💠 نقش پیری در سلوک «خدای متعال طبق برنامه، یک امکانی را به شما می‌دهد و فردا هم آن را از شما می‌گیرد‌. خدای متعال، انسان را جوان یا پیر می‌کند. نه #پیری بی‌برنامه است و نه #جوانی. [به‌لحاظ سلوکی،] پیری هم یک نعمتی است و همه آن چیزهایی که در جوانی به دست نمی‌آید را در پیری می‌توان به دست آورد. پیری در انسان، انکسار و عجز ایجاد می‌کند و انسان در این انکسار و شکستگی و عجز، می‌تواند خدا را پیدا کند. اگر با جوانی‌ات نتوانستی به خدا برسی‌ و خاشع شوی، خدای متعال همه‌چیز را از تو می‌گیرد تا دوباره خاشع شوی. این برنامۀ خدای‌ متعال است که چیزهایی‌ که برای انسان بُت و حجاب شده بود را می‌شکند تا انسان در مقابل خدای متعال خاشع شود.» @Maktab_sadegh2

در حیرتم که چه نویسم؟ روی سخنم با کیست با #خفته است یا #بیدار؟ اگر با خفته است #خفته را خفته کی کند #بیدار و اگر با بیدار است بیدار در کار خود بیدار است. و انگهي نويسنده چه نويسد كه خود نامه #سياه و از دست #خويش ، در فرياد است: #پيري و #جواني چو شب و روز بر آمد ما شب شد و روز آمد و بيدار نگشتيم. خرما نتوان خورد از اين خار كه كِشتيم ديبا نتوان بافت از اين پشم كه رشتيم. چون از _كشتزارها خود، بي خبرم #آسوده #مي_چرم ، آه اگر از پس امروز بود فردايي ! #نامه_ها_و_برنامه_ها @Maktab_sadegh2