هم همین است و قطعاً یکی از راه‌های پابرجاماندنش این است که رسانه را از دست ندهد. کتاب اگر رسانه را از دست بدهد، مخاطب را از دست می‌دهد. 🔹وثوق‌کیا در ادامه مهم‌ترین چالش‌های بین ناشران و رسانه‌ها را برای معرفی کتاب‌های منتشرشده را اینطور تشریح کرد: مثلاً کتابی منتشر شده است؛ اما نویسنده با ما همکاری نمی‌کند و بدقلقی می‌کند. تکلیف ما با ناشر مشخص است. همان طور که می‌دانید، نشر یک کار اقتصادی است. ما وقتی برای یک کتاب کاری انجام می‌دهیم، توقعی نداریم. مرحلۀ بعدی این است که وقتی می‌خواهیم برای یک کتاب تولید محتوا کنیم و ناشر کتاب را برای ما نمی‌فرستد، تکلیف ما را مشخص می‌کند که علاقه‌ای به تبلیغ و ورود به این عرصه ندارد. خبرگزاری هم نمی‌تواند برای تمام کتاب‌های منتشرشده هزینه کند؛ زیرا هم هزینۀ بالایی می‌تراشد، هم فرصت انجام کار میسر نمی‌شود. وقتی ناشری همکاری لازم را با ما نمی‌کند، خودبه‌خود از چرخۀ تبلیغی ما حذف می‌شود. نویسندگان هم همین طور. وقتی علاقه‌ای به مصاحبه ندارد، یا به هر دلیلی در فعالیت ترویجی ما شرکت نمی‌کند، حذف می‌شود. 🔹وی همچنین در خصوص ویژگی‌های ناشری که دارای کنش‌های مطلوب رسانه‌ای است، اظهار داشت: نشر یک چرخۀ اقتصادی است. باید ببینیم ناشر چقدر برایش مهم است که علاوه بر کار اقتصادی، دغدغۀ ترویج هم داشته باشد. اولین چیزی که مطرح می‌شود، همین دغدغه است. ناشر باید راه درست ترویج را بداند. بعضی از ناشران کتابی را چاپ می‌کنند؛ اما خودشان می‌دانند کتاب بُرد ندارد و برایش هزینه نمی‌کنند؛ اما کتاب خوب را در چرخۀ تبلیغی می‌گذارند. از نویسنده کار می‌کشند و از رسانه می‌خواهند برای کتابشان محتوا تولید کنند. خیلی از ناشران از ما کار می‌خواهند. 📌متن کامل این مصاحبه رامی‌توانید در سایت مجمع ناشران انقلاب اسلامی بخوانید. http://eitaa.com/MajmaNasheran

📕بازنشری از مجلۀ شیرازه کتاب با عنوان «کتاب در قاب رسانه»: #پرونده_ویژه 📌مصاحبه با احسان عسکری، مدیر سابق طرح و برنامۀ شبکۀ کودک سیما در حوزه تجربه‌نگاری شبکۀ کودک 🔻رسانه، مرجعی برای انتقال معنا 🔹احسان عسکری در رابطه با جایگاه کتاب در نگاه مدیریت شبکه کودک گفت: از زمان آغازبه‌کار شبکۀ کودک، مبتنی بر منظومۀ صیرورت تربیتی طراحی‌شده، یک ساحت اختصاصی برای پرداخت به زبان فارسی و کتاب و کتاب‌خوانی در برنامه‌های تولیدی شبکه در نظر گرفته شد. خردسال در هفت سال اول زندگی خود، نیاز دارد لحن و کلمات و افعال خوب و پاکیزه را بیاموزد تا بتواند عواطف و حواس و کنترل هیجانات را به‌وسیلۀ کلام در بستر امن خانواده تمرین کند و در هفت سال دوم، به تثبیت و تقویت و استفادۀ صحیح از کلام بپردازد. یکی از راه‌های مناسب برای تحقق این مهم، قصه‌خوانی و روایت داستان‌هایی متناسب با دایرۀ لغات و فهم اوست؛ لذا در برنامه‌هایی مانند «شهر قصه» برای خردسالان زیر شش سال و «من می‌خونم، تو گوش کن» برای کودکان شش تا دوازده سال، به‌شکل اختصاصی و در قطعه‌ای از برنامه‌های ترکیبی مانند «مهد پویا»، «پاشو پاشو کوچولو»، «مل مل»، «چی چی»و ... خواندن و معرفی کتاب صورت می‌گیرد. 🔹عسکری در توضیح استراتژی شبکۀ کودک برای انس و الفت مخاطبانش با کتاب گفت: به جرئت می‌شود ادعا کرد که شبکۀ کودک مهم‌ترین حامی رسانه‌ای کتاب است. از اجرای مسابقات میدانی بین کودکان عضو کتابخانه‌ها گرفته تا معرفی کتاب‌های مفید در قالب برنامه‌های «شهر قصه» و «من می‌خونم، تو گوش کن» به آن‌ها. این کتاب‌ها با کمک مجمع ناشران انقلاب اسلامی شناسایی می‌شوند و برنامۀ «شهر قصه» ۵۹درصد بیننده داشته است. در این برنامه‌ها، تصاویر هر کتاب تبدیل به پویانمایی ساده می‌شود و متن آن را گوینده یا مجری‌بازیگر بیان می‌کند. 🔹وی همچنین در تشریح مهم‌ترین چالش موجود برای معرفی کتاب در صدا و سیما نیز بیان کرد: اول، ایده‌های جدید و جذاب برای معرفی کتاب که آزموده شده باشند و دوم، شیوۀ دقیق و علمی برای اثرسنجی و بازخوردگیری. در وضعیت فعلی، محدود به مسابقات کتاب‌خوانی، آماری از فروش کتاب‌ها اعلام می‌شود که نباید به این اکتفا شود؛ چون کتاب رسانه و مرجعی برای انتقال معناست؛ لذا اثر باید در نگرش و رفتار مخاطب سنجیده شود. 📌متن کامل این مصاحبه رامی‌توانید در سایت مجمع ناشران انقلاب اسلامی بخوانید. http://eitaa.com/MajmaNasheran

‍ 📕بازنشری از مجلۀ شیرازه کتاب با عنوان «کتاب در قاب رسانه»: #پرونده_ویژه 🔻خلاقیت در ترویج کتاب ✍🏻نویسندۀ یادداشت #محمدرضا_خراسانی_زاده 🔹همۀ ما بارها به این مسئله برخورد کرده‌ایم که یک کتاب از نظر ما بسیار عالی و مفید بوده است و در سایت‌های معرفی و نظردهی کتاب، به آن امتیاز مثبت داده‌ایم و توضیحات مفصلی نیز در تمجیدش نوشته‌ایم؛ اما از نظر بسیاری دیگر، آن کتاب صرفاً اثری معمولی یا حتی بد توصیف شده است! اگر امتیازات و مطالب حول یک کتاب را در همان سایت‌ها مرور کنیم، با طیف گوناگونی از نظرها مواجه خواهیم شد؛ از بسیار عالی تا بسیار بد! این مسئله دربارۀ شاهکارهای ادبیات جهان نیز صادق است؛ چه رسد به دیگر کتاب‌ها. 🔹توجه به این نکتۀ به‌ظاهر ساده که حتی می‌توان آن را یک اصل بدیهی نامید، مهم‌ترین اصل از اصول ترویج کتاب است. همۀ ما این را می‌دانیم که در مواجهه با بسیاری از مسائل، سلایق افراد متفاوت است؛ اما وقتی یک رخداد خوشایند و اثرگذار مانند مطالعۀ یک کتاب خوب، خوب از نظر خودمان، برایمان اتفاق می‌افتد، به ناگاه این اصل از ذهنمان پاک می‌شود و تلاش می‌کنیم تا این حس را به دیگران هم ارائه دهیم و اصلاً توجه نمی‌کنیم که آیا این حس و آن فرد، با هم سازگاری دارند یا خیر. و این سهیم‌کردن، تبدیل به ورود میخی با چکش به مغز فرد مقابل می‌شود و نه‌تنها خبری از اثر مثبت نیست، که گاه بذر نفرت از آن موضوع مهم و مثبت در ذهن او کاشته می‌شود. 🔹 اگر هدف ما از ترویج کتاب و کتاب‌خوانی، اثرگذاری بلندمدت و مستمر در جامعه است، می‌بایست ابتدا فارغ از هر چیزی، سراغ خود جامعه برویم و به روش‌های گوناگون مخاطب‌سنجی کنیم. برای مثال، می‌توان از بررسی آمار فروش و مطالعۀ آن جامعه شروع کرد. منظور از جامعه لزوماً تمام مردم کشور نیستند! هرکس بسته به محیط‌های حضور و اثر خود، با جوامع گوناگونی ارتباط دارد. خانواده و دوستان، دانش‌آموزان یا معلمان یک مدرسه، دانشجویان، استادان و کارکنان دانشگاه محل تحصیل، همکاران در سطح یک اداره و شرکت، مردم محل زندگی، افراد یک روستا یا شهر و...، هرکدام یک جامعۀ هدف برای مروجان کتاب هستند. چه بهتر که هرکس در ابتدا از در دسترس‌ترین جامعۀ خود، یعنی خانواده و دوستانش، آغاز به ترویج کند که هم آسان‌تر است و هم اثرگذارتر و می‌تواند بستر خوبی برای کسب تجربه برای رفتن به سراغ جوامع بزرگ‌تر باشد. 📌مشروح متن این یادداشت را در سایت مجمع ناشران انقلاب اسلامی بخوانید. http://eitaa.com/MajmaNasheran

‍ 📕بازنشری از مجلۀ شیرازه کتاب با عنوان «کتاب در قاب رسانه»: #پرونده_ویژه 🔻استفاده از جادوهای تازه برای ترویج کتاب بین نوجوانان ✍🏻نویسندۀ یادداشت #مریم_رحیمی_پور 🔹کتاب‌خوانی را با درس‌خواندن اشتباه نگیریم! تا به حال از خودتان پرسیده‌اید که چرا کتاب می‌خوانید؟ بیشتر از همه، برای اینکه از این کار لذت می‌برید؛ لذت از اینکه یک روز تعطیل، همین طور که روی صندلی‌تان نشسته‌اید، در ذهنتان به دنیاهای جدید سفر کنید. «لذت» شاید مهم‌ترین رکن کتاب‌خواندن باشد که اگر از بین برود، برایمان هیچ فرقی با درس‌خواندن نخواهد داشت. نوجوان‌ها را مجبور نکنید لیستی را که شما برایشان تدارک دیدید، بخوانند، یا خلاصه کتاب بنویسند، یا از کتاب‌های داستان امتحان بگیرید و سؤال بپرسید که مطمئن شوید آن‌ها خوانده‌اند. در درجۀ اول، تلاش کنید تا آن‌ها با حس لذتِ شما همراه بشوند. بگذارید احساس کنند که جاماندن از دنیای کتاب‌ها حسرت‌برانگیز است. بعد از آن، سعی کنید علایقشان را بشناسید. به کتاب‌های طنز علاقه دارند یا واقع‌گرا؟ از شخصیت‌های مهربان و آرام خوششان می‌آید یا شجاع و جنگجو؟ و متناسب با همین ویژگی‌ها، به آن‌ها کتاب معرفی کنید. 🔹از نوجوان‌ها بخواهید دربارۀ کتاب‌ها نظرشان را بگویند. فرقی نمی‌کند نوجوانی که مقابل شماست، کتابی را که خوانده، دوست داشته یا نه. از او بخواهید که برایتان بگوید چرا کتاب به نظرش خوب یا بد بوده و نظرش را جزئی و دقیق شرح بدهد. خیلی وقت‌ها، آن‌ها به نکاتی توجه می‌کنند که نویسنده‌های بزرگ توجهی ندارند. در ادامه، می‌شود راجع به محتوای کتاب گفت‌وگو کنید و نظر خودتان را هم برای او شرح بدهید. 🔹از گروه‌های کتاب‌خوانی هم‌سالان استفاده کنید. لازم نیست حتماً یک حلقه، یک کلاس، یک گروه ثابت داشته باشید. قرارهای غیررسمی برای دست‌به‌دست‌کردن یک کتاب خاص هم کافی است؛ اینکه چند نوجوان هم‌سال در یک زمان، کتاب‌های مشخصی را بخوانند و دربارۀ آن با هم صحبت کنند. این گفت‌وگو ممکن است شامل نظرات تخصصی در خصوص فرم و محتوای کتاب باشد، یا صرفاً به بیان احساسات دربارۀ داستان و شخصیت‌ها و... محدود شود. 🔹 از داستان‌ها برای فضاسازی استفاده کنید. کلاس، مدرسه یا کتابخانه را با نمادهای کتاب‌های محبوب بچه‌ها فضاسازی کنید؛ مثلاً تصاویری از شخصیت‌های محبوب داستان‌ها روی دیوار کتابخانه بزنید، یا اسم کلاس‌های درس را بر اساس نام نویسنده‌های شناخته‌شده بگذارید. 📌مشروح متن این یادداشت را در سایت مجمع ناشران انقلاب اسلامی بخوانید. http://eitaa.com/MajmaNasheran

‍ 📕بازنشری از مجلۀ شیرازه کتاب با عنوان «کتاب در قاب رسانه»: #پرونده_ویژه 📌مصاحبه با میترا لبافی، خبرنگار کتاب صدا و سیما با موضوع بررسی چالش‌های حوزۀ کتاب و رسانه 🔻دوست‌داشتن کتاب شرط اساسی است 🔹میترا لبافی دربارۀ ویژگی‌های خبرنگار حوزۀ کتاب بیان کرد: فکر می‌کنم مهم ترین شرط، دوست‌داشتن کتاب و نویسندگی است؛ چون همان طور که می‌دانید، در این حوزه نسبت به دیگر حوزه‌های خبری، جذابیت‌های عینی کمتر است؛ اما اگر آن را بشناسی، در طول زمان متوجه خواهی شد که این جذابیت‌ها مثل خود کتاب که باید خوانده شود تا فهمیده شود، عمیق‌تر و در عین حال پایدارتر است. خبرنگارانی که می‌خواهند به میدان رسانه پا بگذارند، شاید همگی به این حوزه علاقه نشان ندهند و دوست داشته باشند در بخش‌های دیگر هم فعال باشند. البته خود من هم که در این حوزه توانستم دوام بیاورم، به‌علت پویایی خبر تلویزیون در طول سالیان مختلف بوده است. 🔹وی دربارۀ میزان آنتنی که صداوسیما در اختیار کتاب قرار می‌دهد، گفت: حجم زیادی ندارد و این، موضوعی است که در همه جای جهان هست؛ چون خبر فرهنگی اصولاً اولویت هیچ رسانه‌ای نیست؛ اما این یک مشکل دوجانبه است. یعنی اگر از آن سو، خبرهای حوزۀ کتاب دربرگیری زیادی داشته باشد، قطعاً به صدر اخبار راه پیدا می‌کنند. خوشبختانه در سال‌های اخیر، به‌علت رونق بازار نشر، توجه خبرها هم به این حوزه بیشتر شده است؛ اما قطعاً با آرمان ما فاصله دارد. چون به نظر می‌رسد نگاه برنامه‌سازان و مدیران حوزه‌های مختلف خبر و سیما در تلویزیون باید تغییر کند. البته تغییرات جدید در صداوسیما نشان می‌دهد که برنامه‌ریزی‌ها در زمینۀ کتاب در حال دگرگونی است و این برای خبرنگاری که در این حوزه فعالیت می‌کند، نویدبخش اتفاق‌های خوب است. 🔹لبافی در تشریح بازخوردهایی که از معرفی کتاب در بخش‌های مختلف خبری دریافت کرده است نیز گفت: اصولاً خوب است. اهالی فرهنگ به حوزۀ کتاب علاقه‌مند هستند و همیشه با دیدن حتی یک خبر از تلویزیون، به این فکر می‌کنند که به‌نحوی گردانندگان آن برنامه یا گزارش را پیدا کنند تا خبرهایشان را به رسانۀ ملی برسانند. این شاید از مهجوربودن کتاب باشد؛ اما از تعامل خوب ناشران و تولیدکنندگان کتاب هم هست. به‌طور کلی، توقع اهالی فرهنگ آزاردهنده نیست و امیدوارم مسئولان اجرایی حوزه‌های فرهنگ و رسانه‌ها به این نجابت با درک بیشتری توجه کنند. 📌متن کامل این مصاحبه رامی‌توانید در سایت مجمع ناشران انقلاب اسلامی بخوانید. http://eitaa.com/MajmaNasheran

‍ ‌ 📕بازنشری از مجلۀ #شیرازه_کتاب با عنوان «کتاب در قاب رسانه»: #پرونده_ویژه 📌گفت‌وگو با کیوان امجدیان، مدیر سابق خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) با موضوع کتاب و رسانه 🔻مخاطب، عنصر مغفول در رسانه 🔹کیوان امجدیان درباره نقش رسانه در معرفی و اطلاع‌رسانی محتوا گفت: در اوضاع کنونی که زندگی افراد به‌شدت تحت‌تأثیر رسانه قرار دارد، با توجه به کارکرد‌های تعریف‌شده برای رسانه، جامعه‌پذیری یکی از اصول هر رسانه محسوب می‌شود. این جامعه‌پذیری جنبۀ سرگرمی و اطلاع‌رسانی هم دارد؛ ضمن اینکه رسانه‌‌ها وظیفۀ نظارت بر عملکرد متولیان حوزه‌‌های مختلف را نیز بر عهده داشته و در نهایت، پیوند میان مخاطب و رأس هرم بر عهدۀ رسانه است. در این میان، محتوای ارائه‌شده از جانب رسانه‌‌ها ابعاد و گونه‌های مختلفی به خود می‌گیرد. در نگاه کلی، رسانه‌ای در معرفی محتوا و اطلاع‌رسانی موفق است که به این وجوه، در کنار یکدیگر، اهتمام و دقت کافی بورزد. اطلاع‌رسانی بدون نظارت و تفسیر نمی‌تواند کارکرد اصلی رسانه را محقق سازد. آنچه در کارکرد کلی رسانه‌‌ها می‌تواند اطلاع‌رسانی را از حالت دستوری صرف خارج سازد، برقراری پیوند میان مخاطب و گروه‌های تصمیم‌گیرنده و اثرگذار است که رسانه وظیفۀ برقراری این پیوند را بر عهده خواهد داشت؛ بنابراین، نقش رسانه کلیدی و اساسی است. 🔹وی جریان‌سازی برای کتاب را یکی از کارکرد‌های مهم رسانه به نفع کتاب دانست و تشریح کرد: باید تعریف دقیقی از جریان‌سازی در حوزۀ کتاب ارائه داد. هر از چند گاهی، کتابی به تیراژ مطلوبی می‌رسد و عموم مردم به آن اقبال نشان می‌دهند؛ اما اغلبِ این جریانات مقعطی و گاهی اوقات، تصادفی است. به نظرم باید جریانی سازمان‌دهی‌شده و بابرنامه‌ریزی در راستای سیاست‌های کلی کشور در زمینۀ کتاب تدوین و تدقیق شود؛ اتفاقی که گمان می‌کنم در مجمع ناشران و بعضی نهاد‌های دیگر در شرف روی‌دادن است. 🔹امجدیان دربارۀ خبرنگاری کتاب، رسیدن به رکود، تکرار و کم شدن خلاقیت در این حوزه نیز بیان کرد: نگاه صفر و صدی به این نکته چندان راهگشا نخواهد بود. بحث کتاب و کتاب‌خوانی در کنار توجه به تودۀ مردم، اساساً موضوعی در حوزۀ تفکر و اندیشه محسوب می‌شود. بنابراین، توجه به چالش‌‌ها و رویکرد‌های جدید در برخورد با اطلاع‌رسانی کتاب، نکتۀ بسیار مهمی است که از نظر دور مانده است. حوزۀ کتاب شأن و جایگاه اندیشه و تفکر را باید در نظر بگیرد و در کنار آن، مخاطب عام را نیز مدنظر قرار دهد. 📌متن کامل این مصاحبه رامی‌توانید در سایت مجمع ناشران انقلاب اسلامی بخوانید. http://eitaa.com/MajmaNasheran

‍ 📕بازنشری از مجلۀ شیرازه کتاب با عنوان «کتاب در قاب رسانه»: #پرونده_ویژه 🔻خرده‌تأملاتی در فضای روابط عمومی نشر/ ورود باری‌به‌هرجهت‌ها ممنوع! ✍🏻نویسندۀ یادداشت #محمد_صادق_علیزاده 🔹 تجربه و جایگاه عجیبی است. تکیه‌زدن بر مسند مسئولیت روابط عمومی یک انتشارات را می‌گویم. از یک سو، رابط بیرونی یک بنگاه ذاتاً اقتصادی هستید که باید روی پای خودش بایستد و در این شرایط بی‌پدرومادر اقتصادی، باید دخل‌وخرج و حساب‌کتابش با هم جور دربیاید و دو دو تا چهار تایش با هم بخواند. از سوی دیگر، یک لعاب فرهنگی کشیده شده روی سر تا پای هویت حرفه‌ای‌ خودتان و بنگاهتان که اگر حواستان نباشد، امر بر خودتان مشتبه می‌شود یک بنگاه غیر(!)انتفاعی راه انداخته‌اید و مشغول امور عام‌المنفعه هستید، بدون سود اقتصادی! هرولۀ عجیبی است! نه؟! 🔹فضای بیزینس و فرهنگ و تجارت و حتی رسانه، متفاوت شده با حتی یک دهۀ قبل! تا یک دهۀ قبل، می‌توانستید با پرنسیب مدیریتی روی صندلی مسئولیت یا مدیریت روابط عمومی یک نشر تکیه بزنید و با استخدام چند نفر که سابقۀ خبرنگاری و تنظیم خبر دارند، پایگاه اینترنتی انتشارات را به‌روز نگاه داشته و برای آثارتان تولید محتوا کنید و هر از چندی هم خبری تنظیم کرده و راهی رسانه‌های رسمی کنید تا هفته‌ای یک بار، نام بنگاه انتشاراتی شما لابه‌لای اخبار تخصصی حوزۀ نشر بالا بیاید و بیلان کار هم داشته باشید. چه چیزی از این بهتر؟ به‌خصوص برای بنگاه‌های دولتی و نیمه‌دولتی! کار چندان شاقی نیست. کمی اعتمادبه‌نفس را مخلوط کنید با اندکی شناخت از فضای رسانه‌ای و هم بزنیدش! الان اما قضیه متفاوت است. اگر با چنین تصوری قصد تکیه‌زدن به مسند روابط عمومی یک نشر را دارید، حتماً در تصمیمتان تجدید نظر کنید. 🔹 بازاریابی موفق امروز در کسب‌وکارها، بازاریابی محتوایی است. مشتری یا مخاطب یا هر چیزی که اسمش را می‌گذارید، در دنیای فعلی کسب‌وکار، صرفاً به سراغ شما نمی‌آید تا کالای شما را بخرد و برود پی کار و بار خودش تا سال بعد. او بعد از گذر از چرخه و فرایند مخاطبِ گذرا به مخاطب علاقه‌مند و در ادامه هم پیگیر و در ادامه‌تر هم چسبنده، با شما زندگی خواهد کرد. در چنین مرحله‌ای، او دیگر به‌دلیل صرف تهیه و تأمین کتاب و کالا به شما مراجعه نمی‌کند. او با شما زندگی می‌کند، با شما همراه می‌شود، با شما تحلیل می‌کند، با شما نظر می‌دهد و در یک کلام،‌ دنیا و مافیها را از چشم و نظر شما می‌بیند. اینجاست که حتی اقتصادی‌ترین بنگاه‌ها هم برای نگاه‌داشتن و همراه‌ماندن این قشر از مخاطبان و مشتریان، به جبر زمانه، مجبور به تغییر راهبرد می‌شوند. اینجاست که می‌بینید بنگاه اقتصادی در حوزۀ صنعت فرهنگ، آرام‌آرام از کارکرد صرفاً پروپاگاندا‌گونۀ سابق فاصله گرفته و مسامحتاً قدری شبیه یک نشریۀ فرهنگی می‌شود. 📌مشروح متن این یادداشت را در سایت مجمع ناشران انقلاب اسلامی بخوانید. http://eitaa.com/MajmaNasheran

‍ 📕بازنشری از مجلۀ #شیرازه_کتاب با عنوان «کتاب در قاب رسانه»: #پرونده_ویژه 📌گفت‌وگو با میثم رشیدی، فعال رسانه‌ای 🔻کتاب در حاشیۀ توجهات 🔹میثم رشیدی در ارزیابی جایگاه کتاب در خبرگزاری‌های موجود گفت: جایگاه کتاب در رسانه‌های فارسی‌زبان متأسفانه زیر سایۀ دیگر شاخه‌های فرهنگی و هنری گرفتار شده است. وجود سلبریتی‌های متعدد در فضای سینما و تئاتر و تلویزیون و استقبال مخاطبان از خبرهای این حوزه‌ها، مدیران و دبیران رسانه‌ها را به‌سمتی می‌برد که خبرهای این حوزه‌ها را بیشتر منتشر کنند. در این فضا طبیعی است که کتاب و ادبیات در اولویت‌های بعدی قرار بگیرد. اگر هم رسانه‌ای در زمینۀ کتاب به موفقیت‌هایی رسیده باشد، به توان و انگیزۀ دبیر یا خبرنگاری برمی‌گردد که احتمالاً خودش از اهالی کتاب و ادبیات است و برای کارش، بیشتر از آنچه خواسته‌اند، تلاش می‌کند. 🔹 وی در تحلیل توجه ناشران و نویسندگان به استفاده از رسانه برای معرفی و ترویج آثارشان بیان کرد: بسیاری از ناشران،‌ همین که کتاب‌هایشان از چاپخانه ترخیص می‌شود، کارشان را تمام‌شده فرض می‌کنند؛ در حالی که تازه محصولشان متولد شده و باید برای تبلیغ و ترویجش تلاش کنند. متأسفانه این نگاه فراگیر باعث شده رابطه‌ای دقیق و حرفه‌ای بین عوامل صنعت نشر و رسانه‌ها برقرار نشود. در این میان، برخی نویسندگان هم برای کتاب‌هایشان تلاش‌هایی رسانه‌ای می‌کنند؛ اما تا وقتی که حمایت و رضایت ناشر در میان نباشد،‌ این تلاش‌ها هم آن‌طور که باید و شاید، جواب‌گو نخواهد بود. 🔹رشیدی همچنین دربیان اینکه آیا شبکه‌های اجتماعی در ترویج و تبلیغ کتاب مؤثر بوده‌اندگفت: همان کاستی‌هایی که دربارۀ ناشران و تعاملاتشان با رسانه‌ها ذکر کردم، باعث شد که در گذر ایام،‌ شبکه‌های اجتماعی جای خودشان را در ترویج و تبلیغ کتاب باز کنند. این رسانه‌ها امروزه نقش مهمی دارند و نمی‌شود آن‌ها را نادیده گرفت؛ اما واقعیت این است که فعالیت‌های ترویجی و تبلیغی در این شبکه‌ها هم گذرا و موقت است و چون برنامۀ مدونی برای آن وجود ندارد، ممکن است در بلندمدت،‌ اثر عکس داشته باشد. 🔹 کارشناس رسانه، ویژگی‌های ناشری که دارای کنش‌های مطلوب رسانه‌ای است را نیز اینگونه بیان کرد: مدیران نشر باید به اهمیت رسانه در تبلیغ محصولاتشان پی ببرند و مهم‌ترین کاری که باید انجام بدهند، تعیین فردی مناسب برای ارتباط با رسانه‌هاست. 📌متن کامل این گفت‌وگو رامی‌توانید در سایت مجمع ناشران انقلاب اسلامی بخوانید. http://eitaa.com/MajmaNasheran

‍ ‌ 📕بازنشری از مجلۀ #شیرازه_کتاب با عنوان «کتاب در قاب رسانه»: #پرونده_ویژه 📌گفت‌وگو با علی اسکندری، نویسندۀ کتاب دیپورت 🔻سوژۀ «دیپورت» یک اتفاق خاص بود 🔹علی اسکندری در بیان فرایند تولید این اثر و آشنایی با سوژه کتاب گفت: اواخر تابستان یا اوایل پاییز ۱۳۹۷ بود که از طریق یکی از دوستان، پیمان امیری به من معرفی شد و شمارۀ ایشان را در اختیار من گذاشتند. دوستمان هم دربارۀ من و حوزۀ کاری‌ام با پیمان امیری صحبت کرده بود. بیست‌وچهار ساعت بعد از اینکه پیمان امیری به ایران و وطنش برگشته بود، با او تماس گرفتم و فردای آن روز، یعنی ۴۸ ساعت بعد از اینکه وارد ایران شده بود، با او وعده کردم. 🔹وی درباره بازخوردهایی که تا امروز از کتاب گرفته است توضیح داد: بعد از گذشت حدود یک ماه و بیست روز از توزیع کتاب در سطح کشور، شکر خدا اتفاق خوبی برای این کتاب افتاده است. بازخوردها بسیار خوب بوده است که همه را کار خدا می‌بینم. البته سوژه و اتفاق کتاب دیپورت خاص بود. کمک استادانی همچون آقای سرهنگی، آقای مؤمنی‌شریف و دوستان دیگر هم علت دیگر استقبال از کتاب است. 🔹 نویسنده کتاب دیپورت در توضیح این موضوع که برخی از خوانندگان معتقدند که در فصل اول کتاب، ماجرا را لو رفته بیان کرد: دلیل اصلی که فصل اول این‌گونه شروع شده و فلش‌بک زده می‌شود و از فصل دوم، روایت از ابتدا شروع می‌شود، این است که وقتی مخاطب کتاب را برمی‌دارد و نگاه می‌کند، یا مخاطبی که کتاب را تهیه کرده و به منزل برده است، با هیجانی اولیه مواجه می‌شود؛ چراکه توضیحات تکمیلی در خصوص این اتفاقات را در فصل‌های بعدی خواهد دید. به این صورت، همان اول مخاطب را برای ادامۀ خواندن تحریک می‌کنیم و به‌نوعی، احساساتش را تحت‌تأثیر قرار می‌دهیم؛ بنابراین، در انجام این کار تعمد داشتم. 🔹اسکندری دربارۀ نقش شهید پاشاپور در این ماجرا و کتاب نیز گفت: اصغر پاشاپور که رفیق من بود، مسئول پشتیبانی عملیات نجات پیمان امیری بود؛ اما چون هنگام گرفتن مصاحبه‌ها و بخشی از نگارش کتاب، اصغر پاشاپور در قید حیات بود، به‌خاطر مسائل امنیتی، نمی‌توانستیم در کتاب هیچ اسمی از او بیاوریم. همان طور که می‌دانید، پیکر شهید پاشاپور پس از شهادت، دست تکفیری‌ها بود و بعداً یک جنازۀ بدون سر را به خانواده و به نیروهای ایرانی تحویل دادند. راوی کتاب بعد از شهادت اصغر پاشاپور و تحویل پیکر او متوجه شد که مسئول عملیات، شهید پاشاپور بوده. 📌متن کامل این گفت‌وگو رامی‌توانید در سایت مجمع ناشران انقلاب اسلامی بخوانید. http://eitaa.com/MajmaNasheran