برای انسان‌ها، زمان هرگز دوباره تکرار نمی‌شود و هیچگاه دوباره به آن صورت که یک وقتی بود، برنمی‌گردد و وقتی احساسات آدم تغییر کرد یا رو به زوال گذاشت، دیگر هیچ معجزه‌ای نمی‌تواند کیفیت اولیه را به آن برگرداند. -قهرمانان و گورها،ارنستو ساباتو

سلامت چشمام و روحم و روانم و کمرم و سرم و خوابم رو از دست دادم .

مَرد رو به در خروجی دوید: «من از این خانه می‌روم.» قهرمان یونس رویِ صندلی جابه‌جا شد: «کجا می‌روی؟ از خودت فرار می‌کنی؟ همه‌جا آسمان همین رنگ است.» وَهاب به ماه تمام، فراز کاج خیره شد: «این جماعت غربتم را به نَهایت می‌رسانند.» یونس تبسمی کرد: «پرتگاه اِنتها ندارد، مگر به فکرش نباشی. در گریختن رستگاری‌ای نیست. بِمان و چیزی از خودت بساز که نشکند.» -غزاله علیزاده، خانه‌ی ادریسی‌ها.

‌

زندگی پر از رنج است،اما با این حال درختان گیلاس شکوفه میزنند.

نمی‌توان گفت اووه بعد از سونیا مرده بود؛ نه او نمرده بود، فقط دست از زندگی کشیده بود.